Sevgili arkadaşlar hepinize güzel dileklerinizden dolayı çok teşekkür ederim.Günler çok yoğun geçiyor ama çok güzel bir yoğunluk Allahtüm bekleyen arkadaşlarıma bu tatlı yoğunluğu yaşatsın inşallah. 1 Nisanda haberini aldım inanın ilkin 1 Nisan şakası sandım inanamadım.Ve 4 Nisanda da kızımıza kavuştum.49 günlüktü bugün 50 günlük oldu bir görseniz acayip çirkin cadı prenses:) Size alış hikayemi baştan sona yazmaya çalışacağım.Kızım şu an uyuyor uyanmazsa eğer:))
İlkin bir gün önce bulunduğumuz ilde ki kuruma gittik evraklar imzaladık. Sonra ertesi gün sabaha karşı yola çıktık.Aslında biz gece çıkacaktık burada ki uzmanımız güldü isterseniz akşam çıkın anca gidersiniz diye espiri yaptı çünkü 2 saatlik yol olunca bizde artık onun dediği satte çıktık.
Sonra heyecanlı ve birazda stresli yolculuktan sonra oraya vardık.İlkin kurumda birkaç evrak imzaladık.Sonra alan arkadaşlarında bildiği klasik konuşmaları dinledik.Kabul ettik.Sonra oradaki uzmanımız bebeği getirmeleri söyledi.Biz orada bekledik onlar arabayla bebeği 9:20 de getireceklerini söyledi.Saat 10 geliyordu halabebek gelmedi.Sonra uzmanımız biraz sohbetten sonra nerde kaldınız diye tekrar aradı.Sonra bize geliyorlarmış dedi.Tabi ben sandelyedeoturuyorum ama kalbim çıkacakbacaklarımı sanki heyecandan hissetmedim.o arada koridorda bir an kalabalık ayak sesleri ve konuşmalar duyuldu.Ben aynen o an gelin almaya gelen konvoyun sesini duyan gelin gibi hissettim.O an bayılacaktım sandelyeden tutunarak kalktım içeri girdiklerinde .Bir tek kucaklarında ki battaniyeye sarılı bebeğimi gördüm etrafımı görmüyordum.Eşimin kucağına verdiler.Hepimiz etrafına toplandık.Eşim bana verdi sonra kucağıma aldım öptüm kokladım sarıldım sarıldıktan sonra ben bir ağlamaya başladım tutamadım kendimi annem ağlamış ben ağlayınca (tabi ben etrafımda olupbitenleri görmüyorum öyle sarhoş gibiydim) sonra bebeği getiren ve orada çalışanlar ağlamışlar.Bir tane bayan varmış o dayanamamış dışarı çıkmış manzaraya dayanamadımdemiş.Sonra sakinleştik kısa bir süre sonra kafamı çevirip bizimlehep ilgilenen uzmanımıza baktım çok kötü olmuş ağlamamak için kendini tutmuş bir halde idi.Sonra sabah 10.00gelen kızımızla bizi oarada bakım odası varmış bizi oraya soktular eşim valiye ve gerekli yerlere evrakları imzalatmaya gitti tabi vali ye ancak saat 4;00 imzalattı biz o odada 6saat fıtık olduk çıkmak için .Neyse akşam evdeydik.
Biraz gazlıyız teyzeleri bugün dr.daydık tahliller kontroller falan derken.Biraz da hastayız tabi orada üşütmüşler kızımı.Kızım kıpırdayıp duruyor ben şimdilik çıkıyorum.
İnanın yazamadım ama aklım hep sizdeydi.Allah hepinize bu güzel duyguyu tatdırsın inşallah.Ben kızımızı alacağımın bir gün evveli akşam 2 saat uydum sonra uyyuyamadımheyecandan o uykuyla yola çıktım.Hala da uykusuzum ama uyumakta istemiyorum:))))
Sevgili arkadaşlar hepinize güzel dileklerinizden dolayı çok teşekkür ederim.Günler çok yoğun geçiyor ama çok güzel bir yoğunluk Allahtüm bekleyen arkadaşlarıma bu tatlı yoğunluğu yaşatsın inşallah. 1 Nisanda haberini aldım inanın ilkin 1 Nisan şakası sandım inanamadım.Ve 4 Nisanda da kızımıza kavuştum.49 günlüktü bugün 50 günlük oldu bir görseniz acayip çirkin cadı prenses:) Size alış hikayemi baştan sona yazmaya çalışacağım.Kızım şu an uyuyor uyanmazsa eğer:))
İlkin bir gün önce bulunduğumuz ilde ki kuruma gittik evraklar imzaladık. Sonra ertesi gün sabaha karşı yola çıktık.Aslında biz gece çıkacaktık burada ki uzmanımız güldü isterseniz akşam çıkın anca gidersiniz diye espiri yaptı çünkü 2 saatlik yol olunca bizde artık onun dediği satte çıktık.
Sonra heyecanlı ve birazda stresli yolculuktan sonra oraya vardık.İlkin kurumda birkaç evrak imzaladık.Sonra alan arkadaşlarında bildiği klasik konuşmaları dinledik.Kabul ettik.Sonra oradaki uzmanımız bebeği getirmeleri söyledi.Biz orada bekledik onlar arabayla bebeği 9:20 de getireceklerini söyledi.Saat 10 geliyordu halabebek gelmedi.Sonra uzmanımız biraz sohbetten sonra nerde kaldınız diye tekrar aradı.Sonra bize geliyorlarmış dedi.Tabi ben sandelyedeoturuyorum ama kalbim çıkacakbacaklarımı sanki heyecandan hissetmedim.o arada koridorda bir an kalabalık ayak sesleri ve konuşmalar duyuldu.Ben aynen o an gelin almaya gelen konvoyun sesini duyan gelin gibi hissettim.O an bayılacaktım sandelyeden tutunarak kalktım içeri girdiklerinde .Bir tek kucaklarında ki battaniyeye sarılı bebeğimi gördüm etrafımı görmüyordum.Eşimin kucağına verdiler.Hepimiz etrafına toplandık.Eşim bana verdi sonra kucağıma aldım öptüm kokladım sarıldım sarıldıktan sonra ben bir ağlamaya başladım tutamadım kendimi annem ağlamış ben ağlayınca (tabi ben etrafımda olupbitenleri görmüyorum öyle sarhoş gibiydim) sonra bebeği getiren ve orada çalışanlar ağlamışlar.Bir tane bayan varmış o dayanamamış dışarı çıkmış manzaraya dayanamadımdemiş.Sonra sakinleştik kısa bir süre sonra kafamı çevirip bizimlehep ilgilenen uzmanımıza baktım çok kötü olmuş ağlamamak için kendini tutmuş bir halde idi.Sonra sabah 10.00gelen kızımızla bizi oarada bakım odası varmış bizi oraya soktular eşim valiye ve gerekli yerlere evrakları imzalatmaya gitti tabi vali ye ancak saat 4;00 imzalattı biz o odada 6saat fıtık olduk çıkmak için .Neyse akşam evdeydik.
Biraz gazlıyız teyzeleri bugün dr.daydık tahliller kontroller falan derken.Biraz da hastayız tabi orada üşütmüşler kızımı.Kızım kıpırdayıp duruyor ben şimdilik çıkıyorum.
İnanın yazamadım ama aklım hep sizdeydi.Allah hepinize bu güzel duyguyu tatdırsın inşallah.Ben kızımızı alacağımın bir gün evveli akşam 2 saat uydum sonra uyyuyamadımheyecandan o uykuyla yola çıktım.Hala da uykusuzum ama uyumakta istemiyorum:))))
Sevgili arkadaşlar hepinize güzel dileklerinizden dolayı çok teşekkür ederim.Günler çok yoğun geçiyor ama çok güzel bir yoğunluk Allahtüm bekleyen arkadaşlarıma bu tatlı yoğunluğu yaşatsın inşallah. 1 Nisanda haberini aldım inanın ilkin 1 Nisan şakası sandım inanamadım.Ve 4 Nisanda da kızımıza kavuştum.49 günlüktü bugün 50 günlük oldu bir görseniz acayip çirkin cadı prenses:) Size alış hikayemi baştan sona yazmaya çalışacağım.Kızım şu an uyuyor uyanmazsa eğer:))
İlkin bir gün önce bulunduğumuz ilde ki kuruma gittik evraklar imzaladık. Sonra ertesi gün sabaha karşı yola çıktık.Aslında biz gece çıkacaktık burada ki uzmanımız güldü isterseniz akşam çıkın anca gidersiniz diye espiri yaptı çünkü 2 saatlik yol olunca bizde artık onun dediği satte çıktık.
Sonra heyecanlı ve birazda stresli yolculuktan sonra oraya vardık.İlkin kurumda birkaç evrak imzaladık.Sonra alan arkadaşlarında bildiği klasik konuşmaları dinledik.Kabul ettik.Sonra oradaki uzmanımız bebeği getirmeleri söyledi.Biz orada bekledik onlar arabayla bebeği 9:20 de getireceklerini söyledi.Saat 10 geliyordu halabebek gelmedi.Sonra uzmanımız biraz sohbetten sonra nerde kaldınız diye tekrar aradı.Sonra bize geliyorlarmış dedi.Tabi ben sandelyedeoturuyorum ama kalbim çıkacakbacaklarımı sanki heyecandan hissetmedim.o arada koridorda bir an kalabalık ayak sesleri ve konuşmalar duyuldu.Ben aynen o an gelin almaya gelen konvoyun sesini duyan gelin gibi hissettim.O an bayılacaktım sandelyeden tutunarak kalktım içeri girdiklerinde .Bir tek kucaklarında ki battaniyeye sarılı bebeğimi gördüm etrafımı görmüyordum.Eşimin kucağına verdiler.Hepimiz etrafına toplandık.Eşim bana verdi sonra kucağıma aldım öptüm kokladım sarıldım sarıldıktan sonra ben bir ağlamaya başladım tutamadım kendimi annem ağlamış ben ağlayınca (tabi ben etrafımda olupbitenleri görmüyorum öyle sarhoş gibiydim) sonra bebeği getiren ve orada çalışanlar ağlamışlar.Bir tane bayan varmış o dayanamamış dışarı çıkmış manzaraya dayanamadımdemiş.Sonra sakinleştik kısa bir süre sonra kafamı çevirip bizimlehep ilgilenen uzmanımıza baktım çok kötü olmuş ağlamamak için kendini tutmuş bir halde idi.Sonra sabah 10.00gelen kızımızla bizi oarada bakım odası varmış bizi oraya soktular eşim valiye ve gerekli yerlere evrakları imzalatmaya gitti tabi vali ye ancak saat 4;00 imzalattı biz o odada 6saat fıtık olduk çıkmak için .Neyse akşam evdeydik.
Biraz gazlıyız teyzeleri bugün dr.daydık tahliller kontroller falan derken.Biraz da hastayız tabi orada üşütmüşler kızımı.Kızım kıpırdayıp duruyor ben şimdilik çıkıyorum.
İnanın yazamadım ama aklım hep sizdeydi.Allah hepinize bu güzel duyguyu tatdırsın inşallah.Ben kızımızı alacağımın bir gün evveli akşam 2 saat uydum sonra uyyuyamadımheyecandan o uykuyla yola çıktım.Hala da uykusuzum ama uyumakta istemiyorum:))))
Sevgili arkadaşlar hepinize güzel dileklerinizden dolayı çok teşekkür ederim.Günler çok yoğun geçiyor ama çok güzel bir yoğunluk Allahtüm bekleyen arkadaşlarıma bu tatlı yoğunluğu yaşatsın inşallah. 1 Nisanda haberini aldım inanın ilkin 1 Nisan şakası sandım inanamadım.Ve 4 Nisanda da kızımıza kavuştum.49 günlüktü bugün 50 günlük oldu bir görseniz acayip çirkin cadı prenses:) Size alış hikayemi baştan sona yazmaya çalışacağım.Kızım şu an uyuyor uyanmazsa eğer:))
İlkin bir gün önce bulunduğumuz ilde ki kuruma gittik evraklar imzaladık. Sonra ertesi gün sabaha karşı yola çıktık.Aslında biz gece çıkacaktık burada ki uzmanımız güldü isterseniz akşam çıkın anca gidersiniz diye espiri yaptı çünkü 2 saatlik yol olunca bizde artık onun dediği satte çıktık.
Sonra heyecanlı ve birazda stresli yolculuktan sonra oraya vardık.İlkin kurumda birkaç evrak imzaladık.Sonra alan arkadaşlarında bildiği klasik konuşmaları dinledik.Kabul ettik.Sonra oradaki uzmanımız bebeği getirmeleri söyledi.Biz orada bekledik onlar arabayla bebeği 9:20 de getireceklerini söyledi.Saat 10 geliyordu halabebek gelmedi.Sonra uzmanımız biraz sohbetten sonra nerde kaldınız diye tekrar aradı.Sonra bize geliyorlarmış dedi.Tabi ben sandelyedeoturuyorum ama kalbim çıkacakbacaklarımı sanki heyecandan hissetmedim.o arada koridorda bir an kalabalık ayak sesleri ve konuşmalar duyuldu.Ben aynen o an gelin almaya gelen konvoyun sesini duyan gelin gibi hissettim.O an bayılacaktım sandelyeden tutunarak kalktım içeri girdiklerinde .Bir tek kucaklarında ki battaniyeye sarılı bebeğimi gördüm etrafımı görmüyordum.Eşimin kucağına verdiler.Hepimiz etrafına toplandık.Eşim bana verdi sonra kucağıma aldım öptüm kokladım sarıldım sarıldıktan sonra ben bir ağlamaya başladım tutamadım kendimi annem ağlamış ben ağlayınca (tabi ben etrafımda olupbitenleri görmüyorum öyle sarhoş gibiydim) sonra bebeği getiren ve orada çalışanlar ağlamışlar.Bir tane bayan varmış o dayanamamış dışarı çıkmış manzaraya dayanamadımdemiş.Sonra sakinleştik kısa bir süre sonra kafamı çevirip bizimlehep ilgilenen uzmanımıza baktım çok kötü olmuş ağlamamak için kendini tutmuş bir halde idi.Sonra sabah 10.00gelen kızımızla bizi oarada bakım odası varmış bizi oraya soktular eşim valiye ve gerekli yerlere evrakları imzalatmaya gitti tabi vali ye ancak saat 4;00 imzalattı biz o odada 6saat fıtık olduk çıkmak için .Neyse akşam evdeydik.
Biraz gazlıyız teyzeleri bugün dr.daydık tahliller kontroller falan derken.Biraz da hastayız tabi orada üşütmüşler kızımı.Kızım kıpırdayıp duruyor ben şimdilik çıkıyorum.
İnanın yazamadım ama aklım hep sizdeydi.Allah hepinize bu güzel duyguyu tatdırsın inşallah.Ben kızımızı alacağımın bir gün evveli akşam 2 saat uydum sonra uyyuyamadımheyecandan o uykuyla yola çıktım.Hala da uykusuzum ama uyumakta istemiyorum:))))
Herkese merhaba,
Öncelikle çok sevindiğm bir şeyi yazayım. Annemle aramız düzeldi. Bugün bana telefon açıp "fazla bir şey alma, ben hepsini dikerim, örerim" dedi. Nasıl sevindim anlatamam. Telefonda mutluluktan ağlaştık. Canım annem benim. Biliyordum yumuşayacağını.
Herkese merhaba,
Öncelikle çok sevindiğm bir şeyi yazayım. Annemle aramız düzeldi. Bugün bana telefon açıp "fazla bir şey alma, ben hepsini dikerim, örerim" dedi. Nasıl sevindim anlatamam. Telefonda mutluluktan ağlaştık. Canım annem benim. Biliyordum yumuşayacağını.
Sevgili arkadaşlar hepinize güzel dileklerinizden dolayı çok teşekkür ederim.Günler çok yoğun geçiyor ama çok güzel bir yoğunluk Allahtüm bekleyen arkadaşlarıma bu tatlı yoğunluğu yaşatsın inşallah. 1 Nisanda haberini aldım inanın ilkin 1 Nisan şakası sandım inanamadım.Ve 4 Nisanda da kızımıza kavuştum.49 günlüktü bugün 50 günlük oldu bir görseniz acayip çirkin cadı prenses:) Size alış hikayemi baştan sona yazmaya çalışacağım.Kızım şu an uyuyor uyanmazsa eğer:))
İlkin bir gün önce bulunduğumuz ilde ki kuruma gittik evraklar imzaladık. Sonra ertesi gün sabaha karşı yola çıktık.Aslında biz gece çıkacaktık burada ki uzmanımız güldü isterseniz akşam çıkın anca gidersiniz diye espiri yaptı çünkü 2 saatlik yol olunca bizde artık onun dediği satte çıktık.
Sonra heyecanlı ve birazda stresli yolculuktan sonra oraya vardık.İlkin kurumda birkaç evrak imzaladık.Sonra alan arkadaşlarında bildiği klasik konuşmaları dinledik.Kabul ettik.Sonra oradaki uzmanımız bebeği getirmeleri söyledi.Biz orada bekledik onlar arabayla bebeği 9:20 de getireceklerini söyledi.Saat 10 geliyordu halabebek gelmedi.Sonra uzmanımız biraz sohbetten sonra nerde kaldınız diye tekrar aradı.Sonra bize geliyorlarmış dedi.Tabi ben sandelyedeoturuyorum ama kalbim çıkacakbacaklarımı sanki heyecandan hissetmedim.o arada koridorda bir an kalabalık ayak sesleri ve konuşmalar duyuldu.Ben aynen o an gelin almaya gelen konvoyun sesini duyan gelin gibi hissettim.O an bayılacaktım sandelyeden tutunarak kalktım içeri girdiklerinde .Bir tek kucaklarında ki battaniyeye sarılı bebeğimi gördüm etrafımı görmüyordum.Eşimin kucağına verdiler.Hepimiz etrafına toplandık.Eşim bana verdi sonra kucağıma aldım öptüm kokladım sarıldım sarıldıktan sonra ben bir ağlamaya başladım tutamadım kendimi annem ağlamış ben ağlayınca (tabi ben etrafımda olupbitenleri görmüyorum öyle sarhoş gibiydim) sonra bebeği getiren ve orada çalışanlar ağlamışlar.Bir tane bayan varmış o dayanamamış dışarı çıkmış manzaraya dayanamadımdemiş.Sonra sakinleştik kısa bir süre sonra kafamı çevirip bizimlehep ilgilenen uzmanımıza baktım çok kötü olmuş ağlamamak için kendini tutmuş bir halde idi.Sonra sabah 10.00gelen kızımızla bizi oarada bakım odası varmış bizi oraya soktular eşim valiye ve gerekli yerlere evrakları imzalatmaya gitti tabi vali ye ancak saat 4;00 imzalattı biz o odada 6saat fıtık olduk çıkmak için .Neyse akşam evdeydik.
Biraz gazlıyız teyzeleri bugün dr.daydık tahliller kontroller falan derken.Biraz da hastayız tabi orada üşütmüşler kızımı.Kızım kıpırdayıp duruyor ben şimdilik çıkıyorum.
İnanın yazamadım ama aklım hep sizdeydi.Allah hepinize bu güzel duyguyu tatdırsın inşallah.Ben kızımızı alacağımın bir gün evveli akşam 2 saat uydum sonra uyyuyamadımheyecandan o uykuyla yola çıktım.Hala da uykusuzum ama uyumakta istemiyorum:))))
Sevgili arkadaşlar hepinize güzel dileklerinizden dolayı çok teşekkür ederim.Günler çok yoğun geçiyor ama çok güzel bir yoğunluk Allahtüm bekleyen arkadaşlarıma bu tatlı yoğunluğu yaşatsın inşallah. 1 Nisanda haberini aldım inanın ilkin 1 Nisan şakası sandım inanamadım.Ve 4 Nisanda da kızımıza kavuştum.49 günlüktü bugün 50 günlük oldu bir görseniz acayip çirkin cadı prenses:) Size alış hikayemi baştan sona yazmaya çalışacağım.Kızım şu an uyuyor uyanmazsa eğer:))
İlkin bir gün önce bulunduğumuz ilde ki kuruma gittik evraklar imzaladık. Sonra ertesi gün sabaha karşı yola çıktık.Aslında biz gece çıkacaktık burada ki uzmanımız güldü isterseniz akşam çıkın anca gidersiniz diye espiri yaptı çünkü 2 saatlik yol olunca bizde artık onun dediği satte çıktık.
Sonra heyecanlı ve birazda stresli yolculuktan sonra oraya vardık.İlkin kurumda birkaç evrak imzaladık.Sonra alan arkadaşlarında bildiği klasik konuşmaları dinledik.Kabul ettik.Sonra oradaki uzmanımız bebeği getirmeleri söyledi.Biz orada bekledik onlar arabayla bebeği 9:20 de getireceklerini söyledi.Saat 10 geliyordu halabebek gelmedi.Sonra uzmanımız biraz sohbetten sonra nerde kaldınız diye tekrar aradı.Sonra bize geliyorlarmış dedi.Tabi ben sandelyedeoturuyorum ama kalbim çıkacakbacaklarımı sanki heyecandan hissetmedim.o arada koridorda bir an kalabalık ayak sesleri ve konuşmalar duyuldu.Ben aynen o an gelin almaya gelen konvoyun sesini duyan gelin gibi hissettim.O an bayılacaktım sandelyeden tutunarak kalktım içeri girdiklerinde .Bir tek kucaklarında ki battaniyeye sarılı bebeğimi gördüm etrafımı görmüyordum.Eşimin kucağına verdiler.Hepimiz etrafına toplandık.Eşim bana verdi sonra kucağıma aldım öptüm kokladım sarıldım sarıldıktan sonra ben bir ağlamaya başladım tutamadım kendimi annem ağlamış ben ağlayınca (tabi ben etrafımda olupbitenleri görmüyorum öyle sarhoş gibiydim) sonra bebeği getiren ve orada çalışanlar ağlamışlar.Bir tane bayan varmış o dayanamamış dışarı çıkmış manzaraya dayanamadımdemiş.Sonra sakinleştik kısa bir süre sonra kafamı çevirip bizimlehep ilgilenen uzmanımıza baktım çok kötü olmuş ağlamamak için kendini tutmuş bir halde idi.Sonra sabah 10.00gelen kızımızla bizi oarada bakım odası varmış bizi oraya soktular eşim valiye ve gerekli yerlere evrakları imzalatmaya gitti tabi vali ye ancak saat 4;00 imzalattı biz o odada 6saat fıtık olduk çıkmak için .Neyse akşam evdeydik.
Biraz gazlıyız teyzeleri bugün dr.daydık tahliller kontroller falan derken.Biraz da hastayız tabi orada üşütmüşler kızımı.Kızım kıpırdayıp duruyor ben şimdilik çıkıyorum.
İnanın yazamadım ama aklım hep sizdeydi.Allah hepinize bu güzel duyguyu tatdırsın inşallah.Ben kızımızı alacağımın bir gün evveli akşam 2 saat uydum sonra uyyuyamadımheyecandan o uykuyla yola çıktım.Hala da uykusuzum ama uyumakta istemiyorum:))))
Herkese merhaba,
Öncelikle çok sevindiğm bir şeyi yazayım. Annemle aramız düzeldi. Bugün bana telefon açıp "fazla bir şey alma, ben hepsini dikerim, örerim" dedi. Nasıl sevindim anlatamam. Telefonda mutluluktan ağlaştık. Canım annem benim. Biliyordum yumuşayacağını.
Herkese merhaba,
Öncelikle çok sevindiğm bir şeyi yazayım. Annemle aramız düzeldi. Bugün bana telefon açıp "fazla bir şey alma, ben hepsini dikerim, örerim" dedi. Nasıl sevindim anlatamam. Telefonda mutluluktan ağlaştık. Canım annem benim. Biliyordum yumuşayacağını.
Sevgili arkadaşlar hepinize güzel dileklerinizden dolayı çok teşekkür ederim.Günler çok yoğun geçiyor ama çok güzel bir yoğunluk Allahtüm bekleyen arkadaşlarıma bu tatlı yoğunluğu yaşatsın inşallah. 1 Nisanda haberini aldım inanın ilkin 1 Nisan şakası sandım inanamadım.Ve 4 Nisanda da kızımıza kavuştum.49 günlüktü bugün 50 günlük oldu bir görseniz acayip çirkin cadı prenses:) Size alış hikayemi baştan sona yazmaya çalışacağım.Kızım şu an uyuyor uyanmazsa eğer:))
İlkin bir gün önce bulunduğumuz ilde ki kuruma gittik evraklar imzaladık. Sonra ertesi gün sabaha karşı yola çıktık.Aslında biz gece çıkacaktık burada ki uzmanımız güldü isterseniz akşam çıkın anca gidersiniz diye espiri yaptı çünkü 2 saatlik yol olunca bizde artık onun dediği satte çıktık.
Sonra heyecanlı ve birazda stresli yolculuktan sonra oraya vardık.İlkin kurumda birkaç evrak imzaladık.Sonra alan arkadaşlarında bildiği klasik konuşmaları dinledik.Kabul ettik.Sonra oradaki uzmanımız bebeği getirmeleri söyledi.Biz orada bekledik onlar arabayla bebeği 9:20 de getireceklerini söyledi.Saat 10 geliyordu halabebek gelmedi.Sonra uzmanımız biraz sohbetten sonra nerde kaldınız diye tekrar aradı.Sonra bize geliyorlarmış dedi.Tabi ben sandelyedeoturuyorum ama kalbim çıkacakbacaklarımı sanki heyecandan hissetmedim.o arada koridorda bir an kalabalık ayak sesleri ve konuşmalar duyuldu.Ben aynen o an gelin almaya gelen konvoyun sesini duyan gelin gibi hissettim.O an bayılacaktım sandelyeden tutunarak kalktım içeri girdiklerinde .Bir tek kucaklarında ki battaniyeye sarılı bebeğimi gördüm etrafımı görmüyordum.Eşimin kucağına verdiler.Hepimiz etrafına toplandık.Eşim bana verdi sonra kucağıma aldım öptüm kokladım sarıldım sarıldıktan sonra ben bir ağlamaya başladım tutamadım kendimi annem ağlamış ben ağlayınca (tabi ben etrafımda olupbitenleri görmüyorum öyle sarhoş gibiydim) sonra bebeği getiren ve orada çalışanlar ağlamışlar.Bir tane bayan varmış o dayanamamış dışarı çıkmış manzaraya dayanamadımdemiş.Sonra sakinleştik kısa bir süre sonra kafamı çevirip bizimlehep ilgilenen uzmanımıza baktım çok kötü olmuş ağlamamak için kendini tutmuş bir halde idi.Sonra sabah 10.00gelen kızımızla bizi oarada bakım odası varmış bizi oraya soktular eşim valiye ve gerekli yerlere evrakları imzalatmaya gitti tabi vali ye ancak saat 4;00 imzalattı biz o odada 6saat fıtık olduk çıkmak için .Neyse akşam evdeydik.
Biraz gazlıyız teyzeleri bugün dr.daydık tahliller kontroller falan derken.Biraz da hastayız tabi orada üşütmüşler kızımı.Kızım kıpırdayıp duruyor ben şimdilik çıkıyorum.
İnanın yazamadım ama aklım hep sizdeydi.Allah hepinize bu güzel duyguyu tatdırsın inşallah.Ben kızımızı alacağımın bir gün evveli akşam 2 saat uydum sonra uyyuyamadımheyecandan o uykuyla yola çıktım.Hala da uykusuzum ama uyumakta istemiyorum:))))
Herkese merhaba,
Öncelikle çok sevindiğm bir şeyi yazayım. Annemle aramız düzeldi. Bugün bana telefon açıp "fazla bir şey alma, ben hepsini dikerim, örerim" dedi. Nasıl sevindim anlatamam. Telefonda mutluluktan ağlaştık. Canım annem benim. Biliyordum yumuşayacağını.
Sevgili arkadaşlar hepinize güzel dileklerinizden dolayı çok teşekkür ederim.Günler çok yoğun geçiyor ama çok güzel bir yoğunluk Allahtüm bekleyen arkadaşlarıma bu tatlı yoğunluğu yaşatsın inşallah. 1 Nisanda haberini aldım inanın ilkin 1 Nisan şakası sandım inanamadım.Ve 4 Nisanda da kızımıza kavuştum.49 günlüktü bugün 50 günlük oldu bir görseniz acayip çirkin cadı prenses:) Size alış hikayemi baştan sona yazmaya çalışacağım.Kızım şu an uyuyor uyanmazsa eğer:))
İlkin bir gün önce bulunduğumuz ilde ki kuruma gittik evraklar imzaladık. Sonra ertesi gün sabaha karşı yola çıktık.Aslında biz gece çıkacaktık burada ki uzmanımız güldü isterseniz akşam çıkın anca gidersiniz diye espiri yaptı çünkü 2 saatlik yol olunca bizde artık onun dediği satte çıktık.
Sonra heyecanlı ve birazda stresli yolculuktan sonra oraya vardık.İlkin kurumda birkaç evrak imzaladık.Sonra alan arkadaşlarında bildiği klasik konuşmaları dinledik.Kabul ettik.Sonra oradaki uzmanımız bebeği getirmeleri söyledi.Biz orada bekledik onlar arabayla bebeği 9:20 de getireceklerini söyledi.Saat 10 geliyordu halabebek gelmedi.Sonra uzmanımız biraz sohbetten sonra nerde kaldınız diye tekrar aradı.Sonra bize geliyorlarmış dedi.Tabi ben sandelyedeoturuyorum ama kalbim çıkacakbacaklarımı sanki heyecandan hissetmedim.o arada koridorda bir an kalabalık ayak sesleri ve konuşmalar duyuldu.Ben aynen o an gelin almaya gelen konvoyun sesini duyan gelin gibi hissettim.O an bayılacaktım sandelyeden tutunarak kalktım içeri girdiklerinde .Bir tek kucaklarında ki battaniyeye sarılı bebeğimi gördüm etrafımı görmüyordum.Eşimin kucağına verdiler.Hepimiz etrafına toplandık.Eşim bana verdi sonra kucağıma aldım öptüm kokladım sarıldım sarıldıktan sonra ben bir ağlamaya başladım tutamadım kendimi annem ağlamış ben ağlayınca (tabi ben etrafımda olupbitenleri görmüyorum öyle sarhoş gibiydim) sonra bebeği getiren ve orada çalışanlar ağlamışlar.Bir tane bayan varmış o dayanamamış dışarı çıkmış manzaraya dayanamadımdemiş.Sonra sakinleştik kısa bir süre sonra kafamı çevirip bizimlehep ilgilenen uzmanımıza baktım çok kötü olmuş ağlamamak için kendini tutmuş bir halde idi.Sonra sabah 10.00gelen kızımızla bizi oarada bakım odası varmış bizi oraya soktular eşim valiye ve gerekli yerlere evrakları imzalatmaya gitti tabi vali ye ancak saat 4;00 imzalattı biz o odada 6saat fıtık olduk çıkmak için .Neyse akşam evdeydik.
Biraz gazlıyız teyzeleri bugün dr.daydık tahliller kontroller falan derken.Biraz da hastayız tabi orada üşütmüşler kızımı.Kızım kıpırdayıp duruyor ben şimdilik çıkıyorum.
İnanın yazamadım ama aklım hep sizdeydi.Allah hepinize bu güzel duyguyu tatdırsın inşallah.Ben kızımızı alacağımın bir gün evveli akşam 2 saat uydum sonra uyyuyamadımheyecandan o uykuyla yola çıktım.Hala da uykusuzum ama uyumakta istemiyorum:))))
Sevgili arkadaşlar hepinize güzel dileklerinizden dolayı çok teşekkür ederim.Günler çok yoğun geçiyor ama çok güzel bir yoğunluk Allahtüm bekleyen arkadaşlarıma bu tatlı yoğunluğu yaşatsın inşallah. 1 Nisanda haberini aldım inanın ilkin 1 Nisan şakası sandım inanamadım.Ve 4 Nisanda da kızımıza kavuştum.49 günlüktü bugün 50 günlük oldu bir görseniz acayip çirkin cadı prenses:) Size alış hikayemi baştan sona yazmaya çalışacağım.Kızım şu an uyuyor uyanmazsa eğer:))
İlkin bir gün önce bulunduğumuz ilde ki kuruma gittik evraklar imzaladık. Sonra ertesi gün sabaha karşı yola çıktık.Aslında biz gece çıkacaktık burada ki uzmanımız güldü isterseniz akşam çıkın anca gidersiniz diye espiri yaptı çünkü 2 saatlik yol olunca bizde artık onun dediği satte çıktık.
Sonra heyecanlı ve birazda stresli yolculuktan sonra oraya vardık.İlkin kurumda birkaç evrak imzaladık.Sonra alan arkadaşlarında bildiği klasik konuşmaları dinledik.Kabul ettik.Sonra oradaki uzmanımız bebeği getirmeleri söyledi.Biz orada bekledik onlar arabayla bebeği 9:20 de getireceklerini söyledi.Saat 10 geliyordu halabebek gelmedi.Sonra uzmanımız biraz sohbetten sonra nerde kaldınız diye tekrar aradı.Sonra bize geliyorlarmış dedi.Tabi ben sandelyedeoturuyorum ama kalbim çıkacakbacaklarımı sanki heyecandan hissetmedim.o arada koridorda bir an kalabalık ayak sesleri ve konuşmalar duyuldu.Ben aynen o an gelin almaya gelen konvoyun sesini duyan gelin gibi hissettim.O an bayılacaktım sandelyeden tutunarak kalktım içeri girdiklerinde .Bir tek kucaklarında ki battaniyeye sarılı bebeğimi gördüm etrafımı görmüyordum.Eşimin kucağına verdiler.Hepimiz etrafına toplandık.Eşim bana verdi sonra kucağıma aldım öptüm kokladım sarıldım sarıldıktan sonra ben bir ağlamaya başladım tutamadım kendimi annem ağlamış ben ağlayınca (tabi ben etrafımda olupbitenleri görmüyorum öyle sarhoş gibiydim) sonra bebeği getiren ve orada çalışanlar ağlamışlar.Bir tane bayan varmış o dayanamamış dışarı çıkmış manzaraya dayanamadımdemiş.Sonra sakinleştik kısa bir süre sonra kafamı çevirip bizimlehep ilgilenen uzmanımıza baktım çok kötü olmuş ağlamamak için kendini tutmuş bir halde idi.Sonra sabah 10.00gelen kızımızla bizi oarada bakım odası varmış bizi oraya soktular eşim valiye ve gerekli yerlere evrakları imzalatmaya gitti tabi vali ye ancak saat 4;00 imzalattı biz o odada 6saat fıtık olduk çıkmak için .Neyse akşam evdeydik.
Biraz gazlıyız teyzeleri bugün dr.daydık tahliller kontroller falan derken.Biraz da hastayız tabi orada üşütmüşler kızımı.Kızım kıpırdayıp duruyor ben şimdilik çıkıyorum.
İnanın yazamadım ama aklım hep sizdeydi.Allah hepinize bu güzel duyguyu tatdırsın inşallah.Ben kızımızı alacağımın bir gün evveli akşam 2 saat uydum sonra uyyuyamadımheyecandan o uykuyla yola çıktım.Hala da uykusuzum ama uyumakta istemiyorum:))))
Gözünüz aydın, sizinle beraber aynı duyguları ben de yaşadım anlattıklarınızla,doğumhane kapısında bebeğinizi kucağınıza vermişler gibi hissettim.Sevgili arkadaşlar hepinize güzel dileklerinizden dolayı çok teşekkür ederim.Günler çok yoğun geçiyor ama çok güzel bir yoğunluk Allahtüm bekleyen arkadaşlarıma bu tatlı yoğunluğu yaşatsın inşallah. 1 Nisanda haberini aldım inanın ilkin 1 Nisan şakası sandım inanamadım.Ve 4 Nisanda da kızımıza kavuştum.49 günlüktü bugün 50 günlük oldu bir görseniz acayip çirkin cadı prenses:) Size alış hikayemi baştan sona yazmaya çalışacağım.Kızım şu an uyuyor uyanmazsa eğer:))
İlkin bir gün önce bulunduğumuz ilde ki kuruma gittik evraklar imzaladık. Sonra ertesi gün sabaha karşı yola çıktık.Aslında biz gece çıkacaktık burada ki uzmanımız güldü isterseniz akşam çıkın anca gidersiniz diye espiri yaptı çünkü 2 saatlik yol olunca bizde artık onun dediği satte çıktık.
Sonra heyecanlı ve birazda stresli yolculuktan sonra oraya vardık.İlkin kurumda birkaç evrak imzaladık.Sonra alan arkadaşlarında bildiği klasik konuşmaları dinledik.Kabul ettik.Sonra oradaki uzmanımız bebeği getirmeleri söyledi.Biz orada bekledik onlar arabayla bebeği 9:20 de getireceklerini söyledi.Saat 10 geliyordu halabebek gelmedi.Sonra uzmanımız biraz sohbetten sonra nerde kaldınız diye tekrar aradı.Sonra bize geliyorlarmış dedi.Tabi ben sandelyedeoturuyorum ama kalbim çıkacakbacaklarımı sanki heyecandan hissetmedim.o arada koridorda bir an kalabalık ayak sesleri ve konuşmalar duyuldu.Ben aynen o an gelin almaya gelen konvoyun sesini duyan gelin gibi hissettim.O an bayılacaktım sandelyeden tutunarak kalktım içerin girdiklerinde .Bir tek kucaklarında ki battaniyeye sarılı bebeğimi gördüm etrafımı görmüyordum.Eşimin kucağına verdiler.Hepimiz etrafına toplandık.Eşim bana verdi sonra kucağıma aldım öptüm kokladım sarıldım sarıldıktan sonra ben bir ağlamaya başladım tutamadım kendimi annem ağlamış ben ağlayınca (tabi ben etrafımda olupbitenleri görmüyorum öyle sarhoş gibiydim) sonra bebeği getiren ve orada çalışanlar ağlamışlar.Bir tane bayan varmış o dayanamamış dışarı çıkmış manzaraya dayanamadımdemiş.Sonra sakinleştik kısa bir süre sonra kafamı çevirip bizimlehep ilgilenen uzmanımıza baktım çok kötü olmuş ağlamamak için kendini tutmuş bir halde idi.Sonra sabah 10.00gelen kızımızla bizi oarada bakım odası varmış bizi oraya soktular eşim valiye ve gerekli yerlere evrakları imzalatmaya gitti tabi vali ye ancak saat 4;00 imzalattı biz o odada 6saat fıtık olduk çıkmak için .Neyse akşam evdeydik.
Biraz gazlıyız teyzeleri bugün dr.daydık tahliller kontroller falan derken.Biraz da hastayız tabi orada üşütmüşler kızımı.Kızım kıpırdayıp duruyor ben şimdilik çıkıyorum.
İnanın yazamadım ama aklım hep sizdeydi.Allah hepinize bu güzel duyguyu tatdırsın inşallah.Ben kızımızı alacağımın bir gün evveli akşam 2 saat uydum sonra uyyuyamadımheyecandan o uykuyla yola çıktım.Hala da uykusuzum ama uyumakta istemiyorum:))))
canım iyi dileklerin için çok teşekkür ederim inş. artık içim çok rahat olur mu olmazmı kaygılarımın yerini bundan sonra nasıl olacak telaşı kapladı özlem emrah çifti olarak denizimizi bekliyoruz allahım bu nasıl bir duygu ya keşke anlatabilme kabiliyetim olsaydı deniz için yıldızlardan odasına süsler yapardım ve güneşe ip bağlayıp denizime uçurtmalar yapardım
arkadaşlar sevincimi nasıl anlatayım hayatımızın bütün boşlukları denizle dolacak inş. hepimiz mutlu sonlara kavuşuruz inş.
sevgiler bu..........
Allah sevgiyle büyütmeyi nasip etsin.geçen yıl aynı tarihte bizde aynı duyguları yaşamıştık.bekleyen arkadaşlarda biran önce bu duyguyu yaşarlar inşallah.battaniye arasında küçücük hiç görünmüyordu.ama şimdi maşallah ı var.gelişmesi çok güzel.günler su gibi geldi geçti.önümüzdeki hafta inşallah mahkeme işleri ile uğraşacağız.küçük yerderde 15-20 günde sonuçlanabiliyormuş.hayırlısı inşallah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?