@Mune ben bu arkadaşın yorumlarına denk geliyorum ve erkek olduğunu düşünüyorum. erkek kafasıyla cevap veriyor.
Ben şunu anlamadım orda 3 yıl kadronuz açılıp orda calsitiginiz da buraya dönüşünüz nasıl olacak? Yurtdisina gitmenizden yanayım ama kpss ye girip kadro açılana kadar kamu da çalışabilirsiniz sanırım mümkün mü böyle bir şey?Merhaba arkadaşlar,
Tecrübeli, benden büyük arkadaşlarımın yardımına ihtiyacım var. 27 yaşındayım ve doktora yapıyorum. Gelirim ailemden geliyor. Ancak maalesef kadrom yok, bu yüzden de bankaların tabiri ile hala öğrenci sayılıyorum. 3 senelik de bir erkek arkadaşım var. Evlilik konuları geçtiği zaman, önce kadrom olsun istediğimden hep bir iki sene sonra diye konuştuk. Ancak bu gidişle kadro geleceği falan yok bana. O da 32 yasında. Evlenirsek tahmini 2 sene sonra falan evleneceğiz.
Sorum şimdi geliyor; yurtdışından akademik bir teklif aldım. Eğer gidersem 2,5- 3 sene ayık 3000 euro üstü para kazanacağım ve çok güzel bir akademik kariyerim olacak. Burası gibi kadro aramayacağım ve adamlar bana direk kadro verecek. Ancak erkek arkadaşım Ankarada kamu çalışanı, o yüzden işinden ayrılıp benimle gelemeyecek ve biz de evlenemeyeceğiz, ancak ben dönünce 31 yaşında falan evlenebileceğiz. Siz olsanız gider misiniz, yoksa kalıp evlenir misiniz? Bu arada en büyük korkum doktorayı bitirdikten sonra, işsiz kalmak. Çalıştığım alan sadece yurtdışında çalışılıyor ve akademik açıdan şansımın olduğu bir alan, kendi alanımda türkiyede maalesef iş bulamam. O da seni beklerim diyor.. Ama ya beklemezse? Ya da uzaklaşıp ayrılırsak? Bilmiyorum kafam çok karışık
İşin açıkcası iş buralara gelmeden düşünmeliydin bunları.. 27 yaşına gelip de hala iş sahibi olamadıysan normal bir hayat beklentin de olmamalı malesef.. Yani kariyer mi evlilik mi diye sormak yersiz olmuş. Sen kariyeri seçmişsin zaten, 32 yaşına gelmiş bir erkek kolay kolay beklemez.
Hele adam akıllı işi olan, şekli şemali düzgün biriyse zor... Belli ki yarınını düşünen biri de değil ya da seninle ciddi düşünmüyor ki bu duruma düşeceğini fark edememiş ya da etmiş, gittiği yere kadar mantığında.. Evliliğe bakış açısı nasıl bilmiyorum ama pek evlilik taraftarı biri değilse seve seve kabul edecektir durumu. İki sene kafama göre takılırım, döndüğünde eş de hazır eşin işi de evlenir geçerim der.. Durumu senin analiz etmen lazım yani.
Bana kalırsa her kadın çalışmalı, özellikle sen bu yola çoktan girmişsin.. Yarıda bırakırsan pişman olursun hep içinde kalır. Gideceğin ülke neresi bilmiyorum ama kalburüstü avrupa ülkeleri için pek parlak bir maaş değil 3.000 Euro, neyse o kısım hikaye zaten maksat meslek edinmek. Gidip döndüğünde de evlenecek birini bulamama ihtimalin var, üstelik yavaş yavaş evlilik yaşın da geçiyor gittikçe zorlaşır birini bulmak. Durum bu... Bana kalırsa yurt dışına git sevgilini de takma beklerse bekler beklemezse yapacak bir şey yok. Sen evlenmek isteseydin çoktan farklı bir yol çizip evlenmiş olurdun, seçimini çoktan yapmışsın zaten kariyer yönünde.
Çoğunluk tabi ki kariyer, ben olsam giderdim demiş ama o iş öyle kolay olmuyor. Benim kadrom İstanbul dışında bir Üni ye çıktı, ben bırakıp değil yurt dışı il dışına gidemedim. Şuan özel sektördeyim. Kamu kadar rahat değil tabiki ama kötü de değil. Neyseki benim alanım tr de her yere açık. Senin akademiden başka yolun da yok. Zaten bir süre sonra istesen de olmayabilir.Cevaplarınız için çok teşekkürler arkadaşlar.
Bir kaç detay daha vereyim;
Türkiye'de de proje bursu kazandım, burada kalırsam aylık 2500 TL alıp okulumu bitireceğim. 36 ay gelirim olacak, sonrası malum, artık üniversiteler doktoranı yurtdışında yaptıysan gel yardımcı doçent ol diyor, yoksa bye diyor
Kadrom çıkabilir 6 ay içerisinde ama o da geçici kadro olacak, doktoram bitince bitecek.
Erkek arkadaşım da 32 yaşında, çok güzel bir işi ve pozisyonu var, yükselebilir, imkanları çok güzel, eğitimi baya iyi, ailesinin durumu çok iyi, ikimiz de hiç bir zaman evlilik derdinde olmadık, işimiz önce geliyordu. İş durumlarımızdan dolayı 2 sene şeklinde bi zaman dilimi belirlemiştik (bu yurtdışı olayı çıkmasaydı sadece 7 ay amerikaya gidip gelecektim 2018'de). Hatta doktora bitmesine yakın doktora sonrası araştırmacı olup çocuğumu yurtdışında doğururum falan diye kendimce plan yapıyordum. Yani kısaca kısa süreli ayrılıklara hazırdık ama bu pozisyon 30 aylık, istersem doktoramı da oradan almış olacağım, parasal olarak araştırdığımda orada bir yardımcı doçentin aldığı paraya denk geliyor, avantajlar çok fazla.
Diğer bir yandan da ikimiz de birbirimizde eminiz, başkasını düşünmüyor istemiyoruz yaşlılığımızda. Ama herkes bu yola böyle giriyor, sonra insanlar değişiyor. Korkuyorum açıkçası. Aşk öndedir diyip gitmeyim diyorum ama sonra 5 seneyi düşünüyorum, bişi olmuş ayrılmışız, ben hayatımın en büyük kariyer fırsatına bye demişim diye pişmanlık çekicem.
Seven insan bekler, insanlar 1,5 sene asker bekliyor iki gün görüşüp, bunun yılbaşı paskalya tatili + yıllık 20 gün izni diye ben gelsem, 2 kere de o gelse yaparız gibime geliyor. Yapamazsak da haklısınız, o zaman ben yaşlandığımda bu adam yardımcı da olmaz bana...
:'(
Polemige girmek istemezdim ancak insanlari tercihlerinden dolayi kendi bakis açınıza göre elestiremezsiniz.
27 yasa 32 yas su an evlilik icin gayet ideal yas her ikisi de kendi hayatlarini kurabilecek pozisyondalar.
Arkadas burada tercihimi elestirin demiyor.
Bakış açımı genisletin, perspektifimi geliştirin diyor.
Bizlerde kendimizce bazi yorumlarda bulunuyoruz. Asla elestirmiyoruz.
tabiki kariyer 6 yıllık sevdiğim adamla evliyim ama böle bi şansım olsaydın kariyerimi seçerdim. seçtimde sadece yurt dışı değildi:) o da beklemek zorunda seviyorsa saygı duymak zorundaMerhaba arkadaşlar,
Tecrübeli, benden büyük arkadaşlarımın yardımına ihtiyacım var. 27 yaşındayım ve doktora yapıyorum. Gelirim ailemden geliyor. Ancak maalesef kadrom yok, bu yüzden de bankaların tabiri ile hala öğrenci sayılıyorum. 3 senelik de bir erkek arkadaşım var. Evlilik konuları geçtiği zaman, önce kadrom olsun istediğimden hep bir iki sene sonra diye konuştuk. Ancak bu gidişle kadro geleceği falan yok bana. O da 32 yasında. Evlenirsek tahmini 2 sene sonra falan evleneceğiz.
Sorum şimdi geliyor; yurtdışından akademik bir teklif aldım. Eğer gidersem 2,5- 3 sene ayık 3000 euro üstü para kazanacağım ve çok güzel bir akademik kariyerim olacak. Burası gibi kadro aramayacağım ve adamlar bana direk kadro verecek. Ancak erkek arkadaşım Ankarada kamu çalışanı, o yüzden işinden ayrılıp benimle gelemeyecek ve biz de evlenemeyeceğiz, ancak ben dönünce 31 yaşında falan evlenebileceğiz. Siz olsanız gider misiniz, yoksa kalıp evlenir misiniz? Bu arada en büyük korkum doktorayı bitirdikten sonra, işsiz kalmak. Çalıştığım alan sadece yurtdışında çalışılıyor ve akademik açıdan şansımın olduğu bir alan, kendi alanımda türkiyede maalesef iş bulamam. O da seni beklerim diyor.. Ama ya beklemezse? Ya da uzaklaşıp ayrılırsak? Bilmiyorum kafam çok karışık
Yazdıklarımda eleştirel bir yan yok, her iki durumu da değerlendirdim. Burada kararı net verecek olan o... Biz ilişkilerine, esnek durumlara hakim olamayız ne kadar anlatırsa anlatsın. Ben izleyebileceği stratejiyi açıklıyorum, seçim ona kalmış. Kaldı ki arkadaş konuyu fikir almak için değil onay almak için açmış konuyu. Gönlü kariyerden yana, gitmemek lehine hiç bir şey yazmamış. Boş konuşmak yerine yardımcı olmak niyetindeyim..
3.000 Euro ile çok iyi para kazandığını zannedip sık sık gelip gidersin diyen mi ararsın, kocasını yurt dışına götürenler mi ararsın. Memurların yurt dışı görevi varmış, öyle götürürmüş... Yurt dışı da memurları bekliyordu zaten. Millet can atıyor, araya torpil sokuyor, 90 üstü YDS yapıyor, kendini yırtıyor yurt dışı görevine çıkmak için bizim kızlar hemen yurt dışına götürdü bile. Bir uçak bileti git-gel ortalama 600-800 euro. Şimdi bunları yazanlardan akıl alıyor bu kız, yazık değil mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?