canım seni şimdiden tbrk ediyorum çok doğru bir yoldasın doğurmakla analık babalık olmuyor önemli olan verilen emek bende istanbuldan sıraya girmiştim 18 ay bekledim dolu dolu 18 ay sonra sıra geldi bana ben kızımı aldığımda bir aylıktı şimdi 4 yaşında dünyalar güzeli bir kız :) bizdede eşimin ailesi çok olumlu bakmadı açıkçası çokda umurumda olmadı bu hayat benim ve eşimin hayatı dört duvar arasında ne çektiğinizi sizden iyi kimse bilemez bence çok takılıp üzülmeyin destek olmayan yanınızda olmayacak insanlara kapınızı kapatırsınız olur biter kim olursa olsun sizin mutluluğunuzla mutlu olmayacaksa demekki sevgileri herşeyleri yalan açıkçası ben çok fazla kişiye kapımı kapadım pişman oldummu diye sorarsanız asla pişman olmadım meleğimle o kadar mutluyumki onların hayatımdaki yokluklarını hissetmiyorum bile
emzirme konusuna gelince ben kızımı emzirmeye çalıştım her mamadan önce meme verdim hatta sağ göğsümde süt damlacıkları oluştu ama kaynanam bize geldi bende onun yanında çekindim emzirmeye herzaman derim hayatımın salaklığını yapmışım gelen süt damlaları geri çekildi sanki çok saygıyı hakeden biriydide ben hayatımın hatasını yaptım onun yüzünden çocuğuma asla ısınamadı eşimin yanında farklı eşim yokken farklı ama şimdi benim evime geldiğinde yüzüne bile bakmıyorum öncelik çocuğumun gözümde zerre değeri yok eşimde farkında ama mecburiyetten misafir olarak kabul ediyoruz...