Evlilik korkusu

bence bu çelişkili durum karşınıza çıkan kişilerle alakalı. yani onlar korkutmuş sizi. bu davranışlar olmasaydı öyle düşünmezdiniz.

mesela ben eşimi tanıdığımda hiç böyle korkularım olmadı.. çünkü hiç bir şeye karışmayan biri..

kısacası sevgiliyle alakalı diye düşünüyorum.

Kader .!.:

Başak ta olabilir

Genişletmek için tıkla...

başak benim
aynı burçla yapamadığımı gördüm canım

Kader .!.:

Şaşırdım Hiç başağa benzemiyosun
Sanki çok çakıyomuşum gibi astrolojiden
Yani eşim başak birkaç arkadaşım başak
Sen onlara göre fazla baskınsın

Ben Boğayım, belli oluyordur sanırım

Genişletmek için tıkla...

sen cuk oturmuşsun
benimde yükselenimin özelliklerini taşıdığım söylenir yükselenim koç, başak burcu titiz olurmuş nerdeeee saldım çayıra mevlam kayıra ev kalk gidelim der her daim

NeMeSiS98235 .!.:

sen cuk oturmuşsun
benimde yükselenimin özelliklerini taşıdığım söylenir yükselenim koç, başak burcu titiz olurmuş nerdeeee saldım çayıra mevlam kayıra ev kalk gidelim der her daim

Genişletmek için tıkla...

bu dünya ya iş yapmak için gelmedik dimi haftada 1 gün ne yaptım yaptım diğer günler toz gözümede girse dokunmuyorum :) sadece yemek olayı sık oluyor aç kalamayız yoksa onuda yapmam her gün :) Nemesiscim başak a benzemiyorsun pek :) akrep, aslan gibi düşünmüştüm seni :)

Kader .!.:

Normalde pek konuşmam ama damarıma basılırsa herkesi sustururum

Evet
Benim eşim çok titizdir
Bazen eve girer girmez şurası şöyle der, ben diyorum bi nefes almam laızm ama gözüne batıyosa söyleme kendin düzelt
Aslında o çok konuşkandır ama karakter olarak ben daha baskınım

Genişletmek için tıkla...

az konuşur öz konuşurum gibi bi tarzın var uzun uzun yorumlar yapmıyosun konuyu 2 cümlede özetliyosun,konu dışından atılıcaz Kadercim :)

Herkes evlenmek zorunda değil.herkes çocuk sahibi olmak zorunda da değil.böyle kararlar alan insanları görüyoruz.iyice düşünülerek verilen kararlar olduğundan sonrasında pişmanlıklar olmuyor.yeter ki uzun uzun düşünülerek verilsin.evlilik güzel şey.eskiden kendine ait odan varken şimdi kendine ait evin oluyor.bu ayrı eve çıkmak gibi bir şey değil çünkü bu evi sevdiğin insanla paylaşıyorsun.iyi günler de oluyor kötü günlerde.hep mükemmel gitmiyor.aynı hayat gibi.sana karşı hatalarında affetmekte senin elinde uzatmakta senin elinde ayrılmakta senin elinde.aynı durum eşin içinde geçerli.aşılamaz problemler yoksa evlilik güzel.zaman hızla geçiyor.sen değişiyorsun.hormonların anne ol diyor.ben çocuk istemiyorum dedikçe googledan bebek fotoğraflarına bakarken yakalıyorsun kendini.acaba diyorsun olsa nasıl olur,bakabilir miyim,onu mutlu edebilir miyim.sonrası biraz kendine inanmak biraz tevekkül.oluyor.büyüyor.senin ellerinde şekilleniyor adeta.eve neşe geliyormuş herkes öyle diyor.kuzenim abisinin çocuğunu çok çok çok severdi.onu özlemekten deli olurdu.beraber uyumalar,hediyelere boğmalar.sonra kendi çocuğu oldu.bu sevgiyi kardeşinin çocuğuna duyduğu sevginin 1000 katı diye ifade etmişti. Birini bu denli sevmek güzel olsa gerek.yaşamadım henüz,isteyen herkes umarım yaşar.seni olduğu gibi kabul eden insanla hayatını birleştirirsen rahat bir ömrün olur.asiyim,sorumluluktan korkuyorum demişsin.sakin bir eşin olur sorumluluklar da paylaşılır.anlattığın hiçbir özellik senin evliliğe uygun olmadığını göstermez.gençlik Allahın bir hediyesi.sağlık,dirilik,coşku..ve herşey zamanında güzel.bu kadar derin düşünme.akışına bırak.yalnızlık bazen güzel ama birilerini sevmemek,birilerine bağlı olmadığını hissetmek insanı içten içe kemiriyor.insan sevdiklerini istiyor yanında.çok sevmek çok sevilmek istiyor.para,özgürlük ve birkaç arkadaşın muhabbeti yetmiyor orta yaşlara gelince.yinede karar senin.yeter ki iyice düşünülerek alınmış bir karar olsun da sonrası pişmanlık olmasın.sevgiler.

NeMeSiS98235 .!.:

yengeç erkeğini öneririm
ben de çok dik kafalı ve asiyimdir,Dünyada yalnız kalacağımıda bilsem doğru bildiğimi söylemekten çekinmem ve söz söylemeyi her zaman zerafetle yaptığımda söylenemez, seni olduğun gibi kabul eden biriyle olmalısın, sevgiliyken beğenipte evlenince gak guk yaparsa sinirin çok yıpranır

Genişletmek için tıkla...

aynenn aynen bundan önce de yengeçle problem yaşamamıştım
şimdiki de yengeç:) şimdilik problem yok gibi sanırım doğru yoldayım

NeMeSiS98235 .!.:

eşimle 9 sene çıktım evlendim nerdeyse 6 aydırda evliyim, şimdiki aklım olsa dahada erteleyemezdim heralde, çünkü annem dahil herkes evlenmiceksen açıkça söyle durumuna gelmişti, iş var güç var askerlik engeli yok maddi sıkıntı yok eee daha ne evlenelim bari dedim, tek sıkıntım ailelerdi o yüzdende hemen şarka geldik, hala korkularım var biteceğede benzemiyo,27 yaşındayım kimseye muhtaçlığım olmadığı halde ben bu korkuları yaşıyosam 17-18 yaşında evlenipte gidenleri gerçekten anlamıyorum ya deli cesareti ya cahil cesareti

Genişletmek için tıkla...

belki de 17-18de evlenince alışması daha kolay oluyodur
yaş ilerledikçe, koşulların güçlendikçe, kendi kendine yetebilmeye başladıkça çok daha zorlaşıyor bu karrar

Kader .!.:

Başak ta olabilir

Genişletmek için tıkla...

amann allah korusun!! :))
başak kadar paranoyak, her bişeye karışma meraklısı, herşeyi eleştiren, herşeye bi kulp bulan, aşırı takıntılı kısacası hayatı zindan eden bi erkek yok
2 defa denk geldi, 2'si de çıldırttı beni:S

tamtatam .!.:

bence bu çelişkili durum karşınıza çıkan kişilerle alakalı. yani onlar korkutmuş sizi. bu davranışlar olmasaydı öyle düşünmezdiniz.

mesela ben eşimi tanıdığımda hiç böyle korkularım olmadı.. çünkü hiç bir şeye karışmayan biri..

kısacası sevgiliyle alakalı diye düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

olabilir, güvensizlik var elbette..
bide yetiştiğim aileyle de alakalı sanırım, babam dışarıda baskın herkese lafını geçiren bi tip olmasına rağmen evde annemin lafı geçer
sanırım hem dışarıda güçlü ama benim kontrolümde olabilecek bi adam arıyorum babam gibi:)

Pelmeyin .!.:

belki de 17-18de evlenince alışması daha kolay oluyodur
yaş ilerledikçe, koşulların güçlendikçe, kendi kendine yetebilmeye başladıkça çok daha zorlaşıyor bu karrar

Genişletmek için tıkla...

o da var tabi, yaş ilerledikçe armudun sapı üzümün çöpü herbi şey insanın gözüne batıyo, ben hala beyaz atlı prenslere ruh eşlerine inanan biriyim senin için de mutlaka bi ruh eşi vardır, böylece ne kendinden ne hayatından ödün vermek zorunda kalırsın :)

NeMeSiS98235 .!.:

o da var tabi, yaş ilerledikçe armudun sapı üzümün çöpü herbi şey insanın gözüne batıyo, ben hala beyaz atlı prenslere ruh eşlerine inanan biriyim senin için de mutlaka bi ruh eşi vardır, böylece ne kendinden ne hayatından ödün vermek zorunda kalırsın :)

Genişletmek için tıkla...

yaa vardı da gururumdan kaçırdım sanırım kendisini
böyle birbirimiz için yaradılmış gibiydik, o da özgürlüğe aşırı düşkün ben de o da her türlü şakayı kaldırabilen bi tip ben de hayatı makaraya alıp yaşayıp giderdik
ama şuanki sevgilimle de ufak tefek sorunlar dışında iyi gibiyiz, artı olarak bolca ilgi var:)
yine de aradığım kişiyi buldum diye de umutlanmak istemiyorum, yoksa hayal kırıklığına uğruyorum:s

faat .!.:

Malesef bazı seçimler bazı vazgeçişleri gerektiriyor..
Yalnız kalmak istemiyorsan özgürlüğünden azıcık da olsa ödün vermek zorundasın.
Hayatında biri oluyorsa bu zamanla bir bütün oluyorsunuz demek.
Elbette abartmadan bazı konularda birbirinize karışacaksınız.
Bunu tek taraflı müdahale gibi düşünme.
Sen de karışmak isteyeceksin.
Düşün evlisin,eşin her akşam arkadaşlarıyla çıkıyor.
Karışmaz mısın?Buna ne oluyor ya yapmayacaksın demez misin?

Her hayatın artısı eksisi farklı.
Özgür olursun ama eksik hissedersin neden yalnızım dersin..
Evli olursun mutlu olursun ama sorumluluklar yüzünden zorluklar yaşarsın.

Kendin oturup düşün yalnızlık ve özgürlük mü oh mis aşk istemem karışanım olmasın mı?
Yoksa hayır yalnız özgürlükten de tat alamam.
Özgürlüğümü zaman zaman yaşayabileceğim güzel bir beraberliğim olsun mu?
Düşün ve seçimini yap.
Unutma her seçim bir vazgeçiştir..
Bu pek çok konu için böyle sadece aşkta,evlilikte değil..

Genişletmek için tıkla...

bilinçaltımda ciddi bir kirlilik de var galiba
onlar da bu korkuları tetikliyor. bir de hayatım boyunca sorumluluklar beni korkuttu hep
böyle sorumluluk minimum bi evlilik olsa en azından başlarda, öyle bişey de olmaz sanırım
eşin anlayışlı olur bunun kaynana kayınpederi var offf off düşündükçe huzursuzlanıyorum ama yalnızlık da korkutuyor

hulyadem .!.:

Herkes evlenmek zorunda değil.herkes çocuk sahibi olmak zorunda da değil.böyle kararlar alan insanları görüyoruz.iyice düşünülerek verilen kararlar olduğundan sonrasında pişmanlıklar olmuyor.yeter ki uzun uzun düşünülerek verilsin.evlilik güzel şey.eskiden kendine ait odan varken şimdi kendine ait evin oluyor.bu ayrı eve çıkmak gibi bir şey değil çünkü bu evi sevdiğin insanla paylaşıyorsun.iyi günler de oluyor kötü günlerde.hep mükemmel gitmiyor.aynı hayat gibi.sana karşı hatalarında affetmekte senin elinde uzatmakta senin elinde ayrılmakta senin elinde.aynı durum eşin içinde geçerli.aşılamaz problemler yoksa evlilik güzel.zaman hızla geçiyor.sen değişiyorsun.hormonların anne ol diyor.ben çocuk istemiyorum dedikçe googledan bebek fotoğraflarına bakarken yakalıyorsun kendini.acaba diyorsun olsa nasıl olur,bakabilir miyim,onu mutlu edebilir miyim.sonrası biraz kendine inanmak biraz tevekkül.oluyor.büyüyor.senin ellerinde şekilleniyor adeta.eve neşe geliyormuş herkes öyle diyor.kuzenim abisinin çocuğunu çok çok çok severdi.onu özlemekten deli olurdu.beraber uyumalar,hediyelere boğmalar.sonra kendi çocuğu oldu.bu sevgiyi kardeşinin çocuğuna duyduğu sevginin 1000 katı diye ifade etmişti. Birini bu denli sevmek güzel olsa gerek.yaşamadım henüz,isteyen herkes umarım yaşar.seni olduğu gibi kabul eden insanla hayatını birleştirirsen rahat bir ömrün olur.asiyim,sorumluluktan korkuyorum demişsin.sakin bir eşin olur sorumluluklar da paylaşılır.anlattığın hiçbir özellik senin evliliğe uygun olmadığını göstermez.gençlik Allahın bir hediyesi.sağlık,dirilik,coşku..ve herşey zamanında güzel.bu kadar derin düşünme.akışına bırak.yalnızlık bazen güzel ama birilerini sevmemek,birilerine bağlı olmadığını hissetmek insanı içten içe kemiriyor.insan sevdiklerini istiyor yanında.çok sevmek çok sevilmek istiyor.para,özgürlük ve birkaç arkadaşın muhabbeti yetmiyor orta yaşlara gelince.yinede karar senin.yeter ki iyice düşünülerek alınmış bir karar olsun da sonrası pişmanlık olmasın.sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

zaten korkum çift taraflı, bir yanda evlilik sorumluluklar, özgürlüğümün kısıtlanması, başıma buyruk yaşayamama korkusu, hadi bundan kaçtım diyelim diğer tarafta bekleyen yalnızlık ve acılarla tek başına savaşamama korkusu. yani kaçışı olan bir korku değil ondan çıkmaza sürüklüyor.
çocuk konusunda da çocuk yaşta yeğen sahibi oldum, o nedenle külfetini fazla yaşadım erken yaşta yıldım:/

bende de feci derecede huzursuz eden düşünceler var.. daha öncesinde düğüne iki gün kala ayrılmıştım ama bu korkulardan dolayı değildi farklı sebepler vardı. aradan iki buçuk yıl geçti şimdi bir erkek arkadaşım var o hemen bir şeyler olsun istiyor nişan söz falanda değil bugün evlensek evlenelim modunda..o çok uzun zamandır beklemekteydi beni hatta bu benim evlilik süreci mahkemeler falan biliyor her şeyi.. sevgisinden şüphem yok ama bu sevgi korkutuyor beni o kadar alışmışım ki rahat davranmaya, annem babamda yanlış bişey yapmayacağımı bildikleri için çok sorgu sual sık boğaz etmezler..bende her daim sorumluluğumu bildim onlara karşı hatta onlar laf etmeden ben dikkat ederim saatime gelip gittiğim yere..
ama erkek arkadaşımın genel olarak çok şüpheci bir düşünce yapısı var. bunun için psikologa gidecek. çünkü hayatı sana zindan etmek istemiyorum diyor. belki normaldir soruları hani kim var nerdesin ne yapıyosun öyle bir kaç saat konuşmayınca niye aramıyosun falan triplerine giriyor. kendi korkumdan ziyade onun bu şüphelerini gidermeye uğraşıyorum bana yardım et diyor, sabır göster diyor..
artık son nokta hayatım çözümü buldum aynı iş yerinde çalışacağız evleneceğiz aynı evde yaşayacağız böylelikle her şey çözülecek dedi:)) yok artık daha neler dedim:)
ben başkası olsa tahammül edemem bunu ona da söyledim çünkü benim yaşadıklarım zaten kolay değil bunu atlatmaya çalışmak ayrı bir olay, tekrar evlilik moduna girmek ayrı bir olay, birde karşındaki insanın düşüncelerini rahatlatmaya çalışmak ona güven vermeye çalışmak apayrı bir olay..
bir de önceki ilişkimde zaten o kadar çok fedakarlık yaptım, sevdim ve acısını yaşadım ki onun için artık dahada kimse için kılımı kıpırdatmam dedikçe yine ben fedakarlık yapıyorum diye düşünüyorum.sonra kendimi rahatlatmaya çalışıyorum illa ki fedakarlık yapılacak sabır her şey güzel olacak diye..ama önceki ilişkimde de korkuyordum şaka maka evlenecem ben aynı evin içinde napacaz sıkılır mıyız acaba ya mutlu olamazsak bide çocuk doğurdun mu tamam artık hayatım bitti falan diyodum ama sevgim ağır bastığı için çok rahatsız etmiyordu bu düşünceler. sonradan iş bozulunca bu korkuların üzerine düşmedim..
şimdi ne yapacam bilmiyorum başlarken nasıl olsa ayrılacaz diye başladım ama uzun zamandır da tanıyoruz birbirimizi hiç bir şey değilse bile dostluğunu kaybetmek istemiyorum..aklımdakiler beni nereye götürür bilmiyorum anne başladı zaten yaşın ilerliyor yoluna bakman lazım artık diye bende düşünüyorum aynı şekilde ama bu korkular ne yapacağız bilmiyorum..

bende teraziyim bu arada :44: