Evlilik için şuanki hayatınızdan vazgeçer miydiniz?

öncelikle bebişinizi sağlıkla kucağınıza almanızı dilerim:nazar: ben sizin kadar şanslı olabilir miyim bilmiyorum. sizi çok seven bir eşiniz varmış ve siz de onun için herşeyinizden fedakarlık yapıp o hayatı yaşamayı seçmişsiniz. ben henüz o kadar sevildiğimden emin değilim. aslında hiçbir şeyden tam emin değilim ve o yüzden böyle mutsuz ve kararsızım. inşallah en doğru kararı veririm, iki taraf da üzülmeden.
Canım bende görücü usulü tanıştım 3 ayda evlendim.
Eşimin beni sevip sevmediğinden değil ama eşimi sevdiğimden emindim ;)
İlk 3 ay eşimle çok zıtlaştık hatta ikimizde hata yaptığımızı düşünmeye başlamış ayrılmayı bile düşünmüştük.
Ancak vszgeçtiklerim ailem ve sevgim beni frenledi ayrılmak yerine tanımaya anlmaya idare etmeye karar verdim iyi ki de o kararı vermişim.
Gitmedim sabrettim bekledim evlendikten tam 2 yıl sonra eşimin beni benim onu sevdiğimden daha çok beni sevdiğini anladım.Ben eşimi terk etmek yerine onu tanımayı seçtim kısacası.Bu sırada o da beni tanıdı. Çözdük birbirimizi ;) şimdi Maşallah iyiyiz.
Eşim annesinin olmadığı yerde başbaşayken annesine laf ettirmez ama Kv eşime bişey dese (asla demez çok severiz birbirimizi) eşim asla beni kimseye ezdirmez çünkü her zaman şartlar ne olursa fedakâr olmuşumdur maddi manevi her zaman eşimin yanında oldum oluyorum da.Eşim meslek hastalığına yakalandı yatalak oldu sırtımda wc taşıdım yeri geldi altınu temizledim.Kv bize 1600 km uzakta ve felç geçirdi aylarca gittim baktım altını bezledim yıkadım birde özürlü kaynım var ona da baktım. Birgün bile eşime şikayet etmedim cevap vermedim.
Anlayacağın eziyet şiddet yoksa saygı olduğu sürece herşey yoluna giriyor zamanla.
İki farklı kişilğin aynı evde yaşaması birbirine aşılması kolay değil.
Sana bir nasihat.
Istersen 10 yıl flört edin ama aynı evin içinde o adamı pijamayla görmediğin sürece asla tanımış sayılmazsın :D
Yani evlilikten beklentiniz flörtde ki gibi olmasın.Çitanız ne kadar aşağıda olursa o kadar mutlu olursunuz.
Ayrıca eşimle evlendiğimiz de ben bir tane bilezik dahi istemedim alyanslarımız bile gümüştü.
Borçlarımızı ödedik işlerimiz yoluna girdi düzlüğe çıktık eşim sonra bana herşeyi aldı bilezikler yüzükler vs. hatta araba bile aldı üstüme şimdi ev alacak inşaAllah.
İlk Yıllar çok maddi sıkıntılar çektik tabi ama sabr etmek tevekkül etmek gerek.
Ölümlü dünya da herşeyi kendimize dert etmek çokta akıl karı iş değil canım.
Hakkın da hayırlısı ne ise o olsun inşaAllah. ...
 
Canım bende görücü usulü tanıştım 3 ayda evlendim.
Eşimin beni sevip sevmediğinden değil ama eşimi sevdiğimden emindim :KK66:
İlk 3 ay eşimle çok zıtlaştık hatta ikimizde hata yaptığımızı düşünmeye başlamış ayrılmayı bile düşünmüştük.
Ancak vszgeçtiklerim ailem ve sevgim beni frenledi ayrılmak yerine tanımaya anlmaya idare etmeye karar verdim iyi ki de o kararı vermişim.
Gitmedim sabrettim bekledim evlendikten tam 2 yıl sonra eşimin beni benim onu sevdiğimden daha çok beni sevdiğini anladım.Ben eşimi terk etmek yerine onu tanımayı seçtim kısacası.Bu sırada o da beni tanıdı. Çözdük birbirimizi :KK66: şimdi Maşallah iyiyiz.
Eşim annesinin olmadığı yerde başbaşayken annesine laf ettirmez ama Kv eşime bişey dese (asla demez çok severiz birbirimizi) eşim asla beni kimseye ezdirmez çünkü her zaman şartlar ne olursa fedakâr olmuşumdur maddi manevi her zaman eşimin yanında oldum oluyorum da.Eşim meslek hastalığına yakalandı yatalak oldu sırtımda wc taşıdım yeri geldi altınu temizledim.Kv bize 1600 km uzakta ve felç geçirdi aylarca gittim baktım altını bezledim yıkadım birde özürlü kaynım var ona da baktım. Birgün bile eşime şikayet etmedim cevap vermedim.
Anlayacağın eziyet şiddet yoksa saygı olduğu sürece herşey yoluna giriyor zamanla.
İki farklı kişilğin aynı evde yaşaması birbirine aşılması kolay değil.
Sana bir nasihat.
Istersen 10 yıl flört edin ama aynı evin içinde o adamı pijamayla görmediğin sürece asla tanımış sayılmazsın :KK70:
Yani evlilikten beklentiniz flörtde ki gibi olmasın.Çitanız ne kadar aşağıda olursa o kadar mutlu olursunuz.
Ayrıca eşimle evlendiğimiz de ben bir tane bilezik dahi istemedim alyanslarımız bile gümüştü.
Borçlarımızı ödedik işlerimiz yoluna girdi düzlüğe çıktık eşim sonra bana herşeyi aldı bilezikler yüzükler vs. hatta araba bile aldı üstüme şimdi ev alacak inşaAllah.
İlk Yıllar çok maddi sıkıntılar çektik tabi ama sabr etmek tevekkül etmek gerek.
Ölümlü dünya da herşeyi kendimize dert etmek çokta akıl karı iş değil canım.
Hakkın da hayırlısı ne ise o olsun inşaAllah. ...

hastalıkta sağlıkta iyi günde kötü günde denilen evlilik işte bu olsa gerek..inşallah ağzınızın tadı hiç bozulmasın, hep mutlu olun:nazar:

bilmiyorum ben o kadar sebatkar ve özverili olabilir miyim. kendime güvenemiyorum.
 
hastalıkta sağlıkta iyi günde kötü günde denilen evlilik işte bu olsa gerek..inşallah ağzınızın tadı hiç bozulmasın, hep mutlu olun:nazar:

bilmiyorum ben o kadar sebatkar ve özverili olabilir miyim. kendime güvenemiyorum.
Duygularına zincir vurma canım seviyorsan sorun olmaz ama sevginden şüphe ediyorsan yoluna devam et ;)
 
Bilmiyotum bence gelecek muamma kimse için iyi baba olur diiye kesinlik dyemezsinz Allah bilir onu hiç belli olmaz iyi eş mi baba mı olur... O yüzden hayat standartlaronıza uygunluğuna ve tabi karakterine ve duygularınıza bakın.
 
Eşimle tanıştığımda üniversitedeydim,ben ona aşık oldum hatta daha aramızda bir şey yokken içimden "evleneceğim adam" diyordum. :p

Ailemi geride bıraktım,istemedikleri bir evlilik yaptım. Eşimin durumu şu an çok iyi şükürler olsun ama tanıştığımızda ben öğrenci halimle ondan daha iyiydim maddi anlamda. Bir huyu var mesela asla birinin altında çalışamaz,hep patron olacak. Bu huyunu bana açıkça söyledi iş ciddiye bindiğinde "bak evleniriz ama işler kötü giderse bana işe gir diye tutturma ne yapar eder düzeltmeye çalışırım,benim işim ticaret" dedi. Gözüm dönmüş gibiydi bunu bile kabul ettim.

Evlendikten sonra uzun süre alışamadım. Dışarı çıkamıyordum,gezip tozamıyordum. Eşim eve geç geliyordu. Mesleği gereği patrondu ama arazi arazi geziyordu işçi gibi çalışıyordu bugünlere hiç kolay gelmedik. Çocuk gibi her gece geldiğinde tozlu üstünü başını temizliyordum resmen. Ama o eve geldiğinde geçirdiğimiz 2 saat beni dünyanın en mutlu insanı ediyordu. Annesi başımın belasıydı ama hep eşimle nasıl mutlu olduğumuzu düşünüp sabrettim.

Zaman geçti,ben de çalıştım. Çevrem genişledi. Eşimin işleri düzeldi. Yavrumu kucağıma aldım. Hiçbir şey başladığı gibi kalmıyor emin ol. O kadar zorluklarla uğraşan kocam gerçekten dediğini yaptı kızımı da beni de en güzel şekilde yaşatıyor. Yanlış hatırlamıyorsam evlendiğimizde 1,5 milyon borcumuz vardı. Ödendi gitti. Aramızdaki sevgi gitmedi ama.

Ben çok zorlandım zorlanmadım değil yani sudan çıkmış balık gibiydim. Ama gerçekten onu çok sevdim. Onun da beni sevdiğinden emindim. Dışarı çıkamadım,bir tişört bile bana lüks geliyordu ilk zamanlar söylediğin gibi. El ele verdik üstesinden geldik.

Biraz çenem düştü neyse,karşındaki insanda bu potansiyeli görüyorsan yani maddi sorunları düzeltebilir,benim mutluluğum için çabalar diyorsan lütfen düşünme. Ama olduğu gibi kalır beni düşünmez diyorsan da kendine yazık edersin. Senin için hayırlısı olsun.
 
ne güzel anlatmışsın..evet daha ortada bişey yokken ben üzülüyorum strese giriyorum. bak mesela sen deyince bir kez daha anladım, istediğim gibi arayamıyorum bile. bu bile gizli bir baskı değil mi? düşün ki sevdiğin biri var ve aramıyorsun. canımı sıkacak onun o tavrı çünkü. durduk yere moralim bozulacak. ne kötü bişey. oysa benim şimdi uç uç böceği gibi olmam gerekiyordu. bir de aslında böyle zamanlarda beni çok ihmal ediyor mesela. iki kelime yazmak bile angarya gibi geliyor. bak saat kaç oldu hala ses yok. daraldım :KK43:
Beklediğin bir mesaj bile gelmiyor, sebebiyse is güç! Insan hayatini idame ettirmek icin calismali, cok calisip kendini heba edip cok para kazanmak pek akıl kârı değil
Ne icin çalışıyorsun sorusunu sormalısin ona
Borclari odemek icin diyecek
Peki mutluluk anlayışı bu mu? Adaminki bence bu
Yokluk çeken insanlar, kurusun bile kıymetini daha iyi bilir ama bazisi da cimrilesir
Eskiden yoktu, simdi varken biriktirelim moduna girer
Evet birikim.yapmak guzeldir ama kendinden kisarak degil, ihtiyacindan fazlasini tasarruf edersin
Ben her ne kadar üniversite mezunu da olsa, kafa yapısı gelismemis bir erkek profili görüyorum anlattigin kadariyla
O duzenini zerre bozmayacak ama sen herseyini ona göre uyarlayacaksin
Ben buyum kabul ediyorsan modunda ama sen de ben buyum sen de kabul ediyorsan ne ala diyebilmelisin
Sırf yasim.geldi evleneyim, karsima da çıkanlardan en duzgunu bu diye dusunerek kendini atese atma
Bak uzgunsun bir mesaja hasretsin
Bir sesini duymak icin bile adamin isinden sonra geliyorsun
Bana para hirsi olan, mutluluğu calisip para kazanmakta goren bir adam gibi geldi
Beklentileri azaltmak iyidir, ama bu evlenecegin insandan beklentilerinin olmayacağı anlamina gelmemeli
Mesela adam cicek almaz ama seni sevdiğini her an hissettirir
Bu bence milyonlarca çiçeğe bedeldir ;)
 
Eşimle tanıştığımda üniversitedeydim,ben ona aşık oldum hatta daha aramızda bir şey yokken içimden "evleneceğim adam" diyordum. :p

Ailemi geride bıraktım,istemedikleri bir evlilik yaptım. Eşimin durumu şu an çok iyi şükürler olsun ama tanıştığımızda ben öğrenci halimle ondan daha iyiydim maddi anlamda. Bir huyu var mesela asla birinin altında çalışamaz,hep patron olacak. Bu huyunu bana açıkça söyledi iş ciddiye bindiğinde "bak evleniriz ama işler kötü giderse bana işe gir diye tutturma ne yapar eder düzeltmeye çalışırım,benim işim ticaret" dedi. Gözüm dönmüş gibiydi bunu bile kabul ettim.

Evlendikten sonra uzun süre alışamadım. Dışarı çıkamıyordum,gezip tozamıyordum. Eşim eve geç geliyordu. Mesleği gereği patrondu ama arazi arazi geziyordu işçi gibi çalışıyordu bugünlere hiç kolay gelmedik. Çocuk gibi her gece geldiğinde tozlu üstünü başını temizliyordum resmen. Ama o eve geldiğinde geçirdiğimiz 2 saat beni dünyanın en mutlu insanı ediyordu. Annesi başımın belasıydı ama hep eşimle nasıl mutlu olduğumuzu düşünüp sabrettim.

Zaman geçti,ben de çalıştım. Çevrem genişledi. Eşimin işleri düzeldi. Yavrumu kucağıma aldım. Hiçbir şey başladığı gibi kalmıyor emin ol. O kadar zorluklarla uğraşan kocam gerçekten dediğini yaptı kızımı da beni de en güzel şekilde yaşatıyor. Yanlış hatırlamıyorsam evlendiğimizde 1,5 milyon borcumuz vardı. Ödendi gitti. Aramızdaki sevgi gitmedi ama.

Ben çok zorlandım zorlanmadım değil yani sudan çıkmış balık gibiydim. Ama gerçekten onu çok sevdim. Onun da beni sevdiğinden emindim. Dışarı çıkamadım,bir tişört bile bana lüks geliyordu ilk zamanlar söylediğin gibi. El ele verdik üstesinden geldik.

Biraz çenem düştü neyse,karşındaki insanda bu potansiyeli görüyorsan yani maddi sorunları düzeltebilir,benim mutluluğum için çabalar diyorsan lütfen düşünme. Ama olduğu gibi kalır beni düşünmez diyorsan da kendine yazık edersin. Senin için hayırlısı olsun.


mutluluğunuz daim olsun..

ben o kadar sevileceğimden emin değilim. bak kaç saattir bir mesaj bile yok.
 
Beklediğin bir mesaj bile gelmiyor, sebebiyse is güç! Insan hayatini idame ettirmek icin calismali, cok calisip kendini heba edip cok para kazanmak pek akıl kârı değil
Ne icin çalışıyorsun sorusunu sormalısin ona
Borclari odemek icin diyecek
Peki mutluluk anlayışı bu mu? Adaminki bence bu
Yokluk çeken insanlar, kurusun bile kıymetini daha iyi bilir ama bazisi da cimrilesir
Eskiden yoktu, simdi varken biriktirelim moduna girer
Evet birikim.yapmak guzeldir ama kendinden kisarak degil, ihtiyacindan fazlasini tasarruf edersin
Ben her ne kadar üniversite mezunu da olsa, kafa yapısı gelismemis bir erkek profili görüyorum anlattigin kadariyla
O duzenini zerre bozmayacak ama sen herseyini ona göre uyarlayacaksin
Ben buyum kabul ediyorsan modunda ama sen de ben buyum sen de kabul ediyorsan ne ala diyebilmelisin
Sırf yasim.geldi evleneyim, karsima da çıkanlardan en duzgunu bu diye dusunerek kendini atese atma
Bak uzgunsun bir mesaja hasretsin
Bir sesini duymak icin bile adamin isinden sonra geliyorsun
Bana para hirsi olan, mutluluğu calisip para kazanmakta goren bir adam gibi geldi
Beklentileri azaltmak iyidir, ama bu evlenecegin insandan beklentilerinin olmayacağı anlamina gelmemeli
Mesela adam cicek almaz ama seni sevdiğini her an hissettirir
Bu bence milyonlarca çiçeğe bedeldir :KK66:
ne yapsam :(
 
Ya ayrılmaya hazır değilsen o sana nasıl koşullarını söylemiş sende söyle. Konustugunuzda kafamı karıştıran bazı şeyler var de ve söyle. İkna olursan ne ala olmazsan ne yapacağın belli.
 
demin dayanamadım mesaj attım napıyosun diye. şimdi cevap yazmış iyi bitanem çok yoğun bilmem ne. mutsuzum allahım. ilgisi böyle zamanlarda o kadar az ki. yapamıyorum :KK43:
Ben askim bitanemleri pek sevmem laf degil icraat olacak :)
Hislerini paylas
Islerin yogun ama hep mi boyle olacak?
Ben seninle mutsuzum, beni uzmeyecegini soyledin ama bana zaman ayirmaman beni üzüyor tarzi birsey diyebilirsin
 
Mesaj yaz diyordum sonra silip sen ne düşünüyorsun yazdim ama sen zaten yapman gerekeni yapmışsın
 
insan ya aşk evliliği yada mantık evliliği yapar.. sanki sizde ikiside yok.. mantığına yatmıyor ki burda konu açtın.. yeterince aşık da değilsin çünkü gözün aşktan kör olmamış gayette mantıklı düşünebiliyorsun.. Bu arada ben gelir benle çalışırsın bana yardım edersin kısmına takıldım inan.. yani onların aile işi.. resmen boğaz tokluğuna çalışacaksın. Kendi paran olmayacak. Sen kendin için yada evin için bir şey almak istediğinde işlerin yoğunluğundan yeterince iş yapamadığınızdan (çelişkili) bahsedecek. İhtiyaçlarınızı hep erteleyeceksiniz. En basitinden bir yemeğe bir tatile bile gidemeyeceksiniz.
 
Bende ankaradan şehir dışına küçük bi ilçeye geldim.eşim memur aynı zamanda buralı.evliliğim kötü olsa belki pişman olurdum.ama şükür 6 yıllık evliyim.eşimle mutluyum.he hiç komşum yok hiç arkadaşım yok burda.görümcem kv eltim var çok iyi anlaşırım hepsiyle o yüzden pek arkadaş eksikliği hissetmiyorum.ailemin yanınada eşim istediğim zaman götürür.onlarda ne zaman isterse gelir.öyle pek gezilcek edilcek biyeri yok.akşamları hep eşimle evdeyiz.ama insanın sevdiği yanında olunca başka bişey istemiyo.inşallah seninde herşey istediğin gibi olur.
 
Yani öyle bir anlamışsiniz ki , insan başından zaten olumsuz bakıyor.

Ben bu dediğinize benzerini yapanlardanim, pişman değilim ama hayat şartları zorluyor alışık olmayınca
 
arkadaşlar benim sormak istediğim şey şu; bekarsınız, ailenizle yaşıyorsunuz, iyi kötü bir işiniz var çalışıyorsunuz, ufak ufak da olsa istediğiniz şeyleri alabiliyorsunuz, nispeten huzurlu ve rutin bir hayatınız var. bir yandan da aile kurmayı çocuk sahibi olmayı ve kendinize ait bir düzeniniz olsun istiyorsunuz. ama karşınıza hep abuk sabuk insanlar çıkmış, hep hayalkırıklığı yaşamışsınız. sonra karşınıza biri çıkıyor, karakteri düzgün, ortak zevklerinizin olduğu, sizi anlayacağını düşündüğünüz, birlikte bir hayatı paylaşabileceğine inandığınız biri. o da sizinle aynı düşüncelerde.

ama onunla evlendiğiniz taktirde şuanda yaşadığınız yerden çok daha küçük ve hiçbir tanıdığınızın olmadığı ve imkanların çok kısıtlı olduğu bir şehre gelin gideceksiniz. bu kişi kendi işinde çalışıyor ve siz de ona o işyerinde yardım edeceksiniz, kendinize ait bir maaşınız ve zamanınız olmayacak. çok bunalınca çıkıp görüşebileceğiniz kimseniz olmayacak. çıkıp bir sinemaya bir alışverişe bile gidemeyeceksiniz belki tek başınıza. belki onunla bile kırk yılda bir gideceksiniz çünkü tabiri caizse bütün zamanını işyerinde yoğun çalışarak geçiren birisi. insanlarla fazla sosyal olması gereken bir işi var siz kıskanç birisiniz de.ve şunu da ekleyeyim, o işi açmak için yüklü miktarda borçlandığını da baştan biliyorsunuz ve borçların ne zaman biteceği de belli değil.

şimdi böyle bir durumda bu insanla evlenmeyi düşünür müydünüz? tüm bu koşullara rağmen bu adamla ( ondan hoşlanıyorsunuz da)sırf karakteri düzgün diye iyi bir aile babası olabileceğini düşünerek evlenir miydiniz? kendinizi bu ufacık kısıtlı hayata hapseder miydiniz?
Evlrnirfim..sizin anlattiginiz beekar hayati bir yeredek gider sonrasi sıkıcı
 
Back
X