- 28 Ağustos 2020
- 8.805
- 39.322
- 498
Muazzam bir aşk hikayesiEvet mesela ben kebapçıda buldumlahmacunları gömerken
![]()

Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Muazzam bir aşk hikayesiEvet mesela ben kebapçıda buldumlahmacunları gömerken
![]()
Soğanın cücüğünü bana verdi ve evlendikMuazzam bir aşk hikayesi![]()
Ben çok mutluyum eşimle bebemle.. sosyalleşmeyi sevmiyorım ama gezmeyi seviyorum eşimle çocuğumla açıkçası. Dünyayı gezeriz dışarı sık sık çıkarız. Kızımsız tatile asla gitmem onun gözünden dünyahı yeniden keşfediyorum ben… elbet zor dönemler oluyor ilk sene özellikle çok yıpratıcı bebek olduktan sonra ama şahsen çok mutluyum huzurluyum. Kızıma sarılıp uyumaya gönderiyorm sonra eşimle kahve içip sohbet ediyoruz vs.. benim için huzurun tanımı da bu. Hiç bir zaman yalnız hissetmedim…Bu konuları neden bu kadar çok sorguladığımı bilmiyorum..Bekar biri olarak evlilik ve çocuk konusu hakkında çok düşünüyorum. Ama bunları isteyip istemediğimi de bilmiyorum.Bir karar verecek olsam içim rahat eder sonuçta.İki uçtaki kararlar da beni tatmin etmiyor.
Öğretmenim ve malesef o kadar çok aile travmalarına şahit oluyorum ki.Çocukların akademik başarıları,psikolojik sağlıkları vs hep aileye bağlı.O kadar çok olaya şahit oldum ki ,çocuklara çok üzüldüm.Annesi şiddet gören mi dersiniz,babası madde kullanan mı dersiniz,anne babası boşanan mı dersiniz..Bunları geçtim ailesi büyümemiş olanlar mı dersiniz..Çok nadir mutlu aileler gördüm.
Arkadaşlarla oturuyorum,her sohbeti eş memnuniyetsizliği ve çocuk sorumluluğunun ağırlığı üzerine..Kimse eşinden memnun değil..Kimse mutlu değil..Kimse çocuğuna söz geçiremiyor..Kimsenin kendine ayıracak vakti yok..
Beylerin olduğu grubun sohbetine dahil oluyorum.Onlara hayat çok güzel..O kadar çok eğleniyorum ki...Bilimden,sanattan konuşup bu konuşarla alakalı espriler yapıyoruz ...Teneffüs boyunca kahkaha atıypruz filan..Ama hanımlar hep şikayetçi..Şimdi diyeceksiniz ki onların evlilik,çoluk/çocuk sorumluluğu hep eşlerinde..Onlara hava hoş.Haklısınız belki de..
Hem eğlenip,hem sosyalleşip,hem mutlu olup evli -çocuklu olunur mu?Sevgi dolu ,mutlu evlilikler yok mu?Çocuğunu dert değil de aşk olarak gören yok mu??
Peki ben ne istiyorum...
kısmet öyle her zaman mucize gibi tecelli etmez. Herkesin kaderini kendi gayretine bağlı kıldıkKısmete inanırım ben. Tanışacağınız varsa hiç olmadık zamanda, olmadık yerde çıkıverir.
Tekrar dağılacaksa, toplamanın anlamı nedir? Çocuk dağıtsın, oturun beraber oynayın. Ütüler de kocanız yapsın, ya da ütüsüz gömlekle de gidebilir kendi tercihiHer gece yarın farklı olacak diyorum ama asla. Ayağımı uzatıp kahve bile içmek içimden gelmiyor. Sürekli bir yere yetişme çabasındayım. Haklısınız salmam lazım ama salamıyorum. Oyuncakları dağıtıyor ben topluyorum , o dağıtıyor ben topluyorum ve gerçekten gün böyle bitiyor. Ne bir dizi izleyesim kaldı ne kitap okuyasım. Daha yeni uyudu ve saat 7.30 dan beri ayaktayım. Ay bu konuyua saatlerce yazabilirim![]()
Ütü takıntımdı. Dı diyorum çünkü o konuda saldım gerçekten. Anlamı asla yok ama gözüme batıyorTekrar dağılacaksa, toplamanın anlamı nedir? Çocuk dağıtsın, oturun beraber oynayın. Ütüler de kocanız yapsın, ya da ütüsüz gömlekle de gidebilir kendi tercihi![]()
Beylerin olduğu grubun sohbetine dahil oluyorum.Onlara hayat çok güzel..O kadar çok eğleniyorum ki...Bilimden,sanattan konuşup bu konuşarla alakalı espriler yapıyoruz ...Teneffüs boyunca kahkaha atıypruz filan..Ama hanımlar hep şikayetçi..
Evlilikte sürekli mutlu olduğunu söyleyende bence yalan söylüyordur. Sürekli toz pempe değil çünkü hayat. Evliliğiniz eş seçimine bağlı genel olarak bahsetmek gerekirse iyi evliliğim var. Çalışıyorum izin günümde geziyorumda evde öğlene kadar da yatıyorum. Eşim zorlamaz sosyal hayatımız aktiftir evde yardımcıdır ve üzerime titrer. Şikayet ettiklerm yok mu ? var elbette. Anlaşılamayan noktalar kızdığım noktalar var. İlk senesi zor evliliğin mesela. İki farklı düşüncedeyiz bazen çatışıyoruz. Evlenmek istiyorsanız iyi bir eş seçin tanıyın hedeflerini sorun hem mantık hem sevgiyle yaklaşın. İyi bir eş olursa zaten çocuk için korkmanıza gerek yok.Bu konuları neden bu kadar çok sorguladığımı bilmiyorum..Bekar biri olarak evlilik ve çocuk konusu hakkında çok düşünüyorum. Ama bunları isteyip istemediğimi de bilmiyorum.Bir karar verecek olsam içim rahat eder sonuçta.İki uçtaki kararlar da beni tatmin etmiyor.
Öğretmenim ve malesef o kadar çok aile travmalarına şahit oluyorum ki.Çocukların akademik başarıları,psikolojik sağlıkları vs hep aileye bağlı.O kadar çok olaya şahit oldum ki ,çocuklara çok üzüldüm.Annesi şiddet gören mi dersiniz,babası madde kullanan mı dersiniz,anne babası boşanan mı dersiniz..Bunları geçtim ailesi büyümemiş olanlar mı dersiniz..Çok nadir mutlu aileler gördüm.
Arkadaşlarla oturuyorum,her sohbeti eş memnuniyetsizliği ve çocuk sorumluluğunun ağırlığı üzerine..Kimse eşinden memnun değil..Kimse mutlu değil..Kimse çocuğuna söz geçiremiyor..Kimsenin kendine ayıracak vakti yok..
Beylerin olduğu grubun sohbetine dahil oluyorum.Onlara hayat çok güzel..O kadar çok eğleniyorum ki...Bilimden,sanattan konuşup bu konuşarla alakalı espriler yapıyoruz ...Teneffüs boyunca kahkaha atıypruz filan..Ama hanımlar hep şikayetçi..Şimdi diyeceksiniz ki onların evlilik,çoluk/çocuk sorumluluğu hep eşlerinde..Onlara hava hoş.Haklısınız belki de..
Hem eğlenip,hem sosyalleşip,hem mutlu olup evli -çocuklu olunur mu?Sevgi dolu ,mutlu evlilikler yok mu?Çocuğunu dert değil de aşk olarak gören yok mu??
Peki ben ne istiyorum...
Bir de o aileler çocuk yap diye ısrar edince deliriyorum..çevremdeki çocuklu aileleri gördükçe hiç çocuk yapasım gelmiyor, evli değilim ama evlenirsem de çocuk fikri bana çok uzak sanırsam. herkes çocuk yapmak zorunda değil bilemedim
Evliliği neden boyu aşılamaz sorumluluk olarak görüyorsunuz ki ? Görmeyin bence . Çünkü gerçekten sorumluluklar paylaşıldıkça insan rahatlıyor . Ben evlilikten korkardım .Genel olarak da sizin gbi düşünüyordum . Bayağı sevdim evli olmayı şaşırtıcı bir biçimde .Evliliği övüyor gbi oldum dimiBenim çevremde hem iyi evlilikler var hem kötü. En yakınlarımda da öyle. O yüzden 'tum evlilikler kötüdür' diyemiyorum, ama yine de evlenesim yok. Bekarligi,boyumu aşan sorumluluklarım olmamasını çok seviyorum çünkü .
Ama mutsuz insnalara bakınca şunu goruyorum (ki Türkiye'nin boşanma oranını yükselten bir sulaleye mensubum. Gözlem yapmak için çok imkanım oldu) insanlar daha sevgiliyken , nisanliyken katlanamayacagi şeyleri görüyor ama ya gözünü gelinlik bürüdügünden, ya ailelere haber vermişken geri dönme motivasyonunu bulamadığından devam ediyorlar. Sonra evleniyorlar,aynı sorunlar daha çok göze batmaya benziyor. yakın arkadaşım mesela nisanliyken 'bunca şey oldu,Nisan atamam, en kotu bosanirim' demiştibakış açısına bak,Nisan atmaya cesareti olmayan insan nasıl boşansin. Sonuç olarak uzun yıllardır evli çocuklu ve mutsuz. Aile gibi değiller ama boşanmiyorlar da...
Kimsenin kendisini çok fazla saklayacağıni düşünmüyorum, ama az ama çok herkes ne olduğunu belli ediyor. İşte yoldaki işaretleri iyice takip etmek, 'bu huyu ömür boyu çekebilir miyim' sorusunu sormak, eğer cevap evetse o huyuyla kabul edip bu konuda sorun çıkarmamak, eğer cevap hayırsa yol yakınken dönmek lazım...
Yani neden olmasın mutlu çocuklu sosyal olan bir çok aile varBu konuları neden bu kadar çok sorguladığımı bilmiyorum..Bekar biri olarak evlilik ve çocuk konusu hakkında çok düşünüyorum. Ama bunları isteyip istemediğimi de bilmiyorum.Bir karar verecek olsam içim rahat eder sonuçta.İki uçtaki kararlar da beni tatmin etmiyor.
Öğretmenim ve malesef o kadar çok aile travmalarına şahit oluyorum ki.Çocukların akademik başarıları,psikolojik sağlıkları vs hep aileye bağlı.O kadar çok olaya şahit oldum ki ,çocuklara çok üzüldüm.Annesi şiddet gören mi dersiniz,babası madde kullanan mı dersiniz,anne babası boşanan mı dersiniz..Bunları geçtim ailesi büyümemiş olanlar mı dersiniz..Çok nadir mutlu aileler gördüm.
Arkadaşlarla oturuyorum,her sohbeti eş memnuniyetsizliği ve çocuk sorumluluğunun ağırlığı üzerine..Kimse eşinden memnun değil..Kimse mutlu değil..Kimse çocuğuna söz geçiremiyor..Kimsenin kendine ayıracak vakti yok..
Beylerin olduğu grubun sohbetine dahil oluyorum.Onlara hayat çok güzel..O kadar çok eğleniyorum ki...Bilimden,sanattan konuşup bu konuşarla alakalı espriler yapıyoruz ...Teneffüs boyunca kahkaha atıypruz filan..Ama hanımlar hep şikayetçi..Şimdi diyeceksiniz ki onların evlilik,çoluk/çocuk sorumluluğu hep eşlerinde..Onlara hava hoş.Haklısınız belki de..
Hem eğlenip,hem sosyalleşip,hem mutlu olup evli -çocuklu olunur mu?Sevgi dolu ,mutlu evlilikler yok mu?Çocuğunu dert değil de aşk olarak gören yok mu??
Peki ben ne istiyorum...
Keşke evlenmeden bu farkındalıkta olsaydım ben de. Mutlu olanlar da çok ama kadınların derdi hep çocuk ciddenBu konuları neden bu kadar çok sorguladığımı bilmiyorum..Bekar biri olarak evlilik ve çocuk konusu hakkında çok düşünüyorum. Ama bunları isteyip istemediğimi de bilmiyorum.Bir karar verecek olsam içim rahat eder sonuçta.İki uçtaki kararlar da beni tatmin etmiyor.
Öğretmenim ve malesef o kadar çok aile travmalarına şahit oluyorum ki.Çocukların akademik başarıları,psikolojik sağlıkları vs hep aileye bağlı.O kadar çok olaya şahit oldum ki ,çocuklara çok üzüldüm.Annesi şiddet gören mi dersiniz,babası madde kullanan mı dersiniz,anne babası boşanan mı dersiniz..Bunları geçtim ailesi büyümemiş olanlar mı dersiniz..Çok nadir mutlu aileler gördüm.
Arkadaşlarla oturuyorum,her sohbeti eş memnuniyetsizliği ve çocuk sorumluluğunun ağırlığı üzerine..Kimse eşinden memnun değil..Kimse mutlu değil..Kimse çocuğuna söz geçiremiyor..Kimsenin kendine ayıracak vakti yok..
Beylerin olduğu grubun sohbetine dahil oluyorum.Onlara hayat çok güzel..O kadar çok eğleniyorum ki...Bilimden,sanattan konuşup bu konuşarla alakalı espriler yapıyoruz ...Teneffüs boyunca kahkaha atıypruz filan..Ama hanımlar hep şikayetçi..Şimdi diyeceksiniz ki onların evlilik,çoluk/çocuk sorumluluğu hep eşlerinde..Onlara hava hoş.Haklısınız belki de..
Hem eğlenip,hem sosyalleşip,hem mutlu olup evli -çocuklu olunur mu?Sevgi dolu ,mutlu evlilikler yok mu?Çocuğunu dert değil de aşk olarak gören yok mu??
Peki ben ne istiyorum...