Evlenip Aileden Ayrılmak-Yeni Hayat


Yani duygu durumu karışık diyebilirim. :) An be an değişebiliyor. Bir an içim rahatlıyor güzel olacak diyorum. Bi an hüzün kaplıyor vs. ama gelip geçecek hepsi neticede :)

Valla ben düğünü mugunu beklemedim. Nikah kiyilir kiyilmaz solugu esimin hamambocekleriyle dolu bekarevine attim kendimi

Oh mutlusunuz da belli, Allah daim etsin :)

Kıyamam ya Allah yokluklarını göstermesin. Herkes alışıyor geçiyor bu yollardan. Napalım :)


Evet ulaşılabilecek olmaları güzel.. Çok uzakta olsalar iyice çekilmez olurdu :)

Tabi işte diyorum ya insan her koşula bir süre sonra alışıyor. Kendimize ait bir alan olacağından tabi daha farklı olur. Ay hep birlikte mutlu mutlu yuvarlanır gideriz inşallah :)
 
Ben de son haftamda çok üzülmüştüm üstelik başka şehre gidiyordum. Evden ayrılmak hoş bir duygu değil tabi ama en çok ilk ziyaretimde üzülmüştüm. Bir zamanlar bana ait olan odam dağıtılmış, dolabım gitmiş, yatağım yerine salonda yattım misafir gibi.
 
İşte herkes hayatına devam ediyor bir şekilde. Sonuçta bu bir son değil aksine bir başlangıç. Odanızı dağıtmasalar, kendi ihtiyaçları için kullanmasalar, oda size ait ama siz orada olmadığınız müddetçe ve aileniz gördükçe acıları perçinlenecekti. Bugün kendimi telkin etme oranım daha iyi sanırım. :)
 

Evlendiğim gün sabaha kadar hıçkıra hıçkıra ağladım :) sabahı bi ara sustum ama yine başladımm eşim gezmeye çıkardı susarım belki diye yok yine ağladım:) niye çeneni titreterek ağlıyorsun ya insanlar sana bişey yaptım sanacak diyor sonra balayına gittik tabi orda da ağladım keşke evlenmeseydiiiiimmmm ühüüüüüü diye 1 ay hergün ağladım sana azala azala 3 ay boyunca ağladım hala da alışabildimmi hayır hala devamlı anneme gidiyorum yada o geliyor :) ama alışıyorsun yavaş yavaş
 
Ben annemle ve kardeşimle çok yakınımdır. Evlenmeden bir hafta önce pazar günü kahvaltı yapacağız. Artık evimde başbaşa annem ve kardeşimle son kahvaltı. Oturdum sofrada nasıl ağlıyorum. Annemde çok üzüldü. O üzülünce ben daha kötü oldum. Sonra annem beni teselli etti falan. Evlendik balayına gittik. Balayından sonra annem ziyarete geldik. Evde odamdaki eşyalarım yok. Bu sefer hayda tekrar ağlamaya başladım. Hemde eşim yanımda.. Tutamıyorum kendimi. Eşimde napacağını şaşırdı. Yok olmuyor tutamadım kendimi. Ama sonra sonra herşey değişiyor tabi. Bu sefer evinde olmak istiyorsun. Annenler de rahat edemiyorsun. O düzene öyle bir alışıyorsun ki. Ama bence şu bir gerçek aynı evdeki yakınlığın olmuyor. Ben onu hissediyorum..
 

Ya vallahi çok garip duygular içerisindeyim. Bir an iyiysem sonra üzülüyorum hemen. Ne kadarlık evlisiniz? Paranoyak oldum iyice sabahları kalkınca artık bu evde uyanmıycam diye üzülüyorum. Sabahları annemle konusunca kalktığında ben olmayacağım böyle de soramıycak diye üzülüyorum. Sonra diyorum arar onun yerine ne olacak :) Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını bilmek çok yıpratıcı.


Üzücü ama aynı evdeki yakınlığın olmaması. Ondan da çok korkuyorum ve üzülüyorum ben. Hakkımızda hayırlısı olsun. Ben de ara ara evde krize giriyorum da annem kızıyor bazen bu kadar yıpratma kendini gelir gidersin diye. ,Of çok zor.
 

9 aylık evliyim ama hala tam alışamadım ne yalan söyliyim. haftada en az 4 kere annemi görüyorum mesela:)) bende evlenmeden 1 ay önce başlamıştım ben artık bu evde olmayacağım beraber oturup akşam kahve içemeyeceğiz her zamanda nasıl görücem falan diye. bir de ben aileme çok düşkünüm benim için hep önce ailem gelir sonra ben. o yüzden daha da zorladı beni tabi
 

Aynı durumdayım. Zaten çok önemserim ailemi de, şimdi böyle 2-3 katına çıktı. Acaba onlar mutlu olacak mı? Acaba şöyle olacak mı böyle olacak mı diye düşünmekten artık ne yapacağımı şaşırdım :) Ama bakıyorum hala hayatta ve umutlusunuz

Bir yandan da diyorum evlenmesek ne olacak bir kaç yıla düğünlerde ee sizin kız evlenmiyor mu muhabbeti başlar :) İki ucu pis bir değnek bu ya. Başka açıklaması yok :)

Bahsettiğiniz tüm o düşünceleri had safhada yaşıyorum, nasıl aşabildiniz peki? Düğün kına nikah falan buruk olmadı inşallah. Sonradan pişman olurum diye korkuyorum böyle mutsuzluk şeklinde yaşarsam.
 

Aşamadım:) ben çok fazla aileme düşkün ve fedakar olduğum için gerçekten zorlandım zorlanıyorumda .Allahtan eşim çok anlayışlı. Bir de benim annem herşeye çok üzülen içine atan bir kadın en çok onda aklım kalıyor. Günde en az 3 4 kere arıyorum sesinde bi değişiklik hissetsem yanında bitiyorum. Paronayak oldum:) ilk ay inanılmaz pişman oldum yalan değil:) eşim alındı hatta:) ama ilk günlerdeki kadar yoğum yaşamıyorum şu an alışıyorsun zamanla.Sen mutlu olunca ailende mutlu oluyor. 2 tanede benden küçük kardeşim var onlarda bana çok düşkün ilk günler arıyorlardı gelip seni alalım diye:) Herşeye alışıyor insan zamanla. Senin benim gibi aileye çok düşkün olunca biraz daha zor:) ailene yakın mı evin?
 

Ay şu an kendimle birebir aynı duyguları yaşayan bir insan gördüğüm için mutlu oldum :)

Benimkinin de alınması an meselesi, sen 20 gün boyunca böyle ağlayacak mısın dedi geçenlerde. Bulduğum her fırsatta ağlıyorum da. Kardeşleriniz çok tatlılar ya kıyamam :)

Ev çok uzak değil çok yakın da değil, trafiksiz yarım saate varılacak bir mesafede. Ama şuan iş yerim 5 dk mesafede. O da hem avantaj hem dezavantaj. Bir yandan diyorum istediğimde gidip görebilmek için iyi. Bir yandan da alışma aşamasında her gün buraya kadar gelip eve gidemeyecek olmak çok zorlayacak. Ayaklarım eve gider gibime geliyor. Ay içim şişti yine :)
 


Yahu bizde ana babalarımızın nazlilariydik zilller takmadik evlenip evden ayrilirken ama bundandır ya derler" hem ağlarım hem giderim ":)
Herşeyi ozluyorsun ama herşeyi. Baba evindeyken küçücük şeyleri bile hatırlayıp ozlersin. Ahh ahh ben en çok ailecek türkiye yolculuğunu özledim hele birde gurbet içinde gurbet ((( anneeee:, (
Gel beraber agliyak:, ( :, (
 
Ay evlilik korkusundan sirf sunlari yaşamamak icin 3 yillik sevgilimden ayrilcam nrrdeyse bide gurbette olucaz evlenirsek of moralim bozuldu yine
 

Valla ben ilk 10gün her fırsatta ağladım arabada yolda avm de:) iç çeke çeke hemde :) kızıımmm neden çeneni titretirosun yaaaa diyodu bir de şöyle bişey var şu an ben annemlerle çok çok yakınım 2dk evlerimiz ama 2 hafta sonra biraz uzağa taşınıyorum o zaman bende senin gibi olacağım yine herhalde
 
Hepimiz yasadik, hic birsey ailenle yasadigin gunler gibi guzel olmuyor bence bu gunlerin tadini cikar. Daha sonra misafir gibi oluyorsun ama onlarda hep aklinda oluyor.
 

Evet garip hisler, Allah herkesin yardımcısı olsun. Gurbet eminim çok daha zordur.

Ay evlilik korkusundan sirf sunlari yaşamamak icin 3 yillik sevgilimden ayrilcam nrrdeyse bide gurbette olucaz evlenirsek of moralim bozuldu yine

İçinizi ferah tutmaya çalışın mümkün oldukça :/


Ay benim de içim dışıma çıkıyor zaten ağlarken. Ne kadar uzağa taşınacaksınız, çok değildir umarım :) Ne diye büyüdüysek ya.. :)

Hepimiz yasadik, hic birsey ailenle yasadigin gunler gibi guzel olmuyor bence bu gunlerin tadini cikar. Daha sonra misafir gibi oluyorsun ama onlarda hep aklinda oluyor.

Artık pek bugünlerin tadını çıkaramıyorum. Bir daha yaşayamayacağımı düşündükçe boğazım düğümleniyor.

Eee niye evlenio o zaman bu millet ailemizin yaninda yaslanalim gidelim mi

Bilsemi kim çıkarmış bu evlilik adetini ya
 


25 30 dk arabayla
 
Hahahah hakkaten amma nazlı çıktık:) ama ne yapayım ya aile başka işte özelliklede anneme hiiç kıyamıyorum

Ben ikisine de öyleyim. Bir de kardeşim işte. Eskiden de işte düşkündüm onlara ama şuan böyle her şeyi onlara alayım onlara yapayım diye bakıyorum. İnşallah bir gün bugünleri gülerek falan hatırlayabilirim.

İştah kalmadı ya :) Normale dönebilmek istiyorum. Ama onlarla aynı evde olmayacak olmak çok canımı yakıyor pff.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…