EVLİLİK,ÇOCUK SAHİBİ OLMAK...

Yeni evliyken işten gelirdim amaan boşver yemeği der yumurta tost yapar geçerdik. Akşam el ele koyun koyuna film izlerdik. Haftasonu onikide uyandırdık akşama kadar gezerdik.
Şimdi çocuk zaten 8.30-9 da uyuyor. O saate kadar tv yok. Çocuk kuru tostla doymaz. Çorbası, sebze yemeği, et yemeği gibi bir şey yapmak lazım. E bu da mesai haliyle.
Yada haftsonu çocuğa bir şey ifade etmiyor o yine sekizde uyanıyor en geç. Ben öğlene kadar uyurum diyemiyorsun mecbur kalkıyorsun. Beş senedir 8den geç uyanamadık. Geç de yatsak sabah sürüne sürme kalkıyoruz.
Bunları da bir göz önüne alın pembe tablolara bakmadan önce😆
Çocuk doğurmadan evvel neredeydin sen yaw 😂
 
En başta eşinize ya da eş adayına kimin patron olduğunu gosterin.Aslinda patronluk değilde eşitlik desem daha doğru. 👍 Erkek milletine bir yüz verdin mi astar istiyorlar tecrübeyle sabit.Acimayin yeri geldi mi çocukta baksın,yemekte yapsın,evi de temizlesin .
 
Bu konuları neden bu kadar çok sorguladığımı bilmiyorum..Bekar biri olarak evlilik ve çocuk konusu hakkında çok düşünüyorum. Ama bunları isteyip istemediğimi de bilmiyorum.Bir karar verecek olsam içim rahat eder sonuçta.İki uçtaki kararlar da beni tatmin etmiyor.
Öğretmenim ve malesef o kadar çok aile travmalarına şahit oluyorum ki.Çocukların akademik başarıları,psikolojik sağlıkları vs hep aileye bağlı.O kadar çok olaya şahit oldum ki ,çocuklara çok üzüldüm.Annesi şiddet gören mi dersiniz,babası madde kullanan mı dersiniz,anne babası boşanan mı dersiniz..Bunları geçtim ailesi büyümemiş olanlar mı dersiniz..Çok nadir mutlu aileler gördüm.
Arkadaşlarla oturuyorum,her sohbeti eş memnuniyetsizliği ve çocuk sorumluluğunun ağırlığı üzerine..Kimse eşinden memnun değil..Kimse mutlu değil..Kimse çocuğuna söz geçiremiyor..Kimsenin kendine ayıracak vakti yok..
Beylerin olduğu grubun sohbetine dahil oluyorum.Onlara hayat çok güzel..O kadar çok eğleniyorum ki...Bilimden,sanattan konuşup bu konuşarla alakalı espriler yapıyoruz ...Teneffüs boyunca kahkaha atıypruz filan..Ama hanımlar hep şikayetçi..Şimdi diyeceksiniz ki onların evlilik,çoluk/çocuk sorumluluğu hep eşlerinde..Onlara hava hoş.Haklısınız belki de..
Hem eğlenip,hem sosyalleşip,hem mutlu olup evli -çocuklu olunur mu?Sevgi dolu ,mutlu evlilikler yok mu?Çocuğunu dert değil de aşk olarak gören yok mu??
Peki ben ne istiyorum...
Belli ki çevrenizde ki o kadınların konuşmaları vee şikayetleri sizi kötü etkilemiş. Kadınlar böyle konuşunca , " neden bosanmiyorsun ozaman , işin gücün , paran var. Neden bu kadar şikayet ettiğin adamı çekiyorsun ? " diye sorsanız eminim hayır bosanmicam ben kocamı seviyorum derler. Yani kimse istemediği bir hayatı yaşamıyor, özellikle parası olan kadınlar. Ama şikayet etmeyi seviyorlar sanırım. Ya da kendilerini parçalamaya, köle olarak hizmet ettiğini söylemeyi ve bu yüzden taktir toplamayı seviyorlar. Siz onlardan olmayın. İyi insanlar çıkar umarım karşınıza. Birlikte gezip eylenebileceğiniz , mutlu olacağınız.
 
Bebekliği de korkunç zor. Gerçekten 1 haftadır uyku falan kalmadı. Sürekli hah şimdi düzen oldu diyorum ve asla olmuyor🥲
Yok gerçekten bebeği yapacak kişinin sinirleri acayip iyi olmalı ya da umursamaz olacaksın.
Ya doğurmadan anlamıyorsun. Yeğenlerim de var bebekken iki agucul yapınca ben deneyimliyim diyordum da alakası yokmuş. İçine girmeden anlamıyorsun.
Bebeğ evcilik gibi giydir gezdir sev sanıyorsun. Sürekli yorgun olacağını bilemiyorsun. Bj şikayet etmek değil ki hayatın gerçekleri
 
Ya doğurmadan anlamıyorsun. Yeğenlerim de var bebekken iki agucul yapınca ben deneyimliyim diyordum da alakası yokmuş. İçine girmeden anlamıyorsun.
Bebeğ evcilik gibi giydir gezdir sev sanıyorsun. Sürekli yorgun olacağını bilemiyorsun. Bj şikayet etmek değil ki hayatın gerçekleri
Anneysen zaten şikayet etme hakkın olmuyor. Hemen herkes ay sağlıklı , ay olmuş işte diyor. Ona sözümüz yok ama gerçekten kendimden vazgeçtim resmen. Hayatın bir anlamı kalmadığını ve asla eskisi gibi olmayacağını düşünüyorum. Bu düşünceden de asla vazgeçemiyorum.
 
Eş aranan ya da adaylar arasından seçilecek bir şey değil benim için.
Herkes her gün çeşit çeşit insanla tanışmadığı için sevebileceği anlaşabileceği birini arar, bu çok doğal. Köyde tek öğretmen olanlar oradan çıkana kadar yalnız mı kalsın mesela…
 
Çalışıyorum,2 çocuğum var,mutluyum,sosyalim,kendime vakit ayırabiliyorum.hatta bazen sosyalliklerime zaman yetmiyor. Bu arada çocuklar 3 ve 6 yaş. Çocuklarımı dert olarak görmek nedemek,bu hayattaki en güzel şey onlar benim için.
 
Herkes her gün çeşit çeşit insanla tanışmadığı için sevebileceği anlaşabileceği birini arar, bu çok doğal. Köyde tek öğretmen olanlar oradan çıkana kadar yalnız mı kalsın mesela…
Kısmete inanırım ben. Tanışacağınız varsa hiç olmadık zamanda, olmadık yerde çıkıverir.
 
Anneysen zaten şikayet etme hakkın olmuyor. Hemen herkes ay sağlıklı , ay olmuş işte diyor. Ona sözümüz yok ama gerçekten kendimden vazgeçtim resmen. Hayatın bir anlamı kalmadığını ve asla eskisi gibi olmayacağını düşünüyorum. Bu düşünceden de asla vazgeçemiyorum.
Olmuyor zaten. Annem yetmişe dayandı hala derdi biziz. Bir de torunlar geldi iyice arttı derdi. Bugün hastaneye götürsek çocuğu uyuyamıyor. Kafası hep başkalarında.
Çocuktan sonra zaten zihnin hep başkasında. Bu da çok yorucu. Fiziki anlamda zorluğu azalsa da zihnen asla eskisi kadar özgür olamayacağım. Hayatımızın Farklı aşamasına geçtik ve asla eskisi gibi olmayacak hayat. Sadece bu halini de sevip alışıyorsun. İlk sene bunu tam kabullenemediğin için daha zor aslında. Ben her gelene ne zaman normale döner ne zaman kolaylaşır demiştim. Şimdi daha yeni anlıyorum ki annelikte eskiye dönmek yok. Artık hayatımda hep önceliğim başkası olacak, hep endişelerim korkularım olacak. Dolayısıyla eski günleri de mazi oldu. Bunu kabullenip yemi hayatını kabullenince güzelleşiyor yemi hayatın.
 
Tabiiki evlenmek bi hayat amacı değil ama mesela bi arkadasınız size biriyle tanışmayı önerebilir bu durumda ne istediğinizi biliyo olmalısınız, nasıl insanları sevdiğinizi kimlerle anlaşabildiğinizi. Evlilik sadece sevgiyle yürüyen bir şey değil kesinlikle. O nedenle de insanın rastgele karşısına çıkan biri de olsa tanıştırma da olsa ben bu kişiyle evlenmeli miyim diye ölçebileceği şeyler olmalı bence
Bu kişiyle evlenmeli miyim diye ölçebileceğiniz şeyler elbette olmalı, bunun için evlenmek isteyip istemediğinize karar vermeniz gerekmiyor onu söylüyorum. İnsanın zaten evlilikten bağımsız olarak kırmızı çizgileri, doğruları ve idealleri olur. Bunu da ilişkilerinize yansıtırsınız. Sadece eşinizde değil, sevgilinizde arkadaşlık kuracağınız insanlarda da bazı kriterler vardır sizin için. Oturup düşünmek değil zaman içinde büyüdükçe, karakteriniz oturdukça kişiliğiniz belirler zaten o kriterleri. Ama başta dediğim gibi ben zaten “evlilik amaçlı görüşme” olayını doğru bulmadığım için, kriterlerimi baştan belirtme ihtiyacı da duymadım hiçbir zaman.
 
Evlilik güzel. Ama çocuk zor. Çocuktan sonra evlilik de zor. Gerçekçi olun isterseniz. Bir çocuğa bir sürü şeyi baştan öğretmek, sabırlı olmak ne kadar kolay olabilir sizce?
Biraz büyüdü rahatladım desen dersleri ödevleri ve yaşadığı olaylar canını sıkacak.
Ben de öğretmenim. Okuldan geliyorum çocuğun yemeğini hazırlıyorum, yedi yemedi, az yedi derdi var sonra çocukla oyun oynamak varsa ödev yapmal var. Bunlara da enerji sabır gerekiyor. Artık gün sonu ben de birqz dimlensem dediğim için gözüm saatte oluyor haliyle. Çocuğu uyutup bir bardak çay içip yatıyoruz. Yani kendime ve eşime ayırabildiğim tek saat var. Bir saat. Onda da kitap mı okusam tv mi izlesek ya boşver sohbet mi etsek derken bitiveriyor. Uzatsak sabahın yedisinde kalkmak zor olacak.
Bekar veya çocuksuz evli halimle alakam yok çünkü daha çol sorumluluğum derdm var bunun çocuğu yük görmekle alakası yok.
Evlilik güzel, çocuk güzel. Çocuklu evlilik güzel değil :D
 
Evlilik güzel, çocuk güzel. Çocuklu evlilik güzel değil :D
Çocuk da akşam uyurken ve sabah ilk uyandığında güzel ama 😂😂
Okula gitmek için temiz kalan son kalın okul pantalonun giydirirlen ben onu giymem o pantalonun rengi kokuşuk diye bas bas ağladığında sakince ikna etmeye çalışırken güzel değil. Yada akşam ne yersin dediğinde köfte çorba diyip sonra aç aç masaya oturup bir kaşık çorba yarım köfte yiyip ben aç değilim zaten diye kalktığında da değil.
Kışın ortasında yazlık şapka yazın bere giymek için ağladığında da değil.
Ay negatiflik saçmamayım şimdi konuya😆😆
 
Çocuk da akşam uyurken ve sabah ilk uyandığında güzel ama 😂😂
Okula gitmek için temiz kalan son kalın okul pantalonun giydirirlen ben onu giymem o pantalonun rengi kokuşuk diye bas bas ağladığında sakince ikna etmeye çalışırken güzel değil. Yada akşam ne yersin dediğinde köfte çorba diyip sonra aç aç masaya oturup bir kaşık çorba yarım köfte yiyip ben aç değilim zaten diye kalktığında da değil.
Kışın ortasında yazlık şapka yazın bere giymek için ağladığında da değil.
Ay negatiflik saçmamayım şimdi konuya😆😆
Bence de yazmayın böyle şeyler. Millet vazgeçecek , sonuçta kimsenin bizden mutlu olmaya hakkı yok. Doğurun anacığım :D
 
Ben mutluyum. Eşimi seviyorum. Seviliyorum. Evin ve hayatın sorumluluğu sadece benim üzerimde değil, eşim de sorumluluklarının farkında. Tekrar dünyaya gelsem tekrar eşimle evlenirdim🥰
Ama iş yerinde orta karar samimi olduğum arkadaş ortamlarında herkes eşi için şöyle böyle derken hasetlenmemeleri için ben de şikayetleniyor gibi söyleniyorum. Aksine şikayetim yok🤣🤣🤣
 
  • Beğen
Reactions: RAU
Bu konuları neden bu kadar çok sorguladığımı bilmiyorum..Bekar biri olarak evlilik ve çocuk konusu hakkında çok düşünüyorum. Ama bunları isteyip istemediğimi de bilmiyorum.Bir karar verecek olsam içim rahat eder sonuçta.İki uçtaki kararlar da beni tatmin etmiyor.
Öğretmenim ve malesef o kadar çok aile travmalarına şahit oluyorum ki.Çocukların akademik başarıları,psikolojik sağlıkları vs hep aileye bağlı.O kadar çok olaya şahit oldum ki ,çocuklara çok üzüldüm.Annesi şiddet gören mi dersiniz,babası madde kullanan mı dersiniz,anne babası boşanan mı dersiniz..Bunları geçtim ailesi büyümemiş olanlar mı dersiniz..Çok nadir mutlu aileler gördüm.
Arkadaşlarla oturuyorum,her sohbeti eş memnuniyetsizliği ve çocuk sorumluluğunun ağırlığı üzerine..Kimse eşinden memnun değil..Kimse mutlu değil..Kimse çocuğuna söz geçiremiyor..Kimsenin kendine ayıracak vakti yok..
Beylerin olduğu grubun sohbetine dahil oluyorum.Onlara hayat çok güzel..O kadar çok eğleniyorum ki...Bilimden,sanattan konuşup bu konuşarla alakalı espriler yapıyoruz ...Teneffüs boyunca kahkaha atıypruz filan..Ama hanımlar hep şikayetçi..Şimdi diyeceksiniz ki onların evlilik,çoluk/çocuk sorumluluğu hep eşlerinde..Onlara hava hoş.Haklısınız belki de..
Hem eğlenip,hem sosyalleşip,hem mutlu olup evli -çocuklu olunur mu?Sevgi dolu ,mutlu evlilikler yok mu?Çocuğunu dert değil de aşk olarak gören yok mu??
Peki ben ne istiyorum...
Bişey diyeyim


Aşık olun ♥️
 
Bu konuları neden bu kadar çok sorguladığımı bilmiyorum..Bekar biri olarak evlilik ve çocuk konusu hakkında çok düşünüyorum. Ama bunları isteyip istemediğimi de bilmiyorum.Bir karar verecek olsam içim rahat eder sonuçta.İki uçtaki kararlar da beni tatmin etmiyor.
Öğretmenim ve malesef o kadar çok aile travmalarına şahit oluyorum ki.Çocukların akademik başarıları,psikolojik sağlıkları vs hep aileye bağlı.O kadar çok olaya şahit oldum ki ,çocuklara çok üzüldüm.Annesi şiddet gören mi dersiniz,babası madde kullanan mı dersiniz,anne babası boşanan mı dersiniz..Bunları geçtim ailesi büyümemiş olanlar mı dersiniz..Çok nadir mutlu aileler gördüm.
Arkadaşlarla oturuyorum,her sohbeti eş memnuniyetsizliği ve çocuk sorumluluğunun ağırlığı üzerine..Kimse eşinden memnun değil..Kimse mutlu değil..Kimse çocuğuna söz geçiremiyor..Kimsenin kendine ayıracak vakti yok..
Beylerin olduğu grubun sohbetine dahil oluyorum.Onlara hayat çok güzel..O kadar çok eğleniyorum ki...Bilimden,sanattan konuşup bu konuşarla alakalı espriler yapıyoruz ...Teneffüs boyunca kahkaha atıypruz filan..Ama hanımlar hep şikayetçi..Şimdi diyeceksiniz ki onların evlilik,çoluk/çocuk sorumluluğu hep eşlerinde..Onlara hava hoş.Haklısınız belki de..
Hem eğlenip,hem sosyalleşip,hem mutlu olup evli -çocuklu olunur mu?Sevgi dolu ,mutlu evlilikler yok mu?Çocuğunu dert değil de aşk olarak gören yok mu??
Peki ben ne istiyorum...
sen sikayet edenlere bakma, kadinlar sana yakinip aksam kocalarina sarilip uyuyorlardir.

erkeklerin daha rahat oldugu dogru ama zaten kadin-erkek arasi muhabbetler daha cekici olur. genelde isyerinde kadinlar erkeklere erkekler kadinalra daha yumusak davranir mesela

bence kaygi yapacagina etrafini gozlemle, nasil birisi secip secmeyecegine daha dogru karar verirsin.
 
Anneysen zaten şikayet etme hakkın olmuyor. Hemen herkes ay sağlıklı , ay olmuş işte diyor. Ona sözümüz yok ama gerçekten kendimden vazgeçtim resmen. Hayatın bir anlamı kalmadığını ve asla eskisi gibi olmayacağını düşünüyorum. Bu düşünceden de asla vazgeçemiyorum.
Kendinizden vazgeçmek en büyük hata zaten, bırakın basit bir yemek olsun tabakda , bırakın ev biraz dağınık kalsın, bırakın babası ilgilensin çocukla , çarşı pazar isini kocanız halletsin. Herseyi de mükemmel yapmayın , önemli olan sizin sağlığınız huzurunuz. Siz bir annesinin artık o yüzden eski hayatınıza dönmenin mümkün olmadığını bilin ama yeni hayatınızında tadını çıkarın. Kendinizi parcalasaniz bile herkesi memnun etmeniz mümkün değil. Kimse saçınızı süpürge ettiniz diye madalya takmıyor. Anca diyecekleri , zorla mı yaptırdım yapmasaydın keyfine baksaydın olacak. Salın gitsin biraz .
 
Ya onlarin lafina ne bakıyorsun. Gayet de her isinde yardimci olan eşleri olan kadinlar da var. Ama kadinlar dogalari geregi erkeklerden daha kaygili. Bu konusmalarina yansiyor bence. Erkekler kaygısız, gamsiz, sorumluluk aliyor da olsalar, zorluk cekiylor da olsalar cok lafini etmiyorlar bence. Ben sahsen o konuda erkekler gbiyim, gamsiz kedersiz afssfgdh Rahat bir insan olmak isin anahtari, soyledikce daha cok yuk oluyor insana vallahi. Sen simdiden bunlari dusunerek stresini daha da artiriyosun. Sorsan herkes evlilikten sikayetci ama bosanmiyorlaf kendi istekleriyle cocuk yapip surekli baskalarina dert yaniyorlar. Valla cok sıkıcı, hayati kendilerine zehir ediyorlar. Sen oyle olma, simdiden düşünme bunlari. Evlilik de gayet guzel bir sey, begenmeyen bosansin
 
Kendinizden vazgeçmek en büyük hata zaten, bırakın basit bir yemek olsun tabakda , bırakın ev biraz dağınık kalsın, bırakın babası ilgilensin çocukla , çarşı pazar isini kocanız halletsin. Herseyi de mükemmel yapmayın , önemli olan sizin sağlığınız huzurunuz. Siz bir annesinin artık o yüzden eski hayatınıza dönmenin mümkün olmadığını bilin ama yeni hayatınızında tadını çıkarın. Kendinizi parcalasaniz bile herkesi memnun etmeniz mümkün değil. Kimse saçınızı süpürge ettiniz diye madalya takmıyor. Anca diyecekleri , zorla mı yaptırdım yapmasaydın keyfine baksaydın olacak. Salın gitsin biraz .
Her gece yarın farklı olacak diyorum ama asla. Ayağımı uzatıp kahve bile içmek içimden gelmiyor. Sürekli bir yere yetişme çabasındayım. Haklısınız salmam lazım ama salamıyorum. Oyuncakları dağıtıyor ben topluyorum , o dağıtıyor ben topluyorum ve gerçekten gün böyle bitiyor. Ne bir dizi izleyesim kaldı ne kitap okuyasım. Daha yeni uyudu ve saat 7.30 dan beri ayaktayım. Ay bu konuyua saatlerce yazabilirim :D
 
Back
X