Çocuk en çok mutsuz bir evliliğin ortasında kaldığında kötü hissedecektir.Öncelikler herkese merhabalar. Yaklasik 9 yıldir evliyim. Kamuda çalışıyorum. 1 çocugum var. Evlendigim günden bu yana eşimin ailesinin beni istemedigini gördüm. Eşimde ailesinin her sözünü dinleyen biri. Maddi ve manevi anlamda bu süreçte elimden gelen herseyi yaptim. Ama sonuç olarak herseye ben mecbur birakildim. Hakli oldugum halde esim tarafindan hep haksiz muamele görüp yine onun istediklerine uymaya mecbur birakildim ve artik gercekten çok yoruldum yıprandım ve yine eşim ve ailesinin sorun çıkarmasından dolayi eşimle aramiz bozuldu günah keçisi yine ben oldum. Bu karanlık çıkmaz labirentte artik kaybolduğumu hissediyorum. Bir yanım boşan ve bütün bunlardan kurtul diyor. Diger yanımsa çocukla bir başıma hayatın zorluklarıni düşünüyor. Fikirleriniz önerileriniz benim için çok değerli. Tesekkur ederim iyi günler dilerim
Bende öyle düsünüyorum. Çoucuga yansıtmamaya çalısıyorum fakat bazı şeyleri görüyor duyuyor istemsizce şahit oluyor. Normalde sabırlı bir insanım genellikle herşeyin oluruna bakarım ama artık bunları düsünemiyor sürekli acaba bunlari tekrar yaşar miyım o olur mu bu olur mu diye düsünmeye başladımÇocuk en çok mutsuz bir evliliğin ortasında kaldığında kötü hissedecektir.
Öncelikler herkese merhabalar. Yaklasik 9 yıldir evliyim. Kamuda çalışıyorum. 1 çocugum var. Evlendigim günden bu yana eşimin ailesinin beni istemedigini gördüm. Eşimde ailesinin her sözünü dinleyen biri. Maddi ve manevi anlamda bu süreçte elimden gelen herseyi yaptim. Ama sonuç olarak herseye ben mecbur birakildim. Hakli oldugum halde esim tarafindan hep haksiz muamele görüp yine onun istediklerine uymaya mecbur birakildim ve artik gercekten çok yoruldum yıprandım ve yine eşim ve ailesinin sorun çıkarmasından dolayi eşimle aramiz bozuldu günah keçisi yine ben oldum. Bu karanlık çıkmaz labirentte artik kaybolduğumu hissediyorum. Bir yanım boşan ve bütün bunlardan kurtul diyor. Diger yanımsa çocukla bir başıma hayatın zorluklarıni düşünüyor. Fikirleriniz önerileriniz benim için çok değerli. Tesekkur ederim iyi günler dilerim
Ben kaybetmekten korkmuyorum. Aslında kaybedenin ben olmayacağimi biliyorum. Kaybedenin ve sonunda üzülen pişmanlık duyanin o olacağini biliyorum.Çünkü evlilik birliğimiz içerisinde çok kez boşanma evresine geldik ve bu duruma gelme sebebimiz yine o ve ailesiydi. Boşanacağim zamanda hep yapvarip yakarmalar ikna etmeye çalışmalar. Bende hep belki birseyler düzelir düsuncesiyle yine vazgecmistim bosanmaktan. En fazla 1 hafta iyi daha sonra hersey yine eskisinden de kötü bir hal alarak devam etti. Şimdi yine ayni şeyleri düsünüyorum. Eger devam edersem yine hersey eskisinden de kötü sekilde devam edicek mi? Evet destek almayı düsunuyorum. Fikirleriniz için çok tesekkur ederimImkaniniz varsa profesyonel destek alin. Daha net karar almaniza yardimi olacaktir. Anlattiklariniz benin icin yeterli kadar sebep. Esinizden "kaybetmekten" cok yalnis yasamanin zorluklari sizi korkutuyorsa, o zaman zaten karari vermissiniz. Sadece cesaret lazim. Esiniz le aile danismanina gidin derdim, ama sizi sülaleye günah kecisi yapan zaten gelmez
Kamuda çalışıyorsun işin var ve hala zorlukları mı sorguluyorsun ? Esin ve ailesi sana zerre değer vermiyor ne yazık ki bu kadar mutsuz olduğunuz bir evde neden duruyorsunuz ?Öncelikler herkese merhabalar. Yaklasik 9 yıldir evliyim. Kamuda çalışıyorum. 1 çocugum var. Evlendigim günden bu yana eşimin ailesinin beni istemedigini gördüm. Eşimde ailesinin her sözünü dinleyen biri. Maddi ve manevi anlamda bu süreçte elimden gelen herseyi yaptim. Ama sonuç olarak herseye ben mecbur birakildim. Hakli oldugum halde esim tarafindan hep haksiz muamele görüp yine onun istediklerine uymaya mecbur birakildim ve artik gercekten çok yoruldum yıprandım ve yine eşim ve ailesinin sorun çıkarmasından dolayi eşimle aramiz bozuldu günah keçisi yine ben oldum. Bu karanlık çıkmaz labirentte artik kaybolduğumu hissediyorum. Bir yanım boşan ve bütün bunlardan kurtul diyor. Diger yanımsa çocukla bir başıma hayatın zorluklarıni düşünüyor. Fikirleriniz önerileriniz benim için çok değerli. Tesekkur ederim iyi günler dilerim
Ben kaybetmekten korkmuyorum. Aslında kaybedenin ben olmayacağimi biliyorum. Kaybedenin ve sonunda üzülen pişmanlık duyanin o olacağini biliyorum.Çünkü evlilik birliğimiz içerisinde çok kez boşanma evresine geldik ve bu duruma gelme sebebimiz yine o ve ailesiydi. Boşanacağim zamanda hep yapvarip yakarmalar ikna etmeye çalışmalar. Bende hep belki birseyler düzelir düsuncesiyle yine vazgecmistim bosanmaktan. En fazla 1 hafta iyi daha sonra hersey yine eskisinden de kötü bir hal alarak devam etti. Şimdi yine ayni şeyleri düsünüyorum. Eger devam edersem yine hersey eskisinden de kötü sekilde devam edicek mi? Evet destek almayı düsunuyorum. Fikirleriniz için çok tesekkur ederim
Böyle bir durumda zaten nereye kadar devam edebilir ki evlilik.Eşimle de duygusal bir bağımız kalmadı gibi. Hicbir ortak paylaşımımız kalmadı. Değerli olduğumu hissetmiyorum. Bir güzel soz duymuyorum bir güzel davranış görmüyorum. Hep suçlu ve haksız muamelesi ve haklı olduğum halde
Kesinlikle. Olayları tam olarak bilmeden bile o kadar güzel yorumlamişsıniz ki. Eşimi ailesi sanki bir çocukmuş gibi yönetiyor. Esimin kendisinden küçuk kardeşleri bile esime şunu yap bunu yap gbi şeyler söylüyorlar. Hatta eşimin ailesi de istiyor bosanmamizi. Bunu açıkca hepsi dile getirdi. Kendinden küçük kardeşleri bile bunu söyledi. Bana saygı sıfır ailesinden. Eşim ise gördüğüm kadarıyla bosanma taraftarı değil. Çünkü biliyor ki ben haklıyım. Bana hem kendisi hem ailesi çok haksızlık yaptı herseyin farkında. Ama bana hiç söylemiyor sen haklısin birseyleri düzelteceğim gibi. Ailesini savunuyor ve de aile terapistine gidelim diyor.Benim cevremden tanik oldugum böyle "barismalarda": sizin de yasadiginiz gibi kisa süreligine bir düzelme var, ama cabuk tekrar eski hale dönüyor. Hatta siddet varsa onun da dozu artıyor, cünkü karsidaki insan biraz yalvarma ile esini dönderecegini ögreniyor. Gercek degisimler icin insanlarin altinda yatan sorunlari gercekten cözmesi lazim. Ve cogunluk bunu profesyonel yardim olmadan yapamiyor. Esinizi örnek alsak: Ne kadar vücüt yetiskin görünse de hala ailesine bagimli ve en cok onlarin onaylamalarin pesinde. Bunun ugruna sizi bile yok sayabiliyor. Ona sorsaniz konu anneye ve babaya saygisindan, ama davranislari onu geciyor. Farkinda degildir bile
Çok sesimi çıkardım çok konustum. Güzellikle de birseyleri ona göstermeye çalıştım bazen dolup taşıp kızgınlıkla da ama gerçekten bazen ne yaparsanız yapın insanlar inanmak istediklerine inanır görmek istediklerini görürler.Neden sesinizi çıkartmıyorsunuz ki mutlu bi aileniz varsa ben bu sorunun üstüne giderdim ama ha diyorsanız ki bu sorun ciddi artık sevgi saygı kalmadı aileside bu saatten sonra beni kabul etmez ailesinin etkisinden çıkamaz ayrıl elbet yaşayacaksın insanlar 5 kuruş maaşlarla geçiniyor sen niye geçinemeyesin ki?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?