Haklısınız aslında ama ben şu yaşıma kadar kimi sevsem başkasını tercih etti bende kullanılmak istendim, güzel anılarım da pek yok, milleti görünce de kendimi çok eksik hissettim, bende evlenmeyi hak ediyorum ve tercih ediliyorum diye kendimi kendime kanıtlamak istiyorum galiba bu aralar, psikologla konuştuğumda bunu fark ettimCogunluk cevaba gore hayatiniza yon vereceksiniz? Yani gercekten bu kadar mi kendinize ait secimleriniz yok? Hayatinizda biri olsa, onun huyu suyu konusunda kararsiz kalip “bu adamla evlilik olur mu?” Diye sorsaniz anlarim da, “evlilik mi daha iyi bekarlik mi?” Seklinde sormanizbu sizin hayatiniz, siz kendi beklentilerinize, isteklerinize gore karar vermelisiniz. Ustelik bunun neresi dert?
Aslında önceden evlilik gibi düşüncem yoktu, sadece sevdiğim insan beni sevsin gezeyim onunla diye düşündüm, ama hep başkalarını tercih edip sevgili oldular ya da evlendiler bende kendimi kötü hissettim ve neden ben tercih edilmedim diye evlilik konusunu düşünmeye başladım, birini bulsam evlensem bende tercih ediliyorum diye kendime kanıtlamaya çalışmak istiyorum galiba, birkaç gün önce psikolog ile konuştuğum da fark ettim bu durumuEvliliği hedef takıntı haline getirip evlenmiş olmak için evlenen ne kadar bildiğim insan varsa hepsi mutsuz.
Hayatınızda biri yokken evlilik mi bekarlık mı diye sormanın düşünmenin alemi yok.
Evlenmeye değer biri olursa hayatınızda o zaman değerlendirin.
İlişkilere tercih eden tercih edilen şeklinde sığ bir şekilde yaklaşamazsınız.Aslında önceden evlilik gibi düşüncem yoktu, sadece sevdiğim insan beni sevsin gezeyim onunla diye düşündüm, ama hep başkalarını tercih edip sevgili oldular ya da evlendiler bende kendimi kötü hissettim ve neden ben tercih edilmedim diye evlilik konusunu düşünmeye başladım, birini bulsam evlensem bende tercih ediliyorum diye kendime kanıtlamaya çalışmak istiyorum galiba, birkaç gün önce psikolog ile konuştuğum da fark ettim bu durumu
Haklısınız ama sanki ben hak etmiyormuşum gibi hissettim bunu bir kişi yapmış olsa anlardım ama üç kişi de böyle oldu, yanlış kişileri tercih ettim belki deİlişkilere tercih eden tercih edilen şeklinde sığ bir şekilde yaklaşamazsınız.
Evlilik için insanların bir sürü kriteri var.
Kendinizi aşığıda konumlandırmayın.
Bazıları her gün paylaşıyor mutlu gözüken fotoğraflar en çokta bana garip gelen bu, tek derdi olan benmişim gibi geliyorSosyal medyaya gelince de hiç de mutlu olmayıp kol boyun fotolar paylaşan çok tanıdığım var. Birilerine nispet filan olsun diye paylaşıyor çoğu eh kendileri bilir
Şimdilerde ilişkiler çok çabuk harcanabilir ve hızlı gidiyor gibi görünüyor.Haklısınız ama sanki ben hak etmiyormuşum gibi hissettim bunu bir kişi yapmış olsa anlardım ama üç kişi de böyle oldu, yanlış kişileri tercih ettim belki de
Ömür boyu bekar kalmayı bile düşünüyorum kötü mü olur acaba bilmiyorum, şu an gezmek tatile gitmek falan o kadar çok istiyorum ki korona var diye bir yere gidemiyorum, evliliği de şimdiye kadar sevdiğim kişiler tarafından hiç tercih edilmedim diye kafama taktım sanki evlensem kendimi kendime kanıtlayacak gibiyimBu yaşanmışlığa göre değişir. 4 yıl üniversite 3 yıl çalışırken bekarlık...Dibine kadar her şeyi yaşadım. Evlendim ve 3 yıl çocuksuz evlilik... Eşimle yine dibine kadar her şeyi yaşadık. Şimdi doğumum yakın. İçimde hiçbir şey kalmadı anlayacağın her şeyde doyuma ulaştım. Her şey zamanında güzel belkide. Şimdi evlilik derim ama 7-8 yıl önce bekarlık derdim.. Ama mesela sen ömür boyu bekarlığı tercih edebilirsin bu kişinin beklentileri ile alakalı
Haklısınız, güvenmek gerçekten zor yaşım ilerledikçe daha çok fark ediyorum bunu, hayal kırıklığı yaşamayı hiç istemiyorumŞimdilerde ilişkiler çok çabuk harcanabilir ve hızlı gidiyor gibi görünüyor.
Sayıca fazla ve sana böylesi denk gelmiş olabilir.
Burada onların davranışlarını dert etmek kendine önem vermelisin.
Önüne çıkan herkesle evlilik hayali kurma.
Bu böyle kurallara bağlanıp ilerlenecek r konunda değil ki. Bu konuda kararlıysan ömür boyu bekar da kalabilirsin senin tercihin tabi ki. İlla evleneceğim yada bekar kalacağım demek yerine akışında yaşamak en doğrusu. Sen plan yaparsın Tanrı güler :) Tavsiyem şu olabilir hiçbir şey için acele etme. Hiçbir şey içinde kalmasın. İlerde geriye dönüp baktığında keşke ya demeyesinÖmür boyu bekar kalmayı bile düşünüyorum kötü mü olur acaba bilmiyorum, şu an gezmek tatile gitmek falan o kadar çok istiyorum ki korona var diye bir yere gidemiyorum, evliliği de şimdiye kadar sevdiğim kişiler tarafından hiç tercih edilmedim diye kafama taktım sanki evlensem kendimi kendime kanıtlayacak gibiyim
Birincisi o resimlerdeki insanlar ne kadar çok gülüyorsa o kadar çok mutsuzlar. Bunu yakınen tanıdığım insanlar üzerinde gördüm. Eşinden dayak yiyip 2 gün sonra ‘iyi ki sen’ yorumuyla foti paylaşan arkadaşım vardı. Evlilik mi bekarlık mı kısmına gelirsek ikisinin de zorlukları var. Bekarken özgürsün git gez dolaş ailen dışında birine hesap verme derdin yok. Ama evliyken özellikle ilk dönemlerde herkesin gözü üzerinde olacak. O yeni gelin sen olacaksın bu benim için çok zor bi durumdu. Evliyken sevdiğin adamla gezeceksin kimseye hesap verme derdin olmayacak. İnşallah karşına iyi bir adam çıkar ve iyi ki evlenmişim dersin25 yaşındayım, şu an görüştüğüm biri yok ve bu aralar hayatımla ilgili bir çok durumu sorgular oldum, bekarlık ve evlilik konusunu da çok düşünüyorum bu aralar, bazen ömür boyu bekar olmayı düşünüyorum bazen de neden doğru düzgün güzel anılarım yokken kendimi yalnızlığa götürüyorum diyorum, sizce bekarlık mı daha güzel evlilik mi, evlilik yalnızlığı yok ediyor mu, sosyal medya da görüyorum hep herkes fotoğraflarda mutlu gerçekten de böyle mutlular mı, bekarlık daha güzelse güzel tarafları nelerdir, düşüncelerinizi merak ediyorum teşekkür ederim
Umarım yaşamazsınız hep mutlu olursunuz siz de değişmiş siniz kendiniz de söylüyorsunuz sizinki paralel gitmiş 6 sene çok kısa bir süre ama inşallah hep böyle devam ederBiraz birlikte büyümek, birbirine paralel değişmek ile alakalı bence. Erken evlenmedim ama erkek arkadaşımla 6 yılı doldurmak üzereyiz. İkimiz de 19 yaşındaydık görüşmeye başladığımızda. Açıkçası şu an 6 yıl önce ilk aşık olduğum kişi olsa karşımda, sanırım görüşmek bile istemezdim. O da büyük bir ihtimalle şu an benim 6 sene önceki halimle yapamazdı. Değişimlerimiz paralel oldu, birlikte geliştik büyüdük. Aşkımız sevgimiz de aynı oranda büyüdü. Dediğiniz o “hayattan istediğim bu değilmiş aslında” anını yaşamadık. En azından henüz.
Kendiniz de dahil kimseye bi sey ispatlamak icin evlenilmez.Haklısınız aslında ama ben şu yaşıma kadar kimi sevsem başkasını tercih etti bende kullanılmak istendim, güzel anılarım da pek yok, milleti görünce de kendimi çok eksik hissettim, bende evlenmeyi hak ediyorum ve tercih ediliyorum diye kendimi kendime kanıtlamak istiyorum galiba bu aralar, psikologla konuştuğumda bunu fark ettim
Siz hak etmiyorum derseniz karsiniza da hak etmediginizi hissettirecek kisiler çıkar once kendinize deger verin, biraz da enerji meselesi siz ne hissederseniz karsiya o yansırHaklısınız ama sanki ben hak etmiyormuşum gibi hissettim bunu bir kişi yapmış olsa anlardım ama üç kişi de böyle oldu, yanlış kişileri tercih ettim belki de
Neden simdiden sartliyorsunuz ki kendiniziÖmür boyu bekar kalmayı bile düşünüyorum kötü mü olur acaba bilmiyorum, şu an gezmek tatile gitmek falan o kadar çok istiyorum ki korona var diye bir yere gidemiyorum, evliliği de şimdiye kadar sevdiğim kişiler tarafından hiç tercih edilmedim diye kafama taktım sanki evlensem kendimi kendime kanıtlayacak gibiyim
Sizin gibi yaşamayı düşünüyorum açıkçası ama bazen de hani benim daha doğru düzgün aşk anlamında güzel anılarım olmadı o yüzden böyle düşünerek erken mi davranıyorum diyorum kendime bilemedimBir kez boşandım, evlilik düşünmüyorum üstelik çocuğumda yok, çocuk da düşünmüyorum yaşım 37... İlerde hayatıma biri girerse beraber yaşama fikri daha cazip, eskisi gibi sabırlı ve bir erkeğe tenezzüllü evresini çoktan geçtim... Yalnız da çok aktivite yapıyorum, tatil, gezme, akraba eş dost arkdş vs.. Bunlar için yanımda bir erkek lazım değil.. Bende böyle yaşamayı seviyorum böyle mutluyum... Sen kendin keşfetmelisin kendini...
Haklısınız, ben aşk konusunda açıkçası hep yanlış insan seçtim bir de bana gerçekten saygısızca davrandılar, aklım başıma geldi artık resmen ama geç geldi, ben hep tercih edilmeyen olduğum için kendimi eksik hissettim açıkçası ve bu ara böyle bir düşünceye kapıldım psikolog ile de konuştum bu konuyu sizlerinde görüşünü merak ettimSiz hak etmiyorum derseniz karsiniza da hak etmediginizi hissettirecek kisiler çıkar once kendinize deger verin, biraz da enerji meselesi siz ne hissederseniz karsiya o yansır
Neden simdiden sartliyorsunuz ki kendinizi
Yani ben sizden 10 yaş büyük olmama ragmen asla evlenmem ya da illa evlenmeliyim demiyorum
Mesela anne olmayi cok isterim ama olur da yastan dolayi treni kaçırırsam da nasip degil der önüme bakarim ya da karşıma hayatı paylaşabilecegim biri cikarsa evlenirim yani bunlar planla programla.olacak isler degil hani toplumda söylenen gibi biraz da "nasip kısmet " :)
Şimdiden begenilmedim olmadi kimse beni sevmiyor moduna girmeyin. Karsiniza belki sizi mutlu edemeyecek insanlar cikti ya da siz korkularınızı size hatırlatacak kisileri cektiniz kendinize.
Burada ne kendinizi sevilmeyecek biri gibi görün ne de erkekleri kötüymüş gibi.
Ailem iyi ama arkadaş çevremi görünce bir de sosyal medyada insanları da görüyorum garip bir şekilde eksik hissediyorum kendimi, bunun nedeni de geçmişte aşk anlamında güzel anılarımın az oluşuŞahsen aile ortamın iyiyse evlenme derim ,gez dolaş ,keşfet ,yaşa ..
Bekarlık diyorum net♀
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?