Merhaba,
Evlenmeme sayılı günler kaldı. Bir evin tek kızıyım. Haliyle evden kısa bir süre sonra ayrılacak olmam bende ve ailemde derin bir üzüntü yaratıyor. Neyse ki evlendikten sonra oturacağım ev aileme 30 dk yürüyüş mesafesinde. Ancak böyle bile olsa, insan ister istemez hüzün duyuyor.
Ayrıca annemle ve babamla arkadaş gibiyizdir. Birbirimizin dert ortağı, can yoldaşı olduk hep bugüne kadar. Annem mantığı daha önde gelen bir insan olarak durumu çok abartmasa da, babam duygularını bastıramıyor ve içten içe bu duruma içerliyor, "ben şimdi kiminle takılıcam" deyip üzülüyor. Bu duygusallığının bir diğer yansıması da kırıcı davranması oluyor son zamanlarda. Müstakbel eşim soğuk biri bizim ailemize oranla. Ama insanları olduğu gibi kabul etmek lazım. Ben onun bu durumuna biraz alıştım ama ailem onu garipsiyor. Özellikle babam çocuğa bir türlü ısınamadı. Bazen bana "bilmiyorum ama ben bu evliliğin uzun ömürlü olacağını sanmıyorum" bile diyor. Geçen gün düğün alışverişinde hislerine hakim olamayıp müstakbel eşime bağırdı ve istemeden gerginlik yaşadık.
Bense her türlü şeyin telaşı ve stresi içindeyim. Bu stres yetmezmiş gibi, bir de ailemden ayrı eve çıkacak olmanın, belki onları her gün göremeyecek olmanın üzüntüsünü duyuyorum. Annemle babamdan uzaklaşmak asla istemiyorum, ben gidince yalnız kalacaklar zira. Ama evlilik ister istemez bizi birbirimizden biraz da olsa uzaklaştıracak, biliyorum. Ben eşim ve ailem arasındaki dengeyi nasıl sağlayabilirim? Evli hanımlar, ailenizi ne sıklıkla görebiliyorsunuz? Lütfen bana yardım edin, öneride bulunun...
Ailen sana psikolojik baskı yapıyor farkında mısın? Ki ben çok aileciyimdir ama su anda mutsuz hissediyorsan sebebi nişanlın değil ailen.Arkadaşlar yorumlarınız için teşekkürler. elbette annem babam çocuk değiller ve yapacak birşeyler bulurlar ama biz şu ana kadar ne yaptıysak hep birlikte yapmıştık. onlar da sürekli "biz sensiz çok sıkılırız, evimiz sessiz kalacak" diye düşündüğü için bu durum ister istemez dramatize oluyor gözümüzde. Nişanlımla uzun saatler birlikte zaman geçirip onları arayamayabiliyorum bazen, bu durumda "onu buldun, bizi unuttun" diyorlar ve küsüyorlar. Benim de içim rahat etmiyor böyle dedikleri için, üzülüyorum. Ya da nişanlımın yanında babama biraz daha ciddi davranıyorum. Babam bu duruma üzülüyormuş, bana söylemiyor direkt ama annem iletti.
Merhaba,
Evlenmeme sayılı günler kaldı. Bir evin tek kızıyım. Haliyle evden kısa bir süre sonra ayrılacak olmam bende ve ailemde derin bir üzüntü yaratıyor. Neyse ki evlendikten sonra oturacağım ev aileme 30 dk yürüyüş mesafesinde. Ancak böyle bile olsa, insan ister istemez hüzün duyuyor.
Ayrıca annemle ve babamla arkadaş gibiyizdir. Birbirimizin dert ortağı, can yoldaşı olduk hep bugüne kadar. Annem mantığı daha önde gelen bir insan olarak durumu çok abartmasa da, babam duygularını bastıramıyor ve içten içe bu duruma içerliyor, "ben şimdi kiminle takılıcam" deyip üzülüyor. Bu duygusallığının bir diğer yansıması da kırıcı davranması oluyor son zamanlarda. Müstakbel eşim soğuk biri bizim ailemize oranla. Ama insanları olduğu gibi kabul etmek lazım. Ben onun bu durumuna biraz alıştım ama ailem onu garipsiyor. Özellikle babam çocuğa bir türlü ısınamadı. Bazen bana "bilmiyorum ama ben bu evliliğin uzun ömürlü olacağını sanmıyorum" bile diyor. Geçen gün düğün alışverişinde hislerine hakim olamayıp müstakbel eşime bağırdı ve istemeden gerginlik yaşadık.
Bense her türlü şeyin telaşı ve stresi içindeyim. Bu stres yetmezmiş gibi, bir de ailemden ayrı eve çıkacak olmanın, belki onları her gün göremeyecek olmanın üzüntüsünü duyuyorum. Annemle babamdan uzaklaşmak asla istemiyorum, ben gidince yalnız kalacaklar zira. Ama evlilik ister istemez bizi birbirimizden biraz da olsa uzaklaştıracak, biliyorum. Ben eşim ve ailem arasındaki dengeyi nasıl sağlayabilirim? Evli hanımlar, ailenizi ne sıklıkla görebiliyorsunuz? Lütfen bana yardım edin, öneride bulunun...
Arkadaşlar yorumlarınız için teşekkürler. elbette annem babam çocuk değiller ve yapacak birşeyler bulurlar ama biz şu ana kadar ne yaptıysak hep birlikte yapmıştık. onlar da sürekli "biz sensiz çok sıkılırız, evimiz sessiz kalacak" diye düşündüğü için bu durum ister istemez dramatize oluyor gözümüzde. Nişanlımla uzun saatler birlikte zaman geçirip onları arayamayabiliyorum bazen, bu durumda "onu buldun, bizi unuttun" diyorlar ve küsüyorlar. Benim de içim rahat etmiyor böyle dedikleri için, üzülüyorum. Ya da nişanlımın yanında babama biraz daha ciddi davranıyorum. Babam bu duruma üzülüyormuş, bana söylemiyor direkt ama annem iletti.
Sen de artık bir bireysin ve farkında Mısın bilmem bir aile kuruyorsunMerhaba,
Evlenmeme sayılı günler kaldı. Bir evin tek kızıyım. Haliyle evden kısa bir süre sonra ayrılacak olmam bende ve ailemde derin bir üzüntü yaratıyor. Neyse ki evlendikten sonra oturacağım ev aileme 30 dk yürüyüş mesafesinde. Ancak böyle bile olsa, insan ister istemez hüzün duyuyor.
Ayrıca annemle ve babamla arkadaş gibiyizdir. Birbirimizin dert ortağı, can yoldaşı olduk hep bugüne kadar. Annem mantığı daha önde gelen bir insan olarak durumu çok abartmasa da, babam duygularını bastıramıyor ve içten içe bu duruma içerliyor, "ben şimdi kiminle takılıcam" deyip üzülüyor. Bu duygusallığının bir diğer yansıması da kırıcı davranması oluyor son zamanlarda. Müstakbel eşim soğuk biri bizim ailemize oranla. Ama insanları olduğu gibi kabul etmek lazım. Ben onun bu durumuna biraz alıştım ama ailem onu garipsiyor. Özellikle babam çocuğa bir türlü ısınamadı. Bazen bana "bilmiyorum ama ben bu evliliğin uzun ömürlü olacağını sanmıyorum" bile diyor. Geçen gün düğün alışverişinde hislerine hakim olamayıp müstakbel eşime bağırdı ve istemeden gerginlik yaşadık.
Bense her türlü şeyin telaşı ve stresi içindeyim. Bu stres yetmezmiş gibi, bir de ailemden ayrı eve çıkacak olmanın, belki onları her gün göremeyecek olmanın üzüntüsünü duyuyorum. Annemle babamdan uzaklaşmak asla istemiyorum, ben gidince yalnız kalacaklar zira. Ama evlilik ister istemez bizi birbirimizden biraz da olsa uzaklaştıracak, biliyorum. Ben eşim ve ailem arasındaki dengeyi nasıl sağlayabilirim? Evli hanımlar, ailenizi ne sıklıkla görebiliyorsunuz? Lütfen bana yardım edin, öneride bulunun...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?