bence siz etrafınızda bu sekilde olanlara odaklandığınız için onları görüyorsunuz sadece.
bizim de sükür ailelerimizin durumu çok iyi. benim ailemin otel işletmesi var, esimin ailesinin de inşaat şirketi var.
ama biz evlenirken ailemizden tek kuruş istemedik. hatta esim abisinden aldığı parayı borç olarak aldı ve düğünden sonra ödedi.
bir sürü borcumuz oldu, esim arabasını sattı, ben altınlarımın bir kısmını sattım ve borçlarımızı ödedik. ailelerimiz defalarca yardım teklifinde bulundu ama biz kabul etmedik. çünkü bu bizim kurduğumuz aile ve ikimiz ayakta tutmak istedik. tabii ki çıkmaza girdiğimizde yardım isterdik ama hallettik şükür.
birilerinden maddi yardım bekleyerek adım atarsanız zaten ilerleyemezsiniz. esimin kardeşleri ile ortaklığından neredeyse 2 daire parası çıkacak bir ortaklığı var ama biz tek kuruş almadık. almak istemedik. çünkü biz kendi başımıza bir seyler yapmak istedik hep.
esimin maası ortalama. ve özel hayat sigortalarımız dışında kendimize hiç yatırım yapmıyor, gezip tozuyoruz
çünkü belli bir yaştan sonra veya çocuk olunca yapamayacağımız her seyi yapmak, her yeri görmek istiyoruz. ve dediğim gibi kimseden bir beklentimiz asla olmadı. esimin sirkete olan yatırımına dahi bel bağlamadık. bazen ne kadar kasarsanız o kadar olmaz. sakınan göze çöp batar hesabı. belki de başkarının sahip olduklarına bu kadar odaklandığınız için bunları yaşıyorsunuz. olabilir aileden de kalabilir bazı seyler, kalmayabilir de. ama bu beklentide olmak, buna bel bağlamak hayal kırıklığı yasamanıza sebep olur