- 3 Temmuz 2009
- 8.583
- 3.546
- 723
selam elecandy......
inan seni çokkk iyi anlıyorum.kafanı kemiren sorular beni de çok yormuştu.bu yıl 20 yıllık evli olacağım.son birkaç senemi bu gibi sorularla geçirdim ve mutluluktan yana çok zaman kaybettim.
kızarsam sinirlenirsem bağırırsam kendi kendimi yerdim
olur da elimden ufak bişey kaçsa ''tabiii sen doğurmadın ya vurursun tabii ''diye içimden mi geçmedi
pazardan bir meyve almıyorsunki ya da üzerine bir giyecek..bir can o.çok büyük bir emanetyapamam derdim
diyelim aldık.ya bir de olmaz olmaz ama.olur a ya bir de hamile kalırsam .ikisi arasında tartıda bir olabilirmiyim diye kemirdi de durdu sorular
alanları çok takdir ediyordum.onlar çok büyük birşey yapıyorlardı.ama ben yapamazdım.
diye düşünürken.....eşim zaten çoook yıllar öncesinde istemişti de benim bencilliğim mi desem aptal kafam mı desem yoksa yaşanacaktı yaşandı mı desem....geçti gitti işte yıllar..
yukarıda yazdıklarım yazını okuyunca aklıma gelenler....şimdi ben de bir kız evlada sahibim.dünyanın en mutlu ve en yorgun annesiyim:))
bir yazım var..... eğer sana biraz umut olacaksa... evlat edindikten sonraki duygularım,yaşantım....ben bile kendime inanamıyorum...Allah beni bir yerden aldı başka bir aleme attı...artık hiç ses etmiyor.beni orada bıraktı.binlerce milyonlarca şükürler olsun hamdolsun..tüm teşekkürler ne ise o olsun.bir saniye bile pişmanlık geçmedi içimden.
eğer,gerçekten gönülden diliyorsan anne olmayı lütfen daha fazla bekleme...yazık... kendine de seni bekleyen yavruna da yazık...tamamlayın biribirinizi....
kaldı ki bizim başvurumuz lambur lumbur olmuştu.eşim bir gün bugün işe gitmiyorum haydi gidiyoruz dedi .ben hep dur daha dur daha bekletiyordum onu.pat diye gittik.çokk ta hazır değildim hani...her manada...velhasılı.SÜMÜKLÜBÖCEĞİN HİKAYESİadı altında tüpbebek bölümünde yazdım hikayemi.umarım umut olurum.sevgiler...
bu topikteki herkese selamlar