tabiki de mutlu olmalısın,neden mutsuz olasın ki .alevi olmak damgalanılası birşey mi?ben aleviyim ve açıkçası bundan çok da mutluyum.:uhm:
23 yaşındasın ve 2. ilişkin23 yaşındayım. ailem de ben de eğitimli insanlarız.
eğitimli olmamız, hata yapmıycaz anlamına gelmiyor. eğitim bize, insanları tahlil etme özelliği vermiyor. sadece biraz daha bilinç veriyor.
burda ilkokul mezunu, ya da okuma-yazma bilmeyenden de, bi kaç üniversite bitirmiş kişiden de faydalanırım. mühim olan bilgidir. okulda bize: "bak böyle davranan adam, aslında böyledir." diye kişilik bilgisi verilmedi. en azından benim bölümüm de yoktu :)
hayat okulu denen şeye inanıyorum. yüksek lisans-doktora-doçentlik yapsam bile, hayat okulunda daha 1. sınıftayım belki. ama bu hayat okulundan mezun olmuşlar vardır eminim aranızda. işte ben de bu yüzden sordum zaten.
deneyimsizim. bu benim 2. ilişkim.
çok kararsızımdır ve çevremde "saf" olarak tanınıyorum. burdaki tecrübeli ve sosyal kişilerin fikirlerini almak istedim sadece.
yorumlarınız ve vakit ayırdığınız için, tek tek teşekkür ederim arkadaşlar.
2. soru bence çok süper bi sorupeki o halde soruyorum..
1-eve ne amaçla davet etti.bu kadarını da anlarsınız heralde.
2-tenini tanımadığınız bir adamla evlenmek, sizi evine gitmekten daha mı az korkutuyor..
3-ona güveniyor musunuz.her anlamda yani.ilişkinin arkasında durabilecek bir adam mı(çocuksu biraz demiştiniz ama)
4-size olan sevgisinden şüphe duyduğunuz oldu mu hiç.
elbette eğitimle hayat deneyimi arasında paralellik yoktur.ama yine de üniversite okuyan bir genç kız hiç değilse çevresinde bir çok örnekler görmüş,ilişki yaşayan insanlardan deneyimler çıkarmıştır diye düşünüyorum..
yazdıklarınızdan çıkarımlar yapabildiğiniz net olarak anlaşılıyor..
çalışmıyor değil. evde yine bir uğraşısı var.
ilerde evlensek, ben çalışsam, o da evde kitap yazsa. sizce dengeli bir ilişki mi olur böyle? biraz anaerkil olur ama böyle olan var mı?
2. soru bence çok süper bi soru
tebrik ederim Paradoks
güsel bir noktaya parmak bastın boshayallersmile
eed bebem kesinlikle haklısın :kedi:öyle değil mi kontes ama..evliliklerin bir çoğu bu nedenle tutkusuz maalesef..tutku olmayan evliikler ve ilişkilerde bir süre sonra monotonlaşıyor elbette:gitme:
ya çok sıkıyorsun kendini..evine gitsem mı gitmesem mı..bir arkadasımız demiş sanki bir seylerin olması için illa gece mı olması gerek diye çok doğru demiş..bı seylerin olması için ne illa gece olması gerekir ne de ev olması gerekir..evine gidip gitmemek tamamen sana ve karşındakine kalmış bir şey..sen bir seyler yasamak istemiyorsan yasamazsın..bu kadar basit..ama sen kendine güvenmiyorsan o başka..ki kusura bakma ama bana biraz kendine bu konuda güvenmiyormussun gibi geldi..ha sunu da belirtiyim,ben eski erkek arkadaşımın evinde ilk çıkmaya başladığımız gün kaldım..sabaha kadar oturduk muhabbet ettik..aramızda hiç hiç hiiiiiiiic bir şey geçmedi muhabbet etmekten başka..ne evinde kaldım diye onunla birlikte oldum ne de ilk geceden evinde kaldım diye basit oldum 1 sene çıktık kendisiyle..o yüzden inatla bu seninle ve karsindakiyle alakalı bir durum diyorum..
tabi ki birşey olması için illa gece olmasına, evde olmasına gerek yok.. Ama evde olması buna ortam oluşturur. Akılda yoksa bile akla getirir... Öptüğünden bile pişmanlık duyan biri bence kesinlikle ve kesinlikle eve gitmemeli...Sonradan pişman olacağı şeyler yaşamamak için..
çünkü ben annemle babama, onunla evlenmek istediğimi söylesem:
"müslüman değil, çalışmıyor." diyecekler. olumsuz bakacaklar duruma.
annem ve babam çok bilinçlidir ve bana düşkündür. onları da çok seviyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?