Evlenmek aileden vazgeçmekmidir???

evlenmek aileden vazgeçmek değildir elbette.
en güzeli kadının da erkeğin de kendi aileleleri ile normal düzeyde bir ilişkisini sürdürebilmesi.
yani ne az ne de aşırı.
bu orta yol bulundu mu tadından yenmez.
bu tür sağlam ve oturaklı aile ilişkileri evlatlarımız için de çok kıymetli.
aile büyüklerini bilerek sayarak büyümeleri açısından.
ama gelgelelim pek çoğumuzun hayatı böyle değil.
çoğu zaman ailelerimizle standart bi ilişki yürütemiyoruz.
hayat şartları,kişisel anlaşmazlıklar,uyumsuzluklar v.s.v.s.
ben ailemden hiçbir zaman vazgeçmedim vazgeçmem de.
eşimin de kendi ailesinden vazgeçmesini istemem.
ama bazen kişiler kendi istekleri ile ailelerinden uzaklaşabiliyor.
evlenince ailesini ikinci plana atan yok mu ,çok var.
ben örneklerini de gördüm bu tür vicdansızlıkların.
senelerce ailesine kendini baktıran ,sonra da gidip 2. evliliğini yapıp en zor günlerinde kendi ailesine sırt
dönen bi yakınım var malesef.
bu biraz da vicdan meselesi,yaradılış meselersi.
herkes ailesine aynı derecede düşkün olmayabiliyor ,açıkcası umrunda olmuyor çok fazla.
 
Geçen ben de onu düşündüm,babam iyidir hoştur ama ,köye babaannemi ziyaret ettiğimizde ağlıyor evden ayrılırken,o zaman annem aklıma geliyor,evlendi İstanbula geldi ,bir tane akrabası yok burada,her yıl anneanneme gidiyoruz biz,babam gelmiyo,çalışıyo.Yani annem can değil mi diye düşünüyorum bende ,sonuçta onun burada kimsesi yok.Garip..
Bence böyle bir durumda 2 aileden de uzakta yaşamak gerek ,madem başka yerde yaşayacağız,ne kendi ailem,ne onun ailesi..Böyle olmalı bence...
 
'sen artik evlendin, bizim icimize girdin, aileni unutacaksin..' mantiginda cok tip var.. bunu da oyle normal saniyolar ki.. bi de kendi kizlarina mubah gorduklerini geline yasaklayanlar var ki, evlerden irak.. bu yaptiklarindan Allah razi olmaz, hem anne babayla gorusmeyi yasaklama haklari yok, hem sila i rahim e engel oluyolar, hem de o kizin hakkina giriyolar.. ama sorsan cok bilirler.. sinirlerim bozuluyor boyle seyler karsisinda..
 

sen baska biseysin ablacim, hatirliyorum seni :) saygilarimi sunuyorum
 
Iş nerdeyse yuva orda kurulur. Eşimin ailesi ya da benim ailem diye bakilmaz. Zaten siz yeni bir yuva kuruyorsaniz her iki tarafta ailedir. Eşimin ailesi benim de ailemdir.
Kuzenlerim arasında kızın babasının evinde yaşayanlar da var benim gibi eşinin işi dolayısıyla ailesinden ayrı bi şehirde yaşayan da var. Hayat şartı...
 
eğitimli meslek sahibi kadın mesleğinin arkasında durmalı ben o şehre gidemem benim işim burada demeli erkeğin hayatı varsa kadının da var kadın erkeğe hizmetle görevli makine değil sonuçta.
 
Evlilik sürecinde kız tarafı da erkek tarafı da çeşitli adetlerin yerine getirilmesini bekliyor. Ama ağırlıklı olarak kız tarafında mevcut bu durum.

Özellikle maddi olarak ciddi anlamda talepleri oluyor kız tarafının. Günümüzde artık değişmeye başladı, sevindirici bir durum ama hala ağırlıklı olarak geçmişte yapılan adetler bekleniyor erkek tarafından.

Doğal olarak erkek tarafı da geçmişteki algıyı sürdürmeye çalışıyor. Ne kadar doğru bir tespit olduğunu bilmiyorum ama haklılık payı oldukça yüksek.

İki tarafta çalışıyor ama hala evlilik masraflarını aileler üstleniyor. Kız tarafı bilmem kaç tane bilezik, set isterken, erkek tarafı da olayı alışveriş gibi görmeye başlıyor ve madem geçmişteki gibi adetler ön planda olacak, o zaman gelin hanımda eski adetleri sürdürecek diye düşünüyor.

Elbette maddi anlamda hiç destek olmayıp, yine aynı beklentilere sahip aileler de var ama o durumda kadın güçlü olup, kendini ezdirmeyecek. Ama diğer senaryo erkek tarafının eline sağlam koz veriyor.

Mantıklı olan, çiftler evlilikleri ile ilgili her türlü sorumluluğu kendileri üstlensin, nerede yaşayacaklarına kendileri karar versin, hiçkimse kendi ailesini diğerine kötülemesin ve birbirlerinin ailelerine saygısızlık etmesinler. Kız tarafı da erkek tarafı kadar maddi-manevi sorumluluk alsın ve evlilik içerisinde eşit konumda olsun eşiyle.

Her açıdan denklik istiyoruz, olması gerektiği gibi, ama daha evlilik sürecinde başlıyor istekler, beklentiler. Ezilmek istemiyoruz, ailemize söz edilsin istemiyoruz, ailelerle görüşme konusunda eşit davranılsın istiyoruz ama kız verme-gelin alma anlayışını da sürdürmeye devam ediyoruz.

Kız tarafı kızını vermediğinde, erkek tarafı gelin almadığında, yani kısaca olaya alışveriş gibi değilde, birbirini seven ve kendi ayakları üzerinde durabilen iki gencin hayatını birleştirmesi gibi baktığımızda sorunlar çözülecektir.
 
kesinlikle öyle cnm kadın evlenince ailesine el olur. ama bu şimdilerde rafa kalktı gibi bişey. artık gelinler damatları alıyor vallahi ben kendi annemin kiracısıyım altlı ustlu oturuyorum ve okadar rahatım ki. annemden babamdan hiç ayrılmadım ne elti ne kv oh kebap. eşimde çok memnun şimdi hamileyim 4 aylık ailem çok seviniyor.kız aslında annesine yakın olacak ki rahat etsin kv ye herşey batar gezersin bi eşya alırsın eltiler görümce falan hiç çekilmez. ya ikisine de uzak ya kız tarafına yakın olmalı.ay birde kv deyle altlı ustluyse yandıki ne yandi.yok misafir yok temizlik ezdirmesin kendini yeni gelinler annelerine yakın otursunlar.kadın asla ailesinden kopmak zorundadeyildir bu tamamen geri kafalı zihniyetin saçmalığıdır. sonuna kadar ailemin arkasındayım bizide bir ana doğurdu. ayrıca bir kızım olursa onuda vermicem damat alıcam kız evlat gibisi varmı......
 
Ben bunun yetişme çevresi ve aileyle ilgisi olduğunu düşünüyorum. Ben anaannemlerde, teyzelerimle büyüdüm.

Nişanlımın ailesine baktığımda durum tam tersi (karadenizliler) kız evlenince iş bitiyor, mesela büyük eltim kardeşlerinle çok yakın olmasına rağmen eşinin ailesiyle daha samimi, kardeşiyle ay da bir görüşürse görüşür ama eltisiyle, eşinin teyzesiyle hafta da 3 kere, o kapıdan çıkınca ilk kapın gittiğin kapıymış. Görümcem hiç ufukta evlilik yokken bende o tarafa daha yakın olurum demişti, yani eşi olacak kişinin ailesini kastederek, bense tam tersi ailemi kimsenin ailesinden önce tutamam, ne demek ilk kapı, ikinci kapı? Evlendik diye tapulu mal mı olduk? Yıllarca beni bakıp büyüten, bu yaşa getiren ailemi 2. plana atamam ben..


Nişanlımın Allaha şükür yaşadığım çevre ve ailem diye bir tutkusu yok. Benim aileme daha yakın olmak istiyordu, şimdi işimle evimizin arasındaki mesafe sıkıntı olduğundan işimin olduğu mühitten düşünüyoruz, yani mantıken işimize geleni tercih etmek zorunda kalacağız..
 
farklı şehire gidicem bende evlenince ama bu kesinlikle aileye sırt çevirmek değildir. her ne kadar aileme göre onları sileceğimi söyleselerde..
 
hayır aksine aileye daha sıkı sarılmaktır evlenmek. kendini ezdirmeyen kadın için tabi..
 



Şuan aynen bu süreçteyim ben, herşeyi kendimiz yaptığımız için çok fazla bişey söylenemiyor. Düğün mekanından, beyaz eşyaya, mobilyaya kendimiz hallediyoruz, hal böyle olunca kimseye yorum yapma fırsatı vermemiş oluyoruz. Haa nişanlımın abisi hariç tabii, neden gündüz düğünü yapmamışız? Mart- Nisan daha iyimiş, nişanlım da '' gerisini sen halledeceksen biz Ocak' ta da düğün yaparız, bir nedeni var elbet, yoksa kim beklemek ister '' deyip abisinin ağzını kapatmış.
 

En güzeli. Bizde aynı şekilde evleneceğiz. Fikir vermek isteyen elbet olur ama kimse kendi fikrini dayatamaz.
Evlilikte eşitlik en güzeli ama bunun içinde iki tarafta eşit şekilde sorumluluk almalı. Sonra daha çok para harcayan taraf, haksız bir şekilde, karşı tarafı ezmeye çalışıyor. Destek olmak isteyen yine olur ama açık açık istemek, beklenti içine girmek en çok gelini ve ailesini yıpratıyor. Çünkü kız tarafının nazı nikaha kadar çekiliyor.
 


Kesinlikle öyle, ama şimdi bazı kişiler örfüne, adetine çok düşkün olup dayatmaya çalışır, herşeyi isterlerken evlendikten sonra ya da eş ailesi ilişkilerinde modernci kesiliyorlar hangi çağ da yaşıyoruz gibi bana kalırsa biraz da işimize geldiği gibi olmasını istiyoruz belki o an oluyor isteklerimiz ama sonra yine olan bize oluyor durumu kabullenemeyince..
 
toplumumuzda bir laf var
gelin alınıyor,erkek mi veriliyor
kız çıkıyor,oglumuza kız aldık,gelin ettik vsvs
önce toplumun bakış açısının değişmesi gerek:)
 

Aynen öyle Smuwila..
Biraz iki yüzlülük var serde. Ailelerin baskısı da tabi.
 
Kaynanam şöyle demişti " artık senin ailen biziz, kendi ailen değil "
Eşimde anası kılıklıydı bir zamanlar neyseki normale döndü.
Maalesef yazdıklarınız doğru ve acı.
Olay bizde bitiyor. Ailemizle bağımızı başkaları " rahatsız " oluyor diye koparmamalıyız..
 

Kaynanan kendiyle çelişiyor yalnız. Artık senin ailen biziz, kendi ailen değil...

Komik..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…