Bence gayet güzel fikir. Ben 2 arkadaşımla gitmiştim almaya. Fotoğrafları onlar çektiler. Ama hepimiz çok heyecanlı olduğumuz için çok ta iyi çıkmadı. Profesyonel bir fotoğrafçı kesin daha iyi olur.
iyi mşallahı var teyzesi
sevgili fillo sen 01.2013 te başvuru yapmış 04.2013 te kavuşmuşsun oğluna galiba. Sıranın bu kadar çabuk gelmesi ne güzel. Bizde erkek için başvuru yaptık 1 ay oldu. Ama bana 1 sene gibi takribi zaman verdiler. Evraklarımızın hepsini tamamladık sadece ametemden rapor kaldı. Senin işlemlerin nasıl oldu çok merak ettim. Bilgi verirsen sevinirim.
Bana da en az 2 yıl demişlerdi başta. Ben hasta çocuk kabul ederim demiştim. Hatta kardeş, kız-erkek, yaş farketmez demiştim. Sanırım bu sebeplerden çabuk oldu. Oğlumun ameliyat olması gerekiyordu. Neyse ki 2 ameliyatla sorunu çözdük. Hasta çocuk kabul etmenizi herkese tavsiye ederim. Genelde sorunlar küçük oluyor. Gerçekten durumu ciddi olan çocukları zaten teklif etmiyorlar. Ayrıca ne tür hastalıkları kabul edebileceğini soruyorlar. Ben kalıcı bir hastalığı olmasın, tedaviyle çözülebilen başedebileceğim şeyleri kabul ederim demiştim. Başvurduktan 2,5 ay sonra ev ziyaretine geldiler. Ertesi gün oğlumu teklif ettiler. Evrakları hazırlamam 15 gün sürdü. Sonrada kavuştuk.[/QUOTE
verdiğin bilgiler için çok teşekkür ederim. amatem raporun çıkmışmıydı peki. Onun için çok uzun zaman verdiler. Hakkımızda ne zaman hayırlı ise o zaman gelir sıramız inş. Merakla bekliyoruz.
herkese kucak dolusu selam ve öpücükler gönderiyoruz oğlumla. kızlar uzun zamndır giremedim anneler bebeklerinine kavuşunca gidiyorlar diye sitem etmeyin ne olur allah sizede bir an önce yaşatsın biran önce yavrunuza kavuşun sizlerde yazamayın emiiiiiiiiiiiiyeni gelen arkadaşlar hoş gelmişler iyiki gelmişler bu dünyanın en güzel duygusu bu şekilde anne baba olmak dahada gurur verici emin olun. oğlum 3. ayını doldurdu dün gibi artık tepkiler veriyor bize baba akşam işden eve gelince nasıl seviniliyor anlatamam nasıl biliyor onu agular çığlıklar havalarda uçuşuyor bide çok komik ben örtülü bir bayanım beni dışarıda tanıyamıyor evde saçımı açtığımdan e bizde uzun bir süredir evde olduğumuzdan dışarıya çıkınca çocuk kim konuşuyor diye bakınıyor eve gelince bir sevinç bir sevinç anlatamam çok şükür sağlığı çok yerinde biliyosunuz benim bebeğim oksijensiz kalmış ve bu yüzden 12 gün yoğun bakımda yatmış geçen hafta 3 aylık fiizki kontürolü vardı çocuk nörolojisinde çok kortum nasıl geçecek diye dosyasını götürdüm yanımda doktor bir güzel muayine etti emg çekildi ve bunuda atlattık sağlığını çok yerinde olduğunu hatta aylıklarından hareket olarak çok önde olduğunu söyledi dosyadaki başka karşımdaki başka bir çocuk dedi ne kadar sevindim ve rahatladım anlatatmam okuyup çıkıyorum hemen tek tek cevap yazamıyorum karasız olanlar var hiç olmayın bizlerde o aşamalardan geçtik ne olur alışırmıyız çevre nasıl karşılar söylemelimiyim bu gibi daha dahadaha benim ve eşiminde vardı ben herkese evlat edineceğimi söyledim herkes biliyordu ama kimseye fikrini sormadım annemlare bile biz böyle yapmak istiyoruz nasıl olur demedim biz evlat edineceğiz haberiniz olsun dedim evet yaptığımız delice bişey ben öyle düşünüyorum sadece almak değil çünkü ilerisi var şuand amasum hiç bişeyden haberi yok gözünü bizde açtı sadece bizzi biliyor ama ileride illaki öğrenecek ilerisi daha zor eminim ama bunun için yürekli olmak kalbinnin çok kocaman olası gerekiyor insanın evet bizlerin kalbi çok büyük bu yola girerken zaten kalbuleniyoruzda farkında değiliz oğlumu ilk gördüğümde şuanda sizin tereddütleriniz bizimde bir zamanlar korkularımız olan yok öylemi şöylemi giibi şeyleri hiç yaşamadım emin olun allh kalbime öyle bir sıcaklık saldıki anlatamam ve onun ve benim fotolarımı görseniz gözlerinize inanamasınız bu kadarmı benzer onların kaderi bizlere yazılmış bizler sadece onlara seçilmiş olan anne ve babalarız iykide öyleyiz benim bebeğimi bizden önce 4 aileye önermişler ama kimse kabul etmemiş ileride özürlü olablir demiş doktorlar çünü bize ilk haber geldiğimde bu saydıklarımızın hiç birini düşünmedim bile aklımmın ucundan bile geçmedi bakmak istiyorum dedim bende doğurabilirdim onu ve sağlıklı bir bebek verebilirdi daha sonra olurdu veya ben olurdum bunu be bilememki ve şimdi diyorum iyki gitmişim ve iyiki o benim oğlum o benim alın yazımın bir parçası canımın yarısı hani eşimiz ya yok değiliş evlat canın yarısıymış bu yaşattı bana söyleye gelince ben suanda bile mamsını yedirirken onun saçını okşarken söyl,yorum anneciğim bne seni 15 ay bekledim sen benim kalbimde kocaman oldun büyüdüm büyüdümn ve sonunda geldin ama ben seni ço bekledim seni bana veren allaha şükürler olsun seni benim için büyüten annedende allah razı olsun ona teşeklür edrim senin kadar güzel bir bebeği dünyaya getirdiği için diyorum evet yazmasıda söylemesi kadar zor oldu çabuk yazayım uyanır diye acele ediyorum kusuara bakmayın yazım hataları için ve beni öyle dinliyor inanırmısınız mamasını bıarkıyor sadece beni dinliyor bu gün çokmu duygusalım bilemedim çok uzattım rabbim bu güzel duyguyu şu dünyada isteyip dileyen herkese yaşatsın evlat gerçekten hayatmış
Fillocum cok gecmis olsun.. insallah cok iyidir bizim kucuk adam.. bizim icin de öp onu..
Gorusmeyi anadolu yakasinda yaparsak ben de katilmak isterim..
Bana da en az 2 yıl demişlerdi başta. Ben hasta çocuk kabul ederim demiştim. Hatta kardeş, kız-erkek, yaş farketmez demiştim. Sanırım bu sebeplerden çabuk oldu. Oğlumun ameliyat olması gerekiyordu. Neyse ki 2 ameliyatla sorunu çözdük. Hasta çocuk kabul etmenizi herkese tavsiye ederim. Genelde sorunlar küçük oluyor. Gerçekten durumu ciddi olan çocukları zaten teklif etmiyorlar. Ayrıca ne tür hastalıkları kabul edebileceğini soruyorlar. Ben kalıcı bir hastalığı olmasın, tedaviyle çözülebilen başedebileceğim şeyleri kabul ederim demiştim. Başvurduktan 2,5 ay sonra ev ziyaretine geldiler. Ertesi gün oğlumu teklif ettiler. Evrakları hazırlamam 15 gün sürdü. Sonrada kavuştuk.[/QUOTE
verdiğin bilgiler için çok teşekkür ederim. amatem raporun çıkmışmıydı peki. Onun için çok uzun zaman verdiler. Hakkımızda ne zaman hayırlı ise o zaman gelir sıramız inş. Merakla bekliyoruz.
sevgili fillo sen 01.2013 te başvuru yapmış 04.2013 te kavuşmuşsun oğluna galiba. Sıranın bu kadar çabuk gelmesi ne güzel. Bizde erkek için başvuru yaptık 1 ay oldu. Ama bana 1 sene gibi takribi zaman verdiler. Evraklarımızın hepsini tamamladık sadece ametemden rapor kaldı. Senin işlemlerin nasıl oldu çok merak ettim. Bilgi verirsen sevinirim.
herkese kucak dolusu selam ve öpücükler gönderiyoruz oğlumla. kızlar uzun zamndır giremedim anneler bebeklerinine kavuşunca gidiyorlar diye sitem etmeyin ne olur allah sizede bir an önce yaşatsın biran önce yavrunuza kavuşun sizlerde yazamayın emiiiiiiiiiiiiyeni gelen arkadaşlar hoş gelmişler iyiki gelmişler bu dünyanın en güzel duygusu bu şekilde anne baba olmak dahada gurur verici emin olun. oğlum 3. ayını doldurdu dün gibi artık tepkiler veriyor bize baba akşam işden eve gelince nasıl seviniliyor anlatamam nasıl biliyor onu agular çığlıklar havalarda uçuşuyor bide çok komik ben örtülü bir bayanım beni dışarıda tanıyamıyor evde saçımı açtığımdan e bizde uzun bir süredir evde olduğumuzdan dışarıya çıkınca çocuk kim konuşuyor diye bakınıyor eve gelince bir sevinç bir sevinç anlatamam çok şükür sağlığı çok yerinde biliyosunuz benim bebeğim oksijensiz kalmış ve bu yüzden 12 gün yoğun bakımda yatmış geçen hafta 3 aylık fiizki kontürolü vardı çocuk nörolojisinde çok kortum nasıl geçecek diye dosyasını götürdüm yanımda doktor bir güzel muayine etti emg çekildi ve bunuda atlattık sağlığını çok yerinde olduğunu hatta aylıklarından hareket olarak çok önde olduğunu söyledi dosyadaki başka karşımdaki başka bir çocuk dedi ne kadar sevindim ve rahatladım anlatatmam okuyup çıkıyorum hemen tek tek cevap yazamıyorum karasız olanlar var hiç olmayın bizlerde o aşamalardan geçtik ne olur alışırmıyız çevre nasıl karşılar söylemelimiyim bu gibi daha dahadaha benim ve eşiminde vardı ben herkese evlat edineceğimi söyledim herkes biliyordu ama kimseye fikrini sormadım annemlare bile biz böyle yapmak istiyoruz nasıl olur demedim biz evlat edineceğiz haberiniz olsun dedim evet yaptığımız delice bişey ben öyle düşünüyorum sadece almak değil çünkü ilerisi var şuand amasum hiç bişeyden haberi yok gözünü bizde açtı sadece bizzi biliyor ama ileride illaki öğrenecek ilerisi daha zor eminim ama bunun için yürekli olmak kalbinnin çok kocaman olası gerekiyor insanın evet bizlerin kalbi çok büyük bu yola girerken zaten kalbuleniyoruzda farkında değiliz oğlumu ilk gördüğümde şuanda sizin tereddütleriniz bizimde bir zamanlar korkularımız olan yok öylemi şöylemi giibi şeyleri hiç yaşamadım emin olun allh kalbime öyle bir sıcaklık saldıki anlatamam ve onun ve benim fotolarımı görseniz gözlerinize inanamasınız bu kadarmı benzer onların kaderi bizlere yazılmış bizler sadece onlara seçilmiş olan anne ve babalarız iykide öyleyiz benim bebeğimi bizden önce 4 aileye önermişler ama kimse kabul etmemiş ileride özürlü olablir demiş doktorlar çünü bize ilk haber geldiğimde bu saydıklarımızın hiç birini düşünmedim bile aklımmın ucundan bile geçmedi bakmak istiyorum dedim bende doğurabilirdim onu ve sağlıklı bir bebek verebilirdi daha sonra olurdu veya ben olurdum bunu be bilememki ve şimdi diyorum iyki gitmişim ve iyiki o benim oğlum o benim alın yazımın bir parçası canımın yarısı hani eşimiz ya yok değiliş evlat canın yarısıymış bu yaşattı bana söyleye gelince ben suanda bile mamsını yedirirken onun saçını okşarken söyl,yorum anneciğim bne seni 15 ay bekledim sen benim kalbimde kocaman oldun büyüdüm büyüdümn ve sonunda geldin ama ben seni ço bekledim seni bana veren allaha şükürler olsun seni benim için büyüten annedende allah razı olsun ona teşeklür edrim senin kadar güzel bir bebeği dünyaya getirdiği için diyorum evet yazmasıda söylemesi kadar zor oldu çabuk yazayım uyanır diye acele ediyorum kusuara bakmayın yazım hataları için ve beni öyle dinliyor inanırmısınız mamasını bıarkıyor sadece beni dinliyor bu gün çokmu duygusalım bilemedim çok uzattım rabbim bu güzel duyguyu şu dünyada isteyip dileyen herkese yaşatsın evlat gerçekten hayatmış
Fillocum cok gecmis olsun.. insallah cok iyidir bizim kucuk adam.. bizim icin de öp onu..
Gorusmeyi anadolu yakasinda yaparsak ben de katilmak isterim..
Bana da en az 2 yıl demişlerdi başta. Ben hasta çocuk kabul ederim demiştim. Hatta kardeş, kız-erkek, yaş farketmez demiştim. Sanırım bu sebeplerden çabuk oldu. Oğlumun ameliyat olması gerekiyordu. Neyse ki 2 ameliyatla sorunu çözdük. Hasta çocuk kabul etmenizi herkese tavsiye ederim. Genelde sorunlar küçük oluyor. Gerçekten durumu ciddi olan çocukları zaten teklif etmiyorlar. Ayrıca ne tür hastalıkları kabul edebileceğini soruyorlar. Ben kalıcı bir hastalığı olmasın, tedaviyle çözülebilen başedebileceğim şeyleri kabul ederim demiştim. Başvurduktan 2,5 ay sonra ev ziyaretine geldiler. Ertesi gün oğlumu teklif ettiler. Evrakları hazırlamam 15 gün sürdü. Sonrada kavuştuk.[/QUOTE
verdiğin bilgiler için çok teşekkür ederim. amatem raporun çıkmışmıydı peki. Onun için çok uzun zaman verdiler. Hakkımızda ne zaman hayırlı ise o zaman gelir sıramız inş. Merakla bekliyoruz.
Benden amatem raporu raporu istemediler. Sadece bulaşıcı hastalığı yoktur raporu ve akciğer röntgeni istediler. Hasta çocuk kabul edince işlemleri çok hızlı bitiriyorlar. Öyle çocukları bir an önce bir yuvaya kovuşturmaya çalışıyorlar. Tedavisi gecikmesi diye.sevgili fillo sen 01.2013 te başvuru yapmış 04.2013 te kavuşmuşsun oğluna galiba. Sıranın bu kadar çabuk gelmesi ne güzel. Bizde erkek için başvuru yaptık 1 ay oldu. Ama bana 1 sene gibi takribi zaman verdiler. Evraklarımızın hepsini tamamladık sadece ametemden rapor kaldı. Senin işlemlerin nasıl oldu çok merak ettim. Bilgi verirsen sevinirim.
ben geldim
herkese kucak dolusu
şehir dışındaydım yeni geldim gerçi beni merak eden olmamış
yeni gele arkadalar olmuş hoş gelmişler
umudunuzu asla yitrmeyin unutmayın ordakı memurlar sabrınızı ölçer gerek görürürse tekrar tekrar formalt şeyler ister huylusu var seni yanlış anlayanı çıkar ama sabır arkadaşlar untmadan memurlar bize evlat edindrmek için değil o masum meleklere aile edindrmek için görevli heryerde belkı memur veya prosedür farklı işlerazim sabır sonuç mutluluğa giden yol
Bana da en az 2 yıl demişlerdi başta. Ben hasta çocuk kabul ederim demiştim. Hatta kardeş, kız-erkek, yaş farketmez demiştim. Sanırım bu sebeplerden çabuk oldu. Oğlumun ameliyat olması gerekiyordu. Neyse ki 2 ameliyatla sorunu çözdük. Hasta çocuk kabul etmenizi herkese tavsiye ederim. Genelde sorunlar küçük oluyor. Gerçekten durumu ciddi olan çocukları zaten teklif etmiyorlar. Ayrıca ne tür hastalıkları kabul edebileceğini soruyorlar. Ben kalıcı bir hastalığı olmasın, tedaviyle çözülebilen başedebileceğim şeyleri kabul ederim demiştim. Başvurduktan 2,5 ay sonra ev ziyaretine geldiler. Ertesi gün oğlumu teklif ettiler. Evrakları hazırlamam 15 gün sürdü. Sonrada kavuştuk.
ben geldim
herkese kucak dolusu
şehir dışındaydım yeni geldim gerçi beni merak eden olmamış
yeni gele arkadalar olmuş hoş gelmişler
Kizlar herkese selam, yeni gelen arkadaslar belki tanimaz, ben de sayfanin uzun bir sure sessiz takipcisi olmustum, kararimi vermede cok buyuk etkendir, butun sorularima cevap buldum, Allah acandan da yazan herkesten de razi olsun. Beklerken ne kadar buyuk umut oldugunu bildigim icin yavruma kavustuktan sonra da hep ugramaya calistim.
Bizim minnos buyuyor, ailede herkesin sevgilisi oldu :) buyudukce goruyor ki insan hayattaki en anlamli sey bir insani yetistirmek. Annem elbette degerliydi, artik cok daha degerli oldu gozumde. Ve tabi tum anneler.
Bekleyen arkadaslarin bekledigine ne kadar degecegini soylemeye hic gerek yok, her gun ayri bir mutluluk kaynagi :)
Babiesrus, uzuntunu, hayal kirikligini cok iyi anliyorum. Hayatta bazi seyleri imtihan olarak gormek lazim. Insan gencken daha isyankar oluyor, yas ilerledikce herseyi kabullenip adapte olmak gerektigini anliyorsun. Her hayirda bir ser, her serde bir hayir vardir derler. Sen simdi bu konuya o kadar odaklandin, butun enerjini oylesine verdin ki tabi bu fikri bir sureligine ertelemek cok zor geliyor anliyorum. Sutle ilgili yazdiklarini okudum. Haklisin. Ama olanla olene care yok. Sen simdi ileriye bakacaksin. Olmaz diye dert etme, insan beyni istedigi herseyi mumkun kiliyor, zamani geldiginde tekrar yaparsin, yine gelir. Bir kez basarmissin ustelik, bence cok mucizevi birsey, bir kez olduysa yine olur, hic uzulme. Insan uzulerek gecen zamanlarina cok aciyor sonra. Benim sana nacizane tavsiyem, madem daha zaman var, o zaman zarfinda seni mesgul edecek bir baska yere kanalize et aklini fikrini. Sonucta bu olmayacak degil ki, ya bir de hic umudun olmasaydi, ya hic boyle bir imkan olmasaydi, biz esimle yatip kalkip dua ediyoruz biliyor musun? Esim gogsunde bebekle yatarken bir gun dedi ki bunu yasayamadan olup gidecektik, Allah razi olsun bu sistemden dedi.
Ozetle gez dolas seyahat et, kitap oku, ailene arkadaslarina vakit ayir, yeni bir hobi edin, spor yap, bebek geldikten sonra yapamayacagin herseyi yap ki hem de bak daha gencsin, aklinda kalmasin hicbirsey :)
Uzulme olur mu? Bu mutluluk icin girilen bir yol, ustunde gozyasi izi olmasin.
Mesajını okurken çok duygulandım. Nasıl etkilendim bir bilsen... Teşekkür ederim desteğin için. Gerçekten de her şerde bir hayır var. Dediğin gibi yapıyorum. Arkadaşlarımla geziyorum, farklı kitaplar okuyorum, kafa dinliyorum.. İleride zamanım olmayacak çünkü dimi :) Allah razı olsun senden ve bu forumdaki tüm arkadaşlardan.
Merhaba,
Aranıza yeni katıldım, evlat edinmek için başvuruda bulunduk, şimdi evraklarımızı tamamlıyoruz. Ama kafamı kurcalayan en önemli konu, terk mi, rıza mı? İnternette çok araştırdım, rıza bebeklerin biyolojik ailelerinin ortaya çıkıp, bebekleri(çocukları) geri almak için açtığı davalarla ilgili yazılar okudum ve kafam daha da çok karıştı. Benimle tecrübelerinizi paylaşırsanız çok sevinirim.
canımcım, bu tamamen senin fikrine kalmış bizde ankaradan müracaat ettik terk bebek için benim kafam senin gibi çok karısıktı ama terk için bekleyince rahatladım çok şükür ...hayırlı olsun müracaatınız bekleyiş cok sancılı çok sabır istiyo ...
arkadaşlar merhaba
şuana kadar 107 sayfa okuyabildim.. ama sonuna kadar okuyacağım.. hepsinide ağlayarak okudum.. sizler o kadar büyük yürekli insanlarsınız ki..
bende 2 tüp bebek yaptım ama olmadı maalesef.. ve 1 mayısta gülbenin programını seyrettikten sonra (meleklerine kavuşan aileler vardı) bende meleğime kavuşmam gerektiğini illa doğurmam gerekmediğinin farkına vardım biraz araştırma yaptım ve burayı buldum.. o kadar güzel şeyler yaşayan arkadaşlarımız varki bir an önce kavuşmak istiyorum onları okuyunca meleğime..
şimdi size bir sorum olacak.. ben daha başvuru yapmadım.. internette ya 5 yıllık evli olmak yada 30 yaşında olmak gerektiği yazıyor.. bizim 3. yılımız bitti 4 ün içindeyiz ve ben 26 eşim 32 yaşında.. sorum şu her iki eşindemi 30 yaşında olması lazım?? eski sayfalarda bir arkadaşımız sadece 1 kişinin 30 ve isti olması yeterli demiş oda korkuyormuş ya olmazsa diye çünkü onuda yaşı 26 eşide 30 küsürmüş ama eşi 30 üstü olduğu için kabul etmişler..
sizlerden bilen varsa ne olur çok acil yardım etsin bana.. bir an önce başvuru yapmak istiyorum..:18::18::18::18::18:
Aynı durumdan muzdarip olan birisi olarak bildiklerimi sizinle paylaşmak isterim. Bizim başvurumuzu aldılar 1 sene önce. O zaman 3 yıllık evliydik, eşim 30 üstü ama ben değilim. Çocuk esirgemede ilk başta sıramız gelse de yaşımız ya da evlilik süremiz dolmadan bebek vermeyeceklerini söylediler. Hangisi önce dolarsa onu baz alıp evladımıza kavuşacaktık. Sonra yönetmelikte değişiklik olacağı ve sadece bir eşin 30 yaşında olmasının yeterli olacağı ve sıramız gelince bebeğimize kavuşacağımız söylendi. Biz de harıl harıl hazırlığa bşiladık çünkü sıramız yaklaşıyordu. Artık son aşamaya gelmişken ve yavrumuza kavuşmaya belki de 1 ay kalmışken uzmanımız bize bebek verilmeyeceğini söyledi yaşımız ya da evlilik süremiz tutmadığı için..
Ama şöyle bir eşitsizlik söz konusu. RESMİ olarak iki yolla evlat edinebiliyoruz. Biri çocuk esirgeme vasıtasıyla, diğeri de aileyle anlaşarak.. Kanunlara bakınca aslında bebeği yanımıza aldığımız ve bakım sözleşmesiyle baktığımız o 1 yıl için yasalarda yaş ya da evlilik süresi kısıtlaması yok. Zaten aileler ister çocuk esirgemeden alsın, ister aileyle anlaşarak bebeğine kavuşsun, 1 sene evlatlarına bakmadan evlat edinme davasını açamıyorlar. Açsalar bile dava reddedilir çünkü yasada 1 yıl çocuğa bakacaksın deniyor. Hakimin dikkat ettiği nokta şu; bebeğe 1 sene baktıktan sonra evlat edinme davasını açtığın tarihte her iki eşin de 30 yaşında olması veya 5 senelik evli olmanız. Bu şartlar gerçekleştiği takdirde sıkıntı yok. Bu durumda ben 29 yaşımdayken ya da 4 senelik evliyken aileyle anlaşarak bebeğimi yanıma alabiliyorum, doğumdan 6 hafta sonra bebeğini veren ailenin mahkemede vereceği beyan sonucu alınan rıza kararının üzerinden 1 yıl geçtikten sonra da eğer yaş/evlilik şartım tuttuysa evlat edinme davası açabiliyorum.
Hal böyleyken ve tüm bunlar kanunlara uygunken çocuk esirgemenin dışarıdan aldığımızda sahip olduğumuz hakları görmezden gelerek, bebeği yanımıza aldığımızda illa 30 yaş veya 5 senelik evlilik şartında ısrarcı olması çok çok yanlış ve büyük eşitsizlik. Kaldı ki buna dayanak olarak gösterilen şey çocuk esirgemeye başvuru şartı. Bir yanda başvuru için 30 yaş/5 yıl şartından biri istenirken, öbür yanda istediğin yaşta bebeği yanına alabiliyor olmak ve sadece 1 yıl baktıktan sonra dava açarken bu şartların istenmesi çok ilginç. Kanunen bu böyle ama çocuk esirgemeye başvuru şartlarını artık kim düzenlediyse bana göre tamamen adaletsiz bir yaklaşım. Kaldı ki madem başvuru şartı bu, o zaman neden başvuruları alıyorsun? Madem başvuruyu aldın o zaman bebeği vermek için ne diye sınır koyuyorsun, yasalarda ebeveynlerin bebeği yanına aldıklarında olmaları gereken yaş ya da evlilik şartı diye bir şey yok. O süreler evlat edinmek için belirtilmiş, yani dava açılacağı zaman gerçekleşmiş olması yeterli. O zaman benim sıram çoktan gelmiş olmasına rağmen neden bekletiliyorum? Kanuni dayanağı nedir? Yasada böyle bir şey yok çünkü. Ben bebeği yanıma aldığımda evlat edinmiş olmuyorum ki.. Bakım sözleşmesiyle geçici olarak bakıyorum ve kanunen bu bakım süresinin yaş/evlilik süresi sınırlaması yok. O halde neden bekletiliyorum? Saçma değil mi...
30 yaşında İstanbuldan başvuru yapan birine 31 yaşında sıra gelse, en erken 32 yaşında evlat edinme davasını açabiliyor. Halbuki ben aileyle anlaşarak 29 yaşında bebeğimi yanıma alsam, 30 yaşında davamı açıp evlat edinebiliyorum. 2 senelik bu fark az mı? Belki tek çocuk düşünmüyorum, belki çocuğumun kardeşleri olsun istiyorum? Zaten bebekle aramızda 40 yaş sınırı diye bir şey var. 40'ı gecince bebek evlat edinemiyoruz. Yani bu eşitsizlik adaletsizlik nedir Allah aşkına.. İKİSİ DE RESMİ! Biri devletten sıra bekleyerek, diğeri kendi şartlarınla evladını vermeye razı birini bularak olan prosedürler, halbuki kanunen yasaya baktığımızda evlat edinme şartları belli. O zaman niçin bu yanlışlar düzeltilmiyor..
Diyeceğim o ki kendin bulup da evladına kavuşabilirsin. Bu gidişle biz o yönde hareket edeceğiz gibi görünüyor. Hiçbirinin garantisi yok, ne derlerse kulak asmayın. devlet aracılığıyla çocuğunu verip geri isteyen aile de çok. Bazı noktalarda dua edip iyi araştırma yapmak gerekiyor. Gerisi Allahın takdiri..
Hakkımızda hayırlısı olsun inşallah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?