Ben ikisine de öyleyim. Bir de kardeşim işte. Eskiden de işte düşkündüm onlara ama şuan böyle her şeyi onlara alayım onlara yapayım diye bakıyorum. İnşallah bir gün bugünleri gülerek falan hatırlayabilirim.
İştah kalmadı ya :) Normale dönebilmek istiyorum. Ama onlarla aynı evde olmayacak olmak çok canımı yakıyor pff.
Ben babamla birlikte çalıştığım için sorun yok akşama kadar görüyorum zaten:) ama annemi öyle göremiyorum işte. Alışacaksın canım ama zor olacak kandırmıyım hiç. ben taşınınca bir daha aynı şeyleri yaşayacağım biliyorumbir yandan da farklı şehirde farklı ülkede olanları düşünüp şükret diyorum.
Ay ne güzel ya, e iyi işte tüm gün babayla, hafta da 3-4 kez de anneyi görüyorsanız çok şanslısınız. :) (babacılık mod on)
Ya tabiki en basitinden böyle duygular hissedebildiğimiz bir ailemiz olması en büyük şükür sebebi ama bi yerden sonra polyannacılık yapamıyor insan.
Gerçi her şey olacağına varıyor işte.. İçime ferahlık verir inşallah Allah. Ağlak, süzük bir şey oldum çıktım. :)
KoptumAl benden de o kadar
Hiç unutmam bir haftasonu işe gömülmüş çamaşır asarken 'annene falan gitsene aşkım ne meraklıymışsın evlenmeye' demişti de şok olmuştum. Evet patavatsızdır biraz kendisi
Ben bir tek babam kuşağımı bağlarken duygulanıp zor tutmuştum kendimi.
hahaha yaaa sormaaa babacılık modu en sevdiğim:) babam despot ,otoriter onunla çalışmak çok zor bazen imdaaaaatdiye bağırasım geliyor tabi sonra yemiyor
sen içini ferah tut ya aynı şehirdesiniz eşin de anlayışlıysa görürsün haftada 2 3 gün :)
çok ağlama sonu iyi olmuyor..kınandada çok ağlama ..Merhaba kızlar,
Dertlilere derman bdv tayfası imdat! :)
15 gün sonra evleniyorum. Yaş 24 baştan belirteyim. 8 seneye yakın bir ilişki.
Gel gelelim ki 1-2 haftadır şafak bastırmaya başladı çok zorlanıyorum. Günün uyku dışındaki her anında gözlerim dolu dolu. Aileden ayrılmak çok koyuyor. Mesela;
Sabah kalktığımda onları göremeyecek olmak,
Akşam geldiğimde onları göremeyecek olmak,
Bir yere gezmeye gidecekken aynı evin içinde birlikte hazırlanamamak,
Aynı çatı altında olamamak,
İşim ailemle yaşadığım eve çok yakın, her gün gelip de ailemin yanına gidemeyecek olmak,
Yıllardır yaşadığın her şeyi, her alışkanlığı bırakmak,
Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacak olması vs vs uzar gider bu liste.
Şu an asla ayrılasım yok evden. Biliyorum herkes geçiyor bu dönemden ama çok zorlamaya başladı. Böyle olmasını da istemiyorum çünkü iş hayatımı da etkiliyor.
Benim gibi biri hiç evlenmemeli mi bilmiyorum artık :)
Bildiğiniz büyümemiş kalmışım çocuk gibi, biraz birey olamamışlıktan mı kaynaklanıyor acaba? Kendimi hep ailemle bir bütün olarak gördüğümden midir? Bilmiyorum...
Var mı bu yollardan geçen? Kendinizi nasıl sakinleştirdiniz. Ağlamaktan içim çıkacak artık. İştahım da azaldı baya.
Dua okuyorum içim sıkıldıkça bol bol, kendimle konuşuyorum iyi olacak diye ama ı ıh :) İşe yaramıyor.
Maşallah çok da güzel ilişkimiz, güzel dialoglarımız vardır annemle, babamla, kardeşimle. Sanki eskisi gibi olmayacak bağımız gibi geliyor. O kadar sevilmeyecekmişim gibi, unutulacakmışım gibi, bilmiyorum anlatabiliyor muyum ama..
Ki hayat dolu bir insan olduğumdan bu hallerim direkt dikkat çekiyor. Allah'ım sabır ver kafayı yedim.
Koptum
çok ağlama sonu iyi olmuyor..kınandada çok ağlama ..
bende senin gibi çok ağlamıştımda kınadada ağlamıştım çok iyi değil derler dediler..sonra ayrıldık :) tabikide sen bir ömür boyu mutlu olursun inşallah :)) ağlama çok..
Ben çok etkilendim belki 3 ay ağladım 1 senede alışmaya başladım 2 buçuk senelik evliyim hemen hemen. hala garip geliyor bazen. Çok bağımlı yaşayan kişiliklerde oluyor bu ama yavaş yavaş geçiyor.
Karamsar olma inşallah kısa sürer seninki büyüdüğünü kabul et ben senden daha büyüktüm evlendiğimde ama içimde 10 yaşlarında bir kız çocuğu varmış. olgunlaşmana da yarayacak bu bak.
Kendini üzgün hissettiğinde hep evliliğinin tadını çıkartmaya eşinle bir şeyler yapmaya yönel daha hızlı sevip alışırsın evine ve evliliğe
Evet, herşeyi ailemle yapasım var resmen. Her anımda onlar olmalıymış gibi bi düşünce var kafamda. Halbuki onların da kendine göre bir hayatları var, arkadaşları var. Resmen bağımlılık, kötü bir şey.
Bende dün babama dışarda bir şey gösterirken "baaak" dedim küçük kız çoçuğu gibisin diyo :) Hep başımızda, şımarabileceğimiz anamız babamız olsun inşallah.
Çok teşekkür ederim desteğiniz için. Hayatın yeni bir bölümü, umarım en kısa sürede alışırım.
Merhaba kızlar,
Dertlilere derman bdv tayfası imdat! :)
15 gün sonra evleniyorum. Yaş 24 baştan belirteyim. 8 seneye yakın bir ilişki.
Gel gelelim ki 1-2 haftadır şafak bastırmaya başladı çok zorlanıyorum. Günün uyku dışındaki her anında gözlerim dolu dolu. Aileden ayrılmak çok koyuyor. Mesela;
Sabah kalktığımda onları göremeyecek olmak,
Akşam geldiğimde onları göremeyecek olmak,
Bir yere gezmeye gidecekken aynı evin içinde birlikte hazırlanamamak,
Aynı çatı altında olamamak,
İşim ailemle yaşadığım eve çok yakın, her gün gelip de ailemin yanına gidemeyecek olmak,
Yıllardır yaşadığın her şeyi, her alışkanlığı bırakmak,
Hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacak olması vs vs uzar gider bu liste.
Şu an asla ayrılasım yok evden. Biliyorum herkes geçiyor bu dönemden ama çok zorlamaya başladı. Böyle olmasını da istemiyorum çünkü iş hayatımı da etkiliyor.
Benim gibi biri hiç evlenmemeli mi bilmiyorum artık :)
Bildiğiniz büyümemiş kalmışım çocuk gibi, biraz birey olamamışlıktan mı kaynaklanıyor acaba? Kendimi hep ailemle bir bütün olarak gördüğümden midir? Bilmiyorum...
Var mı bu yollardan geçen? Kendinizi nasıl sakinleştirdiniz. Ağlamaktan içim çıkacak artık. İştahım da azaldı baya.
Dua okuyorum içim sıkıldıkça bol bol, kendimle konuşuyorum iyi olacak diye ama ı ıh :) İşe yaramıyor.
Maşallah çok da güzel ilişkimiz, güzel dialoglarımız vardır annemle, babamla, kardeşimle. Sanki eskisi gibi olmayacak bağımız gibi geliyor. O kadar sevilmeyecekmişim gibi, unutulacakmışım gibi, bilmiyorum anlatabiliyor muyum ama..
Ki hayat dolu bir insan olduğumdan bu hallerim direkt dikkat çekiyor. Allah'ım sabır ver kafayı yedim.
ayy sizi kendime çok benzettim. Ben bütün arkadaşlarımın kınalarında ağladım. Bir arkadaşım evden çıkarken artık hıçkıra hıçkıra ağlamıştım. (onun özel bir durumu vardı) Yani ben de böyle şeylerden çok etkilenen biriyim. Benim de düğünüme 90 gün kaldı şimdiden çok garip duygu geçişleri yaşıyorum. Bir mutluyum bir ağlamaklı. Kendimi de anlayamıyorum. Tek çocuğum ve annem babam ayrı. Annemden hiç ayrılmak istemiyorum ve çok üzülüyorum aklıma geldikçe. Onu yalnız bırakacak olmak kalbime bir bıçak gibi saplanıyor. Babam da yalnız ama annemle çok bağlandığımız için o kadar etkilenmiyorum. Bilmiyorum işte. Size yardımcı falan olamadıminşallah her şey çok güzel olur :)
Amin canım Allah başımızdan eksik etmesin. İnşallah kısa zamanda aşacaksın öyle düşün ki öyle olsun.
Düğününün tadını çıkart bak ben hiç bir şey anlamadım. Şimdiden mutluluklar canım.
Ne güzel ailenle aynı şehirdesin. Keşke herkes senin gibi aynı şehirde olabilse. Evleneceğin zaman böyle tereddütler olabilir. Ben şehir değiştirmiştim evlenmeden önce. Ailemin yaşadığı şehirden başka şehire geldim. Eşimi çok sevmeme ve huzurlu bir evliliğim olmasına rağmen alışmak birkaç ay alıyor. İlk zaman kendimi kaybolmuş gibi hissediyordum. Gece uyanıyorum ben neredeyim diyorum fln. Ama yeni geldiğim şehirde doğru dürüst arkadaşım fln hiç bir şey yoktu. İnsan eşi ile iyi geçinse bile ailesini arkadaş ortamını özlüyor. Ama sen aynı şehirde evleniyorsun böyle bir sorunun da olmayacak. Hatta ilerde çocuğunuz olduğunda annen bile bakabilir ne güzel :).keşke bizimki de yakın olsa da şimdi kime emanet edip işe gitcem diye düşünmeme gerek kalmasa :).
ayy sizi kendime çok benzettim. Ben bütün arkadaşlarımın kınalarında ağladım. Bir arkadaşım evden çıkarken artık hıçkıra hıçkıra ağlamıştım. (onun özel bir durumu vardı) Yani ben de böyle şeylerden çok etkilenen biriyim. Benim de düğünüme 90 gün kaldı şimdiden çok garip duygu geçişleri yaşıyorum. Bir mutluyum bir ağlamaklı. Kendimi de anlayamıyorum. Tek çocuğum ve annem babam ayrı. Annemden hiç ayrılmak istemiyorum ve çok üzülüyorum aklıma geldikçe. Onu yalnız bırakacak olmak kalbime bir bıçak gibi saplanıyor. Babam da yalnız ama annemle çok bağlandığımız için o kadar etkilenmiyorum. Bilmiyorum işte. Size yardımcı falan olamadımAma umarım beklediğimizden kolay alışırız. Allah ailemize sağlık huzur versin de uzaklık olsa da gidip görelim inşallah.
Abartmaaa =)))
Bu kadar zor değil inan
Yakınmışsınız zaten uğrarsın özlediğinde
Hem var ya bir iki ay sonra evim evim güzel evim diye diye evine koşacaksın akşamları =))
Güzel günler bunlar, tadını çıkartmaya bak, ailene sıhhat versin Rabbim görüşürsünüz, ben ve milyonlarca kişinin rahmetli olan aileleri var, biz ne yapalım. Yeni bir hayata başlıyorsun, her şey güzel olacak inan, evini de , yeni yaşamını da çok seveceksin üstelik ailen yanıbaşında olacak, pozitif bak, çok mutlu ol inşallah
Ağustos'ta evlendim ve düğüne kadar terör estirdim stresten. Her gün yatağıma bakardım, odaları gezer ağlardım. Kendi evimi beğenecek miyim, eşimle anlaşacak mıyım, baba evini arayacak mıyım falan bin türlü düşünce. Sağlık ocağına kan vermeye giderken bile ağlamıştım. Ama şimdi geçen bu kısa zamanda cidden bir yere gidince özlüyorum evimi. Evet zorlukları var evliliğin ama eşiniz iyi olunca güzellikleri o zorlukları bastırıyor. Şimdi geri dönsem o günleri stresle geçirir miyim, evet:) içinizi ferah tutun, her şey güzel olur inşallah:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?