Bu yazıyı beni yargılamadan okumanızı rica ediyorum siz güzel yürekli kadınlardan..
Ben henüz 25 yaşında ailemden uzakta geçen sene üniversitesini bitirmiş ve bu sene işe girmiş biriyim.
Babamı çok ufak yaşta kaybettim hatırlamıyorum bile.Ama öylesine mükemmel bir anneye sahibim ki canını dişine takarak gece gündüz çalışıp beni okuttu, iş sahibi yaptı.
Ben tamamen sevgi ile büyüyen, aşk ile yapılmış bir çocuktum ve yaşantımın her anında bunu hissettim.
Bu yazıyı gözlerimden yaşlar süzülerek sizlere yazıyorum.
Hayatımda her zaman olumsuzluklarla savaşmak zorunda kaldım ama hiç birini o güzel yürekli anneme hissettirmedim.Apandist ameliyatı olmam gerektiğinde bile tek başıma gittim hastanede oldum çıktım evime geldim dinlendim.Annem o kadar yorgun ki onu üzmeye asla ve asla dayanamam.Bu siteyi aylar öncesi görmemiş olsam muhtemelen aylar öncesi intihar etmiş ve yaşamıyor olacaktım.
Hayatımda olan bitenden ben sorumluyum ve her şeyde bir hayır olduğunu düşünüyorum.Yaradanın böyle olmasını istedğini sanıyorum.
Asıl içimi dökmek istediğim konuya gelirsek;
Şuan hamileyim ve doğuma yaklaşık 3 haftam kaldı.
neredeyse 8 aydır içimde bir canlı taşıyorum.
Anneciğimin bu olanların hiçbirinden haberi yok.
Geçirdiğim 8 ayı bir ben bir de Allah bilir!
ilk 5 ay boyunca tatilde annemin yanındaydım ve ne bir göbek çıkması ne de mide bulantısı,bayılma hiçbirşey yaşamadım.
Sadece kilo almışım gibi hafif bir göbeğim vardı.
Karnımdaki canlıyı farkettiğim an herşey çok geçti.Üstüne adet görme olayını yaşamış ve aldırmak için yasal sınırı geçmiştim.
4 ya da 5 tane kadın doğum uzmanına gidip almaları için yalvardım.Doğal olarak aldıramadım.Şunu belirtmek isterim korunmama rağmen hamile kaldım.
İntiharı düşündüğüm gece internette dolaşırken bir anda kalkıp abdest alıp dua etmeye başladım.O gece bir rüya gördüm.
Sanırım ben sadece bir vesileyim içimdeki canlının doğması için.Sizlerden birinin yuvasını şenlendirmek için, annesi babası olan sonsuz sevgiyle büyütülecek bir bebeği dünyaya getirmek için..
Nasıl oluyor da bu kadın bir şey hissetmez diyebilirsiniz.
Her gece karnımda tekmelerini hissediyorum.Ama en ufak annelik duygum yok.
Eğer en ufak bir bağım oluşmuş olsaydı eminim ki bırakmazdım..
Göğüslerimden süt gelmiyor.Ve hala kilo almışım gibi göbeğim var sadece.
Ama ben öylesine sevgi ile büyümüş bir çocukken bu bebeğe sadece karnımda büyüttüğüm için biyolojik olarak annesi ben olduğum için onu sevgisiz bir hayatı yaşamasına neden olamam.Bu süreçte pskolojik olarak yardımda aldım.İlerde pişman olur muyum acaba diye.Ama beni hayata getiren o güzel yürekli annemi üzdüğüm,hayallerini yok ettiğim anlar gözümün önüne geldikçe panik ataklar geçirdim pskologumun yanında.Benim sağlığım açısından en önemli kararın bu olduğuna o da inandı en sonunda.Benim de bu hayattaki sınavım bu demek ki.
Doktorumla uzun uzun konuştuk bu konuyu.Her türlü testini yaptırdım.Doğum olayı gerçekleştikten sonra bulunduğum ildeki yuvaya teslim edicem.
Eğer kabul ederlerse ultrason görüntülerini de teslim etmek istiyorum.Hepsini biriktirdim çünkü.Gerekli prosedürleri hala öğrenmedim.Bu hafta gidip konuşmayı düşünüyorum.
3 hafta sonra birinizin evinde bebek mutlu mesut bir aileye sahip olurken ben de annemin yanına gidip onun koynunda kokusuyla uyumak istiyorum.Artık çok yorgunum çünkü.Hepinizden Allah razı olsun o bebeklere kendi canınızdan kanınızdanmış gibi bakıcağınızdan eminim.Bu sitede bundan emin oldum!
Tüm yazdıklarını okudum.Sen çok iyi bir annesin.Kızın senden asla ayrılmaz.Bize uzmanımız sadece merak ediyor,soruyorlar dedi o kadar o da merak.Nilin Melikesi adlı kitabı okudum tatilde Sibel Eraslan'ın.Kuran'da adı geçen ilk evlat edinen,cennetle müjdelenen kadın Hz Asiye'nin hayatını anlatıyor.Ben kendime çok yakın buldum.Orada bir söz var beni çok etkiledi.Doğuran değil ama yaşatan kadın.İşte herşeyin özeti.
Bu yazıyı beni yargılamadan okumanızı rica ediyorum siz güzel yürekli kadınlardan..
Ben henüz 25 yaşında ailemden uzakta geçen sene üniversitesini bitirmiş ve bu sene işe girmiş biriyim.
Babamı çok ufak yaşta kaybettim hatırlamıyorum bile.Ama öylesine mükemmel bir anneye sahibim ki canını dişine takarak gece gündüz çalışıp beni okuttu, iş sahibi yaptı.
Ben tamamen sevgi ile büyüyen, aşk ile yapılmış bir çocuktum ve yaşantımın her anında bunu hissettim.
Bu yazıyı gözlerimden yaşlar süzülerek sizlere yazıyorum.
Hayatımda her zaman olumsuzluklarla savaşmak zorunda kaldım ama hiç birini o güzel yürekli anneme hissettirmedim.Apandist ameliyatı olmam gerektiğinde bile tek başıma gittim hastanede oldum çıktım evime geldim dinlendim.Annem o kadar yorgun ki onu üzmeye asla ve asla dayanamam.Bu siteyi aylar öncesi görmemiş olsam muhtemelen aylar öncesi intihar etmiş ve yaşamıyor olacaktım.
Hayatımda olan bitenden ben sorumluyum ve her şeyde bir hayır olduğunu düşünüyorum.Yaradanın böyle olmasını istedğini sanıyorum.
Asıl içimi dökmek istediğim konuya gelirsek;
Şuan hamileyim ve doğuma yaklaşık 3 haftam kaldı.
neredeyse 8 aydır içimde bir canlı taşıyorum.
Anneciğimin bu olanların hiçbirinden haberi yok.
Geçirdiğim 8 ayı bir ben bir de Allah bilir!
ilk 5 ay boyunca tatilde annemin yanındaydım ve ne bir göbek çıkması ne de mide bulantısı,bayılma hiçbirşey yaşamadım.
Sadece kilo almışım gibi hafif bir göbeğim vardı.
Karnımdaki canlıyı farkettiğim an herşey çok geçti.Üstüne adet görme olayını yaşamış ve aldırmak için yasal sınırı geçmiştim.
4 ya da 5 tane kadın doğum uzmanına gidip almaları için yalvardım.Doğal olarak aldıramadım.Şunu belirtmek isterim korunmama rağmen hamile kaldım.
İntiharı düşündüğüm gece internette dolaşırken bir anda kalkıp abdest alıp dua etmeye başladım.O gece bir rüya gördüm.
Sanırım ben sadece bir vesileyim içimdeki canlının doğması için.Sizlerden birinin yuvasını şenlendirmek için, annesi babası olan sonsuz sevgiyle büyütülecek bir bebeği dünyaya getirmek için..
Nasıl oluyor da bu kadın bir şey hissetmez diyebilirsiniz.
Her gece karnımda tekmelerini hissediyorum.Ama en ufak annelik duygum yok.
Eğer en ufak bir bağım oluşmuş olsaydı eminim ki bırakmazdım..
Göğüslerimden süt gelmiyor.Ve hala kilo almışım gibi göbeğim var sadece.
Ama ben öylesine sevgi ile büyümüş bir çocukken bu bebeğe sadece karnımda büyüttüğüm için biyolojik olarak annesi ben olduğum için onu sevgisiz bir hayatı yaşamasına neden olamam.Bu süreçte pskolojik olarak yardımda aldım.İlerde pişman olur muyum acaba diye.Ama beni hayata getiren o güzel yürekli annemi üzdüğüm,hayallerini yok ettiğim anlar gözümün önüne geldikçe panik ataklar geçirdim pskologumun yanında.Benim sağlığım açısından en önemli kararın bu olduğuna o da inandı en sonunda.Benim de bu hayattaki sınavım bu demek ki.
Doktorumla uzun uzun konuştuk bu konuyu.Her türlü testini yaptırdım.Doğum olayı gerçekleştikten sonra bulunduğum ildeki yuvaya teslim edicem.
Eğer kabul ederlerse ultrason görüntülerini de teslim etmek istiyorum.Hepsini biriktirdim çünkü.Gerekli prosedürleri hala öğrenmedim.Bu hafta gidip konuşmayı düşünüyorum.
3 hafta sonra birinizin evinde bebek mutlu mesut bir aileye sahip olurken ben de annemin yanına gidip onun koynunda kokusuyla uyumak istiyorum.Artık çok yorgunum çünkü.Hepinizden Allah razı olsun o bebeklere kendi canınızdan kanınızdanmış gibi bakıcağınızdan eminim.Bu sitede bundan emin oldum!
Bu yazıyı beni yargılamadan okumanızı rica ediyorum siz güzel yürekli kadınlardan..
Ben henüz 25 yaşında ailemden uzakta geçen sene üniversitesini bitirmiş ve bu sene işe girmiş biriyim.
Babamı çok ufak yaşta kaybettim hatırlamıyorum bile.Ama öylesine mükemmel bir anneye sahibim ki canını dişine takarak gece gündüz çalışıp beni okuttu, iş sahibi yaptı.
Ben tamamen sevgi ile büyüyen, aşk ile yapılmış bir çocuktum ve yaşantımın her anında bunu hissettim.
Bu yazıyı gözlerimden yaşlar süzülerek sizlere yazıyorum.
Hayatımda her zaman olumsuzluklarla savaşmak zorunda kaldım ama hiç birini o güzel yürekli anneme hissettirmedim.Apandist ameliyatı olmam gerektiğinde bile tek başıma gittim hastanede oldum çıktım evime geldim dinlendim.Annem o kadar yorgun ki onu üzmeye asla ve asla dayanamam.Bu siteyi aylar öncesi görmemiş olsam muhtemelen aylar öncesi intihar etmiş ve yaşamıyor olacaktım.
Hayatımda olan bitenden ben sorumluyum ve her şeyde bir hayır olduğunu düşünüyorum.Yaradanın böyle olmasını istedğini sanıyorum.
Asıl içimi dökmek istediğim konuya gelirsek;
Şuan hamileyim ve doğuma yaklaşık 3 haftam kaldı.
neredeyse 8 aydır içimde bir canlı taşıyorum.
Anneciğimin bu olanların hiçbirinden haberi yok.
Geçirdiğim 8 ayı bir ben bir de Allah bilir!
ilk 5 ay boyunca tatilde annemin yanındaydım ve ne bir göbek çıkması ne de mide bulantısı,bayılma hiçbirşey yaşamadım.
Sadece kilo almışım gibi hafif bir göbeğim vardı.
Karnımdaki canlıyı farkettiğim an herşey çok geçti.Üstüne adet görme olayını yaşamış ve aldırmak için yasal sınırı geçmiştim.
4 ya da 5 tane kadın doğum uzmanına gidip almaları için yalvardım.Doğal olarak aldıramadım.Şunu belirtmek isterim korunmama rağmen hamile kaldım.
İntiharı düşündüğüm gece internette dolaşırken bir anda kalkıp abdest alıp dua etmeye başladım.O gece bir rüya gördüm.
Sanırım ben sadece bir vesileyim içimdeki canlının doğması için.Sizlerden birinin yuvasını şenlendirmek için, annesi babası olan sonsuz sevgiyle büyütülecek bir bebeği dünyaya getirmek için..
Nasıl oluyor da bu kadın bir şey hissetmez diyebilirsiniz.
Her gece karnımda tekmelerini hissediyorum.Ama en ufak annelik duygum yok.
Eğer en ufak bir bağım oluşmuş olsaydı eminim ki bırakmazdım..
Göğüslerimden süt gelmiyor.Ve hala kilo almışım gibi göbeğim var sadece.
Ama ben öylesine sevgi ile büyümüş bir çocukken bu bebeğe sadece karnımda büyüttüğüm için biyolojik olarak annesi ben olduğum için onu sevgisiz bir hayatı yaşamasına neden olamam.Bu süreçte pskolojik olarak yardımda aldım.İlerde pişman olur muyum acaba diye.Ama beni hayata getiren o güzel yürekli annemi üzdüğüm,hayallerini yok ettiğim anlar gözümün önüne geldikçe panik ataklar geçirdim pskologumun yanında.Benim sağlığım açısından en önemli kararın bu olduğuna o da inandı en sonunda.Benim de bu hayattaki sınavım bu demek ki.
Doktorumla uzun uzun konuştuk bu konuyu.Her türlü testini yaptırdım.Doğum olayı gerçekleştikten sonra bulunduğum ildeki yuvaya teslim edicem.
Eğer kabul ederlerse ultrason görüntülerini de teslim etmek istiyorum.Hepsini biriktirdim çünkü.Gerekli prosedürleri hala öğrenmedim.Bu hafta gidip konuşmayı düşünüyorum.
3 hafta sonra birinizin evinde bebek mutlu mesut bir aileye sahip olurken ben de annemin yanına gidip onun koynunda kokusuyla uyumak istiyorum.Artık çok yorgunum çünkü.Hepinizden Allah razı olsun o bebeklere kendi canınızdan kanınızdanmış gibi bakıcağınızdan eminim.Bu sitede bundan emin oldum!
iyi geceler kızlar nasılsınız bugün biraz yoğunduk bakamadım baya bi yoğun geçmiş burasıda benim kızım idrar yolu enfeksiyonu geçiriyor dr lardaydık bugün aslında hiçbir şikayeti yoktu ama özellikle son bir haftadır baya bi çiş kaçırmaya başladı sordum neden kaçıyorsun kızım dedim çişimin geldiğini hissetmiyorum annecim dedi bende bugün bi üroloğa götürdüm kızımı idrar tahlili idrar kültürü ve ultrason yapıldı idrar kültürünü c.tesi günü alacaz büyük ihtimalle idrar tahlilindede çok az lökosit çıktı dr ilaç vermedi ama yapılan ultrasonda kızımın idrar torbasının boyu aslında normal gözüküyor ama 4-5 yaş çocuklarda idrar sıkışıklığının hissedilebilmesi için 90 cc idrar dolmuş olması gerekiyor benim kızımda 60 cc de idrar sıkışıklığı oluşuyormuş bundan dolayıda çiş kaçırma ihtimali oluyormuş dr normalde anneler bu çiş kaçırmaları pek önemsemez çocuktur deyip geçerler dedi çok dikkatli davranmışsınız iyiki gelmişsiniz dedi erkenden tedavisi yapılmazsa hayatı boyunca bir sürü sıkıntı yaşabiliyormuş çocuklarımız idrar yolu enfeksiyonuda bunlardan biriymiş şimdi idrar kültürünün sonucunu bekliyoruz eğer onda sorun çıkmazsa tedaviye başlayacakmışız eğer onda üreme çıkarsa başka tetkiklerde yapılacakmış bizim için dua edinde başka sorun çıkmasın çünkü sonda takılıyormuş ilaç veriliyormuş böbreğe falan çok can acıtıcı bişeymiş inşallah kızım böyle bişey yaşamaz onun canının acıyacağını düşünmek maf ediyor beni bizim için dua edin olurmu kuzucuğum sıkıntı yaşamadan atlatsın bu işi ....:2::2:
geçmiş olsun dilerim çarçabuk atlatır.
iyi geceler kızlar nasılsınız bugün biraz yoğunduk bakamadım baya bi yoğun geçmiş burasıda benim kızım idrar yolu enfeksiyonu geçiriyor dr lardaydık bugün aslında hiçbir şikayeti yoktu ama özellikle son bir haftadır baya bi çiş kaçırmaya başladı sordum neden kaçıyorsun kızım dedim çişimin geldiğini hissetmiyorum annecim dedi bende bugün bi üroloğa götürdüm kızımı idrar tahlili idrar kültürü ve ultrason yapıldı idrar kültürünü c.tesi günü alacaz büyük ihtimalle idrar tahlilindede çok az lökosit çıktı dr ilaç vermedi ama yapılan ultrasonda kızımın idrar torbasının boyu aslında normal gözüküyor ama 4-5 yaş çocuklarda idrar sıkışıklığının hissedilebilmesi için 90 cc idrar dolmuş olması gerekiyor benim kızımda 60 cc de idrar sıkışıklığı oluşuyormuş bundan dolayıda çiş kaçırma ihtimali oluyormuş dr normalde anneler bu çiş kaçırmaları pek önemsemez çocuktur deyip geçerler dedi çok dikkatli davranmışsınız iyiki gelmişsiniz dedi erkenden tedavisi yapılmazsa hayatı boyunca bir sürü sıkıntı yaşabiliyormuş çocuklarımız idrar yolu enfeksiyonuda bunlardan biriymiş şimdi idrar kültürünün sonucunu bekliyoruz eğer onda sorun çıkmazsa tedaviye başlayacakmışız eğer onda üreme çıkarsa başka tetkiklerde yapılacakmış bizim için dua edinde başka sorun çıkmasın çünkü sonda takılıyormuş ilaç veriliyormuş böbreğe falan çok can acıtıcı bişeymiş inşallah kızım böyle bişey yaşamaz onun canının acıyacağını düşünmek maf ediyor beni bizim için dua edin olurmu kuzucuğum sıkıntı yaşamadan atlatsın bu işi ....:2::2:
iyi geceler kızlar nasılsınız bugün biraz yoğunduk bakamadım baya bi yoğun geçmiş burasıda benim kızım idrar yolu enfeksiyonu geçiriyor dr lardaydık bugün aslında hiçbir şikayeti yoktu ama özellikle son bir haftadır baya bi çiş kaçırmaya başladı sordum neden kaçıyorsun kızım dedim çişimin geldiğini hissetmiyorum annecim dedi bende bugün bi üroloğa götürdüm kızımı idrar tahlili idrar kültürü ve ultrason yapıldı idrar kültürünü c.tesi günü alacaz büyük ihtimalle idrar tahlilindede çok az lökosit çıktı dr ilaç vermedi ama yapılan ultrasonda kızımın idrar torbasının boyu aslında normal gözüküyor ama 4-5 yaş çocuklarda idrar sıkışıklığının hissedilebilmesi için 90 cc idrar dolmuş olması gerekiyor benim kızımda 60 cc de idrar sıkışıklığı oluşuyormuş bundan dolayıda çiş kaçırma ihtimali oluyormuş dr normalde anneler bu çiş kaçırmaları pek önemsemez çocuktur deyip geçerler dedi çok dikkatli davranmışsınız iyiki gelmişsiniz dedi erkenden tedavisi yapılmazsa hayatı boyunca bir sürü sıkıntı yaşabiliyormuş çocuklarımız idrar yolu enfeksiyonuda bunlardan biriymiş şimdi idrar kültürünün sonucunu bekliyoruz eğer onda sorun çıkmazsa tedaviye başlayacakmışız eğer onda üreme çıkarsa başka tetkiklerde yapılacakmış bizim için dua edinde başka sorun çıkmasın çünkü sonda takılıyormuş ilaç veriliyormuş böbreğe falan çok can acıtıcı bişeymiş inşallah kızım böyle bişey yaşamaz onun canının acıyacağını düşünmek maf ediyor beni bizim için dua edin olurmu kuzucuğum sıkıntı yaşamadan atlatsın bu işi ....:2::2:
iyi geceler kızlar nasılsınız bugün biraz yoğunduk bakamadım baya bi yoğun geçmiş burasıda benim kızım idrar yolu enfeksiyonu geçiriyor dr lardaydık bugün aslında hiçbir şikayeti yoktu ama özellikle son bir haftadır baya bi çiş kaçırmaya başladı sordum neden kaçıyorsun kızım dedim çişimin geldiğini hissetmiyorum annecim dedi bende bugün bi üroloğa götürdüm kızımı idrar tahlili idrar kültürü ve ultrason yapıldı idrar kültürünü c.tesi günü alacaz büyük ihtimalle idrar tahlilindede çok az lökosit çıktı dr ilaç vermedi ama yapılan ultrasonda kızımın idrar torbasının boyu aslında normal gözüküyor ama 4-5 yaş çocuklarda idrar sıkışıklığının hissedilebilmesi için 90 cc idrar dolmuş olması gerekiyor benim kızımda 60 cc de idrar sıkışıklığı oluşuyormuş bundan dolayıda çiş kaçırma ihtimali oluyormuş dr normalde anneler bu çiş kaçırmaları pek önemsemez çocuktur deyip geçerler dedi çok dikkatli davranmışsınız iyiki gelmişsiniz dedi erkenden tedavisi yapılmazsa hayatı boyunca bir sürü sıkıntı yaşabiliyormuş çocuklarımız idrar yolu enfeksiyonuda bunlardan biriymiş şimdi idrar kültürünün sonucunu bekliyoruz eğer onda sorun çıkmazsa tedaviye başlayacakmışız eğer onda üreme çıkarsa başka tetkiklerde yapılacakmış bizim için dua edinde başka sorun çıkmasın çünkü sonda takılıyormuş ilaç veriliyormuş böbreğe falan çok can acıtıcı bişeymiş inşallah kızım böyle bişey yaşamaz onun canının acıyacağını düşünmek maf ediyor beni bizim için dua edin olurmu kuzucuğum sıkıntı yaşamadan atlatsın bu işi ....:2::2:
iyi geceler kızlar nasılsınız bugün biraz yoğunduk bakamadım baya bi yoğun geçmiş burasıda benim kızım idrar yolu enfeksiyonu geçiriyor dr lardaydık bugün aslında hiçbir şikayeti yoktu ama özellikle son bir haftadır baya bi çiş kaçırmaya başladı sordum neden kaçıyorsun kızım dedim çişimin geldiğini hissetmiyorum annecim dedi bende bugün bi üroloğa götürdüm kızımı idrar tahlili idrar kültürü ve ultrason yapıldı idrar kültürünü c.tesi günü alacaz büyük ihtimalle idrar tahlilindede çok az lökosit çıktı dr ilaç vermedi ama yapılan ultrasonda kızımın idrar torbasının boyu aslında normal gözüküyor ama 4-5 yaş çocuklarda idrar sıkışıklığının hissedilebilmesi için 90 cc idrar dolmuş olması gerekiyor benim kızımda 60 cc de idrar sıkışıklığı oluşuyormuş bundan dolayıda çiş kaçırma ihtimali oluyormuş dr normalde anneler bu çiş kaçırmaları pek önemsemez çocuktur deyip geçerler dedi çok dikkatli davranmışsınız iyiki gelmişsiniz dedi erkenden tedavisi yapılmazsa hayatı boyunca bir sürü sıkıntı yaşabiliyormuş çocuklarımız idrar yolu enfeksiyonuda bunlardan biriymiş şimdi idrar kültürünün sonucunu bekliyoruz eğer onda sorun çıkmazsa tedaviye başlayacakmışız eğer onda üreme çıkarsa başka tetkiklerde yapılacakmış bizim için dua edinde başka sorun çıkmasın çünkü sonda takılıyormuş ilaç veriliyormuş böbreğe falan çok can acıtıcı bişeymiş inşallah kızım böyle bişey yaşamaz onun canının acıyacağını düşünmek maf ediyor beni bizim için dua edin olurmu kuzucuğum sıkıntı yaşamadan atlatsın bu işi ....:2::2:
Bu yazıyı beni yargılamadan okumanızı rica ediyorum siz güzel yürekli kadınlardan..
Ben henüz 25 yaşında ailemden uzakta geçen sene üniversitesini bitirmiş ve bu sene işe girmiş biriyim.
Babamı çok ufak yaşta kaybettim hatırlamıyorum bile.Ama öylesine mükemmel bir anneye sahibim ki canını dişine takarak gece gündüz çalışıp beni okuttu, iş sahibi yaptı.
Ben tamamen sevgi ile büyüyen, aşk ile yapılmış bir çocuktum ve yaşantımın her anında bunu hissettim.
Bu yazıyı gözlerimden yaşlar süzülerek sizlere yazıyorum.
Hayatımda her zaman olumsuzluklarla savaşmak zorunda kaldım ama hiç birini o güzel yürekli anneme hissettirmedim.Apandist ameliyatı olmam gerektiğinde bile tek başıma gittim hastanede oldum çıktım evime geldim dinlendim.Annem o kadar yorgun ki onu üzmeye asla ve asla dayanamam.Bu siteyi aylar öncesi görmemiş olsam muhtemelen aylar öncesi intihar etmiş ve yaşamıyor olacaktım.
Hayatımda olan bitenden ben sorumluyum ve her şeyde bir hayır olduğunu düşünüyorum.Yaradanın böyle olmasını istedğini sanıyorum.
Asıl içimi dökmek istediğim konuya gelirsek;
Şuan hamileyim ve doğuma yaklaşık 3 haftam kaldı.
neredeyse 8 aydır içimde bir canlı taşıyorum.
Anneciğimin bu olanların hiçbirinden haberi yok.
Geçirdiğim 8 ayı bir ben bir de Allah bilir!
ilk 5 ay boyunca tatilde annemin yanındaydım ve ne bir göbek çıkması ne de mide bulantısı,bayılma hiçbirşey yaşamadım.
Sadece kilo almışım gibi hafif bir göbeğim vardı.
Karnımdaki canlıyı farkettiğim an herşey çok geçti.Üstüne adet görme olayını yaşamış ve aldırmak için yasal sınırı geçmiştim.
4 ya da 5 tane kadın doğum uzmanına gidip almaları için yalvardım.Doğal olarak aldıramadım.Şunu belirtmek isterim korunmama rağmen hamile kaldım.
İntiharı düşündüğüm gece internette dolaşırken bir anda kalkıp abdest alıp dua etmeye başladım.O gece bir rüya gördüm.
Sanırım ben sadece bir vesileyim içimdeki canlının doğması için.Sizlerden birinin yuvasını şenlendirmek için, annesi babası olan sonsuz sevgiyle büyütülecek bir bebeği dünyaya getirmek için..
Nasıl oluyor da bu kadın bir şey hissetmez diyebilirsiniz.
Her gece karnımda tekmelerini hissediyorum.Ama en ufak annelik duygum yok.
Eğer en ufak bir bağım oluşmuş olsaydı eminim ki bırakmazdım..
Göğüslerimden süt gelmiyor.Ve hala kilo almışım gibi göbeğim var sadece.
Ama ben öylesine sevgi ile büyümüş bir çocukken bu bebeğe sadece karnımda büyüttüğüm için biyolojik olarak annesi ben olduğum için onu sevgisiz bir hayatı yaşamasına neden olamam.Bu süreçte pskolojik olarak yardımda aldım.İlerde pişman olur muyum acaba diye.Ama beni hayata getiren o güzel yürekli annemi üzdüğüm,hayallerini yok ettiğim anlar gözümün önüne geldikçe panik ataklar geçirdim pskologumun yanında.Benim sağlığım açısından en önemli kararın bu olduğuna o da inandı en sonunda.Benim de bu hayattaki sınavım bu demek ki.
Doktorumla uzun uzun konuştuk bu konuyu.Her türlü testini yaptırdım.Doğum olayı gerçekleştikten sonra bulunduğum ildeki yuvaya teslim edicem.
Eğer kabul ederlerse ultrason görüntülerini de teslim etmek istiyorum.Hepsini biriktirdim çünkü.Gerekli prosedürleri hala öğrenmedim.Bu hafta gidip konuşmayı düşünüyorum.
3 hafta sonra birinizin evinde bebek mutlu mesut bir aileye sahip olurken ben de annemin yanına gidip onun koynunda kokusuyla uyumak istiyorum.Artık çok yorgunum çünkü.Hepinizden Allah razı olsun o bebeklere kendi canınızdan kanınızdanmış gibi bakıcağınızdan eminim.Bu sitede bundan emin oldum!
iyi geceler kızlar nasılsınız bugün biraz yoğunduk bakamadım baya bi yoğun geçmiş burasıda benim kızım idrar yolu enfeksiyonu geçiriyor dr lardaydık bugün aslında hiçbir şikayeti yoktu ama özellikle son bir haftadır baya bi çiş kaçırmaya başladı sordum neden kaçıyorsun kızım dedim çişimin geldiğini hissetmiyorum annecim dedi bende bugün bi üroloğa götürdüm kızımı idrar tahlili idrar kültürü ve ultrason yapıldı idrar kültürünü c.tesi günü alacaz büyük ihtimalle idrar tahlilindede çok az lökosit çıktı dr ilaç vermedi ama yapılan ultrasonda kızımın idrar torbasının boyu aslında normal gözüküyor ama 4-5 yaş çocuklarda idrar sıkışıklığının hissedilebilmesi için 90 cc idrar dolmuş olması gerekiyor benim kızımda 60 cc de idrar sıkışıklığı oluşuyormuş bundan dolayıda çiş kaçırma ihtimali oluyormuş dr normalde anneler bu çiş kaçırmaları pek önemsemez çocuktur deyip geçerler dedi çok dikkatli davranmışsınız iyiki gelmişsiniz dedi erkenden tedavisi yapılmazsa hayatı boyunca bir sürü sıkıntı yaşabiliyormuş çocuklarımız idrar yolu enfeksiyonuda bunlardan biriymiş şimdi idrar kültürünün sonucunu bekliyoruz eğer onda sorun çıkmazsa tedaviye başlayacakmışız eğer onda üreme çıkarsa başka tetkiklerde yapılacakmış bizim için dua edinde başka sorun çıkmasın çünkü sonda takılıyormuş ilaç veriliyormuş böbreğe falan çok can acıtıcı bişeymiş inşallah kızım böyle bişey yaşamaz onun canının acıyacağını düşünmek maf ediyor beni bizim için dua edin olurmu kuzucuğum sıkıntı yaşamadan atlatsın bu işi ....:2::2:
teyzemın var 23 senelık evlıgın ve ugrasın sonunda olmayınca evlatlık aldılar
dehset guzel bı kız cocugu :kedi:
cok sevıyoruz o kadar tatlıkı butun sulale pesınde gezıyoruz bıraz sımarık olucak fazla ılgıden heralde kaydirigubbakcemile3
daha dun ogluma bıseyler alırken
onada pempe elbıseler aldım pempe hastası prensesımızkaydirigubbakcemile3
ınsan sevmeye dahı kıyamıyo ya :asigim:
Bu yazıyı beni yargılamadan okumanızı rica ediyorum siz güzel yürekli kadınlardan..
Ben henüz 25 yaşında ailemden uzakta geçen sene üniversitesini bitirmiş ve bu sene işe girmiş biriyim.
Babamı çok ufak yaşta kaybettim hatırlamıyorum bile.Ama öylesine mükemmel bir anneye sahibim ki canını dişine takarak gece gündüz çalışıp beni okuttu, iş sahibi yaptı.
Ben tamamen sevgi ile büyüyen, aşk ile yapılmış bir çocuktum ve yaşantımın her anında bunu hissettim.
Bu yazıyı gözlerimden yaşlar süzülerek sizlere yazıyorum.
Hayatımda her zaman olumsuzluklarla savaşmak zorunda kaldım ama hiç birini o güzel yürekli anneme hissettirmedim.Apandist ameliyatı olmam gerektiğinde bile tek başıma gittim hastanede oldum çıktım evime geldim dinlendim.Annem o kadar yorgun ki onu üzmeye asla ve asla dayanamam.Bu siteyi aylar öncesi görmemiş olsam muhtemelen aylar öncesi intihar etmiş ve yaşamıyor olacaktım.
Hayatımda olan bitenden ben sorumluyum ve her şeyde bir hayır olduğunu düşünüyorum.Yaradanın böyle olmasını istedğini sanıyorum.
Asıl içimi dökmek istediğim konuya gelirsek;
Şuan hamileyim ve doğuma yaklaşık 3 haftam kaldı.
neredeyse 8 aydır içimde bir canlı taşıyorum.
Anneciğimin bu olanların hiçbirinden haberi yok.
Geçirdiğim 8 ayı bir ben bir de Allah bilir!
ilk 5 ay boyunca tatilde annemin yanındaydım ve ne bir göbek çıkması ne de mide bulantısı,bayılma hiçbirşey yaşamadım.
Sadece kilo almışım gibi hafif bir göbeğim vardı.
Karnımdaki canlıyı farkettiğim an herşey çok geçti.Üstüne adet görme olayını yaşamış ve aldırmak için yasal sınırı geçmiştim.
4 ya da 5 tane kadın doğum uzmanına gidip almaları için yalvardım.Doğal olarak aldıramadım.Şunu belirtmek isterim korunmama rağmen hamile kaldım.
İntiharı düşündüğüm gece internette dolaşırken bir anda kalkıp abdest alıp dua etmeye başladım.O gece bir rüya gördüm.
Sanırım ben sadece bir vesileyim içimdeki canlının doğması için.Sizlerden birinin yuvasını şenlendirmek için, annesi babası olan sonsuz sevgiyle büyütülecek bir bebeği dünyaya getirmek için..
Nasıl oluyor da bu kadın bir şey hissetmez diyebilirsiniz.
Her gece karnımda tekmelerini hissediyorum.Ama en ufak annelik duygum yok.
Eğer en ufak bir bağım oluşmuş olsaydı eminim ki bırakmazdım..
Göğüslerimden süt gelmiyor.Ve hala kilo almışım gibi göbeğim var sadece.
Ama ben öylesine sevgi ile büyümüş bir çocukken bu bebeğe sadece karnımda büyüttüğüm için biyolojik olarak annesi ben olduğum için onu sevgisiz bir hayatı yaşamasına neden olamam.Bu süreçte pskolojik olarak yardımda aldım.İlerde pişman olur muyum acaba diye.Ama beni hayata getiren o güzel yürekli annemi üzdüğüm,hayallerini yok ettiğim anlar gözümün önüne geldikçe panik ataklar geçirdim pskologumun yanında.Benim sağlığım açısından en önemli kararın bu olduğuna o da inandı en sonunda.Benim de bu hayattaki sınavım bu demek ki.
Doktorumla uzun uzun konuştuk bu konuyu.Her türlü testini yaptırdım.Doğum olayı gerçekleştikten sonra bulunduğum ildeki yuvaya teslim edicem.
Eğer kabul ederlerse ultrason görüntülerini de teslim etmek istiyorum.Hepsini biriktirdim çünkü.Gerekli prosedürleri hala öğrenmedim.Bu hafta gidip konuşmayı düşünüyorum.
3 hafta sonra birinizin evinde bebek mutlu mesut bir aileye sahip olurken ben de annemin yanına gidip onun koynunda kokusuyla uyumak istiyorum.Artık çok yorgunum çünkü.Hepinizden Allah razı olsun o bebeklere kendi canınızdan kanınızdanmış gibi bakıcağınızdan eminim.Bu sitede bundan emin oldum!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?