EVLİLİĞE ALIŞAMIYORUM

Ben de 29 yasında evlendim 27 yaşındayken eşimle tanıştık. İstanbul'dan farklı bir ile taşındım. Farklı bir şehir, farklı bir ev.. Çoğu alışkanlığım oturmuş, bu yaştan sonra bir başka insanla aynı evde yaşamaya alışıyorum. Bizim de basit atışmalarımız oluyordu, birkaç kere kriz geçirdim. Ama sonradan kendi kendime dedim ki bu geçiş sürecinde zorlanman normal, yeni bir hayata başladın, aileni özlemen, bu yeni eve alışman, eşine alışman zaman alabilir dedim ve bunları kabullenerek devam ettim. Bir de tiroit hastalığım olduğunu öğrendim bu da beni agresifleştiriyormuş. Eşim sağ olsun her şeyi alttan alıyor ben de hemen mızmızlanmalarımı bırakmaya başladım. Daha evliliğiniz çok yeni lütfen olumlu düşünün sorunlarınızı, sizin yanlışlarınızı tespit edip aşmaya çalışın. Ve psikolojik olarak bu geçiş sürecinizden etkilenmenizin normal olduğunu kabul edin. Bizim 8 ayımız oldu çok şükür şuan ilk aylara göre daha iyiyiz. Bir sorun olduğunda içinize atıp küsüp ağlamak yerine bunu eşinizle paylaşın, ben de önceden öyle davranırdım ama gerçekten erkeklerle kadınlar aynı düşünemiyor açık ve net ne istiyorsanız neden rahatsızsanız bunu eşinize anlayabileceği dilde anlatın 😊🌹
 
Bende evlendim ve 4 buçuk ay vajinismus ile savaştım. Bizim de çok saçma gereksiz kavgalarımiz oldu ve bende ufacık bı şeyde kendi ailemi çağırıp boşanmak istediğimi söyledim ortalığı yıktım. Şükür ki yendim bunu ve şuan 2 aylık hamileyim. Sana şunu söyleyebilirim ki bu çok büyük bi imtihan ve yıpratıcı bi süreç. Şimdi düşünüyorum da olur olmadık şeyleri sorun eden hep ben olmuşum. Gülüyorum ve bı yandan da çok kızıyorum kendime. Her şeyi buna bağladım çünkü. Kendimi eksik hissettiğim için yarası olan gocunur misali eşimin her hareketinde bişey aradım. İşten yorgun gelse üstüme alındım uyuya kalsa uyudun diye küstüm yoldan geçen birine istemsizce baksa gözün başkalarını arıyo dedim dışarı çıksa seni evde tutan bişey yok diye olay çıkarttım. Sen de şimdi herşeye alınır durumdasın. Anlayacaksın bunları. Çok zor ama ılımlı olmaya çalış nolur. Bu süreçte birbirinizi yipratmayin söylenen sözler akıldan çıkmıyo maalesef. Bı de istersen sana bunu yenmende yardımcı olmak isterim. Ben çok doktor gezdim çok yüksek fiyatlar istiyo doktorlar bu çaresizliği çok güzel kullanıyo. Bende psikog eşliğinde yendim çok cüzi bı para verdim ama gerçekten doktora bile gerek yokmuş çünkü herşeyi kendim yaptım evde. Doktor sadece ödevler verdi. Yardımcı olmayı çok isterim
Bana da yardım edermisniz lütfen , kurtulmak istiyorum
 
X