Depresif insan da dış dünyayla normal ilişki kurabilir. Ama zaten dışarıdaki ilişkileri nasıldır, sen tam olarak bilemezsin. Çünkü 24 saat onun yanında değilsin. Mesela iş arkadaşlarıyla normal olmayan şeyler olabilir, ama arkadaşlar sana yada onun yüzüne söylemezler. "Bir gariplik var ama neyse" deyip geçerler.
Hayatta herkesin derdi tasası var, herkes kısa süreli depresyonlar yaşar. Onunkisi bunca yıldır ilaca zorunlu bırakan bir durum. Demek ki ağır sayılabilir. Bir de doktorun her seferinde farklı tanılar koymasını anlamadım. Psikiyatristler hemen ilaç yazmaya bakıyorlar. Hani, cerrahların en küçük şeye hemen ameliyat edicez demesi gibi. Kesip biçmek isterler ya. Çünkü işleri bu.
Annesiyle aran nasıl? İletişim kurabilir misin? Doğrudan "cinsellik yok" deme tabii, ama bir sorun mu var, durumu senin düşündüğünden ağır mı gibi konuşabilirsin. "Eşime nasıl daha çok yardımcı olabilirim, akıl verir misiniz" gibi cümlelerle yumuşatabilirsin.
Aileler çok şeyi saklayabiliyor. Umarım senin durumunda böyle bir şey yoktur. Varsa da kayınvalidenin bakışından duruşundan anlarsın bence.
Araba olayını sembolleştirmiş, bu dünyadan öyle kaçıyor.
Çoğu psikiyatrik durumda hastanın cinsellikle hiç işi olmaz. Çünkü beyin ve dolayısıyla hormonlar normal insanınki gibi çalışmaz :/ Ot gibidirler o konuda.
Bir şekilde atlatacağından eminim arkadaşım. Hayat senin, bir kez yaşayacaksın.