EVLİLİK,ÇOCUK SAHİBİ OLMAK...

yenGEnC · 18 Şubat 2022

sunsea .!.:
Evliliği neden boyu aşılamaz sorumluluk olarak görüyorsunuz ki ? Görmeyin bence . Çünkü gerçekten sorumluluklar paylaşıldıkça insan rahatlıyor . Ben evlilikten korkardım .Genel olarak da sizin gbi düşünüyordum . Bayağı sevdim evli olmayı şaşırtıcı bir biçimde .Evliliği övüyor gbi oldum dimi Evlenmek istemiyorsanız kesinlikle evlenmeyin saygı duyuyorum. Asılamaz sorumluluk sözcükleri dikkatimi çekti sadece :)

Yaaaa bekar hayatım çok güzel,acikçasi kaybetmek istemiyorum. Mesela daha yeni işten ayrılıp bilet alıp komşu ülkeye gittim. Kenardaki param bana yeter, ödemem gereken masraflar yok, ailem 'nereye böyle' demeyi bırakalı çok oldu. Ya da sırf öylesine, biri çağırır o şehre giderim, çoğu akşam eve geliş saatim 11, eşle dostla tiyatroya gitmeyi, tanımadığım turistlerle buluşup onları gezdirmeyi severim.
Evlenince her akşam evde adam beni bekliyor. Ne kadar spontane plan yapacağım ki? Ayrıca düşünmem gereken ev bütçesi olacak, evin eksikleri, sorumlulukları, ne kadar beraber yapsak da yemeği,temizliği,çamaşırı ütüsü (aile evinde biriktirip haftada bir kendi kiyafetlerimi yıkıyorum,çogununu utusuz giyiyorum oluyo bitiyo)
Ne bileyim...
Bir de flortoz biriyim..coook severim ki yeni biriyle tanışayim,minik minik yakinlasayim,tanimaya çalışayim, onla planlar yapayım, kalbimi yeni başlayan aşkın heyecanı pitpitlatsin böyle

O yüzden evliliğe biraz uzağım. Bu arada 31 olacağım bu yaz

Ama yengeç burcuyum. Muhtaç olduğum evcimenlik zaten bana verilmiş

biraz daha hazır oldugumda ben de dusuncegim bence.

Mutlu2890 · 18 Şubat 2022

Sunshine1 .!.:
Evlilikte sürekli mutlu olduğunu söyleyende bence yalan söylüyordur. Sürekli toz pempe değil çünkü hayat. Evliliğiniz eş seçimine bağlı genel olarak bahsetmek gerekirse iyi evliliğim var. Çalışıyorum izin günümde geziyorumda evde öğlene kadar da yatıyorum. Eşim zorlamaz sosyal hayatımız aktiftir evde yardımcıdır ve üzerime titrer. Şikayet ettiklerm yok mu ? var elbette. Anlaşılamayan noktalar kızdığım noktalar var. İlk senesi zor evliliğin mesela. İki farklı düşüncedeyiz bazen çatışıyoruz. Evlenmek istiyorsanız iyi bir eş seçin tanıyın hedeflerini sorun hem mantık hem sevgiyle yaklaşın. İyi bir eş olursa zaten çocuk için korkmanıza gerek yok

yenGEnC .!.:
Benim çevremde hem iyi evlilikler var hem kötü. En yakınlarımda da öyle. O yüzden 'tum evlilikler kötüdür' diyemiyorum, ama yine de evlenesim yok. Bekarligi,boyumu aşan sorumluluklarım olmamasını çok seviyorum çünkü .
Ama mutsuz insnalara bakınca şunu goruyorum (ki Türkiye'nin boşanma oranını yükselten bir sulaleye mensubum. Gözlem yapmak için çok imkanım oldu) insanlar daha sevgiliyken , nisanliyken katlanamayacagi şeyleri görüyor ama ya gözünü gelinlik bürüdügünden, ya ailelere haber vermişken geri dönme motivasyonunu bulamadığından devam ediyorlar. Sonra evleniyorlar,aynı sorunlar daha çok göze batmaya benziyor. yakın arkadaşım mesela nisanliyken 'bunca şey oldu,Nisan atamam, en kotu bosanirim' demişti bakış açısına bak,Nisan atmaya cesareti olmayan insan nasıl boşansin. Sonuç olarak uzun yıllardır evli çocuklu ve mutsuz. Aile gibi değiller ama boşanmiyorlar da...
Kimsenin kendisini çok fazla saklayacağıni düşünmüyorum, ama az ama çok herkes ne olduğunu belli ediyor. İşte yoldaki işaretleri iyice takip etmek, 'bu huyu ömür boyu çekebilir miyim' sorusunu sormak, eğer cevap evetse o huyuyla kabul edip bu konuda sorun çıkarmamak, eğer cevap hayırsa yol yakınken dönmek lazım...

Böyle bir durumdayken nişan attım.Elle tutulur bir şey yoktu ama hislerim vazgeçmemi istiyordu.Kendimi tanıdıkça ne kadar çok şey varmış vazgeçmemi gerektiren..Ben de hep baskıyla nişanı bozmaktan vazgeçiyordum.Hep kendimi suçluyordum..Evlenince düzelir ,yoluna girer zannediyordum.Ama son aşamada vazgeçtim.Üzerimden ağır bir yük indi.İyiki de vazgeçmişim..

umutvenese · 18 Şubat 2022

yenGEnC .!.:
Yaaaa bekar hayatım çok güzel,acikçasi kaybetmek istemiyorum. Mesela daha yeni işten ayrılıp bilet alıp komşu ülkeye gittim. Kenardaki param bana yeter, ödemem gereken masraflar yok, ailem 'nereye böyle' demeyi bırakalı çok oldu. Ya da sırf öylesine, biri çağırır o şehre giderim, çoğu akşam eve geliş saatim 11, eşle dostla tiyatroya gitmeyi, tanımadığım turistlerle buluşup onları gezdirmeyi severim.
Evlenince her akşam evde adam beni bekliyor. Ne kadar spontane plan yapacağım ki? Ayrıca düşünmem gereken ev bütçesi olacak, evin eksikleri, sorumlulukları, ne kadar beraber yapsak da yemeği,temizliği,çamaşırı ütüsü (aile evinde biriktirip haftada bir kendi kiyafetlerimi yıkıyorum,çogununu utusuz giyiyorum oluyo bitiyo)
Ne bileyim...
Bir de flortoz biriyim..coook severim ki yeni biriyle tanışayim,minik minik yakinlasayim,tanimaya çalışayim, onla planlar yapayım, kalbimi yeni başlayan aşkın heyecanı pitpitlatsin böyle
O yüzden evliliğe biraz uzağım. Bu arada 31 olacağım bu yaz
Ama yengeç burcuyum. Muhtaç olduğum evcimenlik zaten bana verilmiş biraz daha hazır oldugumda ben de dusuncegim bence.

Ay ne güzel anlatmışsınız, tadını çıkarın bu hayatın :)

Kafasikarisikbirisi · 18 Şubat 2022

Mutlu2890 .!.:
Bu konuları neden bu kadar çok sorguladığımı bilmiyorum..Bekar biri olarak evlilik ve çocuk konusu hakkında çok düşünüyorum. Ama bunları isteyip istemediğimi de bilmiyorum.Bir karar verecek olsam içim rahat eder sonuçta.İki uçtaki kararlar da beni tatmin etmiyor.
Öğretmenim ve malesef o kadar çok aile travmalarına şahit oluyorum ki.Çocukların akademik başarıları,psikolojik sağlıkları vs hep aileye bağlı.O kadar çok olaya şahit oldum ki ,çocuklara çok üzüldüm.Annesi şiddet gören mi dersiniz,babası madde kullanan mı dersiniz,anne babası boşanan mı dersiniz..Bunları geçtim ailesi büyümemiş olanlar mı dersiniz..Çok nadir mutlu aileler gördüm.
Arkadaşlarla oturuyorum,her sohbeti eş memnuniyetsizliği ve çocuk sorumluluğunun ağırlığı üzerine..Kimse eşinden memnun değil..Kimse mutlu değil..Kimse çocuğuna söz geçiremiyor..Kimsenin kendine ayıracak vakti yok..
Beylerin olduğu grubun sohbetine dahil oluyorum.Onlara hayat çok güzel..O kadar çok eğleniyorum ki...Bilimden,sanattan konuşup bu konuşarla alakalı espriler yapıyoruz ...Teneffüs boyunca kahkaha atıypruz filan..Ama hanımlar hep şikayetçi..Şimdi diyeceksiniz ki onların evlilik,çoluk/çocuk sorumluluğu hep eşlerinde..Onlara hava hoş.Haklısınız belki de..
Hem eğlenip,hem sosyalleşip,hem mutlu olup evli -çocuklu olunur mu?Sevgi dolu ,mutlu evlilikler yok mu?Çocuğunu dert değil de aşk olarak gören yok mu??
Peki ben ne istiyorum...

Var tabiki herkesin evliliği kötü olacak demek degil ki bu biraz şans biraz da tecrübe işi gibi dogru seçimi yapmak önemli evlilik konusunda bişey diyemem yeri geliyor bende içinden çıkmakta zorlandığım şeyler yaşadım ama çocuk konusunda çocugumu dert olarak görmedim bana engel olarak da görmüyorum istedikten sonra çocukla gezilir, sosyalleşebilirsin bana göre çocugum hayatımdaki şans yeri gelir çok zorlanırım ama o da zamanla geçiyor bugün babası ile 2 3 saat dışarıdaydı evde yoklugu nasıl belli oluyor anlatamam o zaman bile özlüyor insan valla söyleyecek tek sözüm var annelik zorlayıcı ama mucizevi bişey şu hayatta pişman olmayacagım tek şey

morningmoon · 18 Şubat 2022

Sizinle gülüp eğlenen, entellektüel şakalar yapan adamlar evde elinden telefon düşmeyen, eşiyle iki sohbet etmeyen adamlar haline gelince kadınlar mutsuz oluyor işte. Mutsuz kadınlar da çocuklarından dahi bezen, her şeyi görev haline getiren, günü kurtarmak için yaşayan, kendini değersiz hisseden kadınlar haline geliyor.

Annelik zor değil desem yalan olur. Yani özellikle akşama kadar tek başına çocuk bakan kadınlar için (ben

) zor. Ama akşam eşim geldiğinde hala çok heycanlanıyorum. Yükümün çok hafiflediğini hissediyorum. Birlikte gülebiliyoruz, sohbet edebiliyoruz. Çocuklarla oyunlar oynayabiliyoruz, onlar uyuyunca hadi şunu izleyelim şunu yapalım diyebiliyoruz. Kendime bakmayı da çok seviyorum, gezmeyi de çok seviyorum, çocuklarımı eşimi çok seviyorum.

İnsanlar mutluluğundan kolay kolay bahsetmez ama dertlerinden çok fazla bahseder. Belki o yüzden siz de tüm ilişkileri öyle görüyorsunuz ama değil. Ne istediğinizi bilir ve sadece evlenmek için evlenmezseniz sorun olmaz. Bir şeyler yürümediğinde insan gibi boşanabilecek eş bile önemlidir.

Nişanlılık en az 1 sene olmalı bence

o zaman at koyun kara koyun gayet belli oluyor. Kadınlar bunu görmezden geliyor ya da evlenince düzelir diye düşünüyor. Ama maalesef..

Pembroken · 18 Şubat 2022

Sosyallesmek mi o da ne dermisim. 1 hafta oldu disari cikmadim. Bebek 8 aylik susmuyor uyumuyor. Mutluluk? Valla rahat rahat tuvalete gittim mi banyo yaptimmi yada cocugu dandinleyip yemegi yetistirebildim mi. Bunlar iste biraz mutlu oldugum zamanlar... 1 bucukta yatip 7de kalkiyorum aralarda hep aglayip uyaniyor. Tam yemek yicem uyaniyor. Suratim olmus orman. Neyse iste buna da sukur. :cry:

tomvejerry · 18 Şubat 2022

Oncelikle herkesin anlamasi gereken sey cocugun ve evliligin insanin hayatini ne kadar cok degistirdigi. Evlilik bir yere kadar. Eger cocuk yoksa, iki sevgili gibi yasanir. Cocuk insani A dan Z ye bir anda degistiren bir durum. Cocugun sorumlulugundan yakinan anneler cocuklarini sevmiyorlar mi? Tabii ki de seviyorlar. Cocugu olmayan insanlarin anlamakta zorlandigi sey bu sanirim. Cocugu sevmekle, cocukla kaybedilen eski benlik, ozgurluk, ve kisilik ayni seyler degil. Ben mesela.. Cocugumdan once cok kafama gore bir hayat yasiyordum. Gelirim iyiydi, istedigim herseye param yetiyordu. Istedigim tatile cikiyordum, istedigim mekana giriyordum, istedigim sinemaya gidiyordum, evden cikisim aksam ustu, eve girisim gece 1-2 idi. Genc bir kadin olarak, cok mutlu ve hur hissediyordum kendimi. Esimle tanistim. Is cikislari gidip onda kaldigim cok oluyordu. Gece 1-2 hic fark etmez.

Cocugum dogdu.. Benden ve esimden baska bakacak kimsemiz olmadigindan hic bir yere gidemez olduk. Aglamasiydi, uykusuydu, yemegiydi derken 24 saatimiz cocuk bakmak uzerine gecmeye basladi. Sosyallesmek, anca birini bulurda cocuga baktirirsak 2-4 saat kacip, sonra hemen eve gelecegimiz sekilde yasanmaya basladi. Yemekler soguk yendi, cay kahve soguk icildi. Ozgurlugumuz tamamen kisitlandi. Eski beni taniyan arkadaslarimla gorusemez oldum. Onlarin tanidigi ben gitmis yerine hayati cocugun etrafinda donen bir anne gelmisti. Eee, cocugumu sevmiyor muyum? Alakasiz seviyorum. Ama eski benligimi de ozluyorum. Cunku o hayati da cok sevmistim. Cok ozgurdum. Simdi ev isi, yemek, cocuk, is hayati derken evet bak gunlerdir oje sursem mi diye dusunuyorum bir turlu suremedim. Cocukla birlikte insanin TUM hayati degisiyor. um hayatini degistirmek istiyor musun ona gore dusun. Anne olduktan sonra anladim ki, anneligi her karakter kaldiramaz. Gercekten saglam bir psikoloji isteyen bir durum.

sunsea · 18 Şubat 2022

yenGEnC .!.:
Yaaaa bekar hayatım çok güzel,acikçasi kaybetmek istemiyorum. Mesela daha yeni işten ayrılıp bilet alıp komşu ülkeye gittim. Kenardaki param bana yeter, ödemem gereken masraflar yok, ailem 'nereye böyle' demeyi bırakalı çok oldu. Ya da sırf öylesine, biri çağırır o şehre giderim, çoğu akşam eve geliş saatim 11, eşle dostla tiyatroya gitmeyi, tanımadığım turistlerle buluşup onları gezdirmeyi severim.
Evlenince her akşam evde adam beni bekliyor. Ne kadar spontane plan yapacağım ki? Ayrıca düşünmem gereken ev bütçesi olacak, evin eksikleri, sorumlulukları, ne kadar beraber yapsak da yemeği,temizliği,çamaşırı ütüsü (aile evinde biriktirip haftada bir kendi kiyafetlerimi yıkıyorum,çogununu utusuz giyiyorum oluyo bitiyo)
Ne bileyim...
Bir de flortoz biriyim..coook severim ki yeni biriyle tanışayim,minik minik yakinlasayim,tanimaya çalışayim, onla planlar yapayım, kalbimi yeni başlayan aşkın heyecanı pitpitlatsin böyle
O yüzden evliliğe biraz uzağım. Bu arada 31 olacağım bu yaz
Ama yengeç burcuyum. Muhtaç olduğum evcimenlik zaten bana verilmiş biraz daha hazır oldugumda ben de dusuncegim bence.

Seninle aynı yastayım 2 yıldır da evliyim

ev ekonomisi konusunda kesinlikle sana hak veriyorum . Aile evinde ne fatura bilirdim ne de kira

onun dışında spontane yapılan şeyler ya da iş bölümü konusunda hiç sıkıntı olmuyor . Hatta yukum azaldı bile diyebilirim . Aman neyse işte gez,toz,keyfine bak ne zaman istersen o zaman zaten

Sadece benim korkularım vardı ,gereksizmis evlenince onu anladım

Miknatiss · 18 Şubat 2022

tomvejerry .!.:
Oncelikle herkesin anlamasi gereken sey cocugun ve evliligin insanin hayatini ne kadar cok degistirdigi. Evlilik bir yere kadar. Eger cocuk yoksa, iki sevgili gibi yasanir. Cocuk insani A dan Z ye bir anda degistiren bir durum. Cocugun sorumlulugundan yakinan anneler cocuklarini sevmiyorlar mi? Tabii ki de seviyorlar. Cocugu olmayan insanlarin anlamakta zorlandigi sey bu sanirim. Cocugu sevmekle, cocukla kaybedilen eski benlik, ozgurluk, ve kisilik ayni seyler degil. Ben mesela.. Cocugumdan once cok kafama gore bir hayat yasiyordum. Gelirim iyiydi, istedigim herseye param yetiyordu. Istedigim tatile cikiyordum, istedigim mekana giriyordum, istedigim sinemaya gidiyordum, evden cikisim aksam ustu, eve girisim gece 1-2 idi. Genc bir kadin olarak, cok mutlu ve hur hissediyordum kendimi. Esimle tanistim. Is cikislari gidip onda kaldigim cok oluyordu. Gece 1-2 hic fark etmez.

Cocugum dogdu.. Benden ve esimden baska bakacak kimsemiz olmadigindan hic bir yere gidemez olduk. Aglamasiydi, uykusuydu, yemegiydi derken 24 saatimiz cocuk bakmak uzerine gecmeye basladi. Sosyallesmek, anca birini bulurda cocuga baktirirsak 2-4 saat kacip, sonra hemen eve gelecegimiz sekilde yasanmaya basladi. Yemekler soguk yendi, cay kahve soguk icildi. Ozgurlugumuz tamamen kisitlandi. Eski beni taniyan arkadaslarimla gorusemez oldum. Onlarin tanidigi ben gitmis yerine hayati cocugun etrafinda donen bir anne gelmisti. Eee, cocugumu sevmiyor muyum? Alakasiz seviyorum. Ama eski benligimi de ozluyorum. Cunku o hayati da cok sevmistim. Cok ozgurdum. Simdi ev isi, yemek, cocuk, is hayati derken evet bak gunlerdir oje sursem mi diye dusunuyorum bir turlu suremedim. Cocukla birlikte insanin TUM hayati degisiyor. um hayatini degistirmek istiyor musun ona gore dusun. Anne olduktan sonra anladim ki, anneligi her karakter kaldiramaz. Gercekten saglam bir psikoloji isteyen bir durum.

Bu kadar güzel ve net anlatılabilirdi çok güzel özetlemişsiniz

Dianysos · 18 Şubat 2022

Mutlu2890 .!.:
Bu konuları neden bu kadar çok sorguladığımı bilmiyorum..Bekar biri olarak evlilik ve çocuk konusu hakkında çok düşünüyorum. Ama bunları isteyip istemediğimi de bilmiyorum.Bir karar verecek olsam içim rahat eder sonuçta.İki uçtaki kararlar da beni tatmin etmiyor.
Öğretmenim ve malesef o kadar çok aile travmalarına şahit oluyorum ki.Çocukların akademik başarıları,psikolojik sağlıkları vs hep aileye bağlı.O kadar çok olaya şahit oldum ki ,çocuklara çok üzüldüm.Annesi şiddet gören mi dersiniz,babası madde kullanan mı dersiniz,anne babası boşanan mı dersiniz..Bunları geçtim ailesi büyümemiş olanlar mı dersiniz..Çok nadir mutlu aileler gördüm.
Arkadaşlarla oturuyorum,her sohbeti eş memnuniyetsizliği ve çocuk sorumluluğunun ağırlığı üzerine..Kimse eşinden memnun değil..Kimse mutlu değil..Kimse çocuğuna söz geçiremiyor..Kimsenin kendine ayıracak vakti yok..
Beylerin olduğu grubun sohbetine dahil oluyorum.Onlara hayat çok güzel..O kadar çok eğleniyorum ki...Bilimden,sanattan konuşup bu konuşarla alakalı espriler yapıyoruz ...Teneffüs boyunca kahkaha atıypruz filan..Ama hanımlar hep şikayetçi..Şimdi diyeceksiniz ki onların evlilik,çoluk/çocuk sorumluluğu hep eşlerinde..Onlara hava hoş.Haklısınız belki de..
Hem eğlenip,hem sosyalleşip,hem mutlu olup evli -çocuklu olunur mu?Sevgi dolu ,mutlu evlilikler yok mu?Çocuğunu dert değil de aşk olarak gören yok mu??
Peki ben ne istiyorum...

Eh tabi evde hanımlarına yıkmışlar çamaşırı ütüyü yemeği, sanattan bahsedenler tabi. Bende akşam hangi çamaşırı hangi çocuğu yıkayacağımı düşünmediğimde çok iyi felsefe yapıyorum ve hatta çok komik de oluyorum

not: evlenin ama çocuk yapmayın…

zxshermine · 19 Şubat 2022

morningmoon .!.:
Sizinle gülüp eğlenen, entellektüel şakalar yapan adamlar evde elinden telefon düşmeyen, eşiyle iki sohbet etmeyen adamlar haline gelince kadınlar mutsuz oluyor işte. Mutsuz kadınlar da çocuklarından dahi bezen, her şeyi görev haline getiren, günü kurtarmak için yaşayan, kendini değersiz hisseden kadınlar haline geliyor.

Annelik zor değil desem yalan olur. Yani özellikle akşama kadar tek başına çocuk bakan kadınlar için (ben) zor. Ama akşam eşim geldiğinde hala çok heycanlanıyorum. Yükümün çok hafiflediğini hissediyorum. Birlikte gülebiliyoruz, sohbet edebiliyoruz. Çocuklarla oyunlar oynayabiliyoruz, onlar uyuyunca hadi şunu izleyelim şunu yapalım diyebiliyoruz. Kendime bakmayı da çok seviyorum, gezmeyi de çok seviyorum, çocuklarımı eşimi çok seviyorum.

İnsanlar mutluluğundan kolay kolay bahsetmez ama dertlerinden çok fazla bahseder. Belki o yüzden siz de tüm ilişkileri öyle görüyorsunuz ama değil. Ne istediğinizi bilir ve sadece evlenmek için evlenmezseniz sorun olmaz. Bir şeyler yürümediğinde insan gibi boşanabilecek eş bile önemlidir.

Nişanlılık en az 1 sene olmalı bence o zaman at koyun kara koyun gayet belli oluyor. Kadınlar bunu görmezden geliyor ya da evlenince düzelir diye düşünüyor. Ama maalesef..

Maşallah. Mutluluğunuz daim olsun.

Bittimiki · 20 Şubat 2022

Bebek doğduğu an, "yaşam destek ünitesine" dönüşüyor insan. Hayatın bu küçük sevimli insanı yaşatmaya çalışmakla geçiyor. Zaten birey olabilmiş ise eşler, herkes sorumluluğunu biliyorsa sorun yok. Ama bı odunsa eşiniz... Yük 5 haattaa 500 kat çoğalıyor. Ben iki çocuğumu da yalnız büyüttüm. 30 günlük Bebek gazı var ağlıyor, lohusayim.
Sırtımdan ter akıyor. agrilarim var, sezaryenliyim Üzülüyorsun bebeğim acı çekiyor diye. Elimden bişey gelmiyo...trip atan eşim Eşim avazı çıktığı kadar bağırarak, "SUSTUR ŞU ÇOCUĞU" diyor ve bu aylarca devam ediyor falan. Yazsam roman olur. Hala evliyim. Kendimi yıllarca görmezden gelmenin hüznünü, iliklerime kadar hissediyorum...
En büyük problem, burda eş bana göre. Destek olan gülümseyen bir insanla her zorluk aşılır.

Mutlu2890 · 21 Şubat 2022

Bittimiacaba .!.:
Bebek doğduğu an, "yaşam destek ünitesine" dönüşüyor insan. Hayatın bu küçük sevimli insanı yaşatmaya çalışmakla geçiyor. Zaten birey olabilmiş ise eşler, herkes sorumluluğunu biliyorsa sorun yok. Ama bı odunsa eşiniz... Yük 5 haattaa 500 kat çoğalıyor. Ben iki çocuğumu da yalnız büyüttüm. 30 günlük Bebek gazı var ağlıyor, lohusayim.
Sırtımdan ter akıyor. agrilarim var, sezaryenliyim Üzülüyorsun bebeğim acı çekiyor diye. Elimden bişey gelmiyo...trip atan eşim Eşim avazı çıktığı kadar bağırarak, "SUSTUR ŞU ÇOCUĞU" diyor ve bu aylarca devam ediyor falan. Yazsam roman olur. Hala evliyim. Kendimi yıllarca görmezden gelmenin hüznünü, iliklerime kadar hissediyorum...
En büyük problem, burda eş bana göre. Destek olan gülümseyen bir insanla her zorluk aşılır.

Peki neden hala birliktesiniz?

Bittimiki · 21 Şubat 2022

Mutlu2890 .!.:
Peki neden hala birliktesiniz?

Bunu kendime çok sordum. Doğduğum evin kaderiymis bu. Bir psikolog bahsetti, o kaderden çıkmadan, boşanmayı tavsiye etmiyorum diyor. Bende Boşanmak çare değil diye düşünüyorum. Uzun yıllar sonra aslında, yetişkin bir insan olmadığımı. Hatta bağımlı olduğumu anladım. Yeni yeni düzene sokuyorum hayatımı. Kendimi savunuyorum, kendim için yaşıyorum. Bakıyorum herşey benim değişimimle değişiyor.

Tintintinfifi · 21 Şubat 2022

Karrtanemm .!.:
Eh tabi evde hanımlarına yıkmışlar çamaşırı ütüyü yemeği, sanattan bahsedenler tabi. Bende akşam hangi çamaşırı hangi çocuğu yıkayacağımı düşünmediğimde çok iyi felsefe yapıyorum ve hatta çok komik de oluyorum not: evlenin ama çocuk yapmayın…

O adamlara versinler el kadar bebeleri kadınlarda sanat sergisi gezsinler bakalım noluyo
Adamlar ne konuşuyo kadınlar ne konuşuyo

Momofthecats · 22 Şubat 2022

Mutlu2890 .!.:
Bu konuları neden bu kadar çok sorguladığımı bilmiyorum..Bekar biri olarak evlilik ve çocuk konusu hakkında çok düşünüyorum. Ama bunları isteyip istemediğimi de bilmiyorum.Bir karar verecek olsam içim rahat eder sonuçta.İki uçtaki kararlar da beni tatmin etmiyor.
Öğretmenim ve malesef o kadar çok aile travmalarına şahit oluyorum ki.Çocukların akademik başarıları,psikolojik sağlıkları vs hep aileye bağlı.O kadar çok olaya şahit oldum ki ,çocuklara çok üzüldüm.Annesi şiddet gören mi dersiniz,babası madde kullanan mı dersiniz,anne babası boşanan mı dersiniz..Bunları geçtim ailesi büyümemiş olanlar mı dersiniz..Çok nadir mutlu aileler gördüm.
Arkadaşlarla oturuyorum,her sohbeti eş memnuniyetsizliği ve çocuk sorumluluğunun ağırlığı üzerine..Kimse eşinden memnun değil..Kimse mutlu değil..Kimse çocuğuna söz geçiremiyor..Kimsenin kendine ayıracak vakti yok..
Beylerin olduğu grubun sohbetine dahil oluyorum.Onlara hayat çok güzel..O kadar çok eğleniyorum ki...Bilimden,sanattan konuşup bu konuşarla alakalı espriler yapıyoruz ...Teneffüs boyunca kahkaha atıypruz filan..Ama hanımlar hep şikayetçi..Şimdi diyeceksiniz ki onların evlilik,çoluk/çocuk sorumluluğu hep eşlerinde..Onlara hava hoş.Haklısınız belki de..
Hem eğlenip,hem sosyalleşip,hem mutlu olup evli -çocuklu olunur mu?Sevgi dolu ,mutlu evlilikler yok mu?Çocuğunu dert değil de aşk olarak gören yok mu??
Peki ben ne istiyorum...

Iste tam da bu noktada su sonuca variyorum ben. Cogu kadin evlendikten sonra illaki cocuk da yapmali dusuncesi ve sosyal baskisi ile cocuk yapiyor. Yani bir gorev gibi. Cocuk buyuk sorumluluk ve erkegin bu konuda destegini alabilmek bence bir mucize. Vardir tabi oyle erkekler de istisna. Gercekten anne olmayi kendi hur iradeniz ile istiyorsaniz cocuk yapmalisiniz. Kadinlar gucludur ama anneler cok daha gucludur. Isteyerek yaptiginiz cocuga es destegi olsun olmasin aslanlar gibi bakarsiniz. Ama istemediginiz halde sosyal baskilardan etkilendiginiz icin, anne olmadiginiz icin kendinizi eksik hissettiginiz icin ya da yaslaninca yalniz kalmayalim diye dusundugunuz icin cocuk yaparsanız iste o zaman cocuk hayatiniza vurulmus kelepceden baska bir sey olmaz.

EVLİLİK,ÇOCUK SAHİBİ OLMAK...

Ayrıntılı Düzenleme

yenGEnC

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Mutlu2890

Popüler Üye

umutvenese

Aktif Üye

Kafasikarisikbirisi

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

morningmoon

🌜✨

Pembroken

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

tomvejerry

Love is.. <3

sunsea

Guru

Miknatiss

Delileri mıknatıs gibi çekerim

Dianysos

Aktif Üye

zxshermine

Nirvana

Bittimiki

Aktif Üye

Mutlu2890

Popüler Üye

Bittimiki

Aktif Üye

Tintintinfifi

Popüler Üye

Momofthecats

If not now, when?

Benzer Konular