Evlilik gerçekten gerekli mi?

Talihsiztalihli .!.:

Evlat sevgisi cok baskaymıs bla blaaa. Neyse benım amca kızları hala olmuştu. Sosyal medyada falan Allahım hala olmak cok baska, halammm, ölürüm halammm paylasımları yaparlardı. Bende güler gecerdım. Neyse bende 4ay önce hala oldum da öyle halammmm dıye ölmüyorum. Bende bi tuhaflık var herhalde. Hala gülüp gecıyorum amca kızlarına

Genişletmek için tıkla...

Ya valla halalık değil de ebeveynlik kısmı doğru , annelik bi başka ama rahat bozması da bi başka, çocuk olayı şu dünyada hem en zorlandığım hem de en çok sevdiğim şey , bu da başka bi paradoks

20 yaşında olduğunuzu okuyunca şaşırdım. Bu yaş bunları düşünmek için erken...Zaten hayat akışında eğer karşınıza budur dediginiz kişi çıkarsa kendiliğinden olur. Yoksa da olmaz. Işte o zaman evlenmeyi illa olması gereken bir şey olarak görüyorsanız üzülebilirsiniz ama sizde o şu anlık yokmuş yanisi boşverin... Ben de cocuk düşünmeyen hatta kendimi anne olarak göremeyen bir insandım bu düşünceyle de evlendim çocuk için evlenmedim. Bir sürü de böyle insan vardır. Onun dışında eşitlikle kafayı bozmuş bir insanım bazen kendime kızıyorum hatta. Ama kendime göre biri karşıma çıktı sonuçta. Su akar yolunu bulur düsünmeyin şimdiden.

Talihsiztalihli .!.:

Evlat sevgisi cok baskaymıs bla blaaa. Neyse benım amca kızları hala olmuştu. Sosyal medyada falan Allahım hala olmak cok baska, halammm, ölürüm halammm paylasımları yaparlardı. Bende güler gecerdım. Neyse bende 4ay önce hala oldum da öyle halammmm dıye ölmüyorum. Bende bi tuhaflık var herhalde. Hala gülüp gecıyorum amca kızlarına

Genişletmek için tıkla...

3 tane yeğenim var ben teyzeyim ama herkes bilir ki teyzeler hep öndedir Neyse hepsini çok seviyorum ama birine bitiyorum nasıl sevdiriyor kendini büyümüş de küçülmüş değişik bir tür sanki:) Yani gerçekten teyzeligi, halaligi nerdeyse kendi çocuğunu severmiş gibi yaşayanlar var bu da paylaşımla oluyor.

burcak86 .!.:

Ya valla halalık değil de ebeveynlik kısmı doğru , annelik bi başka ama rahat bozması da bi başka, çocuk olayı şu dünyada hem en zorlandığım hem de en çok sevdiğim şey , bu da başka bi paradoks

Genişletmek için tıkla...

Ben henüz cesaret edemıyorum. Ben bi de evcil hayvanlarım var. Onlara annelık yapıyorum şuan. Onlar bıle aşırı yoruyor

dr_yad .!.:

3 tane yeğenim var ben teyzeyim ama herkes bilir ki teyzeler hep öndedir Neyse hepsini çok seviyorum ama birine bitiyorum nasıl sevdiriyor kendini büyümüş de küçülmüş değişik bir tür sanki:) Yani gerçekten teyzeligi, halaligi nerdeyse kendi çocuğunu severmiş gibi yaşayanlar var bu da paylaşımla oluyor.

Genişletmek için tıkla...

Bence kız kardesımın cocugu olsa onu daha cok severım gıbı hıssedıyorum teyzeler anne yarısı gıbı dıyorlar ya. Bence dogru

20 yaşında bu işlere kafa yormak ne diyelim şimdi sana ?

pofudukterlik .!.:

Merhaba ben çocuk yapmayı düşünmeyen bir kadınım. Evlenen çoğu insanın da çocuk yapmak sebebiyle birlikte olduklarına inanıyorum çünkü bana kalırsa evlilik denen şey çok fedakarlık isteyen, yıpratıcı ve buna uygun bir eşin bulunması zor bir müessese. Burada da görüldüğü gibi binbir türlü sorun çıkıyor, gönüller bir olunca tabii gerisi önemli değil ama sanki benim gönlümün bir olabileceği birini bulmam imkansız.


Ekstradan evlenmeme gerek de yok gibi bir histeyim. Belki de üreme içgüdüm olmadığından geneli iyi olan birini bile kabul etmiyorum, genel olarak herkesle arkadaşım. İçimden öyle bir gün bir arkadaşımla aşırı uyuşur bir şeyler hissedersem bir gün evlenirim ancak diye düşünyorum. Yoksa genel bir arayışa girme peşinde değilim herkesle arkadaş olmayı tercih ederim kafamın rahat etmesi açısından.



Konuya gelirsek birkaç tane arkadaşça konuştuğum çok iyi konumda insanlar oldu hayatımda, annem hep güzel özelliklerini söyleyip gelecekte evlenirsiz daha ne bekliyorsun iyi geçin onlarla deyip duruyor ama ben o kişilere karşı aşk hissetmiyorum hatta belli başlı hareketlerini yanlış buluyorum. Annem sonradan hissedersin böylesini bulamazsın deyip duruyor. Ama ben karşımdakilerin direkt iyi özelliklerindense kötü özelliklerini görüyor, uyuşmadığımızı düşünüyorum. Ben de onlarla eş seviyedeyim ama annem hep gelecekte o konumda birini bulamayacaksın, ondan iyisi mi var, pişman olacaksın, herkes evlendikten sonra birini aramak istersen kimse kalmayacak falan diyor. Sen kendini çok üstün görüyorsun elindekileri kaçırma deyip duruyor. Bana şu an bunlar palavra geliyor ayrıca pek de umrumda da değil.

Bazı üyeleri görüyorum aşka bakmadım sadece çıkar ilişkilerime baktım çok mutluyum şimdi diyen. Sizce evlilik denen şey çıkar ilişkisi üzerine mi kurulu ben mi çok peri masalında yaşıyorum? Evlenmek için bana baya uyumlu birini bekleyip bulmam ancak rüyamda mı olur? Çocuk istesem %100 uyuşmadığım ama genel olarak uyuştuğum biriyle ben de evlenirim ama çocuk istemiyorum. Böyle biri olarak sizce evlilik benim için yorucu gereksiz bir durum mu?

Genişletmek için tıkla...

Annenız çok acayıp akıl verıo .

pofudukterlik .!.:

Evet öyle annem falcı değil siz söylemeden ben söyleyeyim sadece görünen köy kılavuz istemiyor.

Genişletmek için tıkla...

Yok canım falcı demedim :)
Peki öyleyse.

pofudukterlik .!.:

Afedersiniz kaç yaşında olmalıydı söyleyin ona göre düşünme yasağını kaldırayım? Siz düşünmek deyince 30unda evde kaldım derdine düşmüş bir şekilde kara kara düşünmek sandınız herhalde. Hayatın işleyişi hakkında, dünya ilişkileri hakkında yorum yaparak sosyal ilişkileri anlamak peşindeyim çünkü bana göre yanlış bir şeyler var. ki burada 30unda evde kaldım diye ağlayan insanları ciddiye alıyorsunuz ama benim dünya görüşümün bir kıymeti yok yaşım yüzünden. Fikrin kesin değişir daha gençsin ama bence şöyle deyin geçin.

Genişletmek için tıkla...

Kusura bakma da konuyu direk evlilik üzerine açarsan böyle yorumlar alırsın , sevgililik flört vs bunlara bişey dedik mi eğer insan iliskileri sosyal ilişkiler istiyorsan tanı elbet ama direk evlilik düşünmek bu yaşta ve bunu ciddi ciddi kafana takmış olmanin açıklamasını ben çok iyi anlıyorum da neyse buraya yazmayayım 20 li yaşlardasin ve çocuk düşünmüyorum nedir ya :) Allah aşkına bana bunu savunma , hele bir belli yasa gel bakalım o zaman da istemiyosan tamam dicem...sen ayaklarının üzerinde durmaya calis evlenipts kocana muhtac olmak iyi bişey değil, nasil bir eğitim alsam nasıl bir meslek edinsem derdine duş koca peşine degil , ileride çok iyi anlayacaksın da umarım çok geç olmaz

Minnoskizz .!.:

calis evlenipts kocana muhtac olmak iyi bişey değil, nasil bir eğitim alsam nasıl bir meslek edinsem derdine duş koca peşine degil , ileride çok

Genişletmek için tıkla...

Ben de bunun derdindeyim koca peşinde değilim merak etmeyin zaten onun için annemin bu dedikleri umrumda değil ama siz de benzer şeyler mi düşünüyorsunuz diye merak ettim de açtım konuyu. Çoğu kişi bunları düşünmek için erken olduğunu ve gereksiz görüyorsam öyle görmemin normal olduğunu anormal olmadığını söylemiş ben de size katılıyorum.

flamefire .!.:

Annenız çok acayıp akıl verıo .

Genişletmek için tıkla...

Bence de ama tipik Türk annesi sanırım

Valla ben 24 yaşında evlendim çünkü zaten çooook uzun süredir birlikteydik. Çocuk yapmak istediğimiz zaman (30dan önce doğurmak istiyordum) evlendik fakat 27 yaşında anne olabildim.
Çocuk istemeseydim birlikte yaşamaya devam ederdik çok bir gerekliliği yok imzanın. Zaten sevgiliyken de ayrılamıyorduk sanki boşanacakmış gibi hissettiriyordu.

Sen çocuk noktasina takılmışsin biraz. Çocuk için evlenirsen her zorluk büyür zaten. Evlilik zor evet ama hayat da zor zaten. Bekar olsan çok mu kolay?
20 yaşında sorgulamaya başladıysan çok da uzak değilsin evliliğe. Annen gibi mantık insanı olmayabilirsin. Gönül eşini ara o zaman zorlukları aşmak kolay. Çocuk noktasini evlenince düşünürsün.

DefneYaren .!.:

Sen çocuk noktasina takılmışsin biraz. Çocuk için evlenirsen her zorluk büyür zaten. Evlilik zor evet ama hayat da zor zaten. Bekar olsan çok mu kolay?
20 yaşında sorgulamaya başladıysan çok da uzak değilsin evliliğe. Annen gibi mantık insanı olmayabilirsin. Gönül eşini ara o zaman zorlukları aşmak kolay. Çocuk noktasini evlenince düşünürsün.

Genişletmek için tıkla...

Evet gönül eşimi bulduktan sonra evliliğe uzak değilim. Bir süre bu konuda bakış açım nedir diye düşündüm. Söylediğiniz gibi zamanı gelince canım istediği yönde hareket edeceğim. Gönlüm nasıl isterse çünkü bence de yıllar geçtikçe insan çok değişiyor. Şu an ise evliliği takmayan bir insan olduğumu, mantık insanı olmadığımı kabullendim. Büyük bir dönüm noktası olan kişi karşıma çıkana dek de düşünmeyeceğim ve çevremin aksine evliliğe bu kadar zıt olmamın anormal değil normal olduğunu kabul ettim. Çünkü dedikleriniz gibi bu kişinin fikridir ve tek karar verici de odur.

Şu an ise fikirlerimde bir değişiklik yok hala daha evliliğin sadece sayılı kişilerin erişebileceği ruh eşlerini bulmuş çiftlere mahsus zor bir oluşum olduğuna ama buna rağmen evlenmeyen insanların azınlıkta olmasına şaşkınım. Evlilik bana göre kapitalist dünyanın çarkları dönsün diye, yeni bir çalışan yani çocuk getirmek için devletin bizi vergi muaflarıyla da desteklediği kontrol edilmesi kolay olsun diye çıkardığı bir oluşum, onun dışında çocuk istemiyorsak böyle bir kurum olmadan da iki insan bir araya gelebilir ki bana göre bu da zor çünkü ruh eşini bulmak kolay değil. Bir 200 yıl sonra tarihte kan toprak adı altıyla başlayan kraliyet birleştirme sebepli ortaya çıkan bu evlilik kurumunun da kalkacağını düşünüyorum. Ama şu an çağımızın büyüklerinin söz olup da üzülmemesi, güvenecek insanın bulunmasının zor olması, evli çiftlerin genelde ortak mala girmemeyi ayıp olarak görmesinden ortak mala girmeleri ve boşanmada bu mal hakkını korumak için gerekli bir kurum. Yine de gelecekte böyle bir kurum kalacak mı emin bile değilim.

Bu arada genel bir not bırakmak istiyorum çoğu insan beni yanlış anladı sanırım. Ben evliliğe takık biri değilim. Çevrem öyle. Önceliğim her zaman eğitimim, erkenden evleneyim birinin eline bakayım çalışmamayım gibi kaygılarım yok. Beni bu konuda uyaranlar olunca bu notu yazmak istedim. Bu devirde paranın ve bilginin güç olduğunu biliyor ve onları elde etmek için de var gücümle uğraşıyor, okuyorum. Kimseye muhtaç olmaya niyetim yok. Evliliği takmıyorsan konuyu neden açtın diyebilirsiniz? Aslında fikirlerime çevremdeki kişilerden bulamadığım onayı burada aramak için açtım konumu. Çevremdeki söylemler dolayısıyla evlilik bu kadar gerekli gibi konuşulurken benim görmediğim bir şey mi var acaba diyerek ve benim tam tersi tutumumun genel Türk kadınlarının gözünde duruşunu görmek adına sordum. Beni destekleseniz de desteklemeseniz de iki türlü de kendi bildiğimi okuyup geçecektim yani kara kara bunu düşünüp açmadım konuyu merak ettim, açtım. Konunun içeriği de zaten söylüyor ben evliliği kafama takmıyorum, umrumda değil ama ailem böyle bir tavırda siz ne düşünüyorsunuz diyerek.

Herkese fikirleri için teşekkür ederim. Benim sanırım diyeceklerimin hepsi bu kadardı, görüşlerimi de anlamışsınızdır. Artık sadece gelen yorumları okuyacağım.

Yaşın genç olması birşey bilmediği sizden daha geri düşündüğü anlamına gelmez hatta yaş ilerledikçe deneyimlerimiz ön yargılarımız haline dönüşerek bizleri yanıltabilir.Benim yaşım büyük ama ben konuşurken yaşa bakmam karşınizdaki 3yaşında bebek değil yetişkin biri hatta bunları bu yaşta dert etmesi kendi için plan yapmak istemesi endişelerini paylaşması çok akıllıca bazı şeyleri geç düşünmeye başlayanlar geç kalabilir.
Benim deneyimim erken yaşta evlenseydim pişman olabilirdim.tanıdığım her insana iyiki daha önce evlenmemişim dedim fakat yanlış insanlar karşına gelirse anladığın anda ben yanlış düşünüyorum deme fikrine güvendiğin birinden akıl almanı tavsiye ederim kaybettiğin zaman seni üzüyorsa ilerdede üzülürsün şuan aşk evliliği istersin ilerde huyunu begenmediğin adamla yanyana durmak istemezsin ülkemizde erken evlilik olduğundan yaşın geçtikçe evlilik zorlaşıyor hem sen konforundan vazgeçmiyorsun hem karşındaki ya berbat biridir yada niyeti kötüdür.tavsiyem bir erkek için kötü yönde kendini değiştiriyor ve kötü hissediyorsan saygı görmüyorsan aile yapılarınız uymuyirsa uzak dur.eğer kalbinde kımıldamıyorsa evlenme ilerde daha çok nefret edebilirsin.kendini güvene al kendine ait bir gelirin işin olursa daha özgür düşünebilirsin.evleneceğin adam nekadar paraya önem vermem desede işi olan kadına saygı duyuyorlar kaybetme korkusu oluyor. Gerçekten Ne istediğini düşün karar vermenide kolaylaştırmış olursun.

pofudukterlik .!.:

Merhaba ben çocuk yapmayı düşünmeyen bir kadınım. Evlenen çoğu insanın da çocuk yapmak sebebiyle birlikte olduklarına inanıyorum çünkü bana kalırsa evlilik denen şey çok fedakarlık isteyen, yıpratıcı ve buna uygun bir eşin bulunması zor bir müessese. Burada da görüldüğü gibi binbir türlü sorun çıkıyor, gönüller bir olunca tabii gerisi önemli değil ama sanki benim gönlümün bir olabileceği birini bulmam imkansız.


Ekstradan evlenmeme gerek de yok gibi bir histeyim. Belki de üreme içgüdüm olmadığından geneli iyi olan birini bile kabul etmiyorum, genel olarak herkesle arkadaşım. İçimden öyle bir gün bir arkadaşımla aşırı uyuşur bir şeyler hissedersem bir gün evlenirim ancak diye düşünyorum. Yoksa genel bir arayışa girme peşinde değilim herkesle arkadaş olmayı tercih ederim kafamın rahat etmesi açısından.



Konuya gelirsek birkaç tane arkadaşça konuştuğum çok iyi konumda insanlar oldu hayatımda, annem hep güzel özelliklerini söyleyip gelecekte evlenirsiz daha ne bekliyorsun iyi geçin onlarla deyip duruyor ama ben o kişilere karşı aşk hissetmiyorum hatta belli başlı hareketlerini yanlış buluyorum. Annem sonradan hissedersin böylesini bulamazsın deyip duruyor. Ama ben karşımdakilerin direkt iyi özelliklerindense kötü özelliklerini görüyor, uyuşmadığımızı düşünüyorum. Ben de onlarla eş seviyedeyim ama annem hep gelecekte o konumda birini bulamayacaksın, ondan iyisi mi var, pişman olacaksın, herkes evlendikten sonra birini aramak istersen kimse kalmayacak falan diyor. Sen kendini çok üstün görüyorsun elindekileri kaçırma deyip duruyor. Bana şu an bunlar palavra geliyor ayrıca pek de umrumda da değil.

Bazı üyeleri görüyorum aşka bakmadım sadece çıkar ilişkilerime baktım çok mutluyum şimdi diyen. Sizce evlilik denen şey çıkar ilişkisi üzerine mi kurulu ben mi çok peri masalında yaşıyorum? Evlenmek için bana baya uyumlu birini bekleyip bulmam ancak rüyamda mı olur? Çocuk istesem %100 uyuşmadığım ama genel olarak uyuştuğum biriyle ben de evlenirim ama çocuk istemiyorum. Böyle biri olarak sizce evlilik benim için yorucu gereksiz bir durum mu?

Genişletmek için tıkla...

Yazdiklariniz kendi icinde çelişiyor aşık olmak bişeyler hissetmek istiyosunuz bi yandan da genel olarak uyustugum biriyle çocuk yapabilirim diyorsunuz aşk olmadan sırf çocuk için nasıl dokunacaksiniz

Sessizhikayeler .!.:

Yazdiklariniz kendi icinde çelişiyor aşık olmak bişeyler hissetmek istiyosunuz bi yandan da genel olarak uyustugum biriyle çocuk yapabilirim diyorsunuz aşk olmadan sırf çocuk için nasıl dokunacaksiniz

Genişletmek için tıkla...

Hiç çocuk yapabilirim demedim, belki yanlış anlamışsınızdır yazdığımı ben uyuştuğum biri olursa evlenirim ancak dedim çocuk yaparım demedim.

Evlenmek istiyosan tabi ki tercihin ama emin olmadigin icine sinmeyen kimseyle evlenme.

pofudukterlik .!.:

Merhaba ben çocuk yapmayı düşünmeyen bir kadınım. Evlenen çoğu insanın da çocuk yapmak sebebiyle birlikte olduklarına inanıyorum çünkü bana kalırsa evlilik denen şey çok fedakarlık isteyen, yıpratıcı ve buna uygun bir eşin bulunması zor bir müessese. Burada da görüldüğü gibi binbir türlü sorun çıkıyor, gönüller bir olunca tabii gerisi önemli değil ama sanki benim gönlümün bir olabileceği birini bulmam imkansız.


Ekstradan evlenmeme gerek de yok gibi bir histeyim. Belki de üreme içgüdüm olmadığından geneli iyi olan birini bile kabul etmiyorum, genel olarak herkesle arkadaşım. İçimden öyle bir gün bir arkadaşımla aşırı uyuşur bir şeyler hissedersem bir gün evlenirim ancak diye düşünyorum. Yoksa genel bir arayışa girme peşinde değilim herkesle arkadaş olmayı tercih ederim kafamın rahat etmesi açısından.



Konuya gelirsek birkaç tane arkadaşça konuştuğum çok iyi konumda insanlar oldu hayatımda, annem hep güzel özelliklerini söyleyip gelecekte evlenirsiz daha ne bekliyorsun iyi geçin onlarla deyip duruyor ama ben o kişilere karşı aşk hissetmiyorum hatta belli başlı hareketlerini yanlış buluyorum. Annem sonradan hissedersin böylesini bulamazsın deyip duruyor. Ama ben karşımdakilerin direkt iyi özelliklerindense kötü özelliklerini görüyor, uyuşmadığımızı düşünüyorum. Ben de onlarla eş seviyedeyim ama annem hep gelecekte o konumda birini bulamayacaksın, ondan iyisi mi var, pişman olacaksın, herkes evlendikten sonra birini aramak istersen kimse kalmayacak falan diyor. Sen kendini çok üstün görüyorsun elindekileri kaçırma deyip duruyor. Bana şu an bunlar palavra geliyor ayrıca pek de umrumda da değil.

Bazı üyeleri görüyorum aşka bakmadım sadece çıkar ilişkilerime baktım çok mutluyum şimdi diyen. Sizce evlilik denen şey çıkar ilişkisi üzerine mi kurulu ben mi çok peri masalında yaşıyorum? Evlenmek için bana baya uyumlu birini bekleyip bulmam ancak rüyamda mı olur? Çocuk istesem %100 uyuşmadığım ama genel olarak uyuştuğum biriyle ben de evlenirim ama çocuk istemiyorum. Böyle biri olarak sizce evlilik benim için yorucu gereksiz bir durum mu?

Genişletmek için tıkla...

ben çocukluyum ama keşke evlenmeden yapsaymışım diyorum bazen. cidden kendiniz dışında çocuğun, çocuk yoksa eşinizin sorumluluğu, evin sorumluluğu, aileleri dengede tutma falan filan amaaann hiç gerek yok aslında. iyi tarafı size bişey olunca destek olunması. panik ataktım eşim çok destek oldu bana. ama nice eşler var daha da kötü olmasına neden oluyor. bu konuda şanslıymışım. zaten öyle olmasa hemen boşardım :)