Annemin bana eşimle evlilik düşünmeye başladığımızda ilk tavsiyesi şu oldu.Kızım her konuda konuşabiliyor musunuz?Sıkılıyor musun onunla iken,buna çok dikkat et.
Ben babana küstüğümde hiç bir şeyini olmasa muhabbetini özlüyorum.
Benim çenem düşük eşime göre. Çok detaylı anlatırım her şeyi. Ama dengeyi kurabiliyoruz.Bazen saatlerce konuşuyoruz bazen ayrı odalarda takılıp kitap, tv gibi bireysel vakit de geçiriyoruz.Mesela bu akşam migrenim vardı keyfim yoktu.Eşim işle ilgili başladı anlatmaya:) Üff başım ağrıyor demedim, şu an seninle ilgilenemem demedim. O an çok heyecanlı anlatıyordu bölmedim can kulağıyla dinledim.
Ya da bazen ben anlatıyorum o pür dikkat video izliyor,bir şeyler okuyor oluyor. Hemen durdurup dinliyor.
Yani denge önemli. İnsan en çok eşiyle konuşabilmeli.Her konuda.Saçmalamalı,gülmeli.Başkasına anlatsanız zerre ilgi çekici ya da komik olmayan bir konu ikiniz arasında özel,kahkahalarla hatırlayacağınız anlar,anılar olabilmeli.Özel kılan bu.
