Evliliğim başlamadan bitiyor galiba

autumn7

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
4 Ekim 2020
151
78
18
30
Güncelleme sayfa 6

Herkese merhaba. Kendimi buraya zor attım. Lütfen bana bir yol gösterin.
Ben 25 yaşındayım 1 ay önce evlendim. 5 senelik bir beraberliğin ardından evlendik. Aslında hiç bir zaman mükemmel geçinen çok iyi anlaşan bi çift değildik ama çok sevdik birbirimizi. Eşim benim çocukluk arkadaşım. İlkokul bitene kadar da sıra arkadaşımdı sonra biz yurtdışına taşındık öylece ayrılmıştı yollarımız ta ki seneler sonra tekrar karşılaşıncaya kadar. O şekilde başladı herşey.
Ben annesi ve babasının evliliği çok kötü olan bi evde büyüdüm. Annem ve babam boşandılar. Babamla görüşmüyorum . 25 yılımın 5 senesi babamla geçti sadece. Anneme çok eziyet etmiş bi adamdır kendisi. Annem de çok şeye katlandı ömrü boyunca sırf çocukları için. Çalışıp çabaladı didindi durdu kısacası ve ben hep minnet duydum anneme.

Evliliğe alışamıyorum. Kendime gelmem lazım kızlar. Evliliğimi devam ettirmek istiyor muyum evet eşimi seviyorum ve gerçekten iyi bir insan. Onun gibi birini birdaha bulamayacağımı biliyorum ama bir taraftan da pes etme herşeyi bırakıp annemin yanına gitme isteği var içimde. Ben ne yapacağım herşeyi nasıl düzelteceğim? Daha doğrusu düzeltilebilir mi bütün bunlar unutulur mu? Çok utanıyorum artık bu insanların yüzüne nasıl bakacağımı bilmiyorum çünkü defalarca rezil olduk hem benim hem onun ailesine..

Güncelleme sayfa 6
 
Son düzenleme:
Eşinde büyük hata var eş ailesindede hata var seni manipule etmek için yaptığı şeye bak ayıp ya...ev içinde kalan şeyler evde kalmalı anlatilmamali ama eşim ailesine kadar gitmiş ..siz öpüşür koklasir barisirdiniz ama aileler işin içine girdimi onlar unutmaz sana kin beslerler ..bunu esinle konuş. Ev mahrem yerdir sen benim mahremimi koruyamadin annene babana evde ne oluyorsa anlatmakla kalmayıp bizzat eve çağırdın ben bunu kaldıramıyorum. Şayet cagirmasaydin devam ettirirdim ama şartlar altında ailen bana saygı duymayacak bunuda ben kaldiramam de..eşimde dünya iyi birisi değil hatta en nefret ettiğim erkek tipi ondan çok daha iyiler var..yani koca insan kendi sorununu cozemiyir annesini çağırıyor ne çocukça ne ayıp sey
 
Ben adama ve ailesine gerçekten üzüldüm. Belli olgunluğa erişememiş biri için fazla şey yapmışlar. 1 ayda da ayyuka çıkmış zaten. Siz bu kafayı ya değiştirin ya da ananızın yanına çıkıp gidin. Evlilik masraflarının yarısını da kayinpedere gönderin borcunu ödesin adam
 
Kısasa kısas mı yaptınız çok komik ben beğenmedim koyduğum için buda çok çocukça ama siz bilirsiniz yani eş ailesine yetistirmenin ne anlamı var sizce üstelik kızcağız yalnız , annesi başka ülkede ?
 
Açıkçası ailenden uzakta olduğun için duygusal olarak yıpranmışsın ama annenlerin yanına tatile gelmesini isteyebilirsin. Eşinin iyi biri olduğunu, kendinin öfkeli olduğunu söylüyorsun ve aileni özlediğin için buraya alışamadığını söylemişsin. Aileni özlediğin ve buraya alışamadığın için bu durumu eşine kötü olarak yansıtıp eşinin üzülmesine sebep oolmuş olabilirsin. Ben aileme yakın olduğum halde ailemi çok özlüyordum, eşimin ailesine eve alışamadığımı çok söylemiştim sonradan eşimin bu duruma çok üzüldüğünü farkettim ve tartışmalarımızın bundan olduğunu farkedip alışmaya çalıştım. benimde ilk 1 yılım çok zor geçti ama şimdi normale döndük diyebilirim. Sizde bence eşinizle öfkelenmeden konuşun, eşinizi kırdıysanız da özür dileyin, ondan bu sorunu aşmak için destek isteyin, zamanla alışırsınız.
 

Evet böyle bir huyu var ama bu sefer gerçekten çok sabretti olay daha kötüye gitmesin diye çaresiz kalıp aradı yoksa ciddiyim birbirimizi boğazlayabilirdik o derece kötüydü. Ben de hatalıyım bu sefer çok üstüne gittim. Böyle durumlarda birinin sakinleşip ortamı yumuşatması gerekiyor ki bu genelde o oluyor çünkü o sinirliyken ben onu sakinleştirmekte zorlanıyorum ama ben sinirliyken sakinleşebilmem çok uzun sürmüyor. Her iki tarafta sinirden köpürünce olay buralara vardı keşke olmasaydı.
 

Siz de haklısınız bazen ben de kendime çok kızıyorum hatta olaylar yatışınca suçladığım tek kişi kendim oluyor çok pişman oluyorum . Bakış açınızı anlıyorum teşekkür ederim yorumunuz için.
 
Reactions: JES
Bak bir erkek senin yaptığını yapsa ona yapacağım yorum da bu olurdu. Çifte standart yok bende. Çözüm yolu bulursun umarım
 

Evet gerçekten çok yıprandığımı hissediyorum Eşime de söyledim bizim için yeni bi gün doğar ama ailenin şahit olduklarını nasıl akıllarından sileceğiz? Annesi bugün hiç yüzüme bakmadı ki beni çok sever sayardı bugün ilk defa öyle bi tepki gördüm bu hep böyle olacak diye çok korkuyorum . Eşim unuturlar hatalarını tekrarlamazsan biz düzelirsek birdaha bu tür olaylara şahit olmazlarsa geçer gider diyor ama resmen diken üstündeyim bütün şansımızı kullandık sanırım.
 
Daha 1 ay olmuş evleneli, çok normal bunlar ama eşiniz keşke bir anlık gafletle ailesine yansıtmasaydı. Bizimde ilk aylarımız çok zor geçti. Biz balayından sonra eşimle kaynanamlara gitmiştik memlekete ve ben orda gece yatmadan önce annemi düşünüp ağlardım. Evimize geri döndüğümüz ilk gün annemlere gitmiştik yemeğe, yemekten sonra eve dönerken kapıda eşim annemlere "Börtrcine geceleri sizi özlediği için ağlıyordu. Artık yeni evine gidiyor." tarzında birşeyler söyledi, patavatsızlık etti, annemlerde yok yok öyle birşey olmamıştır dediler ama ben o an kendimi ağlamamak için zor tuttum, merdivenden inerken gözlerim doluydu, arabaya bindiğimde annemlere el sallarken ağlıyordum ve eşime bunun için kızdım. Ben annemlere arabayla 10 dk lık mesafede oturduğum halde sürekli evde duygulanıp, annemi özleyip ağlıyordum. Çok normal şuan bunları hissetmen. Zamanla alışacaksın. O zamanlar eşim ev konusunda çok takıntılıydı birde o yüzden de çok tartışırdık biz, ilk aylarımın yarısı çok kötü yarısı çok güzel geçti ama eşim ailesine bu durumu yansıtmadı. Sizde aranızda bir problem olduğunda yansıtmamasını söyleyin. Ve dilinize hakim olun. Zamanla alışacaksınız gerçekten.
 
Kavga sebepleriniz nedir?
Eşim yurtdışında yaşamak istemiyor demişsiniz, evlenmeden önce bu konuşuldu mu? Gideriz dedi mi size?
Psikolojik destek alıyorum, ilaç kullanıyorum dediniz. Yalnızca psikiyatriste mi gidiyorsunuz? Ek olarak bir psikologla da görüşmelisiniz belki.
 
Sakin olun. Eşinizi ne kadar çok sevdiğinizi düşünün. Hepsinin geçeceğini zamanla alışacağınızı düşünün. Evinizi sevin. Evinizle ilgilenin. Kitap okuyun, ailenizi özlüyorsanız her gün görüntülü görüşme yapın müsait oldukça. Arkadaş edinin, arkadaşlarınızla görüşün. Eşinizin ailesine gidin hiçbir sorununuz yokmuş gibi davranın ve eşinizin ailesine alışmaya çalışın...
 

Umarım böyle düşünüp onlar da anlayışlı karşılar ama çok korkuyorum bana cephe alacaklar diye. Zaten yalnızım. Kayınbabam ve kayınvalidem düzelir cephe almaz çünkü “yüzünüze bakacak yüzümüz kalmadı” dediğim de bile ne oldu da kalmadı kızım bunlar da rezillik mi diyorlar kayınbabam özellikle ben anlıyorum seni annenleri özledin o yüzden böyle oluyor falan diyor ama görümcelerim fena sadece onların bunları duyması bile yeter imalarda bulunmaları için. Kayınvalidem kendisi söyledi kimseye fırsat verme kuzum ben kendi kızlarıma bile bahsetmiyorum bu olanlardan diye ama işler böyle büyüyüp giderse bugün olmazsa yarın elbet herkesin herşeyden haberi olacak o yüzden çok korkuyorum .

Bende sizin gibiydim annemler gidene kadar hiç yanlarından ayrılmadım hatta. Balayına bile gitmek istemedim onlarla daha fazla zaman geçirmek için. Annem de bi kaç kere şahit oldu tartışmamıza. Şu sözünü hiç unutmuyorum bana dedi ki bak kızım benim 2 tane daha evladım var sen en büyüklerisin sende bu kadar yıprandıysam onlara nasıl güvenip evlendireceğim benim neler çektiğimi sen biliyorsun senin çektiğinde bişey yok kocanın yuvanın kıymetini bil. Bu olayların üzerine de beni psikoloğa annem götürmüştü zaten. Bunları yazarken bile ağlıyorum. Bu kadar zor olacağını tahmin etmemiştim. Çok özlüyorum umarım zamanla alışırım
 
Bu kadar iyi bir insan, onun gibisini bulamayacaksınız.
Severek evlendiniz.
Nedir birbirinizi yeme konunuz peki kapınıza insan gelecek kadar..

Kavga sebebi çok önemli şu durumda bence..

Haa diğer meseleye gelince çok takma.
Başlarda böyle durumlar yaşanır cahillikten, iş bilmezlikten.
Tecrübe hepsi, öğrenecek ortak dili yakalayabilirseniz bitecek.
Her şey unutulur o zaman.
Yeterki sorunlar gerçekten önemsiz olsun.
 
Sizde kendimi gördüm ağlayın içiniz açılır. Hatta sıkıldıkça bana özelden yazın sizinle seve seve dertleşirim. Sizi şuan çok iyi anlıyorum. Her ağladığın üzüldüğünde benimle konuşabilirsin.

Kayınvaliden ve kayınoederin sana öyle dedilerse rahat ol, ama onlara bir daha bunu yansıtma. Sadece bir dahaki görüşmenizde kayınvalidene anne olanlar yüzünden sizden özür dilerim, daha yeni evlendiğimiz içinve gurbetlik yaşadığım için alışmakta zorlanıyorum, zamanla alışacağım inşallah filan deyin. Veya hiçbir şey demeden alışmaya çabalayın. Görümcelerinize yansıtmayın ama onlarla da kötü olmamaya çalışın.
 

Aslında hep ufak tefek sebeplerden çıkıyor kavgalar. Ciddi bi sorunumuz var mı gerçekten yok. Niye öyle dedin, niye bunu yaptın, niye şöyle yapmadın çok saçma sapan sebepler yani. Evlenmeden önce ben çok zorlanacağımı tahmin etmediğim için Türkiye de yaşama fikrine sıcak bakıyordum. Fakat arada sırada konu açıldığında eşim hep şuan orda yaşamayız, benim işim burda, işler yolunda gitmezse ilerde bakarız vs. diye geçiştiriyordu. Bilseydim böyle olacağını orda yaşamayacaksak evlenmeyelim bile diyebilirdim. Psikoloğa gidiyorum onun yönlendirmesiyle psikiyatristle de görüştüm antidepresan kullanmaya başladım. 15 gün sonra tekrar gidicem ilacın dozunu yükseltmesini isteyeceğim galiba çünkü böyle olmuyor
 

Aslında o kadar saçma sebepler ki. Yani aslında dünden kavgalıydık biz. Bağrışma çağrışma olunca çıkıp gitti evden dün arabada yatmış. Bugün eve geldi yemek hazırlayacaktım istemedi ekmek arası bişeyler yedi. Ben kullandığım ilacın etkisiyle sürekli uyuyorum o yüzden içerde uzanıyordum getirdi battaniyeyi karşıma uzandı. Yatakta yatmayacak mısın dedim hayır dedi niye dedim istemiyorum zaten sende yatmayacaksın dedi. Saçmalama daha yeni evliyiz hani yatakları ayırmayacaktık dedim uzatma dedi bende sinirlendim üstümü giyindim ben annemin evine gidiyorum dedim . Burada evi var annemin yazın geldiklerinde orda kalıyorlar. Bunun üzerine kalktı kapının anahtarını aldı elimi kolumu falan tuttu canım acıyınca ağlamaya bağırmaya başladım bende tepki verdim ister istemez. Olay çığırından çıkınca ailesini aradı geldiler. Sonradan düşününce bazı şeyler dediğiniz gibi gerçekten çok çocukça geliyor niye yaptım diyorum ama işte o an kendime hakim olamıyorum. O kadar utanıyorum ki insanların yüzüne bakacak yüzüm kalmadı.
 

Çok teşekkür ederim uzaktan desteğiniz bile içimi ısıtmaya yetti. Çok iyi geldi sağolun . Umarım bir an önce geçer bu zor günler alışmayı çok istiyorum ama dediğiniz gibi biraz zaman alacak. Sabır.
 
Ne demek. Sizi anladığım için yardımcı olmak istedim. Ne zaman isterseniz mesaj atabilirsiniz. Her gün mutlaka kontrol ediyorum sayfayı.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

G
Evliliğim konusunda dertleşmek istiyorum
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
7K
mineokur
M
K
Boşanmış çocuklu bir adamla evlendim
22 23 24
Yorumlar
474
Görüntüleme
26K
bafelis
B
S
Eşimin şovcu kadınlarla konuştuğunu gördüm
2 3
Yorumlar
53
Görüntüleme
9K
kimyonkokusu
A
acı veren bir yalnızlık mı yoksa pek de içine sinmeyen yanları olan evlilik mi
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
5K
Bella6512
B
F
Evlilikte sorunlar,abartiyo muyum
9 10 11
Yorumlar
215
Görüntüleme
46K
pinkyunicorn
P
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…