Ama o zamna pişmanlık duygusu evliliğe değil, çocuklara yönelik olmaz mı? Yanlış anlama çocuklarından pişmanlık duyuyorsun demiyorum ama çocuk sorumluluğunun evlilik sorumluluğuyla alakası yok.
Ya yok bazen cocuklarimla yanliz olayim diyorum onlarla ilgisi oldugunu dusunmuyorum. Benimki kronik yorgunluk birazda.. uykusuzum yorgunum surekli ama beni gorsen boyle dusunmezsin..eski hayatimi cok ozluyorum birde.. eski dedigim 10 yil oncesini:)
Dun bizde zatenE kocayı gönderince sorumluluk azalmicak ki artacak bu durumda.
Valla ben de bazen sadece okula gidip eve gelince anamın sıcak yemeğini bulmayı özlüyorum ama geri dönmek de istemem. Kendi hayatımı kurmuş olmayı seviyorum ben.
13 yıllık evliyim
evlenirken eşimin işi maaşı çok iyi değildi ama ben boş ilişkilerden yoruldgum için kabul ettim evlendim ,
evet ilk yıllarımız çok zor geçti maddi açıdan
amaaaaa ailesinin yaptıkları yanında aç kalmam, elektriğimin kesilmesi , saçlarımı parasızlıktan kocamın kesmesi ,
kocamın ense traşını benım yapmam , cebimizde para bitmesin diye dolmuşluk yolu yürüyerek eve gelmek ,
bunun gibi birsürü örnek verebilirim dile kolay 5 sene zorluk çektim ve bunları gülerek anlatabilirim ,
ama anasının abisinin yaptıklarını onların yüzünden çıkan kavgaları heran herdaim nefretle anacam ,
ve asla yaptıklarını unutamıyorum ,
evliliklerde aileler uzak kalsa kimse evlendiğine pişman olmaz bence
Parasızlık değil de ikimiz de kuaförlerden nefret ettiğimiz için evde yapıyoruz bu işleri. Gerçi eşim sadece duruyor ben yapıyorum genelde. Onu traş ediyorum, kendi saçımı kendim kesiyorum. Eğlenceli şeyler bunlar ya, üzülmeyin zaten gülerek hatırlayın. Ne güzel destek olmuşsunuz birbirinize, elele vererek atlatmışsınız zor günleri.
Yok, akrep
Ama işte özgürlük, bedenen olduğu kadar fikren ve söylemsel olarak da çok önemli olduğundan, bir şekilde kısıtlanıyor ya da istemsiz otosansür uyguluyorsunuz kendinize.
Beni rahatsız eden konu bu aslında.
Ha baba evinde zaten çok da rahat yaşamayan, ev sorumluluğunu paylaşan kadınlar, bunları hissetmeyebilir ama ben dibine kadar özlüyorum o günleri işte.
Haha evet babaevinden koca evine gecis yaptim yine olsa yine oyle yaparim:) sorun orda degil.. ajandami bi gorseniz.. her gun bi randevu var doktorda bilmem nerde.. kendim icin ve cocuklar icin vs vs. Onlarla benim ilgilenmem lazim diger turlusu icime sinmiyor. Cocuklardan onceki zamani dusununce evet sorumluluk tabiiki bu kadar degildi.. cocuklar isin rengini cok degistiriyor bence
Böyle genellemeleri saçma buluyorum. İlk evliliğimden kısa süre sonra boşandım o dönemlerde bile böyle bi genelleme yapmadım düşünmedim. Şimdi evliyim çok şükür çok mutluyum ama evlenin diye de genelleme yapmıyorum kimseye yine.. Çevrenizdekiler de bu kadar pişmansa boşansınlar bi zahmet çözümü yok değil yani pişmanlıklarınınÖncelikle hayırlı akşamlar hanımlar. 2 gündür zor bi süreçten geçiyorum. Bana uygun olmadığına inandığım biriyle ilişkimi bitirdim. Ne kadar doğru karar verdiğimi bilsemde alışkanlık oldugu için zor geçiyor. Konuyu hangi alana yazacağımı bilmediğim için burdan yazdım hep sohbet hem kafa dağıtma diyelim. Çevremde evlenen bütün kadınlar evlilikten pişman gibi kime sorsam evlilik nasıl diye aman evlenme lafları duyuyoruz :) evlenmeyen pişman evlenenen bin pişman durumu gerçekten öyle mi :) 80 yaşındaki babaannem aklım olsa evlenmezdim diyor. Nedir bu evlilerin bu halleri
yapmanda sorun yok zaten- konu sahibi evlilik acisindan sormus (ben öyle anladim)
burda kimse cocugun sorumlulugu dememis (bende dahil) cocuk her halinle sorumluluk gerektiriyor. bir ömür boyu insan anne olarak sorumluluk tasiyor. yani 7/24 is. cocuk topuna girmiyorum. benim zaten yok- kolik, hasta, kusan bebek sorunlarini yasamadim- birsey diyemem.
burda bayanlarin cogu kocasindan yakiniyor cocugundan degil. benimde kocam (beraber yasadigim adam) benim hayatimi kolaylastiriyor. Kisa kesersem bana faydasi var zarari yok :)
babaevinden koca/hanimevine gecis yapanlar- hergün yemek yapmakdan, evi temizlemekten, camasir ütüden ve maddi acidan bunaliyorlar ve dem vuruyorlar. sorun hayallerde. cogu ev döndürmeyi bilmiyor, haftalik/aylik mutfak alisverisinden haberdar degiller- 10 saat disarda calisip eve gelip yer silmek ne bilmiyorlar. hayat tozpembe geliyor- cogunun düsencesi pembik ev kurup mutlu mesut yasamak- klozet fircalamak akillarina gelmiyor.
eger bir insan ev gecindirmeyi anne/babaevinde ögrendiyse genelde evlenincede (bu konuda) sorun yasanmiyor.
benimde ajandam dolu, genelde bana zevk veren aktivitelerle ama :) benim cocugumun olmamasi bilincli verilen bir karar. senin kuzularin var- bile isteye yaptin ve eminimki onlarsiz bir hayati istemezsin.
yani cocuk = evlilik degil. evli olmasan bile o cocuklar senin
tabiiki hayat toz pembe degil :)) ben ogrenciykende bir suru iste calistim evdeki isler zor gelmiyorki zaten..ama bazen bilmiyorum ya yukardaki arkadasta yazmis evliligin getirdigi bazi sacma sapan seyler var..es ailesi tarafi yasanilanlar vs. bunlarda geriyor biraz belkide beni. birseyler yasanmissa yok sayamiyorum..bir cok kisi gibi amaann olan olmus napayim bu saatten sonra diyemiyorum. calismaya basladigim zaman, ogrenciligimi ozlerdim mesela cokca..halbuki okulu bitircem diye hayal kurardim :)) birazda belkide bende bi hastalik gibi eskiyi ozlemek. bir soz var ya..bugun dunu dusunursun, yarinda bugunu..bulundugum anin tadini cikarsam daha iyi olur benim acimdan tabii.
birde sanki bi herseye doymusluk var bende, herseyi gelmis gecirmis gibi hissediyorum kendimi..
sen yorulmussun. hayat yormus. ben takmayan tiplerdenim- bu huyuma cok zor sahip oldum (güzel bir panik atak sayesinde) baktimki tek icine atan kafa patlatan benim- bende saldim. dünya yansa umrumda degil. es ailesi benimde sorunlu. kendi ailemde sorunluydu (geriye kalanlar, zaten 80% öldü) - eskiden üzülürdüm, takinti yapardim- simdi ölseler umrumda degil. sonunda kafa dengi es buldum, o da beni zorlamaz ailemle görüs et diye.
gecmisi bende özlüyorum. istanbulda cocuklugum gecdi. cok mutluydum, huzurluydum. özlüyorum ailemle gecirdigim günleri.
annemi, babami özlüyorum. gecmisi özlemek bence kötü degil. demekki mutluydun. özlenecek anilarin var.
bundan 20 sene sonrada simdiki stresini özliceksin. bak simdi bebelerin kücük- es ailesi vs. seni belki yoruyor ama bundan 20/25 sene sonra hem es ailesi hemde tonca dünür ailesi olacak. bide onlarin agiz kokusu eklenecek. ozamanda simdileri özliceksin :) (Felaket tellati gibi konusdum bende)
hahaha birde ilerisini dusunup uzuleyim :)) zaten turk milleti olarak rekor kirariz,, onumuzdeki 10-20 yili dusunup uzulmeye :) haklisin tabiiki..gene beni anlaminiza sevindim. hani deniyor ya skildiysan bosan ee o da cozum olmuyor sorumluluklar daha artacak, ee dedigin gibi zaten yorulmusum bikmisim herseyden. sacma sapan seylerden cocuklarim mi uzulsun? ki bosansam bu bana ne anlamda mutluluk getircek? eskiye dair mutsuzluk animsatacak anim nerdeyse yok denecek kadar az. saglik sorunlari olunca tabiiki aslinda herseyin ne kadarda onemsiz oldugunu dusunuyorsun. Allahim hakkimizda hayirlisini versin.
Hhahaha- ben ileriyi düsünüyorum bazen ve sinirimden 2 paket chips yiyorum. kendi kendime kuruyorum- ya cocugumun kocasi/karisi kötü olursa diye (cocuk yok daha--- olacagi mechul) kendi kendime olmayan cocugun esine KVlik yapiyorum vs. evine yerlesme planlari vs. aklina gelebilecek en feci KVlikleri yapiyorum.
bosanmak bazen cözüm oluyor ama sen niye bosanasinki- aile olarak yorulmussunuz- coluk cocuk derken belki cift olarak arka planda kalmissiniz.
benim annem gül gibi babami bosadi (sebebini asla ikiside söylemedi) sonrada iki cocukla didindi durdu. annemin yerinde olsaydim babam gibi adami öldürseler bosamazdim (babam diye demiyorum, gercekden rahat adamdi) annem bosadi ama. sonuc: sorunca mutluyum diyordu. evlilik bazi kisileri yoruyor ve mutlu etmiyor. bosanmak vs. kolay degil tabiki ama sanildigi kadar faciya bir durumda degil. ne kadin ne cocuklar icin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?