Evlat Edinme Evlat Edinenler Lütfen Duygularınızı Bizimle Paylaşın

Evlat edinen annelerin paylaşım alanı. Prosedürler neler ? Neler yaşadık ? Neler yaşıyoruz ?
heidicim özelden mesaj hala atamıyom dolmamış hakkım yeni farkettim mesajını şunu söyleyim terkte sıralar ilerlemiyo eskisi gibi buyüzden istedik rızayı
 
nasılsınız bacılar
evde net yoktu uzun süredir giremedim merakla okuyabildiğim kadar okudum
içim kıpır kıpır düşündükçe bile insan böyle oluyorsa sırada bekleyen annelerimize Allah sabır versin bi çırpıda sıranız gelsin
tecrübeli bacılar bir kaç sorum var
1. biz istanbuldayız il dışınıda secersek çok uzak illerden de sıra gelirmi
2. terk rıza nasıl oluyor birde mahkeme süreci devam eden nedir nasıl olur
3. duyduguma göre 3 tane bebek hakkımız oluyormuş bu 3 bebeğin 3ünüde aynı anda yanyana koyarakmı gösteriyorlar nasıl seçiyorsunuz bu işlem nasıl oluyor
4. isim konusunda istediğiniz ismi koyabiliyormusunuz ve nüfus cüzdanına yazdırabiliyormusunuz
5. yeni doğan kız bebek seçmek için napmak gerekir özellikle kırkı çıkmamış olsun istiyorum bunun için ayrı bir başvuru varmı
6. kucağınıza aldığınızda işte benim bebeğim diyormusunuz yada ilkinde diyemeyipte 2. yada 3.de diyen varmı kafam çok karıştı şu 3 bebek konusunda nasıl oluyor
7. bazen korkuyorum ya alışamazsak ya kucağıma alınca bişey hissetmezsem diye benim bu düşüncelerim gibi aklına gelen oldumu korkan kaygılanan normal mı böyle şeylerin aklıma arada gelmesi
yardımlarınız için şimdiden hepinize çok teşekkürederim
 

selamlarrrr.....valla sanki benim komşum bu lafları etmiş gibi oldum... sinirden gidip komşuma bir çift laf diyesim geldi...bu nasıl bir zihniyettir ya...kapısını dayanıp öfkem dinene kadar bağırmak isterdim ama ....onun sviyesine düşmemek lazım...sakinleşince böyle düşündüm...Onu Allaha havale etmek en yakışanıdır...Rabbim neylerse güzel eyler...kuzularına mis kokulu öpücüklerrrrr...
 

slm zaman daha öncede sana bişeyler yazmıştım aklında ve yüreğinde gerçekten böyle birşey varmı öncelikle tekrar soruyorum canım çünkü bu iş ben yapamam diyip geri verilebilecek bişey değil öncelikle bunu söylemek istedim,

gelelim sorularına il dışı kabul edebilirisiniz, terk rıza olayı uzman detaylı anlatıyo terkte aileler bilinmiyo rızada anne baba belli oluyo, 3 tane bebek hakkıda şöyle birebir görme hakkın 3 tane ama bebekleri görmeden dosyalarına bakarak istediğin kadar karar verebiliyorsun, isim konusuda o senin çocuğun istediğin ismi koyabilirisin, 1 yaşına geldiğinde kimliğine üzerine geçirince kendi istediğin ismi koyabilirisin, kucağına alma fikri geriye dönüp bakarsan ben sana cevap yazmıştım zamanın varsa oku canım ama öncelikle şunu belirtmek istiyorum sen konuya en sonundan başlamışın daha ilk aşamalrı geçeceksin yani şöyle özetleyim devlet herkese çocuk vermiyo gelir durumunuz en önemlisi, verilen kitaplar okunup bazı sorular soruluyo yani ben hala onay aşamasındayım şubatta başvurdum ama hala onaylanmadık kaç aydır stres içindeyiz ama olsun ben ve eşim bebeğimizi dört gözle bekliyoruz
 
leeee.....kötü söz sahibinindir diyorum....pek vakit bulamıyorum ben....okuyorum ama.....


herkese çoook sevgiler...anneler....anneliğin arefeside olanlar...anne adayları...en yakında mutluluğumdan tadın İNŞALLAH...
 
nasılsınız kızlarrrr biz evraklarımızı tamamlama telaşındayız en çok zorlanacağımız kısım sanırım öz geçmiş olacak Rabbim hepimizin yardımcısı olsun... Yeni başvuran arkadaşlarım sizler ne durumdasınız...
 

hayırlı olsun canım başvurunuz siz hangi ilden başvurdunuz listede göremedim, daha ilk aşamalardasınız şimdiden kolay gelsin öz geçmişi kafana takma size liste verdilermi sorulu onlara göre yazılıyo biz öyle yapmıştık çünkü
 

çok saol canım ilk görüşme bittikten sonra verdi uzmanımız bize gerekli evrakları tamamlayıp getirin dedi. Öz geçmiş sorular şeklinde öyle madde madde mi yazıcaz yoksa mektup şeklinde mi ? :) sizin daha onaylanmamış şubatta başvurmuşsunuz yanlış hatırlamıyorsam onay bu kadar uzun mu sürüyor Rabbim hepimizin yardımcısı olsun başvurduğum ili belirtmek istemiyorum özelden mesj atamıyorum henüzz daha sonra sana söylerim evrakları teslim ettikten sonra 3. görüşme olucak 3. görüşmede ben size geliyim dedi uzmanımız bizde tamam dedik çıktık bir yola Allahım sen utandırma bizi... Amin
 
merhaba güzel anneler ve anne olmayı sabırla bekleyenler..
hepinize sonsuz saygılarımı ve sevgilerimi, çok içten iletiyorum.
kelimelerim yetmiyor ifade etmeye.
nasıl büyük bir sevap, nasıl büyük bir özveri, nasıl büyük bir güzellik... ''evlat edinme'' diye adlandırılması beni rahatsız ediyor, doğru kelimeyi de bulamıyorum. ama, allahım hepinizden razı olsun.

burada birkaç saçma sapan şey okudum bugün, kanım dondu. insanların, hem de ''anne olmak üzre kodlanarak yaratılmış, kadın kişilerin'', bu tip şeyler düşünmesi.. hem de bunu hiç çekinmeden burda dile getirmesi, beni inanılmaz rahatsız etti.

annelik, doğurarak edinilen bir duygu değildir asla.
daha bebeği bırakın, kese bile ortada yokken... adet gecikmemişken, ne olacağı bile belli değilken, çift çizgi görünce bi test çubuğunda.. nasıl oluyor da bir kadın, karnını seviyor? hangi doğum sonrası hormonunun etkisiyle oluyor bu?
bir baba, nasıl oluyor da.. olayın sadece ilişki kısmında yer almışken, hiçbir şekilde gebelikle ilgili bi duygu gel-gitleri yaşamamışken... nasıl oluyor da, o kucağına aldığı yavruya, sevgiyle bakabiliyor?

ne tuhaf teoriler okudum burda ben bugün...
bazılarımız, psikolojiyi, biyolojiyi, antropolojiyi, tipolojiyi, mitolojiyi, sexolojiyi, vb.. nasıl da hatmetmiş, nasıl da hakimmiş bu konulara.. pes dedim. hakkatten içim ürperdi. korktum ben o kadınların yetiştirecekleri çocuklardan. allah hepimizin yavrularından uzak etsin bu zihniyetleri inşallah.

uzun süren çalışmalar ve sabır süreçleri sonunda, kızımı kucağıma aldım ben. hep aklımın köşesindeydi, anası-babası olmayan bi yavruya ana-baba olmak. hala daha var hatta.
ama, cesaret edemiyorum şu aşamada. kızım 2,5 yaşında. çok hassas. hamileliğine tanıklık edeceği, zaman içinde fikrine alışacağı bir kardeşi belki kabullenmesi kolay olur ama, birden havadan eve gelen başka bir kardeşi hazmadebilir mi bilemiyorum. pedagogla görüşüyorum, henüz hazır olmadığını söylüyor. ya 1-1,5 yaşındayken olmalıymış, ya da 5 yaşından sonra. aksi halde, ciddi psikolojik sıkıntılara yol açabilirmiş. bekliyoruz bakalım biraz daha büyümesini şimdilik.

akşam eşimle yaptığımız konuşmalardan sonra, keşfettim topiğinizi bugün. takipteyim bundan sonra.

evlerini, yüreklerini, hayatlarını, her şeylerini.... hiçbir şeyi olmayan o yavrulara açan sizler.... çok büyük insanlarsınız. allah sizden binlerce kere razı olsun inşallah.
allah yanınızda yardımcınız olsun daima.
 
benim de anneannem ve dedem, bundan 50 küsür sene evvel, annemi evlat edinmişler.
yanılmıyorsam, resmi yollarla değil....
dedemin bir arkadaşının eşi, doğumda vefat etmiş. o doğan bebeği, bakacak durumu yokmuş babasının. zaten geride kalan 4 erkek çocuk varmış. bir de kız bebekle uğraşacak durumu olamayacağı için.... uzun zamandır çocukları olmayan anneannem ve dedeme teklif etmiş. seve seve kabul etmişler.

yeni doğan olarak gelmiş annem, anneannemin kucağına.

bebek emme refleksi yapıyormuş, emmek istiyormuş sürekli. anneannem de, memesini veriyormuş. boş boş emiyormuş bebek.. ikinci gün, anneannemin sütü gelmiş. 8 ay emzirmiş annemi. hem de nurtopu gibi bir hale getirmiş o memeden gelen o süt annemi.

ve fakat, annemden sır gibi saklamışlar bu durumu. hiç söylememişler. çünkü, annemin nüfus kağıdında, kendi biyolojik babasının adı yazıyormuş. evlenene kadar öğrenmemiş anem bu durumu.
evlilik işlemleri sırasında öğrenmiş.
tabi çok büyük boşluk yaşamış kendi içinde. kimim ben sorgulamaları falan yaşamış kendi içinde.

gel zaman git zaman, babam... annemin biyolojik babasını ve kardeşlerini bulmuş. tanıştırmış. annemin kafasındaki sorularını çözümlemişler birlikte.
şimdi dayımlarla ve kuzenlerimle de görüşüyoruz.

anneannem, şu anda çok hasta. 2,5 senedir yatalak hasta. dedem, 12 sene evvel vefat etti. annem, öz evlat gibi baktı ikisine de.. bakıyor hala. evlat çünkü.

anneme, ev olmuşlar onlar. anneme yuva olmuşlar. anneme ana-baba olmuşlar... anneme aile olmuşlar.. sevgi vermişler, ilgi vermişler... hayat vermişler.... ne büyük bir olay bu....
allah razı olsun ikisinden de...
 
sevgili yalel......

çok teşekkürler güzel yazın için çok duygulandımteşekkürler.

herkese sevgiler....
 
Selamlar tüm yüreği güzel en kıymetli,en değerli annelere... tesadüfen bu topiğe rastladım ve çok duygulandım yazılarınızı okuyunca... 30 yaşındayım ve çocuğum yok benim ama çocuğa sahip olmanın doğurmak değil emekle,özenle büyütmek olduğunu çok iyi biliyorum... 1999 depremini yaşadık malesef ve pekçok yakınımızı yitirdik ve aklımdaki en acı manzara herşeyini yitirmiş bebecikler çocuklardı... yakın zamanda yaşadığım bir olayı aktarmak istiyorum sizlere de... depremde ana babasını ve tüm ailesini yitirmiş bir bebecik biliyorum ve daha 5 aylıktı... izmirli bir aile evlat edindi onu aileyi de tanıyorum ki Allahım onlardan razı olsun... o minik delikanlı o güzel annenin şefkati özeniyle büyüdü ve o bebecik şimdi liseye başlayan bir delikanlı ve izmirin en iyi lisesini birincilikle kazandı... yeğenimle aynı sınıftaydı ve ortaokul mezuniyetine bizler de katıldık ama o çocuğun anneciği br başka mutluydu gururluydu... çocuklar oynarken terlemiş diye iki kez atletini değiştirdi oğlunun ve maaşının bir kısmını 13 yıldır biriktirmiş evladı yalnız kalmasın başlarına birşey gelirse diye... çocuğa da anlatmışlar durumu ve ölürüm annem uğruna deyip annesinin gözüne bakan bir evlat o... Ne mutlu ki böyle insanlar da var ki dünya ayakta kalıyor.... tüm bu çok deerli annelerimize sevgilerimi saygılarımı sunuyorum Allahım sizi evlatlarınızdan uzak kılmasın.......
 
Sevgili Yalel,Nur35nur,
Güzel yazılarınız için teşekkürler.İnşallah burada birbirinden mutlu annelik yaşantılarına tanıklık ederiz.Allah bizleri utandırmasın,hakkıyla bakıp yetiştirmeyi nasip etsin.Sizlere de sevdiklerinizle mutlu,sağlıklı yıllar nasip etsin.Yalel kızında sen de çok şanslısınız.Birbirinize kavuştuğunuz için.Allah iyi günlerini göstersin.
 

evet heidi, hakkatten çok şanslıyız. büyük şans, mucize gibi bişey kızım, bizim için.
olmayacak diye karar verdiğimiz zaman, artık umutları yitirmişken, çıktı geldi. nerden geldi, nasıl geldi.. hiç anlamadık. sürpriz oldu.
ama, o günlerdeki duygularımı asla unutmam. en büyük hedefimdi, bi ana-babasız yavruya aile olmak. onun kokusuyla evimi yuva yapmak. en büyük hedefimdi. tek isteğimdi. nasıl anlatılır bilemiyorum, ama siz zaten çok iyi anlıyorsunuz.
resmi işlemlerdi şuydu buydu derken beklerken... bir de baktık, begüm gelmeye niyetlenmiş. hamileliği de çok zor geçti. hakkatten çok zordu. ama her şeye rağmen, tüm yaşadıklarımıza hamdolsun.
şimdi, ikinci bi evlat istiyoruz. bakalım, begüm biraz büyüsün, 5 yaş ve sonrasında, birden bire çıkıp gelecek olan bir kardeşe daha hazır olacakmış. öyle diyor pedagog hanım. bekliyoruz.
amiinnn.... allahım hepimize iyi günlerimizi göstersin. yavrularımızla mutlu sağlıklı günler yaşayalım..
 

daha önce yazdıklarını okuyamadım kusurabakma evde net yoktu uzun süredir aklımda yada yüreğimde olmasa saatlerce oturup yazılanları okuyup her minigine kavusan annenin anlattıklarına gözyaşı dökmez her sırada bekleyişle sabırsızlanmazdım evet aklımda acabalar yapabilirmiyim olabilirmi diye gelgitler var ben bunları burda paylaşmazsan nerde paylaşıcam etrafımda neden cocugumuzun olmadığını bilen bile çok az insan varken kiminle oturup bu derdimi anlaıyım kimden yardım isteyim en yakın sizler geldiniz zira sizlerde bi şekilde kucağı boşkalmış ve benim yaşadıklarıma benzer şeyler yaşamıştınız yanınıza gelerek tecrübeleriniz den bilgilerinizden paylaşmak istemiştim yoksa bende biliyorum bu iş cocuk oyuncağı değil
maddi duruma gelince çok şükür kredisi devam eden bir evimiz var bu sorun olurmu bilmiyorum kredisinin bitmesine daha 3.5 yıl gibi bizaman var arabamız var ve eşimin yeni kurdugu bir şirketimiz var maddi durmumuz çok çok iyi değil ama maşallah kimseye muhtaç değiliz çok şükür kendi yağında kavrulan derler ya öyleyiz ben zaten buraya ilk yazdığımda demiştim eşim son kez tedavi olmak istiyor ilerde içimde kalmasın neden dememedim son kere diye istiyor ve biz 5 ekimde ankaraya kaan hocaya gidicez bakalım nedicek ama aramızda konuşurken bile kızımız diye bahsediyoruz kaç aylık olur kimbilir nasıl tatlıdır ne alcağımızdan odasının renginden hangi okula gideceğine kadar nerdeyse belirledik yani evet son kez tedavi olucak eşim ama ikimizde biliyoruz sonuç değişmicek ve biz şimdiden kızımızı bekliyoruz
 



zamancım senin yaşadıklarını elbette bizde yaşadık hatta bende ısınabilirmiyim diye içimden herkez gibi geçirdim ama burda bunları sarfetmiyoruz çünkü bu topik çok hassas annelerimiz özenle sabırsızca bebeklerini beklerken acaba ben ısınabilirmiyim diye cümle asla sarfetmem senden ricam lütfen bu konuya çok uzaksın daha önce gerçekten emin olun istediğinizden eşinizle ondan sonra çorap söküğü gibi gelecek sizde görecekesiniz, inan bana tarifi anlatılmayacak bir duygu ben sana nasıl anlatayım başvurdukta sonra onay süremiz çok uzun sürdü acaba kabul edilecekmiyiz çok şükür atlattık o süreci hergün kızıma bişeyler alıyorrum çok mutlu oluyorum kucağıma geleceği güne kadar hala inanamıyorum bizim en büyük eksikliğimizi tamamlayacak ne mutluki şanslıyız inş hayrılı sağlıklı bir evladımız olsun tek duamda bu, gelir durumu biz karı koca çalışıyoruz kredimiz yok evimiz, arabamız var sorun çıkmadı, yanlız eşlerden biri çalışmıyorsa gelir durumu dikkate alınabilir yani şöyle söyleyeyim ben rakam verirsem yanlış anlaşılabilir ortalama 1,500 tlnin aşağısında olmaması gerekiyo çünkü ben işimi bırakıcam ve sadece eşim çalışacak bize böyle söylemişti uzmanımız tabi bu şehirden şehire değişebilir, sizin tedavinizde hayılsıı olsun diyorum ama olmazssada üzülme çünkü hangisi hakkımızda hayırlıysa o olsun....
 
Selam super anneler ve adaylari.22 yasindayim ama esim 30 yasinda.cogunuzla daha once tanismisimdir.iki kez tup bebek denedik olmadi 5 senelik evliyiz.ben de bir yavruya annelik yapmak istiyorum.onun bana benim ona muhtac oldugum bir yavruya.esimi yavas yavas alistirdim.tepkisi iyi.ankaradayim ben.kimin ne dedigini umursamiyorum.sadece esim ve benim fikrim onemli.geri kalani gunluk tutsun fikirleri icin:) tabi ki sizin fikirleriniz onemli.baska bir sehirden basvursak daha mi hizli sonuca variriz acaba.kucuk bi sehirden mesela.ya da uzak bir sehirden.ben de yenidogan almak istiyorum.lutfen bilgi verin
 

Hoşgeldin....Allah önce gönlünden geçeni nasip etsin...küçük illerde sıra 3-4 senede geliyor ama büyük şehirlerde ist-izm-ank gibi 1 senede bitiyor.hatta bazen bir seneyi bile bulmuyor...bu arada ikametgahın nerdeyse sadece o ilden başvurabiliyorsun...eğer ki bulunduğun ilde 0-4 yaş yuva yoksa o ile yakın olan diğer illere dosyan gidiyor.ama ankara için böyle bir şey yok..heidiankara arkadaşımız var sık sık yazar oda ankaradan başvurmuştu.....birde ya yaş 30 yada 5 yıllık evlilik şartı gerekiyor ama eşlerden birinin mi yoksa küçük olanınmı en az 30 olması gerekiyor onu bilmiyorum arkadaşlar yazarlar muhakkak..takıldığın bir şey olursa yine yardımcı olmaya çalışırız..
 



Selam merin;aramıza hoşgeldin.
Kararıdan dolayı tebrik ediyorum .Çok sevindim.
Soruna şöyle cevap vereyim.Bizde küçük bir şehirden başvurunuzu yaptık,çünkü ikametgahın nerede ise o ilden başvuru yapabiliyorsun.Sanırım başvuru yapabilmek için eşlerden birinin en az 30 yaşında olması ve evlilik süresinin 5 yıl olması gerekiyor.Biz kızımıza 2 yılda kavuştuk,ama inan beklemeye değermiş.Ben ve eşim bu kararı verirken hiçbir tereddüt yaşamadık.Kızımıza kavuştuğumuzda da yaşadığımızın farkına vardık.Hatta o kadar mutluyuz ki,inşallah bir yıl sonra kızımızı nüfusumuza geçirdikten sonra kızımıza kardeş için tekrar başvuruda bulunacağız.İyi bir kariyerim ve maaşım vardı,ama kızım için hepsinden vazgeçtim.Bir gün bile pişman olmadım.Hayatımın bir amacı var artık.Kızımı en iyi şekilde yetiştirebilmek,bu hayatta bundan daha güzel bir mutluluk olabilir mi?Bence bizler çok özel insanlarız ve her birimiz gerçekten ANNEYİZ.Ve çok sanşlıyız bu güzel duyguları yaşadığımız ve yaşatabildğimiz için.Biz mutluyuz ya varsın etrafımızdaki çoğu insan bunu anlamasın.Bu bizim değil onların sorunu.Çünkü bizlerin kocaman kalpleri var,ama onların yok.Yazık onlara.Ve kusura bakmasınlar kalpsiz insanlarada hayatımızda yer yok.Sevgiler.....
 
Merhaba Arkadaşlar, inşallah hepiniz çok çok iyisinizdir..
Şöyle hızlıdan yazılanlara bir göz attım, Lee komşularının konuştuklarını kafana takma canım.. Heidiankara nın yazdıklarına katılıyorum.. Kibarca uyarabilirsin ya da hiç üzerinde durmayabilirsin.. Neticede bizler bu konuyu ne kadar önemsersek yarın öbür gün evlatlarımızda o kadar önemser.. İleride evlatlarımızın bakış açısını bizlerin belirleyeceğini unutmamamız lazım.. İyileri sahiplenip kötü şeyleri hiiç üstümüze alınmamak en doğrusu.. Sen şahane bir annesin, bir kaç komşunun seni ve evlatlarını üzmesine izin vermeyeceğine adım gibi eminim..

Evlatlarımızın tadını bizden daha iyi bilen olur mu.. Sabahları kuzucuğumu anneannesine bırakıp işe gelmek ne zor oluyor arkadaşlar bir bilseniz.. Evden çıkmadan altını açıyorum keşke kızım kaka yapsa koklasam diyorum işe gitmden.. Kakası bile güzel kokuyor kuzucuğumun.. Bal kızımı öpüyorum öpüyorum doyamıyorum, içime sokasım geliyor.. Evden çıkmadan resmini çekiyorum her gün, bilgisayarıma o günkü resmini yükleyip akşama kadar bakıyorum.. Süreki evi arıyorum, mama yedimi, ne kadar yedi, ne kadar uyudu.. Babasıyla 2 günde dünya kadar ninni ezberledik :))) Kızımın sayesinde anneannesi bilgisayar kurdu oldu.. Her gün internetten ninniler, keman sesi kuş sesleri dinletiyor.. Gözümüzden sakınıyoruz, o minicik parmaklardaki tırnakları keserken ödüm patlıyor derinden kesermiyim diye.. iki defa üst üste hapşırınca aman diyorum sen hasta olma ben hasta olayım.. Gece 3 te mamamızı yedikten sonra duyduğum en güzel sesin gaz sesi olduğunu öğrenmiş bulunuyorum.. Dün, bal kızım ben ve babası gezmeye çıktık, bir alışveriş merkezinde acıkınca ortalığı birbirine kattık.. Ne mağaza dinledik ne etrafımızdakileri hemen oracıkta yapıverdim mamayı yedirdim kızıma.. Yeter ki o bir dakika bile ağlamasın... Bütün bunlar olurken birisi bir şey diyecek umrumda mı olur hiç... Büyük Allah ım iyi kı bizi kızımıza kavuşturdu binlerce yüz binlerce kere milyonlarca kere şükürler olsun..

Rabbim isteyen herkesin kucağını en tez zamanda doldursun bu güzel duyguları yaşatmayı nasip etsin inşallah..

Sevgiler
:126:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Ahmet Özdemir yaşamını yitirdi
Yorumlar
1
Görüntüleme
5K
clara
Kader
2 3
Yorumlar
43
Görüntüleme
7K
MissCherryBlossom
Doğuma Hazırlık Kız bebek isimleri 2017
Yorumlar
3
Görüntüleme
9K
Nazanen
2016 Mart Anneleri Paylaşım Alanı
1906 1907 1908
Yorumlar
38K
Görüntüleme
2M
Smyy21
2015 Nisan Anneleri
2742 2743 2744
Yorumlar
55K
Görüntüleme
3M
Leblebitozu19
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…