Kızlarrrrr, nihayet yaklaşık 1 aydır okuduğum bu topikte güncele geldim.. Roman gibi resmen,, ilk başta acabalar, korkularr, nasıl olacaklar; sonrasında yavrusuna kavuşan arkadaşları okudukça kesin kararlar, heyecanlı adımlar, başvurular, evrak hazırlamalar, görüşmeler, ev ziyaretleri, beklemeler beklemeler beklemelerrrrr,,, veeeee işte hayatımızın en mutlu, heyecanlı kavuşma anları......... Ağlayarak okudum birçok yazınızı arkadaşlarım.. Aklımda en başta olan soru işaretleri kesinlikle kalktı.. Prosedürün tamamını çok iyi öğrendim sayenizde.. 5 fotoğraf, özgeçmiş , terk mi rıza mı, sağlık raporları koşturmacaları vs vs vsss. Gerçekten bizim hamileliğimiz çok daha zorlu.... Ahh güzell yavrum ahhh.. Sana kavuşmak ne kadar zor olursa olsun yılmayacağım... Bazen eşlerin, kimi zaman ailelerin karşı çıkması.. Ama sonrasında ise, başta tepkisiz duran babaların, kızlarıyla nasıl mutlu oldukları, nasıl oyunlar oynadıkları, nasıl işten 5 dk önce gelmek için koşturduklarını okudukça çok duygulandım... Anneaneler babaanneler başta burun kıvırırken, sonra o bıdıkları sevmekte nasıl yarıştıklarını anladım..... En çok dikkatimi çekense ve beni en çok rahatlatan, meleğine kavuşan annelerin KEŞKE DAHA ÖNCE BAŞVURSAYMIŞIM sözleri oldu... İçim kıpır kıpırr nasıl heyecanlanıyorum bilemezsiniz. Hani bazı anneler diyor ya, kuruma ilk başvurduğum gün bi rahatlama geldi içime diye... Ben de buna karar verdiğimiz gün rahatladım. Eşimle ilk bu konuyu konuşutuğumuz, eşimin heyecanla evet demese de, hayır bile dememesii, tedavimiz bitsin, negatif olursa başvurabiliriz demesi.... Nasıl mutlu oldum bilemezsiniz... Bi rahatlık geldi bana... Rabbim nasip ettiyse bi şekilde anne olacaktım artık... Evet gece gündüz okudum 1. sayfalan bu 1296. sayfaya kadar.. Bu da bir sabır işi dimi ama, gece gündüz okudum:) Ama heyecanla okudum.... Hani bi kitabı çok beğenirsiniz de ama uykunuz da gelmiştir ama devamını merak edersiniz öyle... Okudukça duygulandım ağladım, sevindim... Sizin benden haberiniz yoktu ama ben sizi tanıyordum... En başından beri yazan Denizgeldi, HeidiAnkara, Lee, ve daha birçok arkadaşım...
Başvuru süreci heyecanları da çok güzel ama, hepimizin beklediği sanırım, yavrusuna kavuşanların duyguları... Hep bakıyorum ben de anne olan arkadaşlarımın girip de birkaç şey yazması... Birçırpıda okuyorum çok hoşuma gidiyor.. Tabii birçok arkadaşım da yavrusuna kavuşunca girmek çok zor oluyor yazamıyoruz diyor... Bakalım biz neler yapıcaz.. Girebilecekmiyizz :):):) Ama benim gibi heyecanla bekleyen arkadaşlarım için girmeye çalışırım herhalde... Kızım çok yaramaz olmazsa tabi... Ayy kızım benimmm, nerelerdesin acaba. Belki de daha doğmadın... Seni çok seviyorum şimdiden..
Sevgili arkadaşlarım, kendimden daha önce bahsetmiştim.. Kısaca tekrarlıyım.. Ben 34 yaşındayım eşimse 37. Yedi aylık evliyim, yeni gelinim sanırım :):):) 1 tüp bebek denedik. Şuan 2. denemedeyiz.. Mayıs sonu transferim olacak. Kısmet bakalım... Rabbim gebe kalmamı nasip etmediyse hemen haziranın başında kuruma başvurucam.. Aslında sizleri okuyunca 1-2 sene bekleniyor diye hemen başvuralım demiştim.. Bu arada tedavi devam ederken sıraya girmiş oluruz diye düşünmüştüm ki....... Bursa'da olmamın şansını da yine sizlerden öğrendim.. Çok şükür 2-3-4 ay gibi sürelerde Bursa'da yavrularına kavuşuyorlarmış... Hatta bir arkadaşımız 40 günde kavuştu 18 aylık oğluna... O yüzden tedavimizin sonucunu beklemeye karar verdik... Heyecanlıyım çok heyecanlıyım... Sizler için, kendim için.... Biz daha yeni evliyiz ama içimdeki istek sanki 10-15 yıldır bekliyor gibiyim, lütfen beni yanlış anlamayın... Bizden çokk uzun zamandır bekleyen sevgili arkadaşlarım, umarımm en kısa zamanda yavrularınıza kavuşursunuz..
Benim yeğenim var çok tatlı bi kız 4 yaşında.. Akşam ne farkettim biliyomusunuz.. Gittiğimiz gezmelerde herkes çocuklarından, doğum hikayelerinde vs bahsediyor yaa. Ben de habire yeğenimi anlatıyorum bu sırada.. Acıdım bir an kendime...Sonra geldi geçtş işte.. Tabii Allahım bilir herşeyin zamanını. İsyan etmiyoruz hiçbir zaman... Ama şu aralar çok heyecanlıyım işte, bi mutluluk var... Yavrum yaklaştı mı yoksa? Diyorum ki Haziranda başvursam, kurban bayramına gelir mi ki yavrummm.. Ayy bayramlıklar falann.. Neysee.. Çok uzattım kusura bakmayın...
Bir de buluşma falan yazmışsınız. Ben de gelmek tanışmak isterim.. Sevgiler hepinize güzel anneler...
Arkadaşlar merak ettiğim şu; hani diyorsunuz ya çağırıyorlar önce dosyasını okuyorlar.. Sonra isterseniz görüyorsunuz... Bu dosyadan ne gibi bilgiler okunuyor merak ettim... Bizim yakınımızda yavrusuna kavuşan arkadaşlar, dosyasının okunmasını istemedik hiçbir bilgi istemedik direkt yavrumuzu görmek istedik dediler... Geçmişini, nereli olduğunu vs hiç merak etmedik dediler.. Düşündüm de bu mu acaba mantıklı olan, ya da böyle bir şans varmı gerçekten, belki de arkadaşlarımızın çevreye karşı söyledikleri de bu olabilir haklı olarak... Çünkü insanlar illa ki soracaklar soracaklar soracaklar... Bilmiyoruz deyip geçiyorlar belki de...
Eşimle konuştuk da, insanlarla paylaşmasak da biz bilmek isteriz herhalde diye düşündüm... Sonuçta o benim yavrum olacak, herşeyini bilmem hakkım değil mi? Ne söylüyorlar mesela? İşte biyolojik ailesi şuralı buralı, şu rahatsızlığı geçirmiş, bu zamana kadar kurumda kalmış veya koruyucu ailede kalmış..
Biyolojik anne baba yaşıyor veya ölmüş, şu nedenden bırakılmışş gibi şeyler mi? Bu konu hiç konuşulmamış da merak ettim.. Bizim isteğimiz de ilk kısmetimiz olan yavruyu almak.. Ama yine de yavrum hakkında bilgim olsun istiyorum...
Bir de bu bahsettiğim ailenin yavrusu koruyucu ailede kalmış 8 ay kadar. Sonra bu arakdaşlarımıza verilmiş. Kurumda koruyucu aile ile karşılaşmışlar..
Normalde yasakmış ama uzman demiş ki yasak ama, ne yer ne içer bi sorun diye kısaca görüştüreyim demiş.. Koruyucu aile ile bizim aile görüşmüşler. Çok duygusal olmuş.. Koruyucu aile çok üzülmüş falan iştee zor durum... Allahım herkesin yardımcısı olsun...
Geçen yıl nisan ayından beri buranın takipçisiyim. Bende çoğu kişi gibi yumurtlama takipleri, aşılamalar, tüp bebek denemelerini bir bir atlattım. Tüp bebek denemesiyle hamile kaldım ikiz bebeklere. Ama tutunamadılar... İsimleri bile hazırdı :) Çok uzun süre atlatamadım bu durumu. Tam yas havasıydı yaşadıklarım. Yaklaşık 10 gün gece gündüz demeden yüzlerce sayfayı bir solukta okudum. İnanırmısınız her gün buraya bakmazsam içim rahat etmiyor. Sizinle seviniyorum ve en çok ta ağlıyorum tabi mutluluktan. Bir daha o iğneler, ameliyatlar, doktor kapıları aşındırmalar.... bunların hiç birini yaşamayı bünyem kaldırmıyor. Elinde her gün 1 torba ilaç 2 günde bir doktora gitmek midemi bulandırıyor artık. Tüp bebek topiğine de aylardır bakmıyorum. O mucize hamile kalmalar beni ne heyecanlandırıyor ne de umut veriyor artık. Bu konuyu insanlarlada konuşmayı bıraktım.( Buna annem ve eşim de dahil) "Bizim bir tanıdığımız vardı 10 yıl uğraştılar bebekleri oldu" tarzı hikayeler dinlemekten böööhh geldi. Ayrıca etrafımda benden tek üstün tarafları çocuk doğurmak olan ve kadınlığı doğurganlıkla bir tutan insanlarda sinirimi bozuyor artık. " ohhhh çatır çatır doğurduk Allahtan tüp bebek filan uğraşmadık ben kaldıramazdım " demezler mi bide. Ha bi de defalarca tüp bebek deneyen ve bebek sahibi olan yakın arkadaşlarım " e hadi artık sen de doğur" diyorlar. Gülüyorum. Sanki kendileri geçmediler bu yollardan. Şimdiye kadar hamile kalmakla ilgili hiç bir hayalim olmadı. Hani bazları hamileliği yaşamayı çok isterler. O bende olmadı hiç. Öyle bir derdim yok. Ama tek istediğim bir yavruya anne olabilmek. Onu en iyi şekilde yetiştirebilmek. Bunu en son 23 Nisan kutlamalarında çok daha iyi anladım. Okulun önünden geçerken anne babalarıyla çocuklar nasılda mutluydu. Biraz izledim. Sonra dayanamadım ağlaya ağlaya eve döndüm. Allahım annesiz babasız çocuklar buna nasıl dayanıyor. Anneleri onları tertemiz giydirip süsleyip ellerinden tutarak okullarına getiremiyor diye.
Bir kaç gün önce eşimle yemek yerken haziran ayında tekrar tüp bebek deneyelim dedi. Genelde bunu bayanlar der ama benim eşim dedipeki dedim. Sonra arkasından eğer yine olmazsa kuruma başvurumuzu yaparız dedi Nasıl mutlu oldum anlatamam. Ki bu konuyu sanırım bir kez konuşmuştuk. O da konuştuk sayılmaz ben konuştum o dinlemişti. Şu an dünyalar benim. Bir an önce haziran gelsin hemen bitsin istiyorum. Tüp bebek süreciyle ilgili kafamda hiç bir hayal yok. Sadece kuruma gidişimiz, rapor vs. evrelerinde strese girişlerimiz, ev ziyaretimizin oluşu, evladımızın gelişi gibi hayaller kuruyorum. Daha bizimle olmadan beni bu kadar mutlu edebiliyorsa yavrum geldiğinde kimbilir nasıl olucam ben.
baştan beri okudun sonunda bitti demek
inşallah bir gün bu sayfalarda senin de hikayen okunacak
dosya hakkında benim bildiklerim İstanbul da geçerli ama bursayı bilmiyorum
aşağı yukarı aynıdır galiba
İstanbul'da haber gelip de kuruma gidince ilk önce dosyayı okutuyorlar eşinle yalnız olarak görüşme odasında okuyorsun
dosya da bebeğinle ilgili tüm bilgiler bulunuyor
biyolojik anne ve baba adı nereli nasıl kuruma geldi rıza kararı nasıl alındı
nerde doğdu
başka kardeşi var mı
neden evlat edinilmesi uygun
sağlık konuları gibi aklına gelen her şey yazıyormuş dosyada hatta malibu nun bana anlattığına göre biyolojik anne ve babanın kardeşlerine kadar nerde yaşadıklarına kadar yazıyormuş
terk bebek de ise bunu da canım x ablam anlatmıştı Rabbim onlardan razı olsun eşimle bu kararı verirken çok yardımcı olmuşlardı
terk bebek de aile olmadığı için nerde bulundu ilk kim buldu hangi karakola götürüldü hangi hemşire baktı
bulunduğun da nasıldı bunlar yazıyormuş
inşallah nasip kısmet olurda bizlerde o günleri yaşar görürüz
Ayyy canım aynı durumdayız inan ki.... Aynı zamanlarda başvurucaz sanırım... Bebişlerimiz gelsin biz de bayram yapalım onlar da dimi.. Sevgiler...
kızlar size 1000 puanlık uzman sorusu yardımınıza ihtiyacamız var benim oğlum yaklaşık 1 aya yakındır bir aciyip kakasını yapıyor aslında ishal iki gün nomalse 3. gün fena ama onu yormuyor kilo kaybı yok halsizliği yok çok enterasan bir şekilde doktora götürdüm kaka kültürü verdik oda temiz çıktı bugün gösterdim bazı çocuklarda olabilirmiş mamayı değiştirebilirsin dedi birde öyle deneyelim şuanda aptamil veriyorum tecrübeli anneler sizce ne denemeliyim bir fikir vermedi doktorda
Arkadaşlar merak ettiğim şu; hani diyorsunuz ya çağırıyorlar önce dosyasını okuyorlar.. Sonra isterseniz görüyorsunuz... Bu dosyadan ne gibi bilgiler okunuyor merak ettim... Bizim yakınımızda yavrusuna kavuşan arkadaşlar, dosyasının okunmasını istemedik hiçbir bilgi istemedik direkt yavrumuzu görmek istedik dediler... Geçmişini, nereli olduğunu vs hiç merak etmedik dediler.. Düşündüm de bu mu acaba mantıklı olan, ya da böyle bir şans varmı gerçekten, belki de arkadaşlarımızın çevreye karşı söyledikleri de bu olabilir haklı olarak... Çünkü insanlar illa ki soracaklar soracaklar soracaklar... Bilmiyoruz deyip geçiyorlar belki de...
Eşimle konuştuk da, insanlarla paylaşmasak da biz bilmek isteriz herhalde diye düşündüm... Sonuçta o benim yavrum olacak, herşeyini bilmem hakkım değil mi? Ne söylüyorlar mesela? İşte biyolojik ailesi şuralı buralı, şu rahatsızlığı geçirmiş, bu zamana kadar kurumda kalmış veya koruyucu ailede kalmış..
Biyolojik anne baba yaşıyor veya ölmüş, şu nedenden bırakılmışş gibi şeyler mi? Bu konu hiç konuşulmamış da merak ettim.. Bizim isteğimiz de ilk kısmetimiz olan yavruyu almak.. Ama yine de yavrum hakkında bilgim olsun istiyorum...
Bir de bu bahsettiğim ailenin yavrusu koruyucu ailede kalmış 8 ay kadar. Sonra bu arakdaşlarımıza verilmiş. Kurumda koruyucu aile ile karşılaşmışlar..
Normalde yasakmış ama uzman demiş ki yasak ama, ne yer ne içer bi sorun diye kısaca görüştüreyim demiş.. Koruyucu aile ile bizim aile görüşmüşler. Çok duygusal olmuş.. Koruyucu aile çok üzülmüş falan iştee zor durum... Allahım herkesin yardımcısı olsun...
merhaba arkadaşlar bu aralar sizlerin haberlerinden uzak kaldım yoğun olduğum için giremiyorum umarım hepiniz iyisinizdir uzmanımız bu sabah aradı ve cuma günü ev ziyaretine geliceyini söyledi nasıl sevindim anlatamam bir aşamayı daha bitiricez kısmetse kızıma bir adım daha yaklaştığımı hissediyorum inşallah ev ziyaretimiz iyi geçer tlf geldiğinden beri çok heycanlıyım çoooooook
Geçmiş olsun canım. İnş önemli birşey yoktur.. Ahh ahh keşke yavrularımız gelse de biz de olumlu tecrübeler edinip paylaşsak herkesle...
kuzucuğuna bir adım daha yaklaştın hadi bakalım hayırlısıyla buda bitsin inşallah gönlünün istediği gibi geçer çabucak gelir kızın
Kızlarrrrr, nihayet yaklaşık 1 aydır okuduğum bu topikte güncele geldim.. Roman gibi resmen,, ilk başta acabalar, korkularr, nasıl olacaklar; sonrasında yavrusuna kavuşan arkadaşları okudukça kesin kararlar, heyecanlı adımlar, başvurular, evrak hazırlamalar, görüşmeler, ev ziyaretleri, beklemeler beklemeler beklemelerrrrr,,, veeeee işte hayatımızın en mutlu, heyecanlı kavuşma anları......... Ağlayarak okudum birçok yazınızı arkadaşlarım.. Aklımda en başta olan soru işaretleri kesinlikle kalktı.. Prosedürün tamamını çok iyi öğrendim sayenizde.. 5 fotoğraf, özgeçmiş , terk mi rıza mı, sağlık raporları koşturmacaları vs vs vsss. Gerçekten bizim hamileliğimiz çok daha zorlu.... Ahh güzell yavrum ahhh.. Sana kavuşmak ne kadar zor olursa olsun yılmayacağım... Bazen eşlerin, kimi zaman ailelerin karşı çıkması.. Ama sonrasında ise, başta tepkisiz duran babaların, kızlarıyla nasıl mutlu oldukları, nasıl oyunlar oynadıkları, nasıl işten 5 dk önce gelmek için koşturduklarını okudukça çok duygulandım... Anneaneler babaanneler başta burun kıvırırken, sonra o bıdıkları sevmekte nasıl yarıştıklarını anladım..... En çok dikkatimi çekense ve beni en çok rahatlatan, meleğine kavuşan annelerin KEŞKE DAHA ÖNCE BAŞVURSAYMIŞIM sözleri oldu... İçim kıpır kıpırr nasıl heyecanlanıyorum bilemezsiniz. Hani bazı anneler diyor ya, kuruma ilk başvurduğum gün bi rahatlama geldi içime diye... Ben de buna karar verdiğimiz gün rahatladım. Eşimle ilk bu konuyu konuşutuğumuz, eşimin heyecanla evet demese de, hayır bile dememesii, tedavimiz bitsin, negatif olursa başvurabiliriz demesi.... Nasıl mutlu oldum bilemezsiniz... Bi rahatlık geldi bana... Rabbim nasip ettiyse bi şekilde anne olacaktım artık... Evet gece gündüz okudum 1. sayfalan bu 1296. sayfaya kadar.. Bu da bir sabır işi dimi ama, gece gündüz okudum:) Ama heyecanla okudum.... Hani bi kitabı çok beğenirsiniz de ama uykunuz da gelmiştir ama devamını merak edersiniz öyle... Okudukça duygulandım ağladım, sevindim... Sizin benden haberiniz yoktu ama ben sizi tanıyordum... En başından beri yazan Denizgeldi, HeidiAnkara, Lee, ve daha birçok arkadaşım...
Başvuru süreci heyecanları da çok güzel ama, hepimizin beklediği sanırım, yavrusuna kavuşanların duyguları... Hep bakıyorum ben de anne olan arkadaşlarımın girip de birkaç şey yazması... Birçırpıda okuyorum çok hoşuma gidiyor.. Tabii birçok arkadaşım da yavrusuna kavuşunca girmek çok zor oluyor yazamıyoruz diyor... Bakalım biz neler yapıcaz.. Girebilecekmiyizz :):):) Ama benim gibi heyecanla bekleyen arkadaşlarım için girmeye çalışırım herhalde... Kızım çok yaramaz olmazsa tabi... Ayy kızım benimmm, nerelerdesin acaba. Belki de daha doğmadın... Seni çok seviyorum şimdiden..
Sevgili arkadaşlarım, kendimden daha önce bahsetmiştim.. Kısaca tekrarlıyım.. Ben 34 yaşındayım eşimse 37. Yedi aylık evliyim, yeni gelinim sanırım :):):) 1 tüp bebek denedik. Şuan 2. denemedeyiz.. Mayıs sonu transferim olacak. Kısmet bakalım... Rabbim gebe kalmamı nasip etmediyse hemen haziranın başında kuruma başvurucam.. Aslında sizleri okuyunca 1-2 sene bekleniyor diye hemen başvuralım demiştim.. Bu arada tedavi devam ederken sıraya girmiş oluruz diye düşünmüştüm ki....... Bursa'da olmamın şansını da yine sizlerden öğrendim.. Çok şükür 2-3-4 ay gibi sürelerde Bursa'da yavrularına kavuşuyorlarmış... Hatta bir arkadaşımız 40 günde kavuştu 18 aylık oğluna... O yüzden tedavimizin sonucunu beklemeye karar verdik... Heyecanlıyım çok heyecanlıyım... Sizler için, kendim için.... Biz daha yeni evliyiz ama içimdeki istek sanki 10-15 yıldır bekliyor gibiyim, lütfen beni yanlış anlamayın... Bizden çokk uzun zamandır bekleyen sevgili arkadaşlarım, umarımm en kısa zamanda yavrularınıza kavuşursunuz..
Benim yeğenim var çok tatlı bi kız 4 yaşında.. Akşam ne farkettim biliyomusunuz.. Gittiğimiz gezmelerde herkes çocuklarından, doğum hikayelerinde vs bahsediyor yaa. Ben de habire yeğenimi anlatıyorum bu sırada.. Acıdım bir an kendime...Sonra geldi geçtş işte.. Tabii Allahım bilir herşeyin zamanını. İsyan etmiyoruz hiçbir zaman... Ama şu aralar çok heyecanlıyım işte, bi mutluluk var... Yavrum yaklaştı mı yoksa? Diyorum ki Haziranda başvursam, kurban bayramına gelir mi ki yavrummm.. Ayy bayramlıklar falann.. Neysee.. Çok uzattım kusura bakmayın...
Bir de buluşma falan yazmışsınız. Ben de gelmek tanışmak isterim.. Sevgiler hepinize güzel anneler...
baştan beri okudun sonunda bitti demek
inşallah bir gün bu sayfalarda senin de hikayen okunacak
dosya hakkında benim bildiklerim İstanbul da geçerli ama bursayı bilmiyorum
aşağı yukarı aynıdır galiba
İstanbul'da haber gelip de kuruma gidince ilk önce dosyayı okutuyorlar eşinle yalnız olarak görüşme odasında okuyorsun
dosya da bebeğinle ilgili tüm bilgiler bulunuyor
biyolojik anne ve baba adı nereli nasıl kuruma geldi rıza kararı nasıl alındı
nerde doğdu
başka kardeşi var mı
neden evlat edinilmesi uygun
sağlık konuları gibi aklına gelen her şey yazıyormuş dosyada hatta malibu nun bana anlattığına göre biyolojik anne ve babanın kardeşlerine kadar nerde yaşadıklarına kadar yazıyormuş
terk bebek de ise bunu da canım x ablam anlatmıştı Rabbim onlardan razı olsun eşimle bu kararı verirken çok yardımcı olmuşlardı
terk bebek de aile olmadığı için nerde bulundu ilk kim buldu hangi karakola götürüldü hangi hemşire baktı
bulunduğun da nasıldı bunlar yazıyormuş
inşallah nasip kısmet olurda bizlerde o günleri yaşar görürüz
kızlar size 1000 puanlık uzman sorusu yardımınıza ihtiyacamız var benim oğlum yaklaşık 1 aya yakındır bir aciyip kakasını yapıyor aslında ishal iki gün nomalse 3. gün fena ama onu yormuyor kilo kaybı yok halsizliği yok çok enterasan bir şekilde doktora götürdüm kaka kültürü verdik oda temiz çıktı bugün gösterdim bazı çocuklarda olabilirmiş mamayı değiştirebilirsin dedi birde öyle deneyelim şuanda aptamil veriyorum tecrübeli anneler sizce ne denemeliyim bir fikir vermedi doktorda
Effsacım mamayı değiştirip dene bir istersen. Aptamil ayarı sma falan da var. Ama mamadan olsa hep olur. Banyo günlerne falan denk geliyor mu ishali? Bazen banyoda üşütüyorlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?