- 14 Eylül 2022
- 23
- 6
- 6
- 32
- Konu Sahibi serguzest744869
-
- #1
Eğer işin içinde şiddet başka kadın gibi mevzular yoksa zamanla evlilik oturuyor en azından bir iki sene sonra bu zamanla güleceksin belkide hatta zamanla fark edeceksinki eşin senin huylarını almış sen eşinin huylarını eşine yapma dediğin şeyi sen yaoar olacaksın evlilik mantık işi tamamen gerçekten ama yavaş yavaş oturuyor aslında her kavga her tartışma bir nevi oturmasınada neden oluyorMerhabalar...
Yaklaşık iki aylık evliyim,
Tüm tanışma, evlilik sürecim dört ayda tamamlandi.Kendim lisans mezunuyum, kafa biraz modern işliyor, ailem benim için çok büyük dertler yaşadı, çok ağladılar.Yaş da biraz ilerleyince, hep iyi bir es bulma çabası...Ailemin önerilerinden benim istediğim gibi biri çıkmadı, is, ahlak, eğitim olarak kendi istediğim gibi birini buldum, istedim ki ailem mutlu olsın, kızları kendi istedikleri gibi sıkıntısız bir hayat yasasın, beni mutlu gördükçe onlar da mutlu olsın.Sözün özü, dört ayda evlendik.
Esim biraz marjinal.Kafa yapısını anlamak benim için zor...Yapı itibarı ile de hayattan zevk almayan,biraz asosyal ve depressif biri.Tabi ben bunları evlendikten.sonta daha net gördüm, bu kadar olduğunu bilsem evlilik aşamasında çok kez düşünürdüm.Kendisine bana bu hallerini.neden yansıtmadığını sorduğumda, bir şekilde üstesinden gelirim diye düşündüm ama gelemiyormusum dedi.Bunun yanında, evde her şeye çok karışıyor.Misafir gelince genelde uzak duruyor, ışık, hali, eşya, hiç bir şey isteniyor.eve bir şeye ikna edene kadar canım çıkıyor ve hep bir tartışma hep bir kavga, günlerce küslük.Biz bayanlarin anladığı dilden sevgi şefkat göstergesi yok...
Bunun yanında iyi yanları da var, nereye gittiğine vs karışmaz, kibardır, yemek derdi hiç yoktur,
Ama iki ayda iki gün huzurlu geçmemiştir.Bunun bir çok sebebi var, ama geneli karşı taradın eşya , insan istememesi ile alakalı.Her şeyden ote sorunlar ocin çözüm üretmek istemiyor, konuşmuyor, kafasında belli kalıplar var beni oralara cekmek için elinden geleni yapıyor.Aklımdan bir suruşey sey geçiyor, ne yapacagimi bilemiyorum gram huzur mutluluk yok, değil es arkadaş bile olamadık birbirimize, isterdim ki kendim kadar yakın olsun bana yanında aglayayim ruhumun acısını hissetsin... şimdilik,.olmadı.Napmaliyim...
4 ayda yapılan evliliğin sonuna neden şaşırdınız ki? Ben şaşırmam şahsen. Ben mutfak masama 7 ayda karar verip aldım.Merhabalar...
Yaklaşık iki aylık evliyim,
Tüm tanışma, evlilik sürecim dört ayda tamamlandi.Kendim lisans mezunuyum, kafa biraz modern işliyor, ailem benim için çok büyük dertler yaşadı, çok ağladılar.Yaş da biraz ilerleyince, hep iyi bir es bulma çabası...Ailemin önerilerinden benim istediğim gibi biri çıkmadı, is, ahlak, eğitim olarak kendi istediğim gibi birini buldum, istedim ki ailem mutlu olsın, kızları kendi istedikleri gibi sıkıntısız bir hayat yasasın, beni mutlu gördükçe onlar da mutlu olsın.Sözün özü, dört ayda evlendik.
Esim biraz marjinal.Kafa yapısını anlamak benim için zor...Yapı itibarı ile de hayattan zevk almayan,biraz asosyal ve depressif biri.Tabi ben bunları evlendikten.sonta daha net gördüm, bu kadar olduğunu bilsem evlilik aşamasında çok kez düşünürdüm.Kendisine bana bu hallerini.neden yansıtmadığını sorduğumda, bir şekilde üstesinden gelirim diye düşündüm ama gelemiyormusum dedi.Bunun yanında, evde her şeye çok karışıyor.Misafir gelince genelde uzak duruyor, ışık, hali, eşya, hiç bir şey isteniyor.eve bir şeye ikna edene kadar canım çıkıyor ve hep bir tartışma hep bir kavga, günlerce küslük.Biz bayanlarin anladığı dilden sevgi şefkat göstergesi yok...
Bunun yanında iyi yanları da var, nereye gittiğine vs karışmaz, kibardır, yemek derdi hiç yoktur,
Ama iki ayda iki gün huzurlu geçmemiştir.Bunun bir çok sebebi var, ama geneli karşı taradın eşya , insan istememesi ile alakalı.Her şeyden ote sorunlar ocin çözüm üretmek istemiyor, konuşmuyor, kafasında belli kalıplar var beni oralara cekmek için elinden geleni yapıyor.Aklımdan bir suruşey sey geçiyor, ne yapacagimi bilemiyorum gram huzur mutluluk yok, değil es arkadaş bile olamadık birbirimize, isterdim ki kendim kadar yakın olsun bana yanında aglayayim ruhumun acısını hissetsin... şimdilik,.olmadı.Napmaliyim...
Modern işleyen kafaniz akademi dışında pek işlemiyor gibi gözüküyor :))Merhabalar...
Yaklaşık iki aylık evliyim,
Tüm tanışma, evlilik sürecim dört ayda tamamlandi.Kendim lisans mezunuyum, kafa biraz modern işliyor, ailem benim için çok büyük dertler yaşadı, çok ağladılar.Yaş da biraz ilerleyince, hep iyi bir es bulma çabası...Ailemin önerilerinden benim istediğim gibi biri çıkmadı, is, ahlak, eğitim olarak kendi istediğim gibi birini buldum, istedim ki ailem mutlu olsın, kızları kendi istedikleri gibi sıkıntısız bir hayat yasasın, beni mutlu gördükçe onlar da mutlu olsın.Sözün özü, dört ayda evlendik.
Esim biraz marjinal.Kafa yapısını anlamak benim için zor...Yapı itibarı ile de hayattan zevk almayan,biraz asosyal ve depressif biri.Tabi ben bunları evlendikten.sonta daha net gördüm, bu kadar olduğunu bilsem evlilik aşamasında çok kez düşünürdüm.Kendisine bana bu hallerini.neden yansıtmadığını sorduğumda, bir şekilde üstesinden gelirim diye düşündüm ama gelemiyormusum dedi.Bunun yanında, evde her şeye çok karışıyor.Misafir gelince genelde uzak duruyor, ışık, hali, eşya, hiç bir şey isteniyor.eve bir şeye ikna edene kadar canım çıkıyor ve hep bir tartışma hep bir kavga, günlerce küslük.Biz bayanlarin anladığı dilden sevgi şefkat göstergesi yok...
Bunun yanında iyi yanları da var, nereye gittiğine vs karışmaz, kibardır, yemek derdi hiç yoktur,
Ama iki ayda iki gün huzurlu geçmemiştir.Bunun bir çok sebebi var, ama geneli karşı taradın eşya , insan istememesi ile alakalı.Her şeyden ote sorunlar ocin çözüm üretmek istemiyor, konuşmuyor, kafasında belli kalıplar var beni oralara cekmek için elinden geleni yapıyor.Aklımdan bir suruşey sey geçiyor, ne yapacagimi bilemiyorum gram huzur mutluluk yok, değil es arkadaş bile olamadık birbirimize, isterdim ki kendim kadar yakın olsun bana yanında aglayayim ruhumun acısını hissetsin... şimdilik,.olmadı.Napmaliyim...
Ben de 6 aylık evliyim maalesef benimde ilk aylarım berbat ötesi geçti insan evliliğe biraz zor adapte oluyor erkek için de kadın için de öyle. Ben bir kağıt alıp Bi tarafına iyi olumlu yanlarını diğer tarafa da sevmediğim huylarını beni üzen kıran noktaları yazmıştım sonra uygun bir zaman da güzel Bi vakitte konuştum böyle suçlar gibi değil ( ki öyle olunca hemen savunmaya geçiyorlar ve asla dinlemiyorlar) böyle olduğu zaman çok üzülüyorum işte ya da bana böyle hissettirmistin çok mutlu olmuştum gibi gibi anlattım çoğu şeyi sonrasında da gözlem yaptım hep o dediğim şeylere dikkat ediyor mu özen gösteriyor mu diye baktım çaba gösteriyor tamam dedim. Evlilik zor iki yabancı insanın birbirine alışması aynı evde uyum sağlaması çok daha zor emin olun daha çok yenisiniz. Herkesin kimseye göstermediği gösteremediği yaraları oluyor. davranislarinda size yönelik direkt sizi hedef alan Bi tavrımı var veya başka şeylerden kaynaklı olan şeyler mi var bunları gözlemleyin bence. Yani eğer şiddet yoksa ( fiziksel psikolojik ) sizi rahatsız sizeden üzen durumları güzel bir dille anlatın sonrasında bakarsınız çaba gösteriyorsa çok güzel bir şey ona göre durumu yönetirsiniz.Merhabalar...
Yaklaşık iki aylık evliyim,
Tüm tanışma, evlilik sürecim dört ayda tamamlandi.Kendim lisans mezunuyum, kafa biraz modern işliyor, ailem benim için çok büyük dertler yaşadı, çok ağladılar.Yaş da biraz ilerleyince, hep iyi bir es bulma çabası...Ailemin önerilerinden benim istediğim gibi biri çıkmadı, is, ahlak, eğitim olarak kendi istediğim gibi birini buldum, istedim ki ailem mutlu olsın, kızları kendi istedikleri gibi sıkıntısız bir hayat yasasın, beni mutlu gördükçe onlar da mutlu olsın.Sözün özü, dört ayda evlendik.
Esim biraz marjinal.Kafa yapısını anlamak benim için zor...Yapı itibarı ile de hayattan zevk almayan,biraz asosyal ve depressif biri.Tabi ben bunları evlendikten.sonta daha net gördüm, bu kadar olduğunu bilsem evlilik aşamasında çok kez düşünürdüm.Kendisine bana bu hallerini.neden yansıtmadığını sorduğumda, bir şekilde üstesinden gelirim diye düşündüm ama gelemiyormusum dedi.Bunun yanında, evde her şeye çok karışıyor.Misafir gelince genelde uzak duruyor, ışık, hali, eşya, hiç bir şey isteniyor.eve bir şeye ikna edene kadar canım çıkıyor ve hep bir tartışma hep bir kavga, günlerce küslük.Biz bayanlarin anladığı dilden sevgi şefkat göstergesi yok...
Bunun yanında iyi yanları da var, nereye gittiğine vs karışmaz, kibardır, yemek derdi hiç yoktur,
Ama iki ayda iki gün huzurlu geçmemiştir.Bunun bir çok sebebi var, ama geneli karşı taradın eşya , insan istememesi ile alakalı.Her şeyden ote sorunlar ocin çözüm üretmek istemiyor, konuşmuyor, kafasında belli kalıplar var beni oralara cekmek için elinden geleni yapıyor.Aklımdan bir suruşey sey geçiyor, ne yapacagimi bilemiyorum gram huzur mutluluk yok, değil es arkadaş bile olamadık birbirimize, isterdim ki kendim kadar yakın olsun bana yanında aglayayim ruhumun acısını hissetsin..
Arkadaşımın eşi aklıma geldi...misafir istemezmis eve halı serdirmezmis felan...ne kadar garip...onlar sonunda boşandı kız kurtulduMerhabalar...
Yaklaşık iki aylık evliyim,
Tüm tanışma, evlilik sürecim dört ayda tamamlandi.Kendim lisans mezunuyum, kafa biraz modern işliyor, ailem benim için çok büyük dertler yaşadı, çok ağladılar.Yaş da biraz ilerleyince, hep iyi bir es bulma çabası...Ailemin önerilerinden benim istediğim gibi biri çıkmadı, is, ahlak, eğitim olarak kendi istediğim gibi birini buldum, istedim ki ailem mutlu olsın, kızları kendi istedikleri gibi sıkıntısız bir hayat yasasın, beni mutlu gördükçe onlar da mutlu olsın.Sözün özü, dört ayda evlendik.
Esim biraz marjinal.Kafa yapısını anlamak benim için zor...Yapı itibarı ile de hayattan zevk almayan,biraz asosyal ve depressif biri.Tabi ben bunları evlendikten.sonta daha net gördüm, bu kadar olduğunu bilsem evlilik aşamasında çok kez düşünürdüm.Kendisine bana bu hallerini.neden yansıtmadığını sorduğumda, bir şekilde üstesinden gelirim diye düşündüm ama gelemiyormusum dedi.Bunun yanında, evde her şeye çok karışıyor.Misafir gelince genelde uzak duruyor, ışık, hali, eşya, hiç bir şey isteniyor.eve bir şeye ikna edene kadar canım çıkıyor ve hep bir tartışma hep bir kavga, günlerce küslük.Biz bayanlarin anladığı dilden sevgi şefkat göstergesi yok...
Bunun yanında iyi yanları da var, nereye gittiğine vs karışmaz, kibardır, yemek derdi hiç yoktur,
Ama iki ayda iki gün huzurlu geçmemiştir.Bunun bir çok sebebi var, ama geneli karşı taradın eşya , insan istememesi ile alakalı.Her şeyden ote sorunlar ocin çözüm üretmek istemiyor, konuşmuyor, kafasında belli kalıplar var beni oralara cekmek için elinden geleni yapıyor.Aklımdan bir suruşey sey geçiyor, ne yapacagimi bilemiyorum gram huzur mutluluk yok, değil es arkadaş bile olamadık birbirimize, isterdim ki kendim kadar yakın olsun bana yanında aglayayim ruhumun acısını hissetsin... şimdilik,.olmadı.Napmaliyim...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?