Ah ah beni rahat bıraksa umursamayacağım. Evden cıkamıyorum pek. Kendisi çıkarıyor. Umursamaz takılırsam veya küs takılırsam sıkıntıdan patlarım artıkbide umursamamayi mi denesen iki taraf icinde cok itici cunku
o kaciyor sen kovaliyorsun
Evet kadınların gorevi bunlar ona göre.
Önceliğin burada yazılanlardan etkilenip direkt harekete geçmek olmasın. Yaşadıklarını, gidişatın sana ileride yaşatacaklarını, kaldırabileceklerini , tecrübelerini ve tecrübe edip sana yol gösteren fikirleri hepsini ele alıp hayatını düzene sokman lazım.Neden mideniz bulandı? Birkaç kişi daha öyle demiş nasıl biriyle yaşıyorsam farkında değilim
Aslında artık care bulamadığım için buraya yazdım
cunku konustugum kisiler meslegi guzel, genc adam, ickisi yok, aldatmıyor vs vs diye kararımdan vazgeçiriyorlar. Cok da kisiye anlatmadım gerci. En son buraya yazdım. İnsanlar icinde rencide etmemesi icin o kadar cok konustum veya sorun cıkardım ki. Yapamıyor, mesela bulunduğumuz yerden eve gideceğiz diyelim. Benden once hazır olduysa hadi cabuk ol diye bağırıyor utancımdan yerin dibine geçiyorum. Ben abartıyor muyum? Bir kere de arabadaydık onun ailesi de vardı. Mola verdiğimizde su alır mısın dedim cevap vermedi. Tekrar soyledim, araba uğultusundan duymuyor sanıyorum. Birden son sesiyle bağırmaya başladı sus duyduk işte alırız vs vs birseyler soyledi. Hepimiz şok olduk ben cok utandım. Meğer duymuş da cevap vermiyormuş. İki kere saygısızlık. Molada suyu aldılar içmedim, zehir oldu içsem ne olur. Molada arabadan inip kendi kendime su alma hürriyetim de yok ki kendinden istemeyip gidip alabilsem. Oyle yani küçük bir olay bile yasadığım baskı ve saygısızlığı özetliyor. Oyle tartısabilme lüksüm de yok içimi dökeyim rahatlayayım. Hemen sen bana dikleniyor musun moduna giriyor. Cezalandırıyor guya. Mesela seni bir daha gezmeye goturmicem diyor. Ailesine hurmet gostermediğimi hissederse anan baban evime giremez diyor. Bazen cok doluyorum sen kimsin, kendini ne sanıyorsun diyorum uzerime geliyor. Uzatmıyorum daha fazla.
Sizde bir değişiksiniz anladığım kadarıyla.Gerçekten farkında değil misiniz? Yazdiklarinizi bidaha okuyun neden midemin bulandığını anlarsınız.Neden mideniz bulandı? Birkaç kişi daha öyle demiş nasıl biriyle yaşıyorsam farkında değilim
Kısaca canı isteyince canım cicim canı istemeyince sana yapmadığını bırakmıyor canım sen bunu boşa ailenin yanına git kendine yeni bir hayat kur. Kaç yıllık evlisiniz ve kaç yeşındasınMerhaba arkadasımın tavsiyesi ile üye oldum içinden çıkamadığım sorularım var fikir verirseniz cok sevinirim
Biz 3 yıl önce, benim ailevi durumum kaynaklı olarak evliliğimizi 1 yıl erkene alarak evlendik. Babam ve üvey annemle beraber yaşıyordum, oyle belirgin bir problemim yoktu ama sadece kendi evim olmadığı için ve başka bir kadını annem yerine koyma zorunluluğum olduğu için evden cabuk ayrılmak istiyordum. Eşim ve ailesi de cok mutsuz olduğum için eşim daha mesleğe atılmadan yuvamızı kurdular. O bir yıl ben de özel ders vererek evimize yardımcı oldum. Sorunum şu ki eşim her tartışmada bunu yüzüme vuruyor, biz sana yuva verdik kucak açtık senin yaptığına bak diyor. Yaptığım da ona karşılık vermemmiş. Beni bariz ezdiği zamanlar oluyor, haliyle kendimi savunuyorum çıldırıyor. Sen bana karşılık veremezsin, dediğimi yapacaksın diyor. Ailemle mutsuz olduğumu bildiği için de kaybetme korkusu yok, rahatça hakaret edebiliyor. Bazenleri kendimi ifade etmekten bile çekinip ağlamaya başlıyorum. Elimden bir şey gelmiyor ki cevap versem anlaşamıyoruz, hep onun istediği gibi hayatımı yasamak zorunda kalıyorum.
Kendi mesleğiyle alakalı bir yorum yaptığım zaman sen ne anlarsın ki diye aşağılıyor ama yukseklisans ödevlerini bana yaptırıyor. Yaptırana kadar da naziklesiyor birden. Kendini benden üstün gördüğü zamanlarda da ben x’im, ben erkek adamım diye mesleğini ve cinsiyetini ön plana çıkarıyor.
Hic kız arkadası yok, erkek arkadaslarını da ben tanımıyorum. Kıskandığı için galiba beni hiç tanıstırmadı, onların yanında telefonla benimle konusurken de sanki uzaktan bir tanıdığıymışım gibi kısa ve soğuk cevaplar verip kapatıyor. Ailesi beni üzmüyor ama ailesinin yanındayken de bana uzak bir arkadası gibi davranıyor. Çekingen de bir yapım olduğu için rahatsız oluyorum. Bu konuda cok uyardım biraz duzeltti, ama sinirlendiği zaman kendine hakim olamıyor ve bağırıp tersleyebiliyor. Oyle mahcup oluyorum ki, artık yakın davranmasını geçtim insanların içinde rencide etmesin yeter diye düşünüyorum. Birden kızıp rencide edecek korkusuyla da gittiğim yerde diken üstündeyim, onu gözlüyorum ağzından çıkanı yapıyorum.
Gün içinde beni 1-2dakika da olsa aramasını istiyorum. Hep unutuyor veya cok yogunum diyor. Bir sey isteyeceği zaman arayıp nazik konusuyor. Kızdığı zaman da bağırıp cagırıyor.
Eve geliş saatin belli olsun, ona göre yemeği hazır ederim diyorum belirli saatte gelmiyor. Ben de bilemediğim için bazen yemek hazır olmamış oluyor, kızıyor. Gelmeden arayıp haber ver o halde diyorum, çoğunlukla unutuyor.
Porno meselemiz var. Mesela 2 aydır benimle beraber olmayıp porno izliyor. Telefon geçmişinde görüyorum. Haftasonu ben mutlu mutlu kahvaltımızı hazırlıyorum, kendisi banyoda kapıyı kapatıp porno izliyor, duş alıp çıkıyor. Kahvaltısını yapıp uzanıyor tv izliyor. Bu meseleyi başlarda guzelce uyardım, onu anladığımı ve bunun bir bağımlılık olduğunu söyledim. Bırakamadı. Kızarak soyledim yine devam etti. Banyoya girerken telefonunu elinden alarak engel olmaya çalıştım, evde deli gibi onu gozetlememe sebep oldu bu durum. Ne zaman wc ye gitse arkasından gidip telini alıyordum, kendi kendine de bırakmıyor. Aşamadık yani. Birgun başka meseleden tartıştık beni çok kırdı ve ben ağlarken banyoya gitti masturbasyon yaptı. Bunu sonradan itiraf ettirdim. Bana hakaret edip rencide edip ben ağlarken nasıl oyle bir sey yapar bunu aklım almıyor
Beni üzdüğü zamanlar odaya gidip ağladğmda hiç umursamıyor, gülerek telefon konusması yapıyor veya muzik dinliyor. Sabah da aynı sekilde muzik eşliğinde hazırlanıp işe gidiyor. Gömleğini pantolonunu ütüleme demeyin, öyle seyler yapmaya kalkamıyorum beni gerek sözlü gerek fiziksel bastırıyor. Üzerime doğru gelince karşılık vermiyorum zaten.
Pek arkadasım yok, onaylamadığı kimseyle görüşemiyorum. Yaptığım tek sosyal etkinliğim arada onunla dışarı çıkmak ve kitap okumak.
Evde basbasaysak ve stresli değilse, problemi yoksa bana guzel davranıyor, kızdığı an öbür yüzü ortaya cıkıyor. İleri giderse de beni sen bu hale getirdin diyor.
Erkeklerin olduğu hiçbir yerde beni çalıştırmaz, haliyle işim de yok
Artık ayrılığı düşünmeye başladım ve ailem arkamda olur, henuz bahsetmedim.
Genel olarak sorunlarım bu şekilde ve bekarkenki beğenmediğim aile ortamım bana daha saygılıymış onu fark ettim ve pişmanlık yaşıyorum. Önerilerinizi bekliyorum
Boyle afedersiniz öküzlükleri var işte. Ben o haldeyken gidip oyle bir sey yapması, daha yaralayıcı oldu hiç unutmuyorum. Ne anlıyor ne anlatabiliyorum.
3 yıllık evliyim 25 yasındayım. eline sağlık demeyi, tesekkur etmeyi bile ben ogrettim cok yoruldum yani normal insanların kendiliğinden yasadığı seyleri ugrasarak yaptırıyorum
Kaybetme korkusu yok cunku bir keresinde problemimiz olduğunda babam bize gelmişti biraz ona kızdı, kızımı götüreyim biraz ayrı kalın düşünün dedi. Giderse birdaha donemez dedi o da. Sonra kendi akrabasının telkiniyle gelip gonlumu yaptı ben de babama kalacağımı soyledim. Herkes gitti, sanki bir sey yasanmamıs gibi aynı devam etti. Ekstra bi ilgi alaka olmadı. O sebeple yolun sonundayım, birileriyle konusarak anlatarak kendime destek oluşturuyorum sanırım
Konu sahibesi hala neden benim bu adamdan midemin bulandığını anlayamamış! ve nasıl bir adamla yaşıyorsam farkında değilim! diye eklemiş gerçekten trajikomik bazı kadınlar kendilerini ne duruma düşürduklerinin farkında bile değil ne yazık ki..
Anlamayın da anlatmayın da zaten. Aksiyon alın. Hayatınızı kendi elinize alın artık. Daha 25 yaşındaymışsınız. Bir ömür böyle geçmez. Boşanmayacaksanız da bu devranın böyle gitmeyeceğini gösterin. Dayak mı atacak en kötü bunu yaptığınızda? Gidin alın darp raporunuzu da o zaman yeter ki artık gerekeni yapın.
Porno meselesini diyorsanız bazı insanlar bunda ne var, açın beraber izleyin vs gibi bakış açılarına sahipler. Ben de cok rahatsız olsam da kendimi buna inandırmaya calıstım cunku adama bıraktıramadım. Yani şöyle söyleyim, wcye giderken telefonunu vermediği zaman kapının onunde bekliyordum varlığımdan rahatsız olsun ve hemen çıksın diye. Paranoya olustu artık
Evet dun boyle devam edemeyeceğimi soyledim tehdit mi ediyorsun, defol, filan yine saygısızlaştı konuşmuyoruz. Toparlanıp gitcem ben de ya nereye kadar cidden
canımın içi şu yazdıklarının içinde -ne kadar evli
Güzelim hepimizin sorunları oluyor evlilikte mesela geçen gün eşim kızımın yanında bana biraz sert çıktı ve sonra kızımın yanında benden özür dileyip hatasını kabul edene kadar konuşmadım onunla ama eşim bundan pişman olmasa dert etmezdi özür vs.
