Evliliğim ve ben


Çocuklar bir takım şeyleri kasten,bilerek yapıyorlar karşısındaki kişiyi bezdirmek, vereceği tepkiyi ölçmek ve mutsuz etmek için şayet yaptığı olumsuz şeye olmamış gibi davranırsanız yapmayı kesiyor. Tekrar söylüyorum sevgi her şeyi çözmüyor çözmez. Eşimle yaptığınız kıyaslamaya gelince eşim bir yetişkin bahsedilen bir çocuk ve sınırlarını öğrenme aşamasında saçma sapan şeyler yapıyor.. Koltuğa işemek gibi. Sizin öz be öz evladınız 9 yaşında koltuğa işesin gel temizle desin ama siz bağırmayın başını okşayıp ay bebeğim ben seni koşulsuz seviyorum diyin
 
9 yaşında bir oğlum var benimde..hiçbir zaman korkuya dayalı bir sevgi saygı ilişkimiz olmadı ..çocuğa ebeveyni yada öğretmeni ne kadar baskıcı ve katı yaklaşırsa çocukta o kadar hırçınlaşıyor ben çocuklarımda bunu gözlemledim..sevgi ve güven bağı oluşmuşsa arada zaten herşey kendiliğinden çözülüyor
 
aklikarisik .!.:
Keşke yasadikalrimi görseydiniz... ama bende bu durumdan rahatsizim düzelsin istiyorum bu durum..cunku benim hayatımı etkiliyor eşimden uzaklaşıyorum.. sadece çözüm istiyorum nasıl davranmaliyim
Genişletmek için tıkla...
hissetiginiz şeyle alakalı bu..
bizim çocuklarımızda asi oluyor yeri gelince ama eşimden uzaklaşacak durum yaratmıyorum..
çocugunuz oldugu zaman anlayacaksınız bunu. bence bir an önce çocuk yapmaya bakın.
 
Cocuk eyer koltuga isiyorsa, bir derdi vardir yardim almak gerekir. Sizin düsündüyünüz gibi sinirlarimi ölcüyor yok mutsuz etmek istiyor düsüncesi sizin cocukla empati kuramadiginizin göstergesi. Benim cocugum 9 yasinda koltuga cisini yapsa ben ona niye kizayimki problemin nerden kaynaklandigini bulmaya calisirim bir uzman esliyinde. Siz koltuga verdiyiniz önemi biraz cocuga verin. Koltuk bu ya silinir temizlenir yenisi alinir ama evladin yenisi alinmaz.
 
Anne olmamissiniz o yüzdende duygulariniz cok kati bu belli. Ama o cocuklar sonradan olmadi yani sizden öncede vardi ve siz bile bile esinizi öyle kabul etmissiniz cocuklarini kabul etmemissiniz anladigim kadariyla. Bende bunu anlamiyorum cocugu olan birini es olarak secerken hersey iyi güzel ama is cocuklara gelince cocuklar kaka ögggg yapiliyor. Karsiligi agir olur demissiniz cocuklar, ne yazik. Siz böyle tepkili olursaniz onlarinda etkiye tepki göstermesi cok dogal. Siz resmen siddet uygularim diye tehdit ediyorsunuz farkindamisiniz. Böyle yorumlari okuyunca sözün bittiyi yer diyorum.
 

Ne bilipte bunları yazdınız bilemiyorum
Eşimle çocuk sahibi olduğunu bilerek evlendim
Hiç de ögggg yapmadım, akrabaları uyardı beni uzak dur diye, çocuk onlar dedim
Sonra bu çocuk dediklerim, anneleriyle bir olup eşimi zehirlemeye kalktılar, sen ne diyorsun, şiddeti bırak kesmediğime dua etsinler, adam ölümden döndü, sen kime ahkam kesiyorsun ha bu arada babaları reddettim dedi ben görüşmeleri için zorluyorum hala ben mi kötüyüm şimdi

Biraz fevri oldu sanırım =)size biraz bilgi vermeliyim haksızlık etmeyeyim, bu çocukların anneleri sorunlu, onları almak istedim ilk önce, o kadının ilk vukuatı değil bu zehirleme vakası. Babaları dava açtı velayet için, mahkeme pedagog randevusu ayarladı, çocuklarla konuştular, dava sonunda, anneleri ile kalmak istediklerini söyledikleri için velayet durumu değişmedi, mahkeme anne içinde psikiyatri incelemesi istedi, hafif depresif dediler. Hiç olmazsa hafta sonları sorunlardan uzak olsunlar, eğlensinler diye kendimi paraladım ama davranışları değişmedi eve annelerinin ajanı olarak gidip geldiler, anneleri tarafından aylarca taciz edildim , çocukları kurtarmak için belki ben yanlış yaklaşıyorumdur diye doktora gittim, uğraştım durdum ama sonuç değişmedi ve bıraktım. Kötüysem kötüyümdür ama ben ki 100km ötede ki kedi yavrusunu gecenin üçünde almaya gitmiş insanım bırak çocuğu ama bazen olmuyor işte, eşim kendini bana mahçup hissetti bu olanlar yüzünden, koskoca adamın çocuk gibi ağladığını bilirim o kadar çaresiz kaldı, dedim ya kötüysem kötüyüm. Boşanmış annelere tek tavsiyem çocuklarınızı doldurmayın, çirkin işlerinize onları alet etmeyin. Evet çocuklu olduklarını bilerek evlendik ama bunun için ömür boyu kahır çekmek zorunda değil kimse
 
Son düzenleme:
Sizin evladiniza verdiyiniz deyer bukadar olabilir. Ama her anne sizin vermediyiniz o deyeri cocuklarina vermicek diye birsey yok. Evlat buya canin kanin herseyin ötesi varmi? Terbiye oraya isedi buraya isedide bitmiyorki. Cisini tutamayan bir cocugun siddete deyil yardima ihtiyaci vardir. Bundan anne olarakta utanilmaz aksine cözümü aranir. Cözüm aranmayip cocuk suclanirsa iste ozaman utanilmasi gerekir cocuga yardim edilemediyi icin. Koskoca insanlar var hayatlarinda bir olay yasayip etkilenip idrarini tutamayanlar var onlardami kasten yapiyor?
 

Kendinize gelin hanımefendi...
Konu hasta bir cocuk değil.
Konu koltuğa işeyen ve peşine temizle diyen bir cocuk
Sizin cocuk gelişimden anladığıniz bu ise vay turkiyenin haline... demekki yeni nesil dağa taşa işeyen ve normal gören insanlarla dolacak.
Sizin murfak piskolojiniz nereden tutsam elimde kalıyor..
9 yaşındaki bir cocuk bu tavirlari sergiliyorsa uzman yardimi almasi gerektir. Bunun verilen değerle alakasi yok. Çocuğu koltuğa işermek sevgi göstergesi değildir.

Sizin sevgi alginiz bana değişik geldi...
Çocuğunuza özürlü gibi davranmayin ve doğruyu yanlışı öğretin lütfen. Siz yapmazsaniz hayat yapar zaten ama olan.çocuğa olur.

sevgi ve ogluşum nefes aliyor pirt yapdi hadi dünya alkislasin arasinda cok fark var. Siz ikinci kategoride olan anne grubusunuz...
Neyse... sizinki işesin siz silin ben gerektiği cezasini veririm çocuğuma
 
Anlama probleminiz oldugu gibi siddet kötüdürden baslayip annelik demogojisi ile ortaligi ayaga kaldirip cocukla yetiskini bir tutmaniz ve fevri yazilariniz sizde sadece kendini hakli cikartma imaji yaratıyor. Kendi dunyamda yasamak icin size soracak degilim. Ben cocuga durmadan bağırilsin demedim,terbiye oyle olmaz. Zaten burdaki üyeler de bas bas bagirsin çocuk korkudan titresin demiyor olayları carpitmayin. Bana bagrilmasinin konumuzla alakasi yok cunku artik terbiye seviyesini geçtim. Ancak cocuklarin terbiyeye ihtiyacı vardir ve tabiki şiddeti onaylamam ama terbiye surecinde insan cileden cikabilir ve ses yükseltmek makul karşılanabilir. Siz kesinlikle gercek dunyadan uzaksiniz ya da bilincaltinizda bununla ilgili asamadiginiz sorunlar var;bağırmayla mahkeme sürecine girerim demissiniz bu bile durumun göstergesi.
 
Sizin gibi geri kafali ve ilkel, bilincsiz, siddet yanlisi cocuguma deyer vermeyen bir anne olucagima evet sizin tabirinizle yeni nesil anne olmayi yeylerim. Nerden biliyorsun cocugun bilerek isteyerek cisini yaptigini? Müneccimmisiniz? Ama hemen etiketi yapistir coooook biliyorsunuz ya. Ben evet sizin deyiminizle ikinci anne kategorisinde olmayi tercih ediyorum, malum sizin kafa yapinizda birinci anne kategorisi siddet gösteren cocugu terbiye etmeye calisan ceza veren bir anne modeli var. Siz devam edin bildiyiniz yöntemlerle davranmaya. Keske sizin gibi düsünen insanlarada ayni terbiye kurallari uygulansa.
 
Siz herseyi kafaniza göre yorumluyorsunuz, ortaligi okadar cok terbiye kurallari diye inletiyorsunuzki. Evet hanfendi hala konumu savunuyorum, ben esimden ayrilsam ve esim baska biriyle evlense cocugumu hafta sonrari görmek istese babasi olarak ve bende babasina güvenip evladimi onun esinin yanina yollasam o kiside benim cocuguma bagirip pisikolojisini bozsa ortaligi ayagada kaldiririm gidip mahkemeyede veririm süründürürüm cocuguma siddet uygulandigi icin. Birdahada o eve yollamam. Ne demek ya ben gözpmden sakinicam büyütücem emek vericem baskasi gelip sirf babasiyla evlendi diye kizicak. Yok böyle bir dünya. Size göre bu düsüncem gercek dünyadan uzakta oldugumu ve bilinc altimda asamadigim seyler varya, varsin öyle düsünün siz. Size cok garip gelmis olabilir, ama banada inanin sizin düsünceleriniz cok garip ve pervasiz geliyor.
 
Bu arada sevgiyle büyütülen cocuklara özürlü gibi demeniz seviyenizi ortaya koyuyor gercekten hic muhattap olmicagim bir insan türüsünüz. Yok pirt yapti mapti nasil konusmalar bunlar ya, siz devam edin böyle uslupla cocuk büyütüp cezalar vermeye. Cezalarla kaba kuvvetle büyütülen cocuklarin büyüdüklerindeki hallerini görüyoruz her gün tv lerde. Kusura bakmayin ama sizinle daha fazla muhattap olamicam ben, sizinle bu tür diyaloga girmeyi kendi kendime yapilmis hakaret sayiyorum. Siz devam edin kurdugunuz hayatinizda siddet ve zorbalikla kücücük cocuklarin hayatini yönlendirmeye.
 
Konu sahiplerinde de yeni moda, kendini haksız bulan üyeler çıkınca konuya ek abartılı olaylar anlatmalar başladı. Yok işemiş de, temizliceksin demiş de. Tepki aldıktan sonra abartılarak yazıldığı besbelli.
Buradaki üvey annelerin anlamak istemediği şey şu; kimse onlara çocuklar yüzünüze tükürsün siz de yarabbi şükür deyin demiyor. çocukların belli ki bir problemi var belli ki, bu problem bağırılarak kızılarak çözülmez diyor. Kendi çocuğum olsa da bağırırım diyenler olmuş. Tamam bağırdın çocuğuna. Sorun çözüldü mü? E hayır. İşte üvey evlatlarda bunun sonucu ağır oluyor. Çünkü kendi evladınızla aranızdaki diyaloğu o çocukla kurmanız çok zor. Yani bu farkı anlayamayan insanlar internet, bilgisayar falan kullanabiliyor, tuşlara basıp anlamlı cümleler yazıyor, hayret verici.
Üstüne üstlük konu sahibi övünür gibi bir tokat vurmadığından bahsetmiş, bu şiddet eğilimidir. Bahsettiği çocuk da 9 yaşında. 18 değil. Çok derdiniz varsa 18 yaşındaki kazık kadar çocuktan örnek vermeyin burda. Farklı konu açın olsun bitsin.
 

işte sorun burada zaten
bu terbiyesizlik değil
başlı başına çocukta bir "sorun" olduğunu gösteriyor
hiçbir çocuk, hele 9 yaşında, durduk yere koltuğa işeyip de sen temizle demez
çocuğun içinde ne fırtınalar kopuyor kim bilir
annesi bile dolduruyor olsa, çocuk 9 yaşında 9, yetişkin mantığıyla davranabilir mi?
 

benim çocuğum 9 yaşında koltuğa işeyip gel temizle dese
asla ama asla bağırmam
9 yaşında bir çocuk, hem de bilinçli olarak koltuğa işiyorsa mutlaka bunun altında bir şey vardır
çocuğum mutlaka bir noktada mutsuz, huzursuzdur, onu rahatsız edip üzen bir şey vardır
ben ilk bunları düşünürüm
ne yapabilirim diye düşünürüm
ne oldu çocuğuma da bu kadar aykırı bir yolla tepki veriyor diye düşünürüm
ben değil sinirlenmek, üzülürüm!
hiç bir normal çocuk, hem de 9 yaşındaki bir çocuk, durup dururken koltuğa bilinçli olarak işemez
bunu farkedememek için de baya bi duyarsız veya bu konuda bilinçsiz olmak gerekir
 
yahu hepimiz etten kemikteniz, yeri gelir hepimiz çocuklarımıza bağırabiliriz
ama bu "nadir" olması gereken bir şeydir, eşlerimize arada bağırdığımız gibi!
dişlerini fırçalamadı, bağır
yemekte masadan kalktı, bağır
yok oyuncakçıda bir şey istedi, bağır
olur mu böyle?
E-Ğİ-TİM diye bir şey var!!!

ya çok merak ediyorum, bu "bağırma"yı savunan üyeler
eşlerinize, patronlarınıza, annenize, babanıza, bankadaki kasiyere, hastanedeki hemşireye hep bağırarak mı tepki veriyorsunuz? hoşunuza gitmeyen tavırlara maruz kaldığınızda hep bağırabiliyor musunuz?
bunun cevabını gerçekten çok merak ediyorum

bir de yok saymak
neymiş çocuklar çok kötü davranıyormuş
o zaman tepkiyi çocuğa vermeyin kardeşim
babasına verin, öz annesine verin

yok, eşlere bir tepki yok, eşler melek, hepsi elinden geleni yapıyor ama suçlu olan çocuklar
kazık kadar yetişkinlerde bi sorun yok
sorun 9 yaşında 10 yaşında 13 yaşında olan çocuklarda
 

Davranamaz ama konu sahibi bunlari cekmek zorunda değil.
Annesi ve babasi çocuğu piskolog yardimiyla duruma alıştırmaları gerek.
Bunu konu sahibi yapamaz çünkü çocuk duvarini örmüş durumda.

Bence sorun konu sahibinde değil...
Kadin elinden geleni yapmış.
Ben şahsen kendimi geri çekerdim ve çocuğun annesine ultimatum koyarak çocuğun terapi almasini sağlardım.

İcinde kopan firtinalar yapdığı hareketin özürü olamaz. Bu kabul edilecek bir durum değil. Bunu çocuğunda anlamasi gerek
 
Gerçekten üvey anne olup ta çocuklara cektirenlere böyle birde başkalarına akıl verenlere gerçekten şaşıyorum. Allah'a dua etsinlerde birgün bu yaptıkları kendi çocuklarına olmadı torunlarına yapılmasın. Bir çocuğa psikolojik şiddet uygulayan insanların gözümde zerre kadar değeri yok. Ayrıca çocuğu olduğunu bilerek adamlarla evlenirken kimse kafaniza silah dayamadı. Yutamayacağın lokmayı yemeyeceksin diyeyim kibarca. Bu dünyanın birde öteki tarafı var. Ahirette bu çocuklara cektirenlere şimdiden kolaylıklar dilerim.
 

Sizin galiba aşırı büyük bir yaranız var.çocukken çokmu şiddet gördünüz?
Bir annenin çocuğunu gerektiği zaman ve dozunda cezalandirmasi şiddet değildir. Biz buna eğitim diyoruz.
Nasil bir öğretmen sinifta düzeni bozan çocuğa ceza verirse evdede kuralların olmasi şart.
Sonucda balta girmemiş ormanda ben şahsen yaşamıyorum.
Siz nerde ikamet ediyorsunuz bilmiyorum ama benim yaşadığım ülkede 2 yaşındaki kreş çocuğu bile kurallara uyarak büyür.
Aynen, sizin gibi kuralsiz anneden doğan ve büyüyen çocuklar ortada...
Toplumda yerlerini bulamadan solan çiçekler.
Neyse kkde dalaşmak istemiyorum.
Siz istediğiniz gibi eğitin ben istediğim gibi...
 

Agiziniz resmen lağım. Umarim çocuğunuzun yaninda böyle konusmuyorsunuzdur.
Şiddet uygulamayi nerden cikartdiniz? Müneccim sizsiniz galiba...
Siz ilkel varlıklar gibi eğitin çocuğunuzu. Birşey diyen yok. Hatda cümle alemi mahkemeye verin... kime ne?
Sizin yaranız baya baya derin.
Galiba cok dayaklar.yedinizki artik alerjik ve paranoyak haller almişsiniz.
Bir annenin çocuğunu cezalandirmasiyla şiddetti nasil bu denli bağdaşırdınız anlamadim.
Kimse hortumla dövün demiyor...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

O
  • Kilitli
Evlilik korkusu zıt aileler
2 3
Yorumlar
54
Görüntüleme
1K
Olyndra
O
A
Eşimin ailesinin sorunları bizim sorunumuz oldu
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
3K
hermionegrangerrr
H
A
Eşimle artık anlaşamıyoruz büyük bir çıkmazdayız…
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
8K
istugul
I
E
En zor günümde yasadiklarim
6 7 8
Yorumlar
142
Görüntüleme
8K
nilsuu nill
N
M
  • Kilitli
Aşık olan ve evlenmek isteyen adam aile tanışmasından sonra neden vazgeçer?
7 8 9
Yorumlar
162
Görüntüleme
8K
Mollyy
M
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…