Evliliğim ve ben

Böyle tepki alacağımı biliyordum..fakat ben çocuğu zaten seviyorum..problem sevgi değil..covugun büyüdükçe önlemez bana karşı tavrı..bakin gcen gün eşimle telefonda konuşuyorum hamilelikle ilgili..beni dinliyormuş telefonu kapattım geldi yanıma senin bebeğin mi olacak dedi bende hayır suan bi kardeşim olmayacak dedim o benim kardeşim olmaz dedi bende neden öyle diyorsun ı senin kardeşin olacak sen abi olacaksın dedim hayır babamın herse yi sadece benim olacak dedi sok oldum.
 
Amin tesekkur ederim guzel dileginiz icin

Ben burda konuyu anlamaya calisiyorum :)
Belli ki cocugun bir derdi var onu bi anlasak cozumu de kolay olur , sevgi zaten sart onu soylemeye bile gerek yok
 
Kızmayın ama çocuğa, çocuk kızdı cevap verdi diye aynı şeyi yaparsanız çocuğun gözünde saygı duyulması gereken bir yetişkin değil başka bir çocuk olursunuz.
 
Ama korkmamali zaten cocuk
Korku demek saygi demek degildir
Bir noktada bir yanlis yapilmis cocuga karsi , onu bulup duzeltmek gerekiyor
 
kızmak, bağırmak çözüm değil
uymadığı kurallarla alakalı ceza verin bağırıp çağırmadan

ne gibi kurallarınız var mesela? örnek verebilir misiniz
Örneğin yemek yerken masada oturmalı.tuvaletten çıkınca ellerini yıkamalı..disarida her gördüğünü istemem li veya istedi diyelim sonuçta çocuk.suam alamam diyince alacaksın mecbursun benim istediklerimi yapmaya dememeli.. büyüğüne terbiyeli davranmayı bilmeli..aksam yatmadan dislerini fircalayop pijamalrini giymeli..bu gibi olması gereken kurallar..
 
Birlikte çok güzel aktiviteler de yapıyoruz elimden geldiğince gezdiriyorum istediklerini yapmaya calidiyroum..ama fark ettim ki bi suredir çok değişti ben de Sabredemedigik için bağırmaya başladım..
 
Ama korkmamali zaten cocuk
Korku demek saygi demek degildir
Bir noktada bir yanlis yapilmis cocuga karsi , onu bulup duzeltmek gerekiyor
Bilmiyorum inanın ki evde huzurumuz kalmadı eşim beni suçluyor sen kendin kaybettin saygını çocuklu covil oluyorsun diyor..ama bana yaptığının binde birini babasına yapmadığı ivin ona git3 hava hoş..artik eşimden bile soğudum yani
 
Birlikte çok güzel aktiviteler de yapıyoruz elimden geldiğince gezdiriyorum istediklerini yapmaya calidiyroum..ama fark ettim ki bi suredir çok değişti ben de Sabredemedigik için bağırmaya başladım..

Sabırlı olmak zorundasınız. Çocuğun gözünde siz yetişkin olamazsanız istediğiniz kadar güzel aktiviteler yapın, sadece oyun arkadaşı olursunuz. Bağırmanız aranızdaki ilişkinin seviyesini iyice düşürür.
 

ben de bunu demek istemiştim zaten
şu yazdıklarınız çocuklar için "kural" olamaz
bunlar eğitimdir
ve çocuk sevgi ile konuşa konuşa eğitilir
bunlar "çaba" ile elde edilir

ayrıca, siz zannediyor musunuz herkesin çocuğu "alamam" deyince" "tamam" diyor
her çocuk dişlerini fırçalamayı seve seve mi yapıyor zannediyorsunuz?


büyüğüne terbiyeli davranmalı???
olayı büyük-küçük olarak göremezsiniz
terbiye ve saygı herkes içindir, hangi yaş grubundan olursa olsun
 
Keşke yasadikalrimi görseydiniz... ama bende bu durumdan rahatsizim düzelsin istiyorum bu durum..cunku benim hayatımı etkiliyor eşimden uzaklaşıyorum.. sadece çözüm istiyorum nasıl davranmaliyim
 
Seve seve yapmasada yapıyorlar..bu yaslayaşlarda öğrenmeliler
 
Sizi anliyorum kolay degil gercekten karsinizdakinin cocuk oldugunu hic unutmayin
Onunla duygularinizi , dusuncelerinizi paylasin
Kurallara uymasi konusunda yaptirimlariniz olsun ama bu bagirmak cagirmak falan olmasin
Ailenin bir parcasi oldugunu , onu sevdiginizi surekli dile getirin

Buyuk ihtimalle cocugun akli karisik , hem uvey anne hem uvey baba var , iki tane ev var , iki farkli hayati var

Siz elinizden geldigince anlayisli olun hepsi gecer merak etmeyin
 
Kızmayın ama çocuğa, çocuk kızdı cevap verdi diye aynı şeyi yaparsanız çocuğun gözünde saygı duyulması gereken bir yetişkin değil başka bir çocuk olursunuz.
Nasıl davranmalıyım peki..bagirarak da yanlış yaptığımı anladım çünkü buda bi ise yaramıyor
 
Bende geçsin istiyorum..iliskimiz güzel olsun istiyorum inanın.. ben istiyorum ki güzel vakit geçirelim kitap okuyalım oyun lim gezelim oturalim.mutlu olalim
 
Keşke yasadikalrimi görseydiniz... ama bende bu durumdan rahatsizim düzelsin istiyorum bu durum..cunku benim hayatımı etkiliyor eşimden uzaklaşıyorum.. sadece çözüm istiyorum nasıl davranmaliyim

öncelikle o küçük ben büyüğüm, bana saygı duymalı düşüncesine son verin
bağırmaya son verin
ön yargılarınıza son verin
sevgiyi, şevkati ön plana alın
bağırmak yerine hedefe yönelik cezalar verin BAĞIRMADAN

mesela, dişlerini fırçalamıyor mu? "tamam" deyin ama "dişlerini fırçalamadan yattığın günlerin ertesi gün abur cubur yiyemezsin kesinlikle çünkü o dişler senin için çok önemli, ileride birgün dişlerinin çürümesi hiç güzel olmaz, ben bunu istemiyorum, seni önemsiyorum" deyin ve bunu ısrarla uygulayın
şeker, çikolata, bisküvi...hiçbir abur cuburdan yemesine izin vermeyin.
ağlayabilir, kızabilir, bağırabilir, vurabilir ama sadece "HAYIR" deyin
bunu ısrarla 2-3 kere uygulasanız bir daha dişlerini fırçalamamazlık yapmaz
 
Bu dediginizi yapacağım..birde dikkatimi çeken babası yokken çok fazla zorlamiyor beni ama babası evdeyken resmen kendisine kızmam için uğraşıyor gibi
 
Seve seve yapmasada yapıyorlar..bu yaslayaşlarda öğrenmeliler

kendi kendilerine öğrenemezler ki. Sabırla öğretmesi gereken sizlersiniz.
çocuk yapması gerekenleri biliyor bundan emin olun. Sadece size karşı yapmak istemiyor. bu durumu değiştirmeye çalışın.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…