evliliğim bitiyor

itinayla adam kaçırılır.
boşardım ya Allah vermesin yarabbimm
hayat tek başına zor . zaten ege için özellikle hiç ayrılmak istemem
inşallah hep mutlu yaşarsınız canım.
 
işte ben de onu diyorum zaten cute..2 ayda ne emeği verdi de karşılığını göremedi ve sevgisi bitti?ne kadar çabaladı o kız içn?
evlenmeden bilmiyor muydu kızının gelip kalacağını?
adam sonuna kadar haklı bence..
 
arkada darksea dogru soylemıs evlat evlatdır, eşten önce gelir . konu sahibi sanırım bir özgüven patlamasıyla yapmış bunları ama olmamış.
10 yasında bır cocuk ıcınde babasını tanımadııg bır kadınla paylasmak zor ustelık hasret kaldıgı bır baba
 
huzursuz ailedeki 5-12 yaş arasındaki çocuklara anket yap 'anne babanız ayrı olsun bu huzursuzluk bitsin mi?' %90'ı annem babam beraber olsunda huzursuzluğa dayanırım der net. bakıyorum etrafımdaki bu şekildeki ailelere çocuklar anne ve babayı o kadar seviyorki anlaşamamalarına asla anlam veremiyor çocuk psikolojisi çok ayrı birşey öz anne öz baba olmayıp doğru ebeveynlik yapan insanlar üstün yetenekli ve gönüllü insanlar bu da milyonda 1 çıkar
 

ben özellikle kadınların bunu yapamadıgını soyluyorum
forumdan bır kac kısı var sahsen ısım zıkretmıcem 2.evlılıklerımızı yaptık ucumuzunde cocugu var ılk evlılıklerden.
hatat bır tanesını bebegı bıle oldu . herkez gayet memnun hayatından.
ben genek olarak kadınların dogurmadan bunun hassasıyetıne varacaklarına ınanmıyorum bır anne olarak.
erkeklerın ıse zamanla beyınde bılmem neresının uyarılmasıyla cocuga karsı sevgı hıssettıklerını okuyorum , o yuzden kadın zor ya. ustelık karsıdakı kısı dedıgım gıbı 10 yasında buyuk bır cocuk.
benım esım benım oglanı tandıgıında 14 aylıktı, 3,5 senedır bırlıkteyız bız benım oglan hala 4.5 yasında
 
1- Öncelikle kızı olduğunu bilerek evlenmişsiniz. Ondan vazgeçmesini ummayın lütfen, bunu yapmaya çalışmak yada ummak eşinizi mutsuz edecektir. Kızını özleyen bir baba ve babasını özleyen bir kız emin olun onların mutsuzlukları size de yansıyacaktır.
2-Şurda da size katılıyorum ki, bazı şeyleri kabul ederek evlenmiş olmanız; o etkenlerin sizin huzurunuzu kaçırmasına da göz yummanızı gerektirmiyor. Burada ki tek kusurunuz eşinize bunu aktarırken kurduğunuz yanlış cümleler. "kızını sevmiyorum" lafı çok ağır olmuş gerçekten.
3-aslında burada tek suçlu maalesef ki, eşinizin ilk eşi. Resmen eski eşi mutsuz olsun diye kendi çocuğunu kinle nefretle doldurarak aslında kendi evladını mutsuz ediyor.

Bakın benim eşiminde ilk evliliğinden bir kızı var, şu an 6 yaşında. Eşimle ilk tanıştığımız günden bu yana asla bu sorun olmadı. Asla eşimin kızından vazgeçeceğini falan düşünmedim. Aksine her durumda "kızını ara", "aman eski eşinle tartışma, ortada bir çocuk var ileride yüz yüze bakmak zorunda olduğunuz anlar olacak" gibi şeyler söyledim. Benim eşimin kızı İstanbul'da yaşıyor annesiyle, evimize geldi kaldı. Eşimle gezdirdik. Ona bir kardeşinin olacağını söyledik. Ben özellikle pedagog bir arkadaşım ile görüştüm, geldiğinde nasıl davranmalıyız diye. Biz ona , artık onun bir abla olduğunu ayrı bir oda da yalnız yatabileceğini, evlenen kişilerin aynı yatakta yattığını ama sabah olduğunda dilerse kapıyı çalarak babasını uyandırabileceğini söyledik. O da uyuyana kadar babasının ona hikaye okumasını istediğini söyledi, öyle de oldu. Buradan mutlu ayrıldı. Ama eşimin ilk eşi, her fırsatta çocuğu kullanarak eşimle beni mutsuz etmeye çalışıyor. Gece yarısı 12-1'de arıyor "kızın konuşmak istiyor" diye, ya da hiç olmadık zamanda "gel al kızını" diye mesaj atıyor. Benim tek düşündüğüm o ufacık kız çocuğu, bende ayrılmış bir anne babanın kızı olabilirdim, ya da belki de ben ileride yaşayacağım böyle şeyler.

Ve evliliğinizi kurtarmak istiyorsanız şunu kendinize kabul ettirin "eşim için değerli olan herşey benim için de değerlidir"...o zaman inanın herşey daha farklı olacaktır.
 
ben de daha önce evlenmiş ama eşi vefat etmiş bir adamla evlendim. 3 seneyi dolduracak evliliğimiz.
çocuk şuan 6,5 yaşında ve evlendiğim zamandan beri benle yaşıyor.

diyeceksin ki senin ki ile benimki bir mi?

cevap vereyim; baba tarafı bakmış çocuğa ve haliyle bayağı alışmışlar ona ve bana karşı eşimin ailesi hep ön yargılı idi.
günlerce gözyaşı döktüm, eşim hep destek oldu...
benden uzaklaştırmaya tekrar yanlarına almaya çalıştılar çocuk hırçınlaştı bu süreçte.
tabi çocuk kıskandı başlarda ama karşıma alıp aynen şöyle dedim ' seni çok seviyorum, senle arkadaş olalım kırmayalım birbirimizi' hemen yüzü güldü tamam dedi.

kaynanam ne zaman ağzını açsa çocukla ilgili ' sakın karışmayın o benim evladım' dedim.

ilmik ilmik dokudum onu...

kim sorsa senin mi ? diye 'evet benim evladım erken evlendim diyorum '

çocuk hemen sarılıyor o an bacağıma 'annecim' diyor...

şimdi okula gidiyor, aklım çıkıyor bir şey olur ben yanın da yokken diye.


kolay gelmedim buraya 'sabır ve fedakarlık' gösterdim.

ben de çok kırıldım çok laf sokuşturdular ama ne o çocuktan vazgeçtim ne de eşimin boynunu büktüm herkese karşı.

sen çok yanlış yapmışsın.
 
ikinci evliliğim olsa 2 aydır evli olduğum eşim senin çocuğunu sevmiyorum dese tepkim ne olurdu buraya yazmak istemiyorum..

siz evleneli daha 2 aycık olmuş,çocuk 10 yaşında anne ve babası ayrı baba başka biri ile evli ki kız çocukları babalarına aşıktır(bu cümleye hiç inanmazdım ancak 7 aylık kızımda bu aşkı görüyorum vallahi),babasını annesi dışındaki biri ile paylaşıyor anne de dolduruyorsa 10 yaşındaki çocuk nasıl normal davranabilir sence?
 
ilk mesajımda yazdım ya,konuyu açan ilk eş olsa herkes babayı alkışlamaz mıydı diye..geneld erkekler boşandıktan sonra hele ki yeni bir kadın bulduktan sonra,çocuğu boşlarlar..bu adam çocuğu için yeni eşini terk etmiş..
çocuk için tabii ki çok zor bir durum alışması da zaman alır..ama alışmasını sağlamak için de sevgi ve emek gerekir..daha 2 ayda sevgisi bitmişse çocuğa olmaz bu iş..
evet sanırım kendisini seçecek sandı konu sahibi..yani adam çocuğuyla kalmasa getirmese mutlu oalcak..

çocuklar tabi ki anne baba birarada olsun ister bunu için ankete gerk yok ki,onlar huzursuzluk kısmını bilmezler bile..adı üstünde çocuk,böyle bir kararı verme yetisinde değiller...
siz kendiniz demişsiniz ,çocuk anne babasını ayrı ayrı çok seviyor ama beraberken çok feciler huzur sevgi aşk yok..bu durumda çocukların psikolojileri normal mi olacak şimdi?
ilerdeki kadın erkek ilişkilerinde başarılı ve mutlu mu oalckalar?
 

öncelikle belki bazı seyelrde haklı olabilirsiniz ama

neden ilk eş suclu? rakip oldugu içinmi.
oda bir baba istediği saatte arayamayacakmı babasını? görmesini isteyemiyecekmi ufaklık?
kocanızın uzaktan baba olmasını asla dogru karsılamıyorum.
eski eşi sucladıgınız noktralar yarın obur gun sızınde basınıza geldıgınde yapacagınız seyler.
 
bu arada kendi doğurmadığın bir çocuğu sevip,haftada 2 gün gelen çocuğa ilgi sevgi sevkat göstermek için "üstün" bir yeteneğe gerek yok diye düşünüyorum..
üstelik yukarda bile yazmış insnalar,kendileri alıp büyütmüş eşlerinin çocuklarını..anneleri olmuşlar yanii..
 

sizi tebrik ederim...
 

aynen dediğin gibi erkekler öz çocuklarıyla bile beraber vakit geçirdikçe babalık hormonu salgılıyor, annelik doğuştan babalık sonradan yani, kadınlar belki annesi ölmüş olan bir çocuğa layığıyla annelik yapabilir ama annesi hayatta olan bir çocuğa ne annelik ne herhangi bir ebeveynlik yapamaz, yani bunu çocuğun annesi de istemez çocukta istemez, konu sahibi de istemez , bazı arkadaşlar anne olunca anlarsın demiş ama bence konu sahibi bir çocuğu olunca daha kötü olaylar yaşanacak, bu sefer büyük kız bebeği kıskanacak anneler onun çocuğuna daha çok babalık yaptın diyecek vs vs, burda iş babaya düşüyor herkesin hayatta yeri ayrı öncelik diye birşey yok, benim evladımın yerini kocam kocamın yerini evladım tutamaz asla, bizim toplumda bu karışıklık var nice ilk evlilikten olan çocuklar için ikinci eşler sokağa atılıyor, bizzat benim bir arkadaşımın babası ikinci evliliğini yaptı diye boşanması için arkadaşım elinden geleni yapmıştı neler neler, şimdi kendiside büyüdü evlendi iyi ki boşanmamışlar ne güzel bakıyor babama seviyor diyor, yani kızıyla ikinci eşini sıkıfıkı görüştürmeyecekti böyle birşey istiyorsa da boşanmayacaktı
 

çocuklarım olmadan önce ölümden korkmazdım ama şimdi erken ölmekten korkuyorum..konu sahibi gibi bir insanın eline düşerler üzülürler diye gerçekten çok korkuyorum.ya daha 10 yaşında anne-baba boşanması gibi ciddi bir travma yaşamış çocukla bir görüyor kendini.çok üzüldüm.
 
kadesa Allah gecinden versin de,öyle bir durum olursa Allah çocuklarımız için Cardialgia gibi bir cici anne nasip etsin ne diyelim..
bir de sıkıntıları yazarken,gelinliki giyemedim düğünüm olmadı vs yazmış..çocukla ne iligsi var onun suçu mu??
 
duygusal bir günümdeyim... gözlerim doldu..
inşallah bu yaptığınız iyiliğin karşılığını kat kat bulursunuz evlatlarınızdan...
ben eşim içinde hep diyorum
sanırım gecmiş hayatında günah işlemiş bile olsa, Allah onun günahlarını affedecek
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…