Evlilik,gurbetlik yardim

Ben düğün bitimi ailemden ayrıldığımı idrak edebilmiştim
15 dk veda töreni olmuştu resmen
Arabaya bindik ben ağlıyordum eşim kıkırdıyordu şebek şebek
Sinir olmuştum ilk andan :KK53:
Sonra sonra zaten eşinle zaman geçirdikçe alışıyorsun ister istemez
Ama her aileme gidişimde merhaba derken de hoşçakal derken de ağlaşırdık bu 2 3 ay kadar sürdü sonrasında düzeldi :)
Hala ailemin evini özlüyorum eski zamanları
Çünkü şimdi üstümde evliliğin sorumluluğu var
Bekarken aile evi rahattı tabi
Zamanla insan herşeye alışıyor
 
giggles .!.:
Alışma işi cadde pazar mutfak dolap diyorum
Sizin içinizde eşinize dair herhangi bir heyecan yok bence
Hatta büyük ihtimalle düğünü de o yüzden mayısa ertelediniz
Normal şartlar altında mayısya evlenecek birinin sabırsızlanması planlar yapması lazım siz şehre nasıl alışacağım nasıl hep aynı kişiyle uyuyacağım derdindesiniz
Nişanlınız sizi seviyor ama sizin için aynı durum geçerli değil
Öyle ya da böyle bir şekilde nişanlanmışsınız
Ama bunu evliliğe çevirmek bu şartlar altında nişanlınıza büyük haksızlık
Hatta hakkına girmek yani
Ne seviyorsunuz ne şehrine gitmek istiyorsunuz ne ailenizden ayrılasınız var
Genişletmek için tıkla...
Olay tam da dediğiniz gibi aslinda.
Bakın size kisa bir özet geçeyim
Ben liseyi bitirdim oldukça hırçın bir kiz çocuğu oldum ergenliğim de çok hırçın kavgaci bir sekildeydi
Ailem okumami istedi ben matematik sevmiyorum diye devam etmedim.
Calismadim da ailemin maddiyati iyiydi bunu da kullanan biri olmadim
Tembel biri de degildim findik bahcesinde calisan gerekirse inek dahi sağan biriydim
Amcamlarla ortakti babamin isleri bir iste calismak fakirlik göstergesi sayilirdi
Bende korktum calismaya
Oysa babam çok istedi,ben red ettim
Beni aşağılarlar diye neyse evlilik yaşım gelince bir cok insan teklif ginderdi ama hic birine icim isinmadi olmadi sevmedim.
Nisanlimla tanistim beni hep anlayisla karşıladi
Beni hic bir seye zorlamadi.
Bende ona çok alistim hic ayrilmasin benden istedim
Bugune kadar geldik
İcimde oyle asiri bir heycan yok korkularim var
Sadece onun sevgisine anlayisina güveniyorum.
 
winnithepuu .!.:
Samsunda yaşayacak olsanız odanızdan ayrılmayacak mıydınız? Oda ev bunlar ailenizle aynı binada bile olsanız değişecek yani.Alışmaya gelince de valla İstanbul öyle bir şehirdir ki alışmamak mümkün değil.Kendinizi böyle doldurmayın ayrıca kimseye öyle çok yardımcı olan nişanlı nasip olmuyor biraz relax baby😁
Genişletmek için tıkla...
Teşekkür ederim 🙏
 
Birvarizbiryokuz .!.:
Cadde sehir kuaför pazar degil aslinda olay
Evlenmeyi ömür boyu istemezdim evlilik bana uygun bir kurum degildi diyeyim.
Küçük bir yerde yasadim doğduğum andan beri burdayim
Evlenmem için hem ailemden hem cevreden inanılmaz bir baski vardı.
Nisanlimla ayni mahalledeyiz arkadaşım vasıtası ile ulasip bana ulaştı.
O zaman ki ruh halim çok berbatti cevre baskilari aile baskisi daha da büyümüştü yeni tanıştığım biriylede olmamisti
Nişanlımla görüşmeyi kabul ettim,nasipmis o kadar olaya ragmen oldu
Beni seviyor buna eminim benimle mutlu bununda farkindayim
Ama kafamda surekli mutsuz olacagima dair kuruntular var.
Belki alisamicam belki maddi olarak.
Bazen cinselik de korkutuyor.
Genişletmek için tıkla...
Siz nişanlınızı sevmiyorsunuz sanırım, o yüzden bu korkular.
Ailenizle aynı şehirde yaşasanız bile sevmediğiniz bir insanla evli olunca yinede mutsuz olursunuz.
Cinsellik neden korkutuyor?
 
Birvarizbiryokuz .!.:
Olay tam da dediğiniz gibi aslinda.
Bakın size kisa bir özet geçeyim
Ben liseyi bitirdim oldukça hırçın bir kiz çocuğu oldum ergenliğim de çok hırçın kavgaci bir sekildeydi
Ailem okumami istedi ben matematik sevmiyorum diye devam etmedim.
Calismadim da ailemin maddiyati iyiydi bunu da kullanan biri olmadim
Tembel biri de degildim findik bahcesinde calisan gerekirse inek dahi sağan biriydim
Amcamlarla ortakti babamin isleri bir iste calismak fakirlik göstergesi sayilirdi
Bende korktum calismaya
Oysa babam çok istedi,ben red ettim
Beni aşağılarlar diye neyse evlilik yaşım gelince bir cok insan teklif ginderdi ama hic birine icim isinmadi olmadi sevmedim.
Nisanlimla tanistim beni hep anlayisla karşıladi
Beni hic bir seye zorlamadi.
Bende ona çok alistim hic ayrilmasin benden istedim
Bugune kadar geldik
İcimde oyle asiri bir heycan yok korkularim var
Sadece onun sevgisine anlayisina güveniyorum.
Genişletmek için tıkla...
Nişanlınız belediyede de mi çalışıyor acaba, merak ettim.
 
M e g g .!.:
Ben düğün bitimi ailemden ayrıldığımı idrak edebilmiştim
15 dk veda töreni olmuştu resmen
Arabaya bindik ben ağlıyordum eşim kıkırdıyordu şebek şebek
Sinir olmuştum ilk andan :KK53:
Sonra sonra zaten eşinle zaman geçirdikçe alışıyorsun ister istemez
Ama her aileme gidişimde merhaba derken de hoşçakal derken de ağlaşırdık bu 2 3 ay kadar sürdü sonrasında düzeldi :)
Hala ailemin evini özlüyorum eski zamanları
Çünkü şimdi üstümde evliliğin sorumluluğu var
Bekarken aile evi rahattı tabi
Zamanla insan herşeye alışıyor
Genişletmek için tıkla...
Çok teşekkür boyle yorumlari gormek beni mutlu ediyor umarim bende kisa surede alisirim.❤️
 
Yorumları okudum da yine serengeti düzlüklerinde sıradan bir gün mübarek .. 😂 Üniversite ve çalışma hayatımda ailemden yedi yıl ayrı kalıp memlekete tayin olmuştum. 27 yaşında eşimle tanıştım hemşerimdi, başka şehirde yaşıyordu. O zamana kadar birçok kişiyle tanışmıştım ama işte bu dedirtecek kimse olmamıştı. Bir yıl sonra nişanlandık.İnsan koskoca hatunum, her şeyin üstesinden gelirim diyor ilk etapta ama iş ciddiye binince bir duygusallıktır gidiyor... zaman içinde alışacaksınız merak etmeyin, böyle hissetmeniz çok normal. İlk günler çevreyi öğrenmeye çalışın her gün ailenizi aramayın. İstanbuldan samsuna uçak var, sanırım çalışmıyorsunuz da , yolculuk yapmak sizi çok zorlamayacaktır.
 
girlinred .!.:
Yorumları okudum da yine serengeti düzlüklerinde sıradan bir gün mübarek .. 😂 Üniversite ve çalışma hayatımda ailemden yedi yıl ayrı kalıp memlekete tayin olmuştum. 27 yaşında eşimle tanıştım hemşerimdi, başka şehirde yaşıyordu. O zamana kadar birçok kişiyle tanışmıştım ama işte bu dedirtecek kimse olmamıştı. Bir yıl sonra nişanlandık.İnsan koskoca hatunum, her şeyin üstesinden gelirim diyor ilk etapta ama iş ciddiye binince bir duygusallıktır gidiyor... zaman içinde alışacaksınız merak etmeyin, böyle hissetmeniz çok normal. İlk günler çevreyi öğrenmeye çalışın her gün ailenizi aramayın. İstanbuldan samsuna uçak var, sanırım çalışmıyorsunuz da , yolculuk yapmak sizi çok zorlamayacaktır.
Genişletmek için tıkla...
Çok teşekkür ediyorum sağolun.
 
Birvarizbiryokuz .!.:
Hayır farkli bir kurumda.
Genişletmek için tıkla...
Allah allah, başka bir üyeyi hatırlattiniz da bana. Oda Samsun'dan İstanbul'a gidekti evlenince, daha önce çalışmamisti, başka bir şehire gidecek olması onu da endişelendiriyordu, yaşınız bile aynı. Ama nişanlısı aileci biriydi fazlasıyla, anlayışlı falan değildi.

Tesadüf demek ki.
 
Hiç evden ayrılmadan 29 yaşına kadar nasıl yaşadınız, şaşırdım gerçekten. Bence fikrinizi gözden geçirin zira aileden uzakta yapamayacak gibisiniz. İnsanlar 18 yaşında bir başına üniversite okumak için başka şehire gidiyor, atanıyor çalışmak için gidiyor, evleniyor gidiyor. Elbette alışıyorlar değil mi, neticede hayatlarına devam ediyorlar bir şekilde. Bir yere alışmak tamamen sizin elinizde, şimdiden kendinizi odamdı ailemdi diye üzmeye başlarsanız alışamazsınız. Hayatınız boyunca çalışmamışsınız muhtemelen evlenince de çalışmazsınız, pek arkadaş canlısı birisi izlenimi de vermediniz. Sadece kocanız olacak muhtemelen hayatınızda, onu da öyle seviyor gibi değilsiniz yazdıklarınıza göre evlenmek için evleniyorsunuz. Ayrı şehirde yaşamak fikrini gözden geçirin bence, size çok zor olabilir. Cinsellikten korkuyorum demişsiniz bu konuda yardım almadan evliliği düşünmeyin derim
 
Son düzenleme:
Cicek kiz .!.:
Siz nişanlınızı sevmiyorsunuz sanırım, o yüzden bu korkular.
Ailenizle aynı şehirde yaşasanız bile sevmediğiniz bir insanla evli olunca yinede mutsuz olursunuz.
Cinsellik neden korkutuyor?
Genişletmek için tıkla...
Yapım gereği bir erkeği çok sevip bağlanmadım kimsenin peşinden gidecek kadar gözü kara olmadim.
Daha önce yaşamadım cinselligi
Korkularim var ister istemez elimde değil.
 
Birvarizbiryokuz .!.:
Cadde sehir kuaför pazar degil aslinda olay
Evlenmeyi ömür boyu istemezdim evlilik bana uygun bir kurum degildi diyeyim.
Küçük bir yerde yasadim doğduğum andan beri burdayim
Evlenmem için hem ailemden hem cevreden inanılmaz bir baski vardı.
Nisanlimla ayni mahalledeyiz arkadaşım vasıtası ile ulasip bana ulaştı.
O zaman ki ruh halim çok berbatti cevre baskilari aile baskisi daha da büyümüştü yeni tanıştığım biriylede olmamisti
Nişanlımla görüşmeyi kabul ettim,nasipmis o kadar olaya ragmen oldu
Beni seviyor buna eminim benimle mutlu bununda farkindayim
Ama kafamda surekli mutsuz olacagima dair kuruntular var.
Belki alisamicam belki maddi olarak.
Bazen cinselik de korkutuyor.
Genişletmek için tıkla...
Bu şartlar altında mutsuz olacağınız garanti gibi bir şey zaten. Evlilik denen şey aşkından öldüğünüz insanla bile zorken siz sevmediğiniz bir adamla bir ömür geçirmeyi planlıyorsunuz. Mutsuz olursunuz, mutsuz edersiniz.
 
Burda çoğunluk kendi yaşam tarzıyla kıyaslayıp yorum yapmış ama her ailenin farklı bir kültürü yaşam tarzı var, herkes bir dönem ailesinden uzak yaşamış olmuyor o yüzden. Aynı şekilde maddi durum veya mecburiyetler de buna elvermeyebilir.

Ben konu sahibinin ailesinden hiç ayrı kalmamış olmamasına şaşırmadım veya yadırgamadım ama evlilikle ilgili tereddütleri olduğunu düşünüyorum. Sevdiğiyle evlenen biri "nasıl olacak acaba, alışabilecek miyim" kaygısı yaşasa da aşık olduğum adamla evleniyorum beraber olduktan sonra herşey daha kolay olur diye düşünür. Düğün sürecinde vesvese de çok oluyor, şüphe arttıkça vesveseler de artıyor o yüzden. Ama odamdan ayrılamam falan biraz abartı oluyor tabii, yaşınız da oldukça olgunluğa erişmiş düzeyde bence
 
bende ailemden ayrı kalmadım, üni ve çalışma hayatında bile ailem vardı. ama evlenirken hiçbir sorun yaşamadım.
uzağa gitmedim ama gitsem de alışırdım.
nişanlınızı sevmediğiniz için bu durum hoşunuza gitmiyor bence, sizin yerinizde olsam evlenmeden önce emin olmayı beklerdim kendimden. zira aileden uzak yaşamaktan çok bir de üstüne evliliğinde mutlu olmamak her şeyi daha da kötü hale getirir
 
Birvarizbiryokuz .!.:
Merhabalar direk konuma gireyim 29 yaşındayım nişanlıyım,düğünüm eylul ayinda olcakti yasaklar gelince ben istemedim,mayis ayinda olcak büyük ihtimalle.
3.yılımıza girerken evlenmis olacagiz nişanlım benden 3 yaş büyük
Ben Samsun’da yaşıyorum daha önce evden uzak kalmadim.
Kız kardeşim Ankara’da oraya gidip kalırım 10 15 gün ama uzun süreli bi yerde kalmadim
Nişanlım işi dolayisiyla İstanbul’da yaşıyor.
Daha önce bir çok şehir gezdim İstanbula gittim nişanlımin evinde kaldim
Fakat ben korkuyorum oraya alışamamaktan odamdan ayrılmak ailemden ayrilmak.
Hepsini düşününce kendimi çok mutsuz hissediyorum.
Nişanlım beni çok seviyor elinden geleni yapıyor ama ben bu korkuyu aşamıyorum.
Arkadaşlarım alışırsın diyor ne yapmam gerekiyor bilmiyorum 🙁bu durumu yaşayıp sonradan alışan varmı acaba fikirlerinizi merak ettim.
Genişletmek için tıkla...
Odamdan ayrıldığımda 15 yaşındaydım şaka olsun lütfen🤣 (eğitim için)
 
Şimdiden hayırlı olsun size😍 ailenizle aranızdaki bağdan kaynaklı bu duygunuz sizi anlıyorum. Hakta veriyorum. Ama evlendiğinde sadece ailenden ayrıldığın ilk gün zor geçer. Üzülürsün, ağlarsın. Fakat gözlerini kendi evinde açtığında da hemen alırşın😊 Allah sıcaklığını veriyor derler... Test edildi. Onaylandı. Bunların aynısını ben de yaşadım🤭
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

I
Yeni evlilik,aile binası
Yorumlar
3
Görüntüleme
1K
ChocolateCookie
ChocolateCookie
I
Yeni evlilik,Aile binası,Karmaşa..
2 3 4
Yorumlar
70
Görüntüleme
9K
Daisy_Happy
Daisy_Happy
P
Ben bir hata yaptım, bana yol gösterin..
23 24 25
Yorumlar
497
Görüntüleme
42K
KudrAlobar
KudrAlobar
nisensei
OKUYUN. 2 Günde 2 Hastane 3 Kadın Doğumcuya Gittim Kimse Doğurduğumu Anlayacak Muayeneyi Yapmadı.
2 3 4
Yorumlar
74
Görüntüleme
33K
_bilsemki_
B
O
Ayşenur Balcı: Giyimimle dalga geçen insanlardan intikam aldım
Yorumlar
6
Görüntüleme
2K
Yagmurun_kizi
Yagmurun_kizi
Back
X