evli insanların böbürlenmesi


Bayramda benden 2 yaş küçük kuzenimle karşılaştık, onlara gitmemiştik ama ziyaret esnasında karşılaştık. Evli bir de çocuğu var. Şimdi bizde adettir, 7 yaşında çocukta olsa, napıyorsun ne ediyorsun diye herkese hatır sorulur. Sıra bana geldi, bana da napıyorsun kızım falan dediler. Ben okuyorum dedim. -22 yaşındayım ve kısmetse bu eylülde ikinci üniversiteme başlayacağım.- Herkeste derin bir sessizlik oluştu ben öyle deyince, herkes kuzene bakıyor, işte bebeği ile falan uğraşıyor. Hayırlısı falan dediler ama, entel bu entel, koca bulamadığından değil, feministliğinden ve rahata düşkünlüğünden koca istemiyor tavrı vardı. Eminim hepsi öyle düşündü.
Ben takıntılı bir insanım ya, yalnızlığımla da gayet mutluyum. Ne sevgilim var ne de görüştüğüm birisi. Kayıtsız şartsız güven arıyordum, dost dediklerimden bile yeri gelince sağlam kazıklar yediğim için, o aşamayı atladım. O yüzden arayışa son verdim. Biteceğini bildiğim bir şeye emek vermek istemiyorum açıkçası. Herkesin ama herkesin bir bam teli, dur noktası var, bilerek ya da bilmeyerek bastığında sana neler söylüyorlar, zehir gibi. O beraber geçirdiğin 8 yılın hiç ama hiç önemi kalmıyor biliyor musun? Hiçleşiyor, anlamsızlaşıyor. Huyum kurusun, soğumakta ve terk etmekte üstüme de yoktur. Bir kere hakaret etsin, üzsün tamam soğuyorum işte. Ve hiç kimse de melek değil, ben hiç saf beyaz görmedim. Yok öyle biri yani.
Ayrıca çocuk doğurmaktan da korkuyorum. Vücudum bozulacak toparlayana kadar hal gelecek başıma. Amansız diyetler, çabalar, çirkin görünmek falan filan şu an için kaldırabileceğim bir şey değil.
Dış görünüşüme vereceği zarardan ziyade, artık tek parça olmayacağım. Her yere iki parça olarak gideceğim, iki çanta olacak. Herşeyi iki kişilik düşünmek zorunda kalacağım. otobüse bile binerken bebek arabasını nasıl taşıyacağımı düşünmem gerekecek. Bla bla bla.
 
Son düzenleme:
Daha yaşın küçük bence, o kadar dert etme, zamanı gelince illa ki karşına sevebileceğin ve çocuğunun babası olacağını düşündüğün kişi çıkacaktır. 22 yaş ne ki daha hayatın başındasın, fakat düşünce yapını beğendim böyle devam et. Valla feminist desinler umrumda olmaz senin de olmasın Evlenince ne oluyor sorumlulukların artıyor, kendin için değil eşin, evin ve çocuğun için yaşıyorsun. Zamanı gelince bunu yapmak zor gelmez ama şu an evliliğe kendini hazır hissetmiyorsun diye de kimse senin hayatına karışma hakkına sahip değil
 

Ahhaahayt hoca çok doğru söylemiş gerçekten.Farklılaşmaya daha doğrusu; alışagelmiş kültürün getirisini herkes gibi uygulamadığımız zaman garip karşılıyor insanlar.Dediklerine çok hak veriyorum aynı düşünceleri paylaşıyoruz.Bu arada ikinci üniversite mezuniyet ertesi mi yoksa uzaktan eğitimle örgünle beraber mi düşünüyorsun? Ben de uzaktan ikinci üniversiteyi okuyorum kafamı ruhumu oyalıyor iyi geliyor dediğin gibi heba olacağını bildiğin bir şeylere emek vermektense insanın kendisine yatırım yapması çok daha iyi.Elbette bu hiç insan ilişkisi kurmamak da olmuyor ama malesef karakter noksanı olanlar yüzünden soğuyor ve yalnızlaşıyoruz konuyu açan arkadaşın başına geldiği gibi

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 

Canım sen kaç yaşındasın peki?
İşte sorunun temeli de burada yatıyor. Çocuğumun babası olacak, harika bir eşin çıkmayacağını düşünüyorum. Harika bir erkek yok, bunu biz kadınlar yaratıyoruz, öyle sanıyoruz ya da inanmak istiyoruz. Ama masal gibi hemencecik bitiyor ve canavar yüzünü gösteriyor. Birkaç defa yaşadım biliyorum.
Ayrıca biri için yaşamakta nedir yahu? Bana göre değmez canım, eninde sonunda beni üzecek, kıracak, parçalayacak biri için hayatımdan vazgeçmeyi uygun bulmuyorum.
Galiba ben aşka, sevgiye, koşulsuz şartsız saygıya, güvene inancımı yitirdim.
 
Bazı arkadaşlara göre evlilik takıntısı olan benmişim karşımdaki insan o sözü sarfetmekte haklıymış te allah ım :)


kusura bakmayın da size hak vermeyenlere böyle cevaplar yazmanız burada bahsettiğiniz kadının söylediklerinden bile yanlış bence.herkes size hak vermek zorunda değil, öbür tarafa hak verenler de olabilir.herkes sizinle aynı düşünmek zorunda değil, kızmanız ve dalga geçiyormuş gibi bir havayla yazmanız çok saçma.onlar da kendi fikirlerini söylüyorlar sonuçta.ayrıca(bunlar konu sahibi için değil, genel konuşuyorum) neden bu forumdaki insanlar bazı şeyleri çok abartıyorlar yok gelinler evlilik cüzdanını sallayıp zıplıyormuş da yok bilmem neymiş de...size ne yani belki o an mutluluklarını bu şekilde gösteriyorlar.tamam insan evliliği marifet gibi görmemeli vs vs bunlara ben de katılıyorum ama kadın mutluluktan zıplıyor da olabilir neden her hareketin arkasında laf söyleyecek bir şey aranıyor anlamıyorum.
 
Son düzenleme:

Valla canım, şu an hiç bir erkeğin hakimiyeti altına girmeyi istemiyorum. Ailesi ile falan uğraşmak hele kabus gibi, düşünsene elti ve görümce konuları açtığımı
Ben fazla sıcak bir insan değilim, sevmiyorum vıcık vıcık ilişkileri. Annem bile geçen gün kanı kaynamış, öpeceğim diye tutturdu, hoşlanmıyorum işte Yani kendi ailemle bile durum böyleyken ailem olmayanlarla ilişkim nasıl olur sen hesap et Resmiyet iyidir canım, hiç değilse insanlar yerli yersiz üzerine sıçramazlar.
Bu arada örgün eğitim canım, kısmetse öğretmen olacağım
 
Ben 28 yaşındayım canım sen kardeşimden bile küçüksün daha hayatının başında bu kadar umutsuz olma...
Altını çizdiğim kısımda erkeklerin her koşulda kıracağına şartlanmışsın - 4-4lük insan yoktur her insanın kusurları vardır önemli olan birini tüm kusurlarına rağmen sevebilmek ama kendinden de vazgeçmeden...
Renklendirdiğim kısıma kısmen ben de katılıyorum şöyle ki aşkın varlığına inanıyorum ama aşık olabileceğime inanmıyorum tabii büyük de konuşmamak lazım hayat bu karşımıza kimin çıkacağını bilemeyiz belki hiç ummadığımız bir anda karşılaşırız "hayatımızın aşkı" ile...
Koşulsuz saygı gösteren maalesef çok az ben de gözlemliyorum bunu toplumda, zaten burada konuşulan laf sokmalarında bile saygı eksikliği yok mu?
 

Canım malesef herkesin çevresinde var bu tür insanlar muhakkak bende evlenmeden önce kuzenim yapardı aynılarını oda evlendi bende önce neyse şimdide bnm henüz çocuğum yok istiyoruz ama olmuyo baska baska insanların çeneleri beni yoruyo evlen evlen diyenler şimdide hani çocuk diye bunaltıyorlar insanı aslında hiç duymayıp boşvermek ama sabır lazım


Nasip et ya Rabbimm 👪
 
Bu yorumunun altına imza atabilirim o derece beğendim ama sistem izin vermedi
 
Eleştiri kabul etmiyorsanız burada konu açmayacaksınız herkesin kayıtsız şartsız sizi haklı görmesini istiyorsunuz sanırım ee o zaman biz de evli insanlar olarak bekar bayanlardan gördüğümüz muameleleri anlatalım yani her şey karşılıklı. Benim kızdığım nokta üstüne basarak da dedim ki sizi öyle aşağılaması tabii ki kızılacak bir şey de sizin de şu anda onun yaptığından fazlasını yapıp ailevi şeylerini yazmanız mutlu değil de mutlu rolü yapıyor kaynanası istemedi zaten mutsuz olanlar daha çok evliliklerini methediyorlar demeniz ne alaka konuyla bunların yani. Demek ki sizin ayna ile ilgili söylediklerinize alınmış kimse durup dururken böyle laflar demez. Benim de çocuğum yok çocuklu iş arkadaşlarım var sürekli aman sende çocuk yok ne ev işin olacak diyorlar, ortak bir yere gideceksek ben geç kalırım siz yer tutun adıma dediğimde çocuğun yok ne hazırlanamıcan da diyorlar şimdi ben genelleyip onlara da çocukları var aslında mutsuzlar beni çekemiyorlar mı diyeyim saçma olur.
 
kimse kusuruma bakmasin ama
evlenmek degil ancak evliligi yurutmek bence dunyanin en buyuk basarisi.
2 farkli cins bir hayati paylasiyor. bunu mutlu mesut idame ettirebiliyorlarsa cok basarililar. ve tebrigi hakediyorlar.
 


Öyle mesudum ki, sanırım ruh ikizimi buldum. Aynı düşünüyoruz. Biriyle sonsuza kadar olup olamayacağımı kestiremiyorum. Hayatımı birilerine endekslemek istemiyorum. Çabuk sıkılıyorum. Karşımdaki ters bir laf etsin, vıcıklık yapsın, anında bileti kesiyorum ve asla pişman değilim. Dünyaya birinin nazını çekmeye gelmedim. Her şeyi sadece kendim için yapmak beni öyle mutlu ediyor ki... Hayatın anlamı bence kendi benliklerimizi bulmak. Bu kısa zamanda birilerini eyleyemem. Çocuk da eskiden bir gün belki olur derdim ama şimdi hiç sıcak bakmıyorum. Gelecekte kim olacağını bilmediğim bir insana yıllarımı verme düşüncesi beni çok korkutuyor. Faka basmaktan çok korkuyorum, emeklerimin boşa gittiğini görmekten yani. Aile hakkında da haklısın, burada maşallah adamla değil, anasıyla danasıyla dedesiyle ebesiyle evleniyorsun. Bu yüzden bir Türkle ciddi bir şey hiç düşünmedim. Yüksek lisans için yurtdışına gitme planım var, yapabilirsem temelli kalacağım. Sadece insanca huzurlu bir yaşam istiyorum.
 
Son düzenleme:
Canım en şaşalı yaşanan aşkların akabinde yaşanan evliliklerde bile erkek yeri geliyor ailesi için, yeri geliyor kendi konforu ve bekarlıktan kalma alışkanlıkları için eşini hiçe sayabiliyor.
benimkisi bir nevi psikolojik rahatsızlıkmış, birey yaşadığı travmaların neticesinde artık arkadaş edinme, sevgili edinme gibi çabalara girmekten vazgeçiyormuş. Yani daha fazla zarar görmek istememekte altında yatan sebeplerden birisi işte.
Bana göre sadece bir anne koşulsuz sevebilir. Ama onun da kesinliği yok, sokağa atılan bebekleri görünce yani...
Evleneceğim, hem de aşık olarak, 1-2 ay güzel gidecek, sonra asker arkadaşı kıvamına geleceğim. Her lafı söyleyebilecek bana, utanma çekinme ortadan kalkacak falan. Bunlara gelemem ben.

Bu yorumunun altına imza atabilirim o derece beğendim ama sistem izin vermedi
Sağol beğendiğin için Eşler arasında bile az da olsa mesafe olması taraftarıyım. Ağzına geleni bana söyleyemez, azıcık cici olalım, kıymetli olalım. Asidi kaçmış kola gibi ne o öyle, içimiz mi geçsin? Evlendik diye turşu kıvamında, birbirimizi mi ekşitelim?
Zaten en çokta şu aile mevzuusu kafamı kurcalıyor. Öyle haftanın 3 günü yemeğe falan alamam ben milleti. 6 çeşit yemek yapıp, garson gibi servis falan mı yapacağım?
Her gün kayınvalidemi mi aramam gerekecek? Görümcemin çocuklarına dadılık mı etmem gerekecek?
Çevremdekiler hep böyle ve bende bunu ne başaracak enerji var ne de istek.
Öcü gibi uzak duralım demiyorum ama gerektiği kadar fazla sık olmadan, saygı çerçevesinde yürütülecek bir ilişki olsun bari.
Fazla muhabbet tez ayrılık getirir der annem. azıcık resmiyet hayat kurtarır canım
Ayrıca annem olmayan birine nasıl annem gibi davranacağım ki? Kafamda deli sorularrr
 

Ehehe iyi iyi, beni antipatik ve manyak olarak görmeyen 3 kişi çıktı. Düşüncelerimi açıklayınca insanlarda şu ifade oluyor
Ya hu eninde sonunda bitecek o ilişki neden uğraşayım ki? Getireceği mutsuzluk, verdiği mutluluktan kat be kat fazla. Üzerine de bir ton psikolojik rahatsızlık, travma falan. Yeme de yanında yat
Bunca gereksiz işe ayıracağım vakti eğitimime ayırırsam, pragmatist bir yaklaşım olur. Kendime iyilik ederim hiç değilse.
Evlenince sadece kocayla ilgilenmiyorsun ki tüm sülaleyi hoş tutmak lazımmış Neymiş her gün kaynanamı arayacakmışım, hal hatır soracakmışım. Sevgilim mi ya hu o? Niye her gün konuşmak zorundayım? Veya neden ayda en az 10 defa görüşmek zorundayız? Mantığını hala çözemedim, çözen varsa yazsın nolurrr
 
Bence bu endişelerinin hepsi saygı ve güvenle alakalı... Yani bu dediklerin konusunda ben de aynı düşünüyorum ama saygı olduktan sonra katlanılabilir olduğuna inanıyorum.
Öyle vıcık vıcık ilişkileri ben de sevmem eşim bile olsa aramda bir saygı sınırı olmalı diye düşünürüm ki gerçekten bu karşılıklı saygıyla alakalı
Allah gönlüne göre versin, sana acizane bir abla tavsiyesi, bu tür şeylere kafa yorarak çok şartlandırma kendini
 

Umarım senin de gönlüne göre verir. Tavsiyen için de sağol. Zaten ultra yalnız biri olduğum için de bu dediklerimi uygulama fırsatım olmuyor
Bunlar sadece teoride kalıyor anlayacağın
 

Yahu çözülseydi bu aile meselesi, bu kadar sorunlu tipler olur muydu toplumda? Kokuşmuş bir yapı, ilişkiler yumağı işte yuvarlanıp gidiyorlar. Bireysellik sıfır. Bayramlarda seyranlarda 100 kişilik plan yapılır. Bu evlilik 2 kişilik denmez. İlla arayı sıcak tutacaksın. Hatta birlikte oturanlar var. Ben gayet relax bir ailede büyüdüm, istediğim gibi at koşturdum. Kavga, dövüş, aldatma olmadı ailemde.Bu da etkili olabilir belki, uymadı mı tüyerim. Mesafe iyidir iyi.
 
Öncelikle o patavatsız tanıdığınızı boş verin, bazı insanların dilinin kemiği yok, saçmalamış o da. Önemli olsan insanın kendisinin mutlu olması, evlilik mutluluk konusunda bir amaç olmamalı. O evlenip de ay çok mutluyum, her şey süper diye takılan insanların çoğu içten içe bir sürü problem yaşayan, hayatını kocası ve evliliği eksenine oturtmuş, hayatta bir yeri ve anlamı olmayan kişiler. Evlilik tabii ki güzel bir şey, sevdiğin, beraber olmak istediğin insanla aynı evi, aynı hayatı paylaşmak, beraber yaşamak ve yaşlanmak, mutluluğu, huzuru birlikte tatmak, ama bunu dünyaya gelme amacı haline getirmemek lazım. Kulaklarınızı tıkayın kötü niyetli ve kötü dilli insanlara. Onlar olumsuz enerjilerinin içinde kaybolsunlar.
 

Bireysellik konusuna katılıyorum, katılmakla kalmam kalıbımı basarım Ya hu her bayram bırak bayramlaşmaya gitmeyi, sabahın 5inde babaannemlere dikilirdik. Adet, gelenek falan demeyin, ama sabahın köründe ne geleneği ya hu:44: Eziyetti tam he:18: Bir de kahvaltı falan yapılmaz, direkt nohut, pilav yenir bizde adetlere göre. Yıllarca çektiğim çileyi sen düşün
Bir kere babamın bizi, çekirdek aile olarak bir yere götürdüğünü bilmem. İlla 50 kişi gidilir, bir lunapark da olsa.
Valla sırf bu geleneksel yapı yüzünden, evlenirsem de bu Türk olmayacaktır diye düşünmekteyim
 
................................................
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…