- 25 Ağustos 2011
- 220
- 111
- 103
Valla ben evleneli daha 6 ay oldu 6 yıllık sevgiliydik keşke sevgili kalsaydım diyorum birde ben evlenmek için can atıyordum evlendiğim güne lanet olsun iyice asosyal olduk dışarı çıkmıyoruz sinemaya 1 kere gittik evlendiğimizden beri işe gidiyorum eve geliyorum yemek yapıyorum evi topla çamaşır bulaşık birde kocamla ilgileniyorum ama o eline lanet telefonunu alıp salakça bir savaş oyunu oynuyor zaten aileside soğuk insanlar onlarıda sevemedim ısınamadım ama eşimi çok sevdiğim aşık oldum için evlendim ama evlendim adam bu olamaz diyorum ya eve gelip ayaklarını yıkayıp çorabını bile değiştirmiyor ve birde aldım maaşımı neye harcadığıma karışıp duruyor mutfaka almaktn başka yaptığım birşeymi var Allah kahretsin evlenmez olaydım ayrılaydımda evlenmeden önce aşk acısı çekeydim keşke hayat şuan ruh gibi çok sıkıcı ve monoton hep aynı şeyler hareket yok sağlığımda bozuluyor evlendiğimden beri stresten hem çalışıyorum haftanın 6 günü hem evle hem herifle ilgileniyorum birde yemek beğienmiyor üstüne neyapıyormuşumki laf işitiyorum sanki ölmüşümde mezarda kısır döngü içindeyim bekarlığımı arkadaşlarımı ailemi çok özledim aklı olan bu zamanda evlenmesin valla aşk sevgi karın doyurmuyormuş söliyim size hep fedakar olan kadınlar canım bazen ölsemde kurtulsam diyorum 







































Evlilikten öyle sıkıldım ki. 1 yıl içinde böyle olacağını hiç tahmin etmezdim. Eşim ile evlenme sebebim beni gerçekten sevip değer vermesiydiBeni çok seven insan beni mutlu eder diye düşündüm. Evlenmeden önce böyle birine hiç benzemiyordu.
yıl dönemlerimizde ne yaparız derdim "maddi duruma bağlı bi Otel de yer rezerve eder bir kaç gün kalıp kutlayabiliriz ya da yemeğe gideriz sadece yani tamamen maddiyat o an ki durum ile ilgili" derdi. Yani böyle günleri önemsemeyem biri gibi değildi. Evlendikten sonra çok değişti. Sıkıcı biri oldu çıktı. Evlenip balayı dönüşü evimize geldiğimiz gün doğum günümdü ve sadece ağzı ile kutladı. 12 saatlik otobüs yolculuğu yaptık ters bi güne denk geldi ondan birsey yapmadı diye düşündüm ama insan önceden bi hediye alırdı ya da yoldan geldik yorgun mutfağa girmesin dışarda yiyelim demedi hiç sonuçta benim doğum günümdü ama hiç özel birsey yapmadı çok bozuldu ama içime attım yoldan geldik diye kendime moral verdim yoksa kutlardi ters denk geldi dedim. Oysa benden 23 gün önce onun doğum günü vardı ve ben ona üstüne yazı yazdırıp güzel bi pasta yaptırdım kalp şeklinde ve ne gerek var niye para verdin buna dedi o zaman da kırdı beni. Aradan 1 yıl geçti nerdeyse 13 ağustos evlilik yıl dönümümüzdü ve eşim memleketteydi tam o sıra. Telefon da evlilik yıl dönümümüz kutlu olsun dedi ve bende gelince kutlarız dedim tamam dedi ve geldi geleli 10 gün oluyor hiç kutlamak için bi plan yapmadı. Ben soruyorum durumlar sıkışık diyor. Ya Allah aşkına bi dışarda yemek olsa olsa 50 tl gider bunun hesabını yapacağına sigara 5 gün içme diyorum o alışkanlık diyor. Nasıl bi insan ile evlendim diyorum nasıl üzülüyorum. Kavga çıkardım en sonunda içimde ne varsa kustum. Ama nafile.. adam öyle kaygısız ki sürekli tv başında yatma kalkma saatleri düzensiz. Bi oturup muhabbet edemiyorum. Aramızda iletişim yok. Nasıl böyle biriyle evlendim nasıl böyle birine dönüştü bu insan aklım almıyor. Sorun bende mi diyorum ama ben kendimde inanin bi sorun göremiyorum. Bugün eşimin doğum günüydü ve ben hiç kutlamadim. Hicbirsey yapmayı bırakın dilim ile bile kutlamadim. Sendika dan mesaj gelmiş doğum günün kutlu olsun diye bana onu söyledi gülerek tek sendika kutladı diyor. Bende sen evlilik yıl dönümünü geçistrdin ya bende doğum gününü kutlamak istemedim içimden gelmedi dedim olsun diyo 23 gün sonra senin doğum günün bende onu kutlamam diyo bana tabi zaten normalde de kutlayacak biri değil bunu bahane yapacak. Bi tek sevgililer gününde hediye aldı onu da bi gün önce kavga çıkardım diye yaptı biliyorum onun haricinde ne hediye gördüm ne kutlama. Normal zamanda da iletişim problemimiz var sürekli tv izler birsey sorarım geç cevap verir dalgın mı dalgın biri. Evde duvarlarla konuşmaya başladım artık. Bi de böyle bi adam dan hamile kaldım onun tedbirsizligi yüzünden zaten o konuya hiç girmeyelm çıkamayiz. Yani evliliğim bana sürekli mutsuzluk veriyor ve eşim bunun farkında değil. Aslında onun hayatta en korktuğu şeylerden biri benden boşanmak yani beni hem çok seviyor hem nasıl böyle biri olabiliyor aklım almıyor inanin. Şimdi içinizden diyorsunuz böyle adamlarla evlenirken aklınız nerde diye ahh işte bu soruyu kendime çok soruyorum..