Evlenmeyen arkadaşlar

33 yaşındayım . temmuz da nişanım olacak.. bunlara kafa yormayın.. gelen kısmetleri değerlendirin olmuyorsa yol verin yenisine yol açılsın..
 
İlla ki karşımıza çıkıyor.
Ama çoğunluğu serbest (!) ilişki yanlısı olmuş.
Bahaneleri de şu; evlenmeden ten uyumu arıyorlarmış da ondan cinsel uyum var mı yok mu evlenmeden denenmeliymiş.
Bak bak bak yalana bak.
Kuyruklu yalan..
Sanki çocuk kandırıyorlar, çekim olayını bir el temasından bile anlarsın.

Böylelerinin üstüne bir kova buzlu su dökeceksin ve hoşt diyeceksin.. :KK62: :KK62::KK62:
ya şu ten uyumu vs mevzusunu ben söylemiştim,inşallah arkamdan çakala bak bahane etti oynasmak için dememiştir :D :D
 
Şu 2 yıldır sanki evlilik olayı arttı ama. Sanırım herkesi evde kalma telaşı aldı ve iyi kötü herkes Bi şekilde evleniyor. Benim gözlemlerim o yönde. Yeni jenerasyon hemen evlenme peşinde. Şu an 30 yaş üstü olanların jenerasyonu gerçekten öyleydi evlenmiyordu insanlar korkuyordu. Ama şuan 20-27 yaş arası jenerasyon herkes evde kaldı, bari biz öyle yapmayalım kafasında ve hemen evleniyorlar. Bakıyorum adam 15 yaş büyük hiç dert etmiyorlar, iş yok dert etmiyorlar, yeterki o imza atılsın büyük bir başarı gibi görüyorlar ve bu tamamen toplum baskısındam doğdu
Bence yeni jenerasyon olgun değil, iyiyi kötüyü hesap edemiyor. O yüzden çabuk evlilik kararı verebiliyorlar. 20'li yaşları gözümüzde büyütmeyelim. Artık ergenlik 25'te falan anca bitiyor.
 
Eger kendi icinde mutlu degilsen evli bile olsan o bosluk hissi seni birakmayacak.
Yani ne evlilik, ne cocuk ne de mükemmel bir hayat o icindeki boslugu doldurabilir. Kimi alisverise saldiriyor, kimi fotograflara ne bileyim. Asil huzur, doymusluk icimizde olmali.
Insan bu duygusunu eline alip yönetebildigi an da tüm bu kaygilardan kurtulur.
Kisi kendi ruhunda doygunluga ulasmali önce, inan es dedigin kisi seni tamalamayacak, sana nefes olacak. Seni kendinden baska kimse kurtaramaz bu bosluk durumundan. Gercekten bir de böyle düsün.
21 yasimda evlendim, 28 yasina girdim iki cocugum var.
Inan her gecen gün kendime daha da yaklasmaya calisiyorum. Bir senedir evimi sadelestiriyorum. Cevremi sadelestiriyorum. Instagramim hic olmadi, hayatim bana özeldir. Cok iyi bir esim ve de dünya tatlisi iki evladim var. Fakat bunlar beni doyuran seyler seyler degil. Kendime yatirim yapamadim uzun zamandir, kitap dahi okuyamiyorum kosturmaca icerisinde. Sosyal cevrem de yok. Bir arkasim vardi görüstügüm, anlamlandiramadigim davranislari beni negatif yönde etkiliyordu kendiliginden trip atiyordu, görüsmeyi azalttim cok daha iyi hissediyorum.
Insanin kendine yönelmesi, yaralari varsa sarmasi, gercekte neye ihtiyaci oldugunu anlamasi lazim. Koca bir hayat bosa gecmeden asil icimizdeki huzuru ortaya cikarmaliyiz diye düsünüyorum.
Evlilik, cocuk, iyi bir kariyer hayatin cilveleri. Asil doymuslugu ruhumuzda yasamadan bunlarin da önemini kavrayamayacak durumlara düsebiliyoruz.
Ben cocuklarimi büyütürken kariyer yapamadim, bunun icin üzülürken, mutsuz olurken buldum kendimi bu yolda.
anlamam gereken seyi buldum, insan hayatta bazen birseyleri kaciriyor, bunlari hazmedebilmem lazim. Kendimi egitmeye calisiyorum sabirla. Inan ev hanimiyim cocuklarima bakiyorum diye ezikleyen insanlar da oluyor, calismadigim icin bos görenler de. Ben yalniz bir anneyim, cocuklarimi birakacak kimsem yok, doktora bile gidemiyorum cogu zaman. Insanlarin bu savas hirsini doyuramiyorum. Calisamadigim icin bu muameleyi hak etmiyorum. Sen de bu hisleri hak etmiyorsun, gec kalmis degilsin, kendine yetebilen bir insansin. Mutlu olmayi hak ediyorsun onun da bir yas sinirlamasi yok.
 
Eger kendi icinde mutlu degilsen evli bile olsan o bosluk hissi seni birakmayacak.

Ben cocuklarimi büyütürken kariyer yapamadim, bunun icin üzülürken, mutsuz olurken buldum kendimi bu yolda.
anlamam gereken seyi buldum, insan hayatta bazen birseyleri kaciriyor, bunlari hazmedebilmem lazim. Kendimi egitmeye calisiyorum sabirla. Inan ev hanimiyim cocuklarima bakiyorum diye ezikleyen insanlar da oluyor, calismadigim icin bos görenler de. Ben yalniz bir anneyim, cocuklarimi birakacak kimsem yok, doktora bile gidemiyorum cogu zaman. Insanlarin bu savas hirsini doyuramiyorum. Calisamadigim icin bu muameleyi hak etmiyorum. Sen de bu hisleri hak etmiyorsun, gec kalmis degilsin, kendine yetebilen bir insansin. Mutlu olmayi hak ediyorsun onun da bir yas sinirlamasi yok.

valla çok doğru güzel şeyler söylemişsiniz.
ama o iç huzuru bulmak dünyanın en zor şeyiymiş ya meğerse :110:
ben nispeten kariyer yaptım ama çocuğum henüz yok, olsun hem istiyorum her korkuyorum

bazısı evet hem çocuk hem kariyer yapıyor ama bunun için ekstra çaba kendinden bolca fedakarlık yapıyor

yani salt mutluluk yok tabi ki. ama o huzur ne yaparsan yap bulunamayınca bulunmuyor.
 
ya şu ten uyumu vs mevzusunu ben söylemiştim,inşallah arkamdan çakala bak bahane etti oynasmak için dememiştir :KK70: :KK70:
Kadınlardan çakallık yapan görmedim.
Ama erkekten gördüm.

Hakkınızda öyle düşünmemiştir bence.
Erkekler bu olayı bahane olarak kullanıyor.
Aksi örnek duymadım maalesef.
 
Zaman zaman size de sanki herkes evlendi de bir siz kalmışsınız gibi geliyor mu arkadaşlar? Sanki hep öyle kalacakmışsınız gibi
Hayır yani öyle evliliğe meraklı biri değilim, geç olsun güzel olsun diyenlerdenim. Evlenmek için evlenmeyi yanlış buluyorum. Ama bazen öyle hislere kapılıyorum ve kandimi mutsuz hissediyorum. Herkesin bir hayatı bir düzeni varmışta benim yokmuş gibi hissediyorum. Sanırım sosyal medyanın etkileri bunlar, millet kafayı yedi artık eşlerini sürekli saçma saçma paylaşmaktan, bir bana mı saçma geliyor eşleri ile her anını paylaşan insanlar? Hayır baktığımda öyle tiplere de özenmiyorum, aksine böyle evliliktense yalnız kalırım daha iyi diyorum.
Ama bu sene bende böyle hisler oluştu, mutsuz hissediyorum, herkesin bir hayatı varken benim yokmuş gibi. Toplum baskısı da etkiliyor tabi, ailenin en büyüğü ablamdı o da evlenince ailede evlenmemiş en büyük kişi ben kaldım. Sürekli her dualarında benim evliliğimi dile getirmeleri daha da geriyor beni. Bu arada 26 yaşındayım.
Benim gibi hissedenler varsa bir gelin :)
Çok gençsin. Ama yaşım 36 ya da 46 desen de cevabım aynı olurdu. Evlilik mutlu olmak için şart değil. Hayatında biri olması bile şart değil. Sosyal medyada gördüklerin de o fotoğraftan 5 dk. önce hangi masada oturacakları için tartıştılar, 5 dk. sonra da arabanın kliması yüzünden. Yani her çift öyle demiyorum ama yeterli gözleme sahibim :) Eminim sen de öyle. Toplum baskısı hiçbir zaman bitmeyecek. Evlensen çocuk için dua ederler (isteyip istemediğini sormadan), çocuğunu kucağına aldığın gün "kardeş de yap" derler :) kulak tıkamak zor ama zorunlu.
 
Sizin gibi olabilmek gerçekten çok güzel tebrik ederim sizi:)
Eskiden ben tek başıma çarşıya pazara bile çıkamazdım. Şimdi özellikle yalnız gidiyorum daha rahat oluyor diye. Birşeyler yapmak için kimseye bel bağlamamam gerektiğini, yalnızken de mutlu olabilmeyi öğrendim (mecburen). Cebinde paran varsa ve bir kadın olarak beğenilecek yönlerin varsa inan eş adayı çok :) günümüzdeki damat adayları daha evlenmeden kadının maaşıyla ev araba alma planları yapıyor:sinirli: o yüzden kendim harcıyorum günümü gün ediyorum. siz de öyle yapın. çıkın çıkın gezin :KK9:
 
28 yaşındayım , arkadaşım olan 650 kişiden sadece 4 tanesi evlendi o da son 2 yılda (rakamlar gerçek).

ingiltere'de ergenliğin bitme yaşı 25..... bence günümüz dünyasında ergenlik yaşı tekrar değerlendirilmeli.

ayakta durmak bir şeyleri başarmak genelde 30lu yaşları buluyor. o huzuru ve stabiliteyi yakalamadan evlenmek bana sağlıklı gelmiyor, tek başına bir şeyleri başarana kadar sefil olmak var bir de çocuk yapıp onunla birlikte sefil olmak var...

+evlenilecek erkek neredeyse yok malesef, mesleğim gereği erkeklerle çalışıyorum tanıdığım erkeklerin hepsi sevgilileri varken bile gözü sürekli dışarda hepsi arkadaşım aşk konusunda dürüst bir hayatı olan erkek tanımadım bu insanların nasıl rol yaptıklarını görseniz küçük dilinizi yutarsınız. bunları göre göre insanın güveni kalmıyor.

birine güvenmek uyum yakalamak ailelerin uyumlanması vs. vs. bir sürü şey var işte bence kafanıza takmayın bu işler biraz da şans.
 
bazısı evet hem çocuk hem kariyer yapıyor ama bunun için ekstra çaba kendinden bolca fedakarlık yapıyor

Hem cocuk hem kariyer yapabilmek icin en azindan bir yardimciya ihtiyac var.
Cünkü cocuk dedigin sey cicek sulamak gibi degil tüm gününü alan birsey, senelerce de gecelerini aliyor.
Ben ekstra caba verdigim halde yine de yapamadim. Kisinin cabalari haricinde sartlarinin da uygun olmasi lazim.
Yurt disindayim mesela, bir yakinim olsa yardim alabilecegim coktan gitmek istedigim kurslara gitmis istedigim ise girmistim. Calisirken de yine cocuklarin okul saatlerine göre calismak zorundayim. Cogu calisan annenin birkac saatlik de olsa cocuguna göz kulak olan birileri olmak zorunda saatler cakisiyor yerin gelince cünkü.

Bolca fedekarlik yapiyor yazmissiniz ya, hem cocuk hem kariyer yapabilmek icin bolca fedakarlik yetmiyor cocuklu anneler icin. En basitinden hadi evde calistin bir sekilde, sinava girerken bile bebegini nasil yaninda getireceksin. Ehliyetimi almam bile aylarimi aldi, esim isten izin almak zorunda kaldi cogu zaman, zordu. Sinavi gecemedim olgumu sütten kestim, cünkü uyumayinca insan sorulari bile okuyacak konsantrasyonu bile saglayamiyor. Ama mutlu sonu da yazayim aldim ehliyetimi, hep dram hep dram. Böyle sonlanmasin.
 
yeni biriyle tanışmak o eski heyecanları yaratmıyor çünkü aklı başında olanlar zaten evlenip barklandı:)
Hahaha ay evet, tam birini kestiriyorum gözüme bir bakıyorum parmakta alyans. Hayallerim yıkılıyor :KK70:
Hayır alyans takanlar yine iyi en azından direkt belli oluyor. Bir de alyans takmayıp evli olanlar var, o zaman insan haydaaaa oluyor :KK70:
 
Benim çevremdeki herkes birini buldu. Devamli laf sokuyorlar uzak duruyorum. Bir sekildr yine beni bulup laf söyleyen insabalr var 😁
 
Zaman zaman size de sanki herkes evlendi de bir siz kalmışsınız gibi geliyor mu arkadaşlar? Sanki hep öyle kalacakmışsınız gibi
Hayır yani öyle evliliğe meraklı biri değilim, geç olsun güzel olsun diyenlerdenim. Evlenmek için evlenmeyi yanlış buluyorum. Ama bazen öyle hislere kapılıyorum ve kandimi mutsuz hissediyorum. Herkesin bir hayatı bir düzeni varmışta benim yokmuş gibi hissediyorum. Sanırım sosyal medyanın etkileri bunlar, millet kafayı yedi artık eşlerini sürekli saçma saçma paylaşmaktan, bir bana mı saçma geliyor eşleri ile her anını paylaşan insanlar? Hayır baktığımda öyle tiplere de özenmiyorum, aksine böyle evliliktense yalnız kalırım daha iyi diyorum.
Ama bu sene bende böyle hisler oluştu, mutsuz hissediyorum, herkesin bir hayatı varken benim yokmuş gibi. Toplum baskısı da etkiliyor tabi, ailenin en büyüğü ablamdı o da evlenince ailede evlenmemiş en büyük kişi ben kaldım. Sürekli her dualarında benim evliliğimi dile getirmeleri daha da geriyor beni. Bu arada 26 yaşındayım.
Benim gibi hissedenler varsa bir gelin :)
Bende 24 yaşındayım evli degilim gecen bir tanıdık gördü evlendin mi sen diye sordu bana bende hayır evlenmedim dedim şok oldu yaşımı sordu söyleyince daha çok şok oldu 🙂 sonra bana ben 19 yaşındayım birde cocugum var dedi hava atar gibi anlamıyorum ki bu insanları sizde cok önemsemeyin söylenenleri herşey nasip kısmet olur zamanı gelince.
 
32 yaşındayım 2.evliliğimden boşanmak üzereyim şu an senin yerinde olmak isterdim
emin ol evli ve yalnız olmaktansa hiç evlenmemek çok daha iyi
arkadaşım 38 yaşında ilk evliliğini yaptı 40 yaşında anne oldu çok da mutlu
o yüzden erken geç hiç önemli değil, Hayırlısını istemek en güzeli, lütfen acele etmeyin
 
Valla şunun şurasında 2 gün sonra 31 yaşındayım, tanıştığım tüm erkekler evlendi.
Hayır kızları da everebilsem sizlere de şööyle bir dokunuverirdim.
Bu arada ben de bekarım, herşeyim tamam, çirkin şansımı bekliyem.:rolleyes:
Ahaha :)) yav acaba benim çevremdekiler mi evlilik meraklısı, hiç bekar arkadaşım kalmadı sonuncusu da bu sene evlenince bu düşüncelere kapıldım :)
 
Back
X