- 1 Aralık 2008
- 2.418
- 1.205
- 698
4 yillik evliyim. Evliligimde hep deger verilmeyen bir kadindim. Esim herkes icin bana bagiran hakaret eden biri. Hatta kuzeni icin bogazimi sıkan onlardan degerli degilsinndiyen biri. Zaten evlendigimin ilk ayinda annesiyle tartıştıgim icin beni kapıya koyup ailesinin arabasini zorla bindirip geri goturun bunu dedigimde anladim beni hic sevmedigini ama babam geri almayinca mecbur dedim bir hafta sonrada ogrendimki yavruma hamileymisim. Her geri donmek istedigimde hamileyken sabahlara jadar eve gelmediginde erken dogum riskinde aylarca beni anneme gonderip gormeye gelmediginde boşanmayı kafaya koydum ama babam hep tepkisiz kaldi her kocamin gelisinde hosgeldin oglum diye karsiladi. Oglum dogdu lohusaligimda kocam beni annesi ve emzirirken bile odamdan cikmayan anlayissiz babasiyla aymi evde birakip aksam benim sabah senin diye arkadaşlarıyla gezip tozdu. Kaynanamlar karsimda oturmalarina ragmen bir sene boyunca resmen bende yasadilar cocuk bahanesiyle. Evimde yabanciydim.kaynanam ogluma anne desin kendisine isterdi . Esim de ne olcak desin derdi. Gogsumde kitle cikti biyopsilere girdim esim yanimda dahi olmadi isi cokmus.Oyle boyle geçti ben esime sevgisini yitirmis sadece ondan korkan bana nerde kufur etcek toplulukta ne dicek diye cekinen bir kadin oldum. Hep oglumu buyuteyim soyle 2 3 yasina gelup kres yasi olunca ayaklarimun ustunde durcam birakcam dedim . Hep bir umut. Oglum 2 bucuk yasina geldi konusmadi konusmadi. Psikiyatriye goturdum otizm olabilir dedi hafif seyirde krese verin dedi. 3 haftadir gidiyor ama benin dunyam basima yikildi. Bu sıkıntıyida tek basima gogusluyorun esim yine arkadas gezmelrinde ben doktor doktor geziyorum canimin sesini duymak icin omrumu veririm. Goz temasi var ama azmis konutlari yapiyor ama konuşmuyor. Martta 3 yasinda olcak. Yapmadigim sey kalmadi kitaplar kartlar dikkat guclendirme setide aldim o ilgisini cekmedi. Esimle dertlesneye kalksam baslatcaksin uzuntune birseyi yok oglumun diyor . Herkes kendi hayatinda canim yaniyor dayanamiyorum. Kaynanam her gun oglumdan 1 bucuk yas kucuk torununu anlatiyor soyle konuauyor sunu yapiyor diye. Oglumla napcaz diye kara kara dusunuyorum. Kocamin ilgi yine yok yok cok isi varmis yok gorusmesi varmks. Anneme dayanamiyorum dedigimdede cocuk iyi degil konuşmuyor geri donersen hem cocugun duzenini bozcan hemde calismaya mecbursun sabah 8 aksam 6 senin gibi kim ilgilenir diyor doğru. Ama cok aci cekiyorum ogluma icim gidiyor . Herseyi normal gibi geliyor ama iste Allahima dua ediyorum hep yasamak dahi istemiyorum niyebhersey kotu gidiyor ben tek varlugim oglumdu kimsem yok arkadasim yok oglunla sohbet etcem derdim hep
Sizede cok gecmis olsun kusura bakmayin sizi kirdiysam ben kendimi sucluyorum o yizdende aci cekiyorum yetemiyorum yapamiyorum oglunla sohbet etmek istiyorumotizmli cocuk annesi olarak yaziyorum. otizmli olsa bile boyle evlat acisi(olumu andirir) basligi atacak bir durum degil.
sadece konusmamak bir otizm belirtisi degildir. 5 yasinda konusup normal ilerleyen cocuklar var.
aciklamalari anliyor mu mesela, oyuncaklarini topla, ayakkabini montunu getir(ikisi birlikte) iki veya daha cok asamali komutlari anliyorsa, takintilari, sosyal bozukluklari yoksa otizm akla gelen ilk sey olmamali.
su an turkiyede hemen her konusmayan cocuga otizm tanisi ya da on tanisi koyuluyor. 1 kac aylik yogun ilgiden sonra ise otizmi yendik tanisi kalkti deniyor. halbuki teshis yanlis.
otizm cok yonlu bir bozukluk. emin olun konusmamak bu yonlerden sadece biri.
Otizm olabilir başka bu çocuk otistik başka bisey. Bence önce çocuğun durumunu netlestir. Üzülme ailen aynı benim ailem. Ama yılma. Annemin laflarida böyle kiz evine yakışır zart zurt. Kayınvalide komşu falan çocuğunla ilgili bunlara takılma bence hiçte umursama. Otistikte olsa onlar özel çocuklar ve senin çocuğun. Önce evladın. Çalışır bakarsın çok güzel uğraş veren dernekler var. Sadece çocuğuna odaklan derim. Babası da belli Iste4 yillik evliyim. Evliligimde hep deger verilmeyen bir kadindim. Esim herkes icin bana bagiran hakaret eden biri. Hatta kuzeni icin bogazimi sıkan onlardan degerli degilsinndiyen biri. Zaten evlendigimin ilk ayinda annesiyle tartıştıgim icin beni kapıya koyup ailesinin arabasini zorla bindirip geri goturun bunu dedigimde anladim beni hic sevmedigini ama babam geri almayinca mecbur dedim bir hafta sonrada ogrendimki yavruma hamileymisim. Her geri donmek istedigimde hamileyken sabahlara jadar eve gelmediginde erken dogum riskinde aylarca beni anneme gonderip gormeye gelmediginde boşanmayı kafaya koydum ama babam hep tepkisiz kaldi her kocamin gelisinde hosgeldin oglum diye karsiladi. Oglum dogdu lohusaligimda kocam beni annesi ve emzirirken bile odamdan cikmayan anlayissiz babasiyla aymi evde birakip aksam benim sabah senin diye arkadaşlarıyla gezip tozdu. Kaynanamlar karsimda oturmalarina ragmen bir sene boyunca resmen bende yasadilar cocuk bahanesiyle. Evimde yabanciydim.kaynanam ogluma anne desin kendisine isterdi . Esim de ne olcak desin derdi. Gogsumde kitle cikti biyopsilere girdim esim yanimda dahi olmadi isi cokmus.Oyle boyle geçti ben esime sevgisini yitirmis sadece ondan korkan bana nerde kufur etcek toplulukta ne dicek diye cekinen bir kadin oldum. Hep oglumu buyuteyim soyle 2 3 yasina gelup kres yasi olunca ayaklarimun ustunde durcam birakcam dedim . Hep bir umut. Oglum 2 bucuk yasina geldi konusmadi konusmadi. Psikiyatriye goturdum otizm olabilir dedi hafif seyirde krese verin dedi. 3 haftadir gidiyor ama benin dunyam basima yikildi. Bu sıkıntıyida tek basima gogusluyorun esim yine arkadas gezmelrinde ben doktor doktor geziyorum canimin sesini duymak icin omrumu veririm. Goz temasi var ama azmis konutlari yapiyor ama konuşmuyor. Martta 3 yasinda olcak. Yapmadigim sey kalmadi kitaplar kartlar dikkat guclendirme setide aldim o ilgisini cekmedi. Esimle dertlesneye kalksam baslatcaksin uzuntune birseyi yok oglumun diyor . Herkes kendi hayatinda canim yaniyor dayanamiyorum. Kaynanam her gun oglumdan 1 bucuk yas kucuk torununu anlatiyor soyle konuauyor sunu yapiyor diye. Oglumla napcaz diye kara kara dusunuyorum. Kocamin ilgi yine yok yok cok isi varmis yok gorusmesi varmks. Anneme dayanamiyorum dedigimdede cocuk iyi degil konuşmuyor geri donersen hem cocugun duzenini bozcan hemde calismaya mecbursun sabah 8 aksam 6 senin gibi kim ilgilenir diyor doğru. Ama cok aci cekiyorum ogluma icim gidiyor . Herseyi normal gibi geliyor ama iste Allahima dua ediyorum hep yasamak dahi istemiyorum niyebhersey kotu gidiyor ben tek varlugim oglumdu kimsem yok arkadasim yok oglunla sohbet etcem derdim hep
Geçmiş olsun acaba bundan nemalanan kurumlar mi var?doktorlar karşılıkli paslasarak bu kurumlara destek mi oluyor. Bir nevi al gülüm ver gülüm. Hiçbir şeye hiçbir kuruma güvenemiyor insanotizmli cocuk annesi olarak yaziyorum. otizmli olsa bile boyle evlat acisi(olumu andirir) basligi atacak bir durum degil.
sadece konusmamak bir otizm belirtisi degildir. 5 yasinda konusup normal ilerleyen cocuklar var.
aciklamalari anliyor mu mesela, oyuncaklarini topla, ayakkabini montunu getir(ikisi birlikte) iki veya daha cok asamali komutlari anliyorsa, takintilari, sosyal bozukluklari yoksa otizm akla gelen ilk sey olmamali.
su an turkiyede hemen her konusmayan cocuga otizm tanisi ya da on tanisi koyuluyor. 1 kac aylik yogun ilgiden sonra ise otizmi yendik tanisi kalkti deniyor. halbuki teshis yanlis.
otizm cok yonlu bir bozukluk. emin olun konusmamak bu yonlerden sadece biri.
Ben kendimden de supheleniyorum acaba otizmliydim annemgil anlamadi mi diye :)bir tek benim arkadaslik iliskilerim iyiydi hep ama bir konuya taktimmi tam takiyorum mesela bu ara otizme taktm ilk oglum otizmmi diye dunyayi dar ettim simdi de ikinci bebegi istiyorum ya otizm olursa diye arastirip duruyorm psikoterapi ve ilac tedavisine basladm insallah ise yarar bu otizm konusu kafa yedittirecek turden bir konuEvet hem de devlet üniversitesinde :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?