- 24 Ocak 2009
- 1.177
- 1.044
- 683
- 32
- Konu Sahibi Vernalagnia
-
- #101
Neden bu kadar zor Ya Rabbim ya. Ben neden bu işin tadını çıkaramıyorum. Yanlış açıdan bakıyorum olaya..
Ahh ahh alisirsin merak etme :) ben de agustosta evlendim 9 ay falan oldu evleneli. Hic ailemden ayrilmamistim. Dugun bitti arabaya bindik hickira hickira agladim. Ben aglayinca esimde agladi :) balayina gittik dönüste bavullarimizla annemlere gittik eve donerken bi daha agladim. Evde tek kaldigim zamanlar sabahlari uyaninca annemi ariyodum kahvalti yaptigini duyunca agliyodum kocaman evde tek basimayim diye. Sonra alistim haftada 1 ya da 2 haftada 1 gorusuyoruz bize gelirler biz gideriz. Bazen daha cok gorusuruz duruma gore degisiyorMerhaba kızlar,
Dertlilere derman bdv tayfası imdat! :)
15 gün sonra evleniyorum. Yaş 24 baştan belirteyim. 8 seneye yakın bir ilişki.
Gel gelelim ki 1-2 haftadır şafak bastırmaya başladı çok zorlanıyorum. Günün uyku dışındaki her anında gözlerim dolu dolu. Aileden ayrılmak çok koyuyor. Mesela;
Sabah kalktığımda onları göremeyecek olmak,
Akşam geldiğimde onları göremeyecek olmak,
Bir yere gezmeye gidecekken aynı evin içinde birlikte hazırlanamamak,
Aynı çatı altında olamamak,
İşim ailemle yaşadığım eve çok yakın, her gün gelip de ailemin yanına gidemeyecek olmak,
Yıllardır yaşadığın her şeyi, her alışkanlığı bırakmak,
Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacak olması vs vs uzar gider bu liste.
Şu an asla ayrılasım yok evden. Biliyorum herkes geçiyor bu dönemden ama çok zorlamaya başladı. Böyle olmasını da istemiyorum çünkü iş hayatımı da etkiliyor.
Benim gibi biri hiç evlenmemeli mi bilmiyorum artık :)
Bildiğiniz büyümemiş kalmışım çocuk gibi, biraz birey olamamışlıktan mı kaynaklanıyor acaba? Kendimi hep ailemle bir bütün olarak gördüğümden midir? Bilmiyorum...
Var mı bu yollardan geçen? Kendinizi nasıl sakinleştirdiniz. Ağlamaktan içim çıkacak artık. İştahım da azaldı baya.
Dua okuyorum içim sıkıldıkça bol bol, kendimle konuşuyorum iyi olacak diye ama ı ıh :) İşe yaramıyor.
Maşallah çok da güzel ilişkimiz, güzel dialoglarımız vardır annemle, babamla, kardeşimle. Sanki eskisi gibi olmayacak bağımız gibi geliyor. O kadar sevilmeyecekmişim gibi, unutulacakmışım gibi, bilmiyorum anlatabiliyor muyum ama..
Ki hayat dolu bir insan olduğumdan bu hallerim direkt dikkat çekiyor. Allah'ım sabır ver kafayı yedim.
Mayıs'ta evlenenlere hep aynı şey mi oluyor acaba:) benden tam 1 sene sonra evlenmişsiniz ve aynı şeyleri yaşamışız :) catlaw da mayıs gelini sanırım:)@catlaw, bende senin yaşadıklarının aynısını yaşadım. 24 mayıs 2015 de evlendim. 6 yıllık flörtlüğün ardından. belki de ben senden daha ilerideyimdir.Gece Annemle babamın odasına gidip nefes alıyorlar mı diye kontrol ederdim. sevdiklerimi kaybetme korkusu yaşamıştım bi ara. Üni.yi bile annemden ayrılamam diye şehirdışı yazmadım.... aylar öncesinden başladım nasıl çıkcam bu evden diye.. öyle böyle ağlamazdım. yırtardım resmen kendimi beni gören zorla evleniyor zannederdi. eşimi deli severken kaç arkana bakma deseler kaçacaktım nerdeyse. o kadar çok ağlamıştım ki ağlar öncesinden kına sabahı gözümde bi yaş yoktu. kınam yakılırken kesin bayılırım ben diyordum. 'bu kadar kadın kafamda ne yapıyo ya demiştim o gün :). düğün sabahı evet ağladım yüzlerine bakmak istemiyordum baksam hemen dökcem yaşları. hala da dolu dolu gözlerim hatırladıkça... kapı çaldı girdiler,kuşak bağlandı... evde en az 30 kişi vardı kapılarda duran komşular hariç :) hepsini öptüm her birinde sarılıp ağlama postası. amaaaaa kuaföre gelip koltuğa oturduktan sonra hiç bişey hatırlamıyordum. düğünümde deli oynadım. düğün salonundan ayrılırken el sallıyorsun ya işte bide orda hafif burnun direği sızlıyo o kadar sabah evinde uyanacaksın ya hiç birşey hatırlamayacaksın emin ol dediklerime. insanın kendi evi gibisi yok derlerdi çok haklılarmış. Allah düzeni öyle bi yaratmış ki kırk yıldır o evde yaşıyormuş gibi oluyorsun. şimdiden kendine zindan etme o güzel günlerini.
Mayıs'ta evlenenlere hep aynı şey mi oluyor acaba:) benden tam 1 sene sonra evlenmişsiniz ve aynı şeyleri yaşamışız :) catlaw da mayıs gelini sanırım:)
Bende 3 aylık evliyim canım benim, bende aynı yollardan geçtim demek isterdim velev ki geçmedimMerhaba kızlar,
Dertlilere derman bdv tayfası imdat! :)
15 gün sonra evleniyorum. Yaş 24 baştan belirteyim. 8 seneye yakın bir ilişki.
Gel gelelim ki 1-2 haftadır şafak bastırmaya başladı çok zorlanıyorum. Günün uyku dışındaki her anında gözlerim dolu dolu. Aileden ayrılmak çok koyuyor. Mesela;
Sabah kalktığımda onları göremeyecek olmak,
Akşam geldiğimde onları göremeyecek olmak,
Bir yere gezmeye gidecekken aynı evin içinde birlikte hazırlanamamak,
Aynı çatı altında olamamak,
İşim ailemle yaşadığım eve çok yakın, her gün gelip de ailemin yanına gidemeyecek olmak,
Yıllardır yaşadığın her şeyi, her alışkanlığı bırakmak,
Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacak olması vs vs uzar gider bu liste.
Şu an asla ayrılasım yok evden. Biliyorum herkes geçiyor bu dönemden ama çok zorlamaya başladı. Böyle olmasını da istemiyorum çünkü iş hayatımı da etkiliyor.
Benim gibi biri hiç evlenmemeli mi bilmiyorum artık :)
Bildiğiniz büyümemiş kalmışım çocuk gibi, biraz birey olamamışlıktan mı kaynaklanıyor acaba? Kendimi hep ailemle bir bütün olarak gördüğümden midir? Bilmiyorum...
Var mı bu yollardan geçen? Kendinizi nasıl sakinleştirdiniz. Ağlamaktan içim çıkacak artık. İştahım da azaldı baya.
Dua okuyorum içim sıkıldıkça bol bol, kendimle konuşuyorum iyi olacak diye ama ı ıh :) İşe yaramıyor.
Maşallah çok da güzel ilişkimiz, güzel dialoglarımız vardır annemle, babamla, kardeşimle. Sanki eskisi gibi olmayacak bağımız gibi geliyor. O kadar sevilmeyecekmişim gibi, unutulacakmışım gibi, bilmiyorum anlatabiliyor muyum ama..
Ki hayat dolu bir insan olduğumdan bu hallerim direkt dikkat çekiyor. Allah'ım sabır ver kafayı yedim.
Tut ki il dışına tayinin çıktı. Tut ki şehir dışında okuyacaksın. Tut ki ailen Alzheimer oldu, seni hatırlamıyorlar. Yani demek istediğim dertsiz başına dert arıyorsun.
Evlilik basit bir olay değil. Kocaman bir değişiklik. Bir dönüm noktası yaşamımızın. Elbette gel-gitler yaşayacaksın, ama sonuçta sevdiğin insanla evleniyorsun, yıllarca tanımışsın onu, eminsin kararından. Ailen senin mutlu olmanı istiyor. Senden ayrılmak onlar için de zor emin ol ama senin kadar duygusallaştırmıyorlar durumu :) Daha doğal karşılıyorlar. Çünkü savaşa gitmiyorsun, evleniyorsun :) Bir de böyle bak istersen.Beynimi yedim ya. Bu çekinceler normal değil. 10 gün kala deli deli düşünceler. Ben bi oturup konuşayım en iyisi nişanlımla. Ya batarız ya çıkarız.
Bende daha 3gunluk evliyım ve balayındayız şuanda herşey iyi ama duğunden bi hafta öncesine kadar kimseyle konuşamıyosun ağzımı açsam ağlıcak kıvamdaydım şimdi bile annemle babamla konuşurken ağlıyorum ,bizim ilişkimizde 5.5 yıllık çok seviyorum ama ailemden ayrılmak çok koydu eve gidince ne olur durum şuan hiçbi fikrim yok maalesef ☹
Ahh ne guzel duygular yaaaa
Masallah aileye bak
Bak evlenip kurtulduguma sukur ettim
Yani gerçekten şu emojiyi koymak için mi 5 senelik konuyu hortlattınız? İnanılmazsınız.
Aynı hisleri yaşıyoruz diyebilirimMerhaba kızlar,
Dertlilere derman bdv tayfası imdat! :)
15 gün sonra evleniyorum. Yaş 24 baştan belirteyim. 8 seneye yakın bir ilişki.
Gel gelelim ki 1-2 haftadır şafak bastırmaya başladı çok zorlanıyorum. Günün uyku dışındaki her anında gözlerim dolu dolu. Aileden ayrılmak çok koyuyor. Mesela;
Sabah kalktığımda onları göremeyecek olmak,
Akşam geldiğimde onları göremeyecek olmak,
Bir yere gezmeye gidecekken aynı evin içinde birlikte hazırlanamamak,
Aynı çatı altında olamamak,
İşim ailemle yaşadığım eve çok yakın, her gün gelip de ailemin yanına gidemeyecek olmak,
Yıllardır yaşadığın her şeyi, her alışkanlığı bırakmak,
Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacak olması vs vs uzar gider bu liste.
Şu an asla ayrılasım yok evden. Biliyorum herkes geçiyor bu dönemden ama çok zorlamaya başladı. Böyle olmasını da istemiyorum çünkü iş hayatımı da etkiliyor.
Benim gibi biri hiç evlenmemeli mi bilmiyorum artık :)
Bildiğiniz büyümemiş kalmışım çocuk gibi, biraz birey olamamışlıktan mı kaynaklanıyor acaba? Kendimi hep ailemle bir bütün olarak gördüğümden midir? Bilmiyorum...
Var mı bu yollardan geçen? Kendinizi nasıl sakinleştirdiniz. Ağlamaktan içim çıkacak artık. İştahım da azaldı baya.
Dua okuyorum içim sıkıldıkça bol bol, kendimle konuşuyorum iyi olacak diye ama ı ıh :) İşe yaramıyor.
Maşallah çok da güzel ilişkimiz, güzel dialoglarımız vardır annemle, babamla, kardeşimle. Sanki eskisi gibi olmayacak bağımız gibi geliyor. O kadar sevilmeyecekmişim gibi, unutulacakmışım gibi, bilmiyorum anlatabiliyor muyum ama..
Ki hayat dolu bir insan olduğumdan bu hallerim direkt dikkat çekiyor. Allah'ım sabır ver kafayı yedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?