merhaba yüreği kocaman sevgi dolu anneleri
) nasılsınız? evet pek uğrayamıyorum uğrasamda şöyle son bir iki sayfaya göz atıp maalesef yazamadan ayrılmak zorunda kalıyorum.bizler çok iyiyiz
koca 7 ayı devirdik.bana ve eşime sorarsanız sanki ilk dünyaya gözlerini açtıkları andan itibaren çocuklarımızla birlikte gibiyiz.kuzularımız sevgili evlatlarımız biz farkında değiliz ama çevremizdekilerin dediğine göre kocaman olmuşlar
kızım yeni yeni konuşmaya başladı oooooooooofff çenede abiyi geçeceğiz sanırım
herşeyi çok iyi biliyoruz.özellikle cici giymeyi,annesinin takılarına,makyaj malzemelerine vede topuklu ayakkabılarına ortak olmayı çok iyi biliyoruz.fakat; kakamızı ve çişimizi hala beze yapıyoruz:-(( o konuda zorlayamıyorum yavrumu çünkü; kabızlık problemimiz devam ediyor.prensesim ara ara çok canı yanıyor o nedenlede tuvalete yapmaktan korkuyor.
ama istediği zamanda beni tuvalete bile kabul etmeden bezini çıkarıp lazımlığına çişini yapıyor onu bir güzel klozete döküyor ve giyiniyor en son beni içeriye çağırıp ellerini yıkatıyor.temennim inşaallah bunun sürekli olması sabrediyorum inşallah o günleri göreceğim
)veeee müthiş babacı olduk.
)
minik kuzum 3 nisanda 3 yaşına girecek
)
oğluşuma gelince okulunu çok seviyor.yüzme kursuna başladı.kendiside yüzmeyi çok seviyor.ve bir kulüpte devam ettirmesini istiyoruz.herşey onların iyi bir geleceğe sahip olması için.....
ve geçen hafta içerisinde bir sabah oğlumu okuluna yeni bırakmıştım.eve geldim arkadan kapının zili çaldı.gelen sosyal hizmetler uzmanımızdı
) biz unutulduğumuzu düşünürken.7.ayımızda bizi çat kapı ziyarete gelmişti
bizim sosyal hizmetler uzmanımız çok tatlı bizlere her konuda yardımcı olan biri. kızımla kapıda karşıladık.sonra bizim prenses odasına çekildi ve sanki birşeyler hissetmiş gibi uzmanımız gidene kadar yanımıza gelmedi..
bize çok sık gelmeme nedenleri olarak aileleri ve çocukları huzursuz etmemek olduğunu söyledi.çok sık ziyeret ettiğimiz zaman ailelerde çocuklarda huzursuz oluyorlar.biz zaten emin olmadığımız ailelere çocuklarımızı vermeyiz dedi.ben oğlumuzla yaşadığımız ilk zamanki durumlarımızdan bahsettim.bazılarınız biliyordur.oğlum geldiğinde terk edilme ,yuvaya geri götürülme korkusu yaşıyor.herşeye ağlayarak kendisini yerlere atarak tepki gösteriyordu.kardeşini kıskanıp ona zarar vermeye kalkışması ayrı durumdu zaten.bunları psikolog desteği almadan atlatmayı başardığımızı zaman zaman da pedegog yardımı aldığımızı şuan allaha şükür oğlumun psikolojisinin çok iyi olduğunu.söyledik.aslında kurumun psikoloğunun olduğunu bu konuda ailelerin yardım için kuruma başvurabileceklerini söyledi.ayrıca kurumda ailelere çocukların yaş gurubuna göre eğitim verdiklerini istersek kayıt yapıp yardım alabileceğimizi söyledi.sonuçta sağlıklı bireyler yetiştirmek istiyorsak bu tür eğitimlere katılmak gerekir diye düşünüyorum.ve kayıt için yazıldık.
bizim mahkememizde büyük ihtimalle ağustosta olacakmış bize haber verecekler.çok istiyoruz biran önce kuzularımız resmi olarak üzerimize geçsinler.
inşaallah sırasını bekleyen sevgili anneler sizlerde en kısa zamanda mutlu sona erersiniz.kuzucuklarınıza kavuşursunuz. sadece biraz sabır. sevgiyle kalın
)