- 30 Ocak 2013
- 29.425
- 43.922
- 798
aynen yahu.kamu çalışanı neden gelemiyor yurtdışı görevi var onlarda da
ben olsam evlenir giderim mis gibi
kendinize niye şart koyuyorsunuz her şey hallolsun da öyle diye
evlenin bir şekilde ayarlayıp elbet kavuşursunuz
İşin açıkcası iş buralara gelmeden düşünmeliydin bunları.. 27 yaşına gelip de hala iş sahibi olamadıysan normal bir hayat beklentin de olmamalı malesef.. Yani kariyer mi evlilik mi diye sormak yersiz olmuş. Sen kariyeri seçmişsin zaten, 32 yaşına gelmiş bir erkek kolay kolay beklemez.
Hele adam akıllı işi olan, şekli şemali düzgün biriyse zor... Belli ki yarınını düşünen biri de değil ya da seninle ciddi düşünmüyor ki bu duruma düşeceğini fark edememiş ya da etmiş, gittiği yere kadar mantığında.. Evliliğe bakış açısı nasıl bilmiyorum ama pek evlilik taraftarı biri değilse seve seve kabul edecektir durumu. İki sene kafama göre takılırım, döndüğünde eş de hazır eşin işi de evlenir geçerim der.. Durumu senin analiz etmen lazım yani.
Bana kalırsa her kadın çalışmalı, özellikle sen bu yola çoktan girmişsin.. Yarıda bırakırsan pişman olursun hep içinde kalır. Gideceğin ülke neresi bilmiyorum ama kalburüstü avrupa ülkeleri için pek parlak bir maaş değil 3.000 Euro, neyse o kısım hikaye zaten maksat meslek edinmek. Gidip döndüğünde de evlenecek birini bulamama ihtimalin var, üstelik yavaş yavaş evlilik yaşın da geçiyor gittikçe zorlaşır birini bulmak. Durum bu... Bana kalırsa yurt dışına git sevgilini de takma beklerse bekler beklemezse yapacak bir şey yok. Sen evlenmek isteseydin çoktan farklı bir yol çizip evlenmiş olurdun, seçimini çoktan yapmışsın zaten kariyer yönünde.
Cevaplarınız için çok teşekkürler arkadaşlar.
Bir kaç detay daha vereyim;
Türkiye'de de proje bursu kazandım, burada kalırsam aylık 2500 TL alıp okulumu bitireceğim. 36 ay gelirim olacak, sonrası malum, artık üniversiteler doktoranı yurtdışında yaptıysan gel yardımcı doçent ol diyor, yoksa bye diyor
Kadrom çıkabilir 6 ay içerisinde ama o da geçici kadro olacak, doktoram bitince bitecek.
Erkek arkadaşım da 32 yaşında, çok güzel bir işi ve pozisyonu var, yükselebilir, imkanları çok güzel, eğitimi baya iyi, ailesinin durumu çok iyi, ikimiz de hiç bir zaman evlilik derdinde olmadık, işimiz önce geliyordu. İş durumlarımızdan dolayı 2 sene şeklinde bi zaman dilimi belirlemiştik (bu yurtdışı olayı çıkmasaydı sadece 7 ay amerikaya gidip gelecektim 2018'de). Hatta doktora bitmesine yakın doktora sonrası araştırmacı olup çocuğumu yurtdışında doğururum falan diye kendimce plan yapıyordum. Yani kısaca kısa süreli ayrılıklara hazırdık ama bu pozisyon 30 aylık, istersem doktoramı da oradan almış olacağım, parasal olarak araştırdığımda orada bir yardımcı doçentin aldığı paraya denk geliyor, avantajlar çok fazla.
Diğer bir yandan da ikimiz de birbirimizde eminiz, başkasını düşünmüyor istemiyoruz yaşlılığımızda. Ama herkes bu yola böyle giriyor, sonra insanlar değişiyor. Korkuyorum açıkçası. Aşk öndedir diyip gitmeyim diyorum ama sonra 5 seneyi düşünüyorum, bişi olmuş ayrılmışız, ben hayatımın en büyük kariyer fırsatına bye demişim diye pişmanlık çekicem.
Seven insan bekler, insanlar 1,5 sene asker bekliyor iki gün görüşüp, bunun yılbaşı paskalya tatili + yıllık 20 gün izni diye ben gelsem, 2 kere de o gelse yaparız gibime geliyor. Yapamazsak da haklısınız, o zaman ben yaşlandığımda bu adam yardımcı da olmaz bana...
:'(
ben hala kamu görevlileri yurt dışına görevlendirilebiliyor onun öyle bir imkanı yok mu diyorumCevaplarınız için çok teşekkürler arkadaşlar.
Bir kaç detay daha vereyim;
Türkiye'de de proje bursu kazandım, burada kalırsam aylık 2500 TL alıp okulumu bitireceğim. 36 ay gelirim olacak, sonrası malum, artık üniversiteler doktoranı yurtdışında yaptıysan gel yardımcı doçent ol diyor, yoksa bye diyor
Kadrom çıkabilir 6 ay içerisinde ama o da geçici kadro olacak, doktoram bitince bitecek.
Erkek arkadaşım da 32 yaşında, çok güzel bir işi ve pozisyonu var, yükselebilir, imkanları çok güzel, eğitimi baya iyi, ailesinin durumu çok iyi, ikimiz de hiç bir zaman evlilik derdinde olmadık, işimiz önce geliyordu. İş durumlarımızdan dolayı 2 sene şeklinde bi zaman dilimi belirlemiştik (bu yurtdışı olayı çıkmasaydı sadece 7 ay amerikaya gidip gelecektim 2018'de). Hatta doktora bitmesine yakın doktora sonrası araştırmacı olup çocuğumu yurtdışında doğururum falan diye kendimce plan yapıyordum. Yani kısaca kısa süreli ayrılıklara hazırdık ama bu pozisyon 30 aylık, istersem doktoramı da oradan almış olacağım, parasal olarak araştırdığımda orada bir yardımcı doçentin aldığı paraya denk geliyor, avantajlar çok fazla.
Diğer bir yandan da ikimiz de birbirimizde eminiz, başkasını düşünmüyor istemiyoruz yaşlılığımızda. Ama herkes bu yola böyle giriyor, sonra insanlar değişiyor. Korkuyorum açıkçası. Aşk öndedir diyip gitmeyim diyorum ama sonra 5 seneyi düşünüyorum, bişi olmuş ayrılmışız, ben hayatımın en büyük kariyer fırsatına bye demişim diye pişmanlık çekicem.
Seven insan bekler, insanlar 1,5 sene asker bekliyor iki gün görüşüp, bunun yılbaşı paskalya tatili + yıllık 20 gün izni diye ben gelsem, 2 kere de o gelse yaparız gibime geliyor. Yapamazsak da haklısınız, o zaman ben yaşlandığımda bu adam yardımcı da olmaz bana...
:'(
oh biri daha benden çıktıBen hem giderdim hem evlenirdim şu durumda.
Yani evliyken kavuşmayı beklerdim.
oh biri daha benden çıktı
çak kıs
en mantıklısı bu yahu aynen
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?