- Konu Sahibi SessizveDerinden
-
- #1
Merhaba kızlar.
Derdim konu başlığımdan anlaşılıyordur.9 aylık bir birlikteliğim ve 1 ay sonra sözüm var.Kısmetse seneye yazında düğün.
Erkek arkadaşımın iyi kötü bir işi var.Eşini veya ailesini ele muhtaç etmeyecek karakterde biri.
Ama gelin görün ki evin en küçüğü ve en kıymetlisi.Buzamana kadar yaptığı hatalar (her erkek veya kız gençliğinde yapar) annesi,teyzesi ve ablası tarafından kapatılmış.Borcu harcı ödeyemeyince ailesi ödemiş.
Yani açıkçası hep arkasında bir ailesi var diye biraz rahat takılmış.(Dışarıdan görülen ve ailesinin anlattığı bu)
Annesi bana açık açık ''benim oğlum şuan ev geçindiricek sorumlulukta değil, alışana kadar (1-2 sene) bir otururuz hem o arada evinizi hazırlarız demişti.Diğer oğlu da yakın zamanda evlendiği için daha onun borçları tam olarak bitmediğinden anlayışla karşıladım.
Bu durumu yakın arkadaşlarıma anlattım çoğu 2 sene çabuk geçer hem eğer hemen evlenmek istiyosanız mecbursunuz falan dedi..
Bir arkadaşım (37 yaşında 2 cocuk annesi) bana ''Bak ablacım 2 kuru ekmek ye ama ayrı evin olsun nekadar da seversen sev kaynananı oda seni severse sevsin bir zorlanırsın, hem yeni evli olucaksın evde rahat dolaşmak istiyceksin kocana sırnaşıcaksın vs duşunu rahat alamıycaksın '' diye akıl verdi..Abla mecburum dedim.
Sonra aylar geçti.Şu sıralar yani.Düşünüyorum da nekadar müstakbel kaynanam ve ailesiyle aramda sorun olmasa da başta bizim ayrı ev kurmamız daha mantıklı.
Erkek arkadaşım ozaman sorumluluğun ne olduğunu anlayacaktır..Aksi halde gene rahata alışıcak ve bizim kendi evimizin olması başka baharlara kalacaktır..
Bu konuda sizlerin yorumu nedir, siz ne düşünüyorsunuz merak ettim
Merhaba kızlar.
Derdim konu başlığımdan anlaşılıyordur.9 aylık bir birlikteliğim ve 1 ay sonra sözüm var.Kısmetse seneye yazında düğün.
Erkek arkadaşımın iyi kötü bir işi var.Eşini veya ailesini ele muhtaç etmeyecek karakterde biri.
Ama gelin görün ki evin en küçüğü ve en kıymetlisi.Buzamana kadar yaptığı hatalar (her erkek veya kız gençliğinde yapar) annesi,teyzesi ve ablası tarafından kapatılmış.Borcu harcı ödeyemeyince ailesi ödemiş.
Yani açıkçası hep arkasında bir ailesi var diye biraz rahat takılmış.(Dışarıdan görülen ve ailesinin anlattığı bu)
Annesi bana açık açık ''benim oğlum şuan ev geçindiricek sorumlulukta değil, alışana kadar (1-2 sene) bir otururuz hem o arada evinizi hazırlarız demişti.Diğer oğlu da yakın zamanda evlendiği için daha onun borçları tam olarak bitmediğinden anlayışla karşıladım.
Bu durumu yakın arkadaşlarıma anlattım çoğu 2 sene çabuk geçer hem eğer hemen evlenmek istiyosanız mecbursunuz falan dedi..
Bir arkadaşım (37 yaşında 2 cocuk annesi) bana ''Bak ablacım 2 kuru ekmek ye ama ayrı evin olsun nekadar da seversen sev kaynananı oda seni severse sevsin bir zorlanırsın, hem yeni evli olucaksın evde rahat dolaşmak istiyceksin kocana sırnaşıcaksın vs duşunu rahat alamıycaksın '' diye akıl verdi..Abla mecburum dedim.
Sonra aylar geçti.Şu sıralar yani.Düşünüyorum da nekadar müstakbel kaynanam ve ailesiyle aramda sorun olmasa da başta bizim ayrı ev kurmamız daha mantıklı.
Erkek arkadaşım ozaman sorumluluğun ne olduğunu anlayacaktır..Aksi halde gene rahata alışıcak ve bizim kendi evimizin olması başka baharlara kalacaktır..
Bu konuda sizlerin yorumu nedir, siz ne düşünüyorsunuz merak ettim
cnm ben iki sene beraber oturdum kimseye tavsiye etmiyorum iyi de olsalar kötüde olsalar beraber oturma çok zor çok
ben şimdi ayrıldım çok şükür dünya varmışş eşin doğru düzgün oturamıyorsun tv izleyemiyorsun dışarı çıkamıyorsun rahat rahat banyonu bile yapamıyorsun ben ayrıldım valla şimdi okadr rahatım ki kimseye tavsiye etmem
çok acımasız olacak ama sana açık açık yazacağım arkadaşım çünkü 4 yıllık evliyim aynı acıları hala yaşıyorum.
1.si arkadaşın çok haklı ev üstüne ev olmaz .rahat edemiyosun ne olursa olsun kv çekemiyor kıskanıyor kim ne dese desin bizzat tecrübem.seni ne kadar severse sevsin çekememezlik olur.aynı eve kesinlikle ama kesinlikle gitme .
2.si ya ayrıl diyeceğim oğlandan inan bana 1sene en fazla ayrılık acısı çekersin hayatını mahvetmezsin.sorumsuz ailesine sırtını dayamış bi adamı hakkaten koca yapmak ev babası yapmak öyle zorki ağlayarak yazıyorum bunları hepsini yaşadım.23 yaşındayım kendimi 70lerde hissediyorum.mahvoluyosun yapma ilerde çocuğun olur perişan olur .adamı adam etcem diyosan ki çok zor olabildiğince ailesinden uzak kal çünkü o rahata alışmış başı sıkışınca yine onlara koşacak.ya çok zor be kardeşim ayrıl inan bak dost acı süyler yol yakınken bırak bu işi olmaz o adamla evlilik ...
Merhaba kızlar.
Derdim konu başlığımdan anlaşılıyordur.9 aylık bir birlikteliğim ve 1 ay sonra sözüm var.Kısmetse seneye yazında düğün.
Erkek arkadaşımın iyi kötü bir işi var.Eşini veya ailesini ele muhtaç etmeyecek karakterde biri.
Ama gelin görün ki evin en küçüğü ve en kıymetlisi.Buzamana kadar yaptığı hatalar (her erkek veya kız gençliğinde yapar) annesi,teyzesi ve ablası tarafından kapatılmış.Borcu harcı ödeyemeyince ailesi ödemiş.
Yani açıkçası hep arkasında bir ailesi var diye biraz rahat takılmış.(Dışarıdan görülen ve ailesinin anlattığı bu)
Annesi bana açık açık ''benim oğlum şuan ev geçindiricek sorumlulukta değil, alışana kadar (1-2 sene) bir otururuz hem o arada evinizi hazırlarız demişti.Diğer oğlu da yakın zamanda evlendiği için daha onun borçları tam olarak bitmediğinden anlayışla karşıladım.
Bu durumu yakın arkadaşlarıma anlattım çoğu 2 sene çabuk geçer hem eğer hemen evlenmek istiyosanız mecbursunuz falan dedi..
Bir arkadaşım (37 yaşında 2 cocuk annesi) bana ''Bak ablacım 2 kuru ekmek ye ama ayrı evin olsun nekadar da seversen sev kaynananı oda seni severse sevsin bir zorlanırsın, hem yeni evli olucaksın evde rahat dolaşmak istiyceksin kocana sırnaşıcaksın vs duşunu rahat alamıycaksın '' diye akıl verdi..Abla mecburum dedim.
Sonra aylar geçti.Şu sıralar yani.Düşünüyorum da nekadar müstakbel kaynanam ve ailesiyle aramda sorun olmasa da başta bizim ayrı ev kurmamız daha mantıklı.
Erkek arkadaşım ozaman sorumluluğun ne olduğunu anlayacaktır..Aksi halde gene rahata alışıcak ve bizim kendi evimizin olması başka baharlara kalacaktır..
Bu konuda sizlerin yorumu nedir, siz ne düşünüyorsunuz merak ettim
seni çok anlıyorum canım bizde istiyorduk çocuk tam 7.geçti ve ayrıldıktan b kaç gün sonra allahım nasip etti iyi ki ayrılmışı diuyorum çocuk olunca daha da zor oluyor herşeyaynı sorunları yaşıyordum bende üzerine çocuğuma falan herşeye müdahale ..afedersinizde korunmamıza kadar karışılıyordu düşün.öyle zorki inan..
aynı sorunları yaşıyordum bende üzerine çocuğuma falan herşeye müdahale ..afedersinizde korunmamıza kadar karışılıyordu düşün.öyle zorki inan..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?