- 4 Temmuz 2017
- 39
- 36
- 3
- 33
- Konu Sahibi Ciaobella1
-
- #1
Evet sadece yaş farkıydı. Benim için arada aşk olduğu sürece çok fazla değil diyordum. E adam mantık evliliği yapmak istiyor, net. Bana kendimi o kadar değerli ve iyi hissettirdi ki ben arada aşk var zannettim. Ki ben seviyordum da açtım mevzuyu. Babam istese ben istemem artıkAllah yardımcınız olsun.Hayırlısını dileyin.
Babanızın istememesının sebebi sadece yaş farkımı.
O iki sene sadece o beklemeyecekti ki ben de bekleyecektim sonuçta. Ve benim de fedakarlıklarım mücadelelerim olacaktı. Belki en çok ben arada kalacaktım. Sözün özü arada aşk olsaydı sevgi önceliğimiz olsaydı bunu ben göze de alırdım. Ama ona en çok ihtiyacım olan zamanda adam çocuk diyor. "Biz" demesi gereken zamanda ben diyorsa ne yapayım onu ben. Ona bu beklentisi için kızmıyorum ama ben bunu aileme açarken ne olacağını bekliyordu ki? Yaş farkını geçtim farklı bir problemle olmasaydı ya da evlendim benim çocuğum olmasaydı o zaman beni mi boşayacaktı. Evlilik nedeni bu olmamalı. Kusura bakmayın öfkem size değil onaŞimdi herkesin önceliği farklı, bir kez geliyoruz dünyaya şimdi sizi iki sene bekler belki sonunda babanız yine ikna olmaz o zaman bunun altında ezilmez misiniz? O adama da yazık olmaz mı? Önünü ciddi anlamda göremiyorsanız üzülerek de olsa ayrılın...
Ben onun cesaretini kırmadım. Babam için de daha şimdiden elimden geleni yaptım. Adam kararlığığımı görünce zaten öldürme tehdidini son çare gibi düşündü. Ben böyle şeylerle mücadele ederken "Ben senin yanındayım" diyecek birine ihtiyaç duydum. Şimdiden daha ilk levelde bunu yapamıyor yapmıyor. Babam belki 1 ay sonra ikna olucak, önemli olan süre ya da yaş farkı değil, benim ona ihtiyaç duyduğum bu süreçte benim yanımda olmamasıseviyorsunuz anlaşıyorsunuz daha ne?
nasıl babalar var anlamıyorum.
ne önemi var yaşın.
sen karar vermişsin.
demek ki sana her şeyi ile hitap ediyor.
evleneceğimiz insanı elimizde bir liste ile gidip alamayız ki.
ne malum karşına başka biri çıkacağı?
hem seni sevdiğinden ayırırken düşünmüyor mu onu unutamayacağını? illa ki aklında kalacağını?
babanı ikna etmek için ne gerekiyorsa yap.
ama beraber olduğun kişinin de cesaretini kırmışsın.
belki 2 ay belki 2 yıl nedir. ben ikna etmeye çalışacağım deseydin.
ben adama kızmadım bu durumda.
bi anlık üzüntüyle de söylemiş olabilir.
eğer ki öyle değilse gerçekten hemen seni gözden çıkarabiliyorsa zaten boşver gitsin. hayırlısı olsun de.
fakat önce onun duygularını anlamaya çalış. hemen beni bırakmaya hazır düşüncesine girme. sakin ol. konuşun tekrar.
evlenince çocuğu olacağı ne malum , şimdi çocuk icin olmaz diyor ki evlenmesinin nedeni belli , diyelim ki evlendiniz çocuğunuz olmadı hemen de sizi bırakır kusura bakmayın .Merhaba arkadaşlar,
Kendimden 10 yaş büyük sevgilimle evlenme kararı aldık ve ailelere durumu açtık. Onun ailesi ılımlıyken benimkiler tepki gösterdiler. 10 yaş farkını çok buldular ve özellikle babam beni ölümle dahi tehdit etti. Evlenirsen öldürürüm dedi. Ben zaten öğretmenim ve başka şehirde yaşıyorum ailemden. Bütün bunlar olunca kendi evime geldim ve düşünmeye başladım. Sevgilime de süreçten bahsettim hepsini anlatmasam da. "Önümüzde ne kadar olduğunu bilmediğim bir süreç var. Babam bir ay sonra da ikna olabilir belki 2 sene sonra da... Bilmiyorum. Ne düşünüyorsun? "Dedim. "Benim yaşım geçiyor 2 ay neyse de 2 sene çok fazla. Daha çocuk filan da istiyorum. Bilmiyorum" dedi. Bu evrede ben isterdim ki "Seninle bu yola birlikte çıktık, tepkilerini az çok tahmin edebiliyorduk. Birlikte sabredicez" der diye bekliyordum. İşin açığı bu adam daha önce de çocuk istediğinden bahsetmişti ama beni o kadar çok sever ve değer verir görünürken ben bu noktanın önemini kavrayamamışım. Şu an ayrılmayı düşünüyorum. Çocuk elbette önemli ama beni daha yolun başında yalnız bırakan bir adamla, sırf o çocuk sahibi olacak diye evlenmek istemiyorum. Kalbim de acıyor orası ayrıbugün bu kararımı ona açıklayacağım. Babam bana o ölüm tehditlerini savururken canım yanmıştı ama en çok şimdi yandı.
Yok yok ben yanlış anlamıyorum, iyi ki sormuşum bakın siz ne güzel açıkladınız kendi kendinize enine boyuna değerlendirdiniz. Hakikaten çocuk olmasa size takınacağı tavır yine bu olacaktıysa, evet iyi ki olmuyor. Ben sadece yaş farkının problem olması ve çocuk sahibi olmayı çok istediğini bu yüzden zamanı kıymetli gördüğünü düşündüm. Çünkü düşünün tam tersi, aranızda yaş farkı var ama siz büyüksünüz evlat sahibi olmak istiyorsunuz adamın ailesi problemli görüyorum ki kör kütük aşık olmadığınız için mantıklısınız e o zaman demez miydiniz çocuk sahibi olmak istiyorum bu durum ne kadar sürecek, hiç mi umut yok diye. Evet arada sevgiden ziyade vefa olacak ki sizi de düşünecek ama siz zaten güzelce değerlendirmişsiniz bence farketmişsinizdir evliliğin olmaması gerektiğini.O iki sene sadece o beklemeyecekti ki ben de bekleyecektim sonuçta. Ve benim de fedakarlıklarım mücadelelerim olacaktı. Belki en çok ben arada kalacaktım. Sözün özü arada aşk olsaydı sevgi önceliğimiz olsaydı bunu ben göze de alırdım. Ama ona en çok ihtiyacım olan zamanda adam çocuk diyor. "Biz" demesi gereken zamanda ben diyorsa ne yapayım onu ben. Ona bu beklentisi için kızmıyorum ama ben bunu aileme açarken ne olacağını bekliyordu ki? Yaş farkını geçtim farklı bir problemle olmasaydı ya da evlendim benim çocuğum olmasaydı o zaman beni mi boşayacaktı. Evlilik nedeni bu olmamalı. Kusura bakmayın öfkem size değil ona
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?