Aslında o kadar saçma sebepler ki. Yani aslında dünden kavgalıydık biz. Bağrışma çağrışma olunca çıkıp gitti evden dün arabada yatmış. Bugün eve geldi yemek hazırlayacaktım istemedi ekmek arası bişeyler yedi. Ben kullandığım ilacın etkisiyle sürekli uyuyorum o yüzden içerde uzanıyordum getirdi battaniyeyi karşıma uzandı. Yatakta yatmayacak mısın dedim hayır dedi niye dedim istemiyorum zaten sende yatmayacaksın dedi. Saçmalama daha yeni evliyiz hani yatakları ayırmayacaktık dedim uzatma dedi bende sinirlendim üstümü giyindim ben annemin evine gidiyorum dedim . Burada evi var annemin yazın geldiklerinde orda kalıyorlar. Bunun üzerine kalktı kapının anahtarını aldı elimi kolumu falan tuttu canım acıyınca ağlamaya bağırmaya başladım bende tepki verdim ister istemez. Olay çığırından çıkınca ailesini aradı geldiler. Sonradan düşününce bazı şeyler dediğiniz gibi gerçekten çok çocukça geliyor niye yaptım diyorum ama işte o an kendime hakim olamıyorum. O kadar utanıyorum ki insanların yüzüne bakacak yüzüm kalmadı.
Haklısınız. Bunları ailesine de söyledim. Babası ona kızdı bu konuda zaten. Haklı olduğum taraflar da var ama eşimin gözünde ben haksızım. Sussaydın diyor geçip yatsaydın bir gün de ayrı yatsaydık ne olacaktı hemen evliliğimiz mi bitecekti benim annem babam yıllardır evli küsünce hala ayrı yatıyorlar gibi cevaplar veriyor. Ben çileden çıkınca haksız oluyorum bela mısın sen başıma diyor. Ailesini olaylara dahil etme gibi bir huyu var. Bundan rahatsız olduğumu bi çok kez dile getirdim ama bugün ailesi gelmese birbirimizi boğazlayabilirdik o denli birbirimize girdik. Fakat iyi mi oldu hayır annesi hiç yüzüme bakmadı “bıktım hergün huzursuzca uyumaktan acaba iyiler mi diye düşünmekten” falan dedi bende evet bu yüzden boşanıcam herkes rahat bi nefes alacak dedim. Dün eşim arabada yattığı için ve ben sürekli uyuduğum için whatsapp a falan da girmeyince merak etmiş defalarca beni aramış ben de telefonu gece sessize alıp uyumuştum. Gündüz yine bahsetmiş annesine biz gece tartıştık autumn telefonlarını açmıyor eve gidip bi bakın diye çünkü kendisi şehir dışındaydı bi kaç saatliğine . O şekilde yine haberleri olmuş yani dün ki tartışmadan. Konusu açılınca bende onların yanında ne olabilir ki sen kendini çok önemsiyorsun senin yüzünden kendime bişey yapacak değilim dedim. Ne zannediyorsun sen kendimi dedim. Annesi “ne olduğunu düşünüyorsun autumn” dedi. Ben şok. Herkes insan anne dedim kimse kimseden üstün değil bende oğlunun derdiyle kendime zarar verecek değilim o konuda kimsenin şüphesi olmasın dedim ama kadın bu konuşmalardan sonra yüzüme bakmadı birdaha.Pardon da bu anlattığınız kavgayı körükleyen tamamen eşiniz.
Cidden göremiyor musunuz?
Yemek hazırlama teklifinize red vermiş 1,
Ayrı yatmayalım demenize inat etmiş 2
Çileden çıkarmış sonra toparlaması zor olunca çağır aileyi oh ne ala...
Değişen düzeni yok tabi özlemi yok ailesi dibinde.
Bir karısını idare edecek tek başına edemiyor. Pehh!
Peki tecrübe sahibi biri olarak size sorayım. Yemek hazırlama girişimime yapma yemeyeceğim demesine ne tepki vermeliydim ? Gece evden çıkıp gitmek istemesine arabada yatmasına? Bi sonraki gece yatağı ayırmasına kanepede yatmasına ve benim saçmalama gel yatağımızda yatalım teklifime yatmayacağım ben o yatakta diye cevap vermesine? Yani siz olsanız ne yapardınız gerçekten doğru nedir öğrenmek ve birdahaki sefere doğru tepkiler vermek için soruyorum.hatalısın. kaç yaşında insansın ve hiç mi annenden ayrı kalmadın. senin ailen eşin artık ve o yuvan. severek evlenmişsin ve anladıgım kadarıyla eşinin ailede iyi. geçinmenin yollarını ara. 6 senelık evliyim ve eşimle tek bir kere kıskançlık yüzünden tartıştım. o sinirliyse ben susarım ve ortam değiştiririm. en güzel zamanlarını böyle basit şeylerle harcama bence.
Bak arkadaşa su yazdıklarına cok sasirdim. Ee taksit taksit yazmasana kardeşim konu başında anlattığın adam ile bu adam arasında dağlar kadar fark var. Biz yorum yaptıkça yeni yeni şeyler türüyor. Konu başında iyi onun gibisini bulamam dediginiz adam şuan çok afedersiniz itin g*tunde. Bizde ne yazacağımızı şaşırdık.Peki tecrübe sahibi biri olarak size sorayım. Yemek hazırlama girişimime yapma yemeyeceğim demesine ne tepki vermeliydim ? Gece evden çıkıp gitmek istemesine arabada yatmasına? Bi sonraki gece yatağı ayırmasına kanepede yatmasına ve benim saçmalama gel yatağımızda yatalım teklifime yatmayacağım ben o yatakta diye cevap vermesine? Yani siz olsanız ne yapardınız gerçekten doğru nedir öğrenmek ve birdahaki sefere doğru tepkiler vermek için soruyorum.
Haklısınız. Bunları ailesine de söyledim. Babası ona kızdı bu konuda zaten. Haklı olduğum taraflar da var ama eşimin gözünde ben haksızım. Sussaydın diyor geçip yatsaydın bir gün de ayrı yatsaydık ne olacaktı hemen evliliğimiz mi bitecekti benim annem babam yıllardır evli küsünce hala ayrı yatıyorlar gibi cevaplar veriyor. Ben çileden çıkınca haksız oluyorum bela mısın sen başıma diyor. Ailesini olaylara dahil etme gibi bir huyu var. Bundan rahatsız olduğumu bi çok kez dile getirdim ama bugün ailesi gelmese birbirimizi boğazlayabilirdik o denli birbirimize girdik. Fakat iyi mi oldu hayır annesi hiç yüzüme bakmadı “bıktım hergün huzursuzca uyumaktan acaba iyiler mi diye düşünmekten” falan dedi bende evet bu yüzden boşanıcam herkes rahat bi nefes alacak dedim. Dün eşim arabada yattığı için ve ben sürekli uyuduğum için whatsapp a falan da girmeyince merak etmiş defalarca beni aramış ben de telefonu gece sessize alıp uyumuştum. Gündüz yine bahsetmiş annesine biz gece tartıştık autumn telefonlarını açmıyor eve gidip bi bakın diye çünkü kendisi şehir dışındaydı bi kaç saatliğine . O şekilde yine haberleri olmuş yani dün ki tartışmadan. Konusu açılınca bende onların yanında ne olabilir ki sen kendini çok önemsiyorsun senin yüzünden kendime bişey yapacak değilim dedim. Ne zannediyorsun sen kendimi dedim. Annesi “ne olduğunu düşünüyorsun autumn” dedi. Ben şok. Herkes insan anne dedim kimse kimseden üstün değil bende oğlunun derdiyle kendime zarar verecek değilim o konuda kimsenin şüphesi olmasın dedim ama kadın bu konuşmalardan sonra yüzüme bakmadı birdaha.
Bak arkadaşa su yazdıklarına cok sasirdim. Ee taksit taksit yazmasana kardeşim konu başında anlattığın adam ile bu adam arasında dağlar kadar fark var. Biz yorum yaptıkça yeni yeni şeyler türüyor. Konu başında iyi onun gibisini bulamam dediginiz adam şuan çok afedersiniz itin g*tunde. Bizde ne yazacağımızı şaşırdık.
Peki tecrübe sahibi biri olarak size sorayım. Yemek hazırlama girişimime yapma yemeyeceğim demesine ne tepki vermeliydim ? Gece evden çıkıp gitmek istemesine arabada yatmasına? Bi sonraki gece yatağı ayırmasına kanepede yatmasına ve benim saçmalama gel yatağımızda yatalım teklifime yatmayacağım ben o yatakta diye cevap vermesine? Yani siz olsanız ne yapardınız gerçekten doğru nedir öğrenmek ve birdahaki sefere doğru tepkiler vermek için soruyorum.
Yok yok işler değişti adam böyle yapıyorsa çok da desteklenecek bir tarafı yok. Siz tepkilerinizi çok abartmadan verin. Alın karşınıza konuşun anlatın derdinizi onu da dinleyinO da öfkeli ve inat bir insandır. Haksız olduğum taraflar elbet var ama haklı olduğum yönler de var. Ne yapmalıydım siz söyleyin? Keşke tamam sen bilirsin diyip geçseydim kenara o zaman böyle olmayacaktı ama aşağılandığımla kalacaktım bunu da kendime yediremezdim bu yüzden kavga çıktı.
Siz, sırf Aileniz uzakta diye Evinize,eşinize alişamiyorsanız ve tartışmalar bu eksende çıkıyorsa..Size diyeceğim Lütfen olgunlaşın. Evinize alışmanız lazım. Sonuçta artık buraya gelmişsiniz kendinize güzel bir çevre edinebilirsiniz..Herkese merhaba. Kendimi buraya zor attım. Lütfen bana bir yol gösterin.
Ben 25 yaşındayım 1 ay önce evlendim. 5 senelik bir beraberliğin ardından evlendik. Aslında hiç bir zaman mükemmel geçinen çok iyi anlaşan bi çift değildik ama çok sevdik birbirimizi. Eşim benim çocukluk arkadaşım. İlkokul bitene kadar da sıra arkadaşımdı sonra biz yurtdışına taşındık öylece ayrılmıştı yollarımız ta ki seneler sonra tekrar karşılaşıncaya kadar. O şekilde başladı herşey.
Ben annesi ve babasının evliliği çok kötü olan bi evde büyüdüm. Annem ve babam boşandılar. Babamla görüşmüyorum . 25 yılımın 5 senesi babamla geçti sadece. Anneme çok eziyet etmiş bi adamdır kendisi. Annem de çok şeye katlandı ömrü boyunca sırf çocukları için. Çalışıp çabaladı didindi durdu kısacası ve ben hep minnet duydum anneme.
Şuan Türkiye’de yaşıyorum eşimle beraber. Eşim yurtdışına gitmek istemiyor işi gücü burda olduğu için ve ailesi, arkadaşlarından uzak kalmak istemediği için. Annem, kardeşlerim yoklar. Onları çok özlüyorum. Hergün rüyamdalar. Buraya alışamıyorum, çok zorlanıyorum . Evliliğim de kötü gidiyor aslına bakarsanız. Derdimi kimseye anlatamıyorum. Öğretmenim, iş bulmaya çalışıyorum ama bulamadım henüz. Çok yalnız hissediyorum. Annemi bu konuda çok üzdüm daha fazla üzmekten çok korkuyorum .
Annem eşimi çok seviyor onaylamadığı bir evlilik yaptığımı düşünmeyin. Eşimin ailesiyle de bi sorunum yok. Gerçi görümcelerimle ufak tefek sorunlar oldu ama büyütülecek şeyler değil. Benim sorunum eşimle. Eşim kelimesi bile çok yabancı geliyor hâlâ. Defalarca tartıştık şu 1 aydir ve ailesi 2 kere kapımıza geldi. Bugün de oldu yine tartışma birbirimize girdik . Ailesini aradı ben zapt edemiyorum siz buraya gelin diye. Geldiler. Annesi’nde ilk defa bu tavrı gördüm yüzüme bakmadı. Gözlerinden düştüğümü hissettim. Ailesinin yanında da tartıştık birbirimize bağırıp çağırdık. Evlendiğim günden beri psikolojik destek alıyorum ilaç kullanıyorum ama beceremedim şu öfkemi yenmeyi. Anneme sözler vermiştim yine tutamadım, yapamadım. Boşanıcam ben dedim. Babası ben sizin için onca borç altına girdim yapamayacaktınız madem niye evlendiniz dedi sinirlendi kalkıp gittiler. Oturduk konuştuk onlar gittikten sonra ama sanırım yolun sonuna geldim. Oysa henüz başındaydık. Bundan sonra herşeyi nasıl toparlayacağım ? Bu insanlar bana nasıl saygı duyacak? Adam yerine koyulacak mıyım? Kendime gelmem lazım kızlar. Evliliğimi devam ettirmek istiyor muyum evet eşimi seviyorum ve gerçekten iyi bir insan. Onun gibi birini birdaha bulamayacağımı biliyorum ama bir taraftan da pes etme herşeyi bırakıp annemin yanına gitme isteği var içimde. Ben ne yapacağım herşeyi nasıl düzelteceğim? Daha doğrusu düzeltilebilir mi bütün bunlar unutulur mu? Çok utanıyorum artık bu insanların yüzüne nasıl bakacağımı bilmiyorum çünkü defalarca rezil olduk hem benim hem onun ailesine..
Uff güle güle gitsin onun evladı, canı kıymetlisi tamam.
Sen de birilerinin kiymetlisisin. Gökten düşmedin dünyaya.
Olayı bütün değerlendirmek gerek.
Gurbete gelen sen, aile hasreti çeken sen.
Senin için alışmak daha zor.
Eşin daha çok alttan almalı.
Çıldırtma noktasına gelmeden sarilsa, tartışmayalım canım sen benim her şeyimsin dese bunlar olur mu?
Basımın belası, ayrı yatsak bir gece ne olur gibi laflar çözüm müymüş?
Çok değer veriyor, sana bir şey mi olacak korkusu taşıyor madem iş işten geçmeden korusun seni ve sinirlerini..
Ya biz kadınları kandırmak o kadar kolay ki iki göz kırpmaya tav oluruz.
Bununla baş edemeyen adam beceriksizdir net!
Bu mesajınızı yeni okudum. Peki eşiniz durduk yere mi böyle davranıyor hiçbir sorun yokken, kalp kırıklıkları yokken öyle mi?Peki tecrübe sahibi biri olarak size sorayım. Yemek hazırlama girişimime yapma yemeyeceğim demesine ne tepki vermeliydim ? Gece evden çıkıp gitmek istemesine arabada yatmasına? Bi sonraki gece yatağı ayırmasına kanepede yatmasına ve benim saçmalama gel yatağımızda yatalım teklifime yatmayacağım ben o yatakta diye cevap vermesine? Yani siz olsanız ne yapardınız gerçekten doğru nedir öğrenmek ve birdahaki sefere doğru tepkiler vermek için soruyorum.
Yok yok işler değişti adam böyle yapıyorsa çok da desteklenecek bir tarafı yok. Siz tepkilerinizi çok abartmadan verin. Alın karşınıza konuşun anlatın derdinizi onu da dinleyin
O da öfkeli ve inat bir insandır. Haksız olduğum taraflar elbet var ama haklı olduğum yönler de var. Ne yapmalıydım siz söyleyin? Keşke tamam sen bilirsin diyip geçseydim kenara o zaman böyle olmayacaktı ama aşağılandığımla kalacaktım bunu da kendime yediremezdim bu yüzden kavga çıktı.
Bu mesajınızı yeni okudum. Peki eşiniz durduk yere mi böyle davranıyor hiçbir sorun yokken, kalp kırıklıkları yokken öyle mi?
Madem birbirinizi seviyorsunuz ikiniz de birbirinize daha olgun yaklaşmalısınız.. Bir taraf inat ediyorsa diğer taraf sakinliğini korumalı..Dünden kavgalıydık yine birbirimize girmiştik o yüzden böyle davrandı normalde hiç bi sorunumuz yok öper koklar yani çok iyiyiz çok mutluyuz ama bi sorun çıkınca birbirimizden nefret ediyormuş gibi davranıyoruz.
Sen eşini adam yerine koy gerisi gelir.Adam yerine koyulacak mıyım?
sen kendini çok önemsiyorsun senin yüzünden kendime bişey yapacak değilim dedim.
Keşke böyle yapsaydı. Yani benim gönlümü almak o kadar kolaydır ki ama o inatlaşmayı seçti. Öfkesi hala geçmemişti dünden dolayı. Şuan kediye döndü boşanma lafını duyunca ve ben kararlı olunca ama ne fayda. Bende keşke beraber yatmak istediğimde hayır cevabı alınca tamam diyip geçseydim. Aşağılanmış hissettim sinirlendim . Sen bilirsin bunu unutmam diyip geçip uyusaydım sonradan pişman olacaktı ama o an kendime hakim olamadım işte. Belki bi çok kişi de olamazdı bu ağır bişey.
bence biraz gereksiz konulardan çıkmış tartışmalar. Adam yemek yapma yemeyeceğim demiş bunda alınacak ne var? Kendi ne istiyorsa onu yesin, illa senin pişirdiğin şeyden yemek zorunda mı? Canı ekmek arası istiyorsa ekmek arası yesin, yemek yemek istiyorsa yemek yesin. Uyuma konusunda ise önceki gece tartışmışsınız adam arabada yatmış, hiçbirşey olmamış gibi gelip senin yemeğini yemesini aynı yatakta yatmasını nasıl bekliyorsun? Ortada çözülmemiş bir problem var, iki taraf da alttan almamış kimse özür dilememiş arada soğukluk var. Sen nasıl sinirliysen o da sinirliymiş hala belli ki. Kaldı ki adam sen git yat ben gelmeyeceğim dememiş, yatmayacağım orada zaten sen de yatmayacaksın demiş. Belki de sen olmadan o yatakta yalnız yatmak istemedi ne biliyorsun? Ortam gergin olduğu için de gurur yaptı bunu söylemek istemedi. Sen aşırı tepki verince de aslında hiç aklında olmayan şeyleri sıraladı tek tek. Sana tavsiyem şu; evliliğin tek bir formülü yok. Herkesin karakteri farklı her evliliğin dinamiği farklı. İlla her yemeği birlikte yemek zorunda değilsiniz, herşeyi birlikte yapmak her yere birlikte gitmek zorunda değilsiniz. Bırak o nasıl rahat hissediyorsa evinde o şekilde davransın (elbette burada yatak ayırmaktan bahsetmiyorum çünkü amacının o olduğunu düşünmüyorm), sen de nasıl rahat hissediyorsan o şekilde davran. Orası sizin eviniz, rahat olmalısınız. Bu aşk dediğin şey partnerini özgürleştirmeli hapsetmemeli, işte o zaman o ilişki eşsiz olur o zaman o adam tam senin istediğin gibi olur çünkü senin yanjnda kendi gibi olur, yalan söyleme ihtiyacı hissetmez, gerilmez, mutlu ve huzurlu olur. Tabi sen de öyleÖncelikle sakin kalmayı öğrenin, inatlaşmayın. Eşiniz kavgalısınız diye ayrı yatmayı tercih ettiği için evi terketmek biraz aşırı bir tepki olmuş bana göre. Henüz 1 aylık evlisiniz bu kadar basit sebeplerden birbirinizi boğazlayacak dereceye gelmek olgun insanlar olmadığını gösteriyor zaten, ayrıca eşinizin annesinin yanında eşinizi sen kimsin ki diyerek aşağılayamazsınız, hangi anne olursa olsun zoruna gider.
Başka ülkede yaşamak sizi psikolojik olarak zorluyor olabilir bence enerjinizi atabilecek ve kafanızı dağıtabilecek aktiviteler bulun kendinize kurs, spor vs gibi. Böylece bütün öfkenizi ve hıncınızı eşinizden çıkarmamayı öğrenebilirsiniz belki,
Ayrıca size tavsiyem acilen öfke kontrolünü öğrenin hepimizin sinirden gözü döndüğü zamanlar oluyor elbette ama herkes bu durumda katşısındakinin boğazına sarılsa işin için çıkamaz kimse.
10 yıllık evli ve 15 yıldır eşiyle birlikte olan biri olarak ne kadar sinirlenirsem sinirleneyim aramızdaki saygıyı yok edecek hiç bir kelime kullanmadım eşime karşı tabi o da bana aynı şekilde.
Aranızda çok büyük bir sorun olmadığı için evliliğinize sahip çıkın ve ailelerinizi de boş yere üzüp strese sokmayın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?