Kızlar hepinize çok çok teşekkür ederim.Sevincimi paylaştığınız için,güzel dilekleriniz için...
Dün bütün gün şükrettim daha da çok dua ettim;hepiniz için,Rabbim en kısa zamanda sizlerede yaşatsın bu heyecanı,tez vakitte gelsin bebişler evlerine,kavuşsunlar annelerine diye.
Hala yerdemiyim göktemiyim bilmiyorum.
Hala inanamıyorum...
Bir gün önce uzmanımızın referanslarımızı arayıp,bizim hakkımızda konuştuğunu öğrenince çok panik olmuştum.Gerek duyulursa referansların arandığını okuduğum için bir aksilik var herhalde onaylanmayacağız diye düşündüm, hatta deli gibi Pırılım'a yazdım beni biraz sakinleştirsin diye.
Akşam üstü uzmanımız arayıp dosyamızın onaylandığını,bize uygun bir bebeğin olduğunu,eğer istersek görebileceğimizi söyleyince iyice uçtu gitti aklım...
Ondan sonrada vakit geçmek bilmedi,ertesi gün öğlen kuruma çağırdı uzmanımız nihayet,bebeğin dosyasını okudu bize,sonra bebeğimizi görmeye gittik.
Yuvada gelmesini beklerkenki hislerimi anlatmam mümkün değil,aslına bakarsanız ben bile ne hissettiğimi,düşündüğümü bilemiyorum.
Kucağıma verdiler,uykudan yeni kalkmış,karnı acıkmış ellerini emiyordu deli gibi,sonra gözlerini kocaman açıp o minicik elleriyle parmağımı tuttu.Eşime ne diyorsun? diye sordum,çok güzel ne diyebilirim ki dedi.Apar topar tekrar kuruma döndük,valiliğe,il sosyal hizmetler müdürlüğüne imza için gittik ama inanın hiç hatırlamıyorum o kısımları.Bütün işlemleri bitirince tekrar yuvaya gidip kızımızı aldık.
Eve gelmeden markete gidip bezini,mamasını,şampuanını ve hatırlayamadığım bir kaç bişeyini aldık.Sonra banyomuzu yaptık,misler gibi olduk,anneannesi baktı,işe döndüm bir saatliğine.
Akşam evimiz doldu taştı,kızımızı görmeye gelenlerle.Pırılım senin bu aklı bir karış havada arkadaşın hiç birisini kameraya almayı akıl edemedi biliyor musun?İstesem böyle bir hoşgeldin partisi yapamazdım kızıma ama malesefki kaydı yok
(
Gece herkes çekilip üçümüz kaldığımızda evde, iyice karıştı elim ayağıma,altını açıp,kıyafetlerini değiştirirken acaba canını yakar mıyım,doğru mu yapıyorum diye kocamın başının etini yedim.
Park yatağı odamıza koyduk,gece yarısı anca kuruyan nevresmini çarşafını ütüleyip yatağını yaptım ama bir türlü içim rahat etmedi onu göremeyince,baktım olacak gibi değil aldım yatağımıza,nefesini dinleyerek,koklayarak sabaha kadar seyrettim.
Sabah pek keyifliydi hanımefendi,onu o halde bırakıp işe gelmek çok zor oldu...
Doktora ancak bu gün götürebildik.Allah'a şükür genel durumunu iyi buldu doktorumuz,eksik aşıları için gün aldık.Tekrar eve bırakıp işe geldim.
Şimdi saatleri sayıyorum eve gidebilmek için.
Allah'tan yarın pazar,kızımla bütün gün birlikte olabileceğim.
Yerime birini bulana kadar,muhtemelen 10-15 gün bu şekilde idare edeceğiz.
Bizden havadisler şimdilik bu kadar,eve gider gitmez hepiniz için öpüp koklayacağım minik kuzumu.
İnşallah sizlerde en kısa zamanda bunları yaşarsınız.Hep böyle dua ediyorum.
O günler çabucak gelsin,kuzularımızı,yaptıklarını konuşalım hep birlikte inşallah.
(Henüz sadece telefonumda var çektiğim bir kaç resmi,en yakın zamanda,sizin için bir kaç resim çekip göndereceğim.Ama buraya koyamam,özelinize atarım mesaj teyzeler haberiniz olsun.)
(hala inanamıyorum ama)
anne nushudan sevgiler...