- 6 Ağustos 2015
- 1.808
- 1.223
- 133
- Konu Sahibi mutemadiyenuzgun
-
- #41
Gitti bir ay oldu
Gitti bir ay olduKaynanan gitti mi
Açıkçası evlenmeden önce pek bir sorumluluk almamıştım. Ev işi falan yapmıyordum. Birkaç yemek denemiştim sadece. Ondan da zorlanıyor olabilirim. Olgunlaşmak için sorumluluk almak gerekiyor sanırım.Evlenmek için olgunlaşmamışsınız
Selam tatlım,öncelikle bebeğini sağlıkla kucağına almayı nasip etsin rabbim. Ben de 6 aylık evliyim eşimle İstanbul’dan çok küçük ve hiç bir aktivesi olmayan bir şehre taşındık. Benim de eşim uzun saatler çalışıyor sabah kahvaltıdan sonra çıkar gece gelir hatta 2 ay izinsiz çalıştı. Paylaşımımız sadece kahvaltı olduğu günler çok oldu.Farklı bir şehire geldim evlendikten sonra. 5 aylık evliyim. Ama bir türlü alışamıyorum. Annemi çok özlüyorum. Geçen hafta onun yanındaydım bir hafta kaldım geleli üç gün oldu ama sürekli aklımda. Evin sorumluluğu çok ağır geliyor. Temizlik yemek bulaşık sürekli birşey düşünmek beni sıkıyor. Gün sonunda bu işleri yapmış günü geçirmiş oluyorum ve hayatım bomboş geliyo. Bir hafta annemin yanındaydım hep bir sohbet ettik bir sürü yere gittik gezdik. Burda gittiğim tek yer market. Eşim çok yoğun çalışıyor. 12 saat. Bir gece gidiyo bir gündüz. Eve gelince sadece uyuyor yemek yiyor TV'ye falan bakıyoruz. Konuşuyor benimle gelir sarılır öper de ama bazen herşeye sinirleniyo. O zaman bu evde hiç durmak istemiyorum. Annemin evi ne kadar güzeldi yanımda annem olsa diyorum burda ne işim var diye düşünüyorum. Bir de annem 70 yaşında oldum ona bişey olcak diye çok korkuyorum bazen. O zaman pişman olacam yanında olmadığıma diye düşünüyorum.
Not
24 yaşındayım. 5 aylık hamileyim.
Tavsiyelerinizi bekliyorum.
Yalnız yaşamıyor. Doğum sonrası almayı düşünüyorum umarım kv evi işgal etmez.Selam tatlım,öncelikle bebeğini sağlıkla kucağına almayı nasip etsin rabbim. Ben de 6 aylık evliyim eşimle İstanbul’dan çok küçük ve hiç bir aktivesi olmayan bir şehre taşındık. Benim de eşim uzun saatler çalışıyor sabah kahvaltıdan sonra çıkar gece gelir hatta 2 ay izinsiz çalıştı. Paylaşımımız sadece kahvaltı olduğu günler çok oldu.
Benim de aynı senin gibi günlerim ev temizlemek, ve yemek yapmakla geçiyor. Hiç arkadaşım dahi yok ama evlilik zaten başlı başına fedakarlık değil mi, o işten geldiği zaman onu rahat ettirmenin yollarını ararım hep.Kapıyı her zaman sanki aylarca görüşmüyor gibi özlemle açarım. Ben o kadar ılımlı yaklaştıkça o da beni hep mutlu etmek için dolanır durur, ilk fırsatta dışarıya çıkarız Pazar’ları mutlaka dışarıda kahvaltı yaparız, iş yerine sürekli davet eder ortam müsait çünkü kıssadan hisse bana göre,evlilik karşılıklı fedakarlık ve anlayışı ifade ediyor.
Anneniz 70 yaşında ve yalnız yaşıyor ise yanınıza almayı teklif edebilirsiniz eşinize ayrıca Doğum sonrası sizinde bakıma ve yardıma ihtiyacınız olabilir
Haklısınız ben de işte benimle ilgilensin diye bekliyorum çünkü sevgililik döneminde çok üstüme düşerdi.Selam tatlım,öncelikle bebeğini sağlıkla kucağına almayı nasip etsin rabbim. Ben de 6 aylık evliyim eşimle İstanbul’dan çok küçük ve hiç bir aktivesi olmayan bir şehre taşındık. Benim de eşim uzun saatler çalışıyor sabah kahvaltıdan sonra çıkar gece gelir hatta 2 ay izinsiz çalıştı. Paylaşımımız sadece kahvaltı olduğu günler çok oldu.
Benim de aynı senin gibi günlerim ev temizlemek, ve yemek yapmakla geçiyor. Hiç arkadaşım dahi yok ama evlilik zaten başlı başına fedakarlık değil mi, o işten geldiği zaman onu rahat ettirmenin yollarını ararım hep.Kapıyı her zaman sanki aylarca görüşmüyor gibi özlemle açarım. Ben o kadar ılımlı yaklaştıkça o da beni hep mutlu etmek için dolanır durur, ilk fırsatta dışarıya çıkarız Pazar’ları mutlaka dışarıda kahvaltı yaparız, iş yerine sürekli davet eder ortam müsait çünkü kıssadan hisse bana göre,evlilik karşılıklı fedakarlık ve anlayışı ifade ediyor.
Anneniz 70 yaşında ve yalnız yaşıyor ise yanınıza almayı teklif edebilirsiniz eşinize ayrıca Doğum sonrası sizinde bakıma ve yardıma ihtiyacınız olabilir
Seni nedense hep şikayetlerini hatırladığım için konunu acaba yine neden şikayet ediyor diye açıyorumFarklı bir şehire geldim evlendikten sonra. 5 aylık evliyim. Ama bir türlü alışamıyorum. Annemi çok özlüyorum. Geçen hafta onun yanındaydım bir hafta kaldım geleli üç gün oldu ama sürekli aklımda. Evin sorumluluğu çok ağır geliyor. Temizlik yemek bulaşık sürekli birşey düşünmek beni sıkıyor. Gün sonunda bu işleri yapmış günü geçirmiş oluyorum ve hayatım bomboş geliyo. Bir hafta annemin yanındaydım hep bir sohbet ettik bir sürü yere gittik gezdik. Burda gittiğim tek yer market. Eşim çok yoğun çalışıyor. 12 saat. Bir gece gidiyo bir gündüz. Eve gelince sadece uyuyor yemek yiyor TV'ye falan bakıyoruz. Konuşuyor benimle gelir sarılır öper de ama bazen herşeye sinirleniyo. O zaman bu evde hiç durmak istemiyorum. Annemin evi ne kadar güzeldi yanımda annem olsa diyorum burda ne işim var diye düşünüyorum. Bir de annem 70 yaşında oldum ona bişey olcak diye çok korkuyorum bazen. O zaman pişman olacam yanında olmadığıma diye düşünüyorum.
Not
24 yaşındayım. 5 aylık hamileyim.
Tavsiyelerinizi bekliyorum.
Kv konusunu eşinle görüş istersen. Seninde bakıma ihtiyacın olacağını ve kv den çekineceğin durumlar olacağını söyle belki eşinde anlayış gösterir. Birazda hamilelikte hormonlardan dolayı aşırı duygusallık yaşandığını söylerler hep evlilik yeni üzerine hamilelik inşallah bebeğini kucağını alınca hafiflersin.Yalnız yaşamıyor. Doğum sonrası almayı düşünüyorum umarım kv evi işgal etmez.
Kaynanam bi gitse esimle aram duzelse falan diyordun. Hepsi olmus yine mutlu degilsin. Acaba memnuniyetsiz olabilir misin? Evlenirken adamin isini, yasayacaginiz sehri biliyordunGitti bir ay oldu
Yeterince ilgilense bunları düşünmezdin bence.Haklısınız ben de işte benimle ilgilensin diye bekliyorum çünkü sevgililik döneminde çok üstüme düşerdi.
sizin yerinizde olmak osteyen bir suru insan var kiz kismi misafirdir derdi rahmetli annem sen misafirdin agirlandin ve gittin bak simdi. senin evin senin esyalarin var mutfak senin hersey senin. . ha bence insan anne evini degil bekar hayatini ozluyor deseniz anlarimFarklı bir şehire geldim evlendikten sonra. 5 aylık evliyim. Ama bir türlü alışamıyorum. Annemi çok özlüyorum. Geçen hafta onun yanındaydım bir hafta kaldım geleli üç gün oldu ama sürekli aklımda. Evin sorumluluğu çok ağır geliyor. Temizlik yemek bulaşık sürekli birşey düşünmek beni sıkıyor. Gün sonunda bu işleri yapmış günü geçirmiş oluyorum ve hayatım bomboş geliyo. Bir hafta annemin yanındaydım hep bir sohbet ettik bir sürü yere gittik gezdik. Burda gittiğim tek yer market. Eşim çok yoğun çalışıyor. 12 saat. Bir gece gidiyo bir gündüz. Eve gelince sadece uyuyor yemek yiyor TV'ye falan bakıyoruz. Konuşuyor benimle gelir sarılır öper de ama bazen herşeye sinirleniyo. O zaman bu evde hiç durmak istemiyorum. Annemin evi ne kadar güzeldi yanımda annem olsa diyorum burda ne işim var diye düşünüyorum. Bir de annem 70 yaşında oldum ona bişey olcak diye çok korkuyorum bazen. O zaman pişman olacam yanında olmadığıma diye düşünüyorum.
Not
24 yaşındayım. 5 aylık hamileyim.
Tavsiyelerinizi bekliyorum.
Bana yardımcı olur diyordum. Hiç dışarı çıkamayacağımızı bilmiyordum. Sinirli olduğunu da bilmiyordumKaynanam bi gitse esimle aram duzelse falan diyordun. Hepsi olmus yine mutlu degilsin. Acaba memnuniyetsiz olabilir misin? Evlenirken adamin isini, yasayacaginiz sehri biliyordun
Biriyle arkadaş oluyordum tam kız başladı o da hamile benden iki ay geriden geliyor işte biz araba aldık çocuk olunca lazım aa canım bulaşık makineniz yok mu çocuk olunca ne yapacaksın ilk başta eşim hiçbir şeye yardım etmez ben de istemem işte yoruluyor diyordu birden eşi süpürge yapmsya yemek yapmaya başladı en sonunda mesafe koydum arama.Evliliğin ilk zamanları sanırım bir iletişim problemi oluyor eşler arasında, evlilik farklı derlerdi de inanmazdım. Gerçekten farklıymış. Bazen insan baba evindeki rahatlığı özlüyor, arada deliriyorum ya ben senin çoraplarını toplamaya mı geldim bu eve acaba diye :).
Alışacaksınız, yani alışacaksınız diyorlar. Bende alışamadım henüz, alışamayınca bu sefer evde de huzursuzluk çıkıyor. Ne bileyim benimle vakit geçirmiyorsun diyoruz ama aslında sadece bir şey yapmadığımızdan bunalıyoruz gerçekten açık zihinle düşündüğümüzde bu böyle. (Yaklasık 5 saat önce aynı his yüzünden ağladım). Eski konulara baktım birde deli bir kv sorununuz, hamileliğiniz varmıs allah sabır versin. Kv evden gitti zannedersem, tadını çıkartın evin biraz.
Bakın orası sizin yuvanız artık. Ben 1,5 aydır evliyim, bi durum yüzünden memleketime 5 saat uzaklıkta bir yere gitmek zorundayım 2 günlüğüne, eşim de o dönem 1 hafta evde olmayacak iş yüzünden. İnanılmaz bir şekilde babamı görmek istiyorum ama gidersem kesin aklım orada kalacak biliyorum, oyüzden gitmiyorum. Normalde her fırsatı değerlendiririm ama eğer gidersem kendi evimi benimseyemeyeceğim, zaten zorlanıyorum.
Siz de benim evim burası değil annemin yanı dedikçe alışamayacaksınız, artık kendinizi yavaş yavaş evinize eşinize bebeğinize odaklamanızın zamanı gelmiş. Kendiniz için zorlaştırmayın durumu, bazen bırakmak gerekiyor bazı düşünceleri. İlgilenecek bir şeyler bulursanız daha kolay olur bu sizin için. Bebeğinize patik falan örün mesela. Arkadaş edinin demeyeceğim, mecburi arkadaşlıkların afedersiniz birşeyleri çıkıyor sonradan. Kendi kendinize zaman geçirmeyi öğrenmeniz gerekiyor, aynı şekilde benim de :)
Afedersiniz sidik yarıştırmaya başlamış yani, aman boşverin gerçekten kimseyle bağ kurmak zorunda değilsiniz, ben mecbur kalmadığımda eşimin arkadaşlarının eşleriyle görüşmüyorum ki bulunduğum yerde arkadaslık potansiyelinde olan tek kişi onlar :)Biriyle arkadaş oluyordum tam kız başladı o da hamile benden iki ay geriden geliyor işte biz araba aldık çocuk olunca lazım aa canım bulaşık makineniz yok mu çocuk olunca ne yapacaksın ilk başta eşim hiçbir şeye yardım etmez ben de istemem işte yoruluyor diyordu birden eşi süpürge yapmsya yemek yapmaya başladı en sonunda mesafe koydum arama.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?