Evlilik ne demek?

Evlilik tamamen şanstır.
bir insanı tanımak diye bir şey yok bence ya. Zaman hepimizi değiştiriyor. Bir yıl önce eleştirdiğiniz şeyi bir yıl sonra kendiniz yapmış oluveriyorsunuz.
Çok klişe ama gerçekten sevgi ve saygı olduktan sonra her türlü yürüyor o ilişki. Hepimizin çizgileri vardır. Ben mesela kısıtlanmaktan hiç hoşlanmam. Anında buz gibi soğurum. Eşim bu huyumu bildiğinden ve bana saygısı olduğundan gitmeme, giyimime hiçbir şeyime karışmaz.
Oturup düşünün bu adam benim çizgilerimi biliyor mu? Bunlara saygı duyar mı ? Zor zamanda benden yana olur mu ?
Cevabınız zaten yolunuz olacaktır.
Neredeyse 6 yıllık evliyim. Zaman zaman eşimi parça pinçik etmek istiyorum :)
Ama çoğu zaman yanımda olduğu için, onu bulduğum içim kendimi çok şanslı hissediyorum

Öncelikle bu konuyu açtığın için teşekkür ederim sana konu sahibi , aynı sorular benim de kafamı kurcalıyordu .. cevaplar da muhteşem Rabbim bu yolda kimseyi pişman etmesin

banebade .!.:

Sahi bu evliliğin hiç güzel bi yanı yok mu?
Hep maddiyat.
Her şey hesap kitap.
Sohbetsizlik,iletişimsizlik.
Cinsellik (bazılarımızda bu durumda problem oluyor.)
Yemek.
Ütü.
Temizlik.

Genişletmek için tıkla...

Hep maddiyat.
Hayatin gercegi simdi bu, yapacak bir sey yok.

Her şey hesap kitap.
HEsap kitap yapmadan bekarken oluyor mu? Bence bu da hayatin gercegi

Sohbetsizlik,iletişimsizlik.
E bu tamamen esinizle uyuma bagli. Nisanlinizla bu probleminiz yoksa, evlenince de olmaz.

Cinsellik (bazılarımızda bu durumda problem oluyor.)
Yine nisanlilikta bunu deneyimlemek gerekir bence. Bunu istemiyorsaniz da en azindan transparan bir sekilde konusabilirsiniz karsilikli beklentilerinizi

Yemek.
Bekarlar da yemek yapiyor, evlenince en azindan esine kitleyebiliyorsun

Ütü.
O ne, ben yapmiyorum hic. Giyim kusam cok klasikse yine bekarken de yapilan bir sey degil midir utu ?

Temizlik.
Hayatin en aci gercegi de bu.
Ama bekarlar da temizlik yapmiyor mu?

bu yazdiklarinizin evlilikle alakasini ben kuramadim saniyorum ki. Dediginiz eger ki ana baba golgesinden ayrilmaksa zaten bunu evlendiginiz icin degil olgun bir yasa eristiginiz icin yapmalisiniz. Su yasinizda utunuzu, temizliginizi zaten anne babaniz yapmamali.

Camasir bulasik yemek cocuk demek

Ben de sizinle aynı korkuları yaşıyorum, nişanlıyım nikahım seneye daha çok var ama acaba doğru mu yapıyorum diye düşünüp duruyorum. 6 yıldır birlikte olduğum insan, bunca yıl hiç tereddüt etmedim ama ailesi işin içine girince, gerçek yüzlerini gördükçe bi korku sardı. Şu zamana kadar kendi idealimde bir hayat kurmuşken, nişanlım olmasa muhatap bile olmayacağım insanlar hayatıma dahil oldu birden, bir sürü şeyi kendilerinde hak gördüler koyduğum onca mesafeye rağmen. Bunu ömür boyu neden çekmek zorunda olayım diye düşünüyor insan. Siz de kayınvalide/görümce ikilisinden dertliydiniz değil mi önceki konularınızdan hatırladığım kadarıyla? Bu dönemde yaşadığınız sıkıntılardan dolayı böyle hissetmeye başlamış olabilir misiniz? İnsan bir şeye takıldı mı her şeyi sorgulamaya başlıyor çünkü. Ama hatırladığım kadarıyla nişanlınız sizin yanınızdaydı bu durumlarda ve ailesine karşı da gelebilmişti, eğer sizi bu düşüncelere iten aile meselesiyse çok düşünmeyin derim. Eş yönünden şanslı görünüyorsunuz, umarım hep öyle devam eder

banebade .!.:

Ekstra olumsuz kk üyesi bade huzurlarınızda :)
Beni yargılayan bi kesim olduğu gibi derdime ortak olup benimle ilgilenen üyelerde oldu,onların sayesinde kendimi bir nebze iyi hissettim.

Sadece size sormak istediğim şey şu;
2 hafta sonra nikahım var,endişelerimde var. Buraya zaman ayırıp evlilikle alakalı konular okuduğumdan beri biraz daha endişeli yaklaşıyorum.
Sahi bu evliliğin hiç güzel bi yanı yok mu?
Hep maddiyat.
Her şey hesap kitap.
Sohbetsizlik,iletişimsizlik.
Cinsellik (bazılarımızda bu durumda problem oluyor.)
Yemek.
Ütü.
Temizlik.

Korkuyorum arkadaşlarım. Ne olur anlayın beni
Pişman olmaktan,umduğumu bulamamaktan bu muymuş evlilik demekten keşke o imzayı atmasaydım demekten çok korkuyorum.

Nişanlımı seviyorum senelerdir kendisini tanıyorum o açıdan bir problem yok. Ama yıllardır birlikte olup hüsrana uğrayan hikayeleri okuduğumda kalbim küt küt atıyor.

Ya bende ? Ya bizde ? Böyle olursak diye..
Bana evlilikle alakalı söylebileceğiniz şeyler, verebileceğiniz akıllar varsa seve seve bi kenara not alacağım..
İyi ki varsınız!

Genişletmek için tıkla...

Bence evlilik birbirini idare etme sanatıdır ..sevgi ve saygi cercevesi icinde tabi

Evlilik sevdiğin sevildiğin insanla saygı çerçevesini bozmadan yaşanırsa tadından yenmez.

Bir evin sorumluluğunu almak zor elbette. (yemek, temizlik, fatura, alışveriş, ihtiyaç, tadilat,aileler vs)
Ama eş, doğru insansa, aynı yerden aynı yöne bakıyorsan zorluklar da güzel.

Bana evlilik güzel mi deseler, ben çok güzel derim. Çünkü eşimden, evliliğimden yana sorunum yok (9yıl). Ama mutlu olmayan biri böyle cevap vermeyecektir. Herkes seçimini ve kaderini yaşıyor bir şekilde.

İnşallah çok mutlu ve ömürlük bir evliliğiniz olur

banebade .!.:

Ekstra olumsuz kk üyesi bade huzurlarınızda :)
Beni yargılayan bi kesim olduğu gibi derdime ortak olup benimle ilgilenen üyelerde oldu,onların sayesinde kendimi bir nebze iyi hissettim.

Sadece size sormak istediğim şey şu;
2 hafta sonra nikahım var,endişelerimde var. Buraya zaman ayırıp evlilikle alakalı konular okuduğumdan beri biraz daha endişeli yaklaşıyorum.
Sahi bu evliliğin hiç güzel bi yanı yok mu?
Hep maddiyat.
Her şey hesap kitap.
Sohbetsizlik,iletişimsizlik.
Cinsellik (bazılarımızda bu durumda problem oluyor.)
Yemek.
Ütü.
Temizlik.

Korkuyorum arkadaşlarım. Ne olur anlayın beni
Pişman olmaktan,umduğumu bulamamaktan bu muymuş evlilik demekten keşke o imzayı atmasaydım demekten çok korkuyorum.

Nişanlımı seviyorum senelerdir kendisini tanıyorum o açıdan bir problem yok. Ama yıllardır birlikte olup hüsrana uğrayan hikayeleri okuduğumda kalbim küt küt atıyor.

Ya bende ? Ya bizde ? Böyle olursak diye..
Bana evlilikle alakalı söylebileceğiniz şeyler, verebileceğiniz akıllar varsa seve seve bi kenara not alacağım..
İyi ki varsınız!

Genişletmek için tıkla...

Bende korkuyorum maalesef, bazen diyorum keşke hep sevgili kalsaydık hiç bi sıkıntımız yoktu, şimdi ise coronadan düğün erteledik üstüne başka aksilikler yaşadık çoğu şey istediğim gibi gitmedi 3. kişiler yüzünden kavga ettik ,birbirimizi göremez olduk haftanın 6 günü çalışıyoruz ve nişanlım vardiyalı çalışıyo ailelerimizden corona olanlar oldu bi soluklanalım desek bi yere gidemiyoruz coronadan dolayı zaten hevesim de kalmadı gidip de napcaz ki modundayım düğünümüz ne zaman olduğu belli değil , inşallah çok mutlu ve huzurlu olursun

Evlilik çok güzel. En iyi arkadaşınla hep birliktesin doğru insan olduğuna eminsen, şuana kadar kendisinden bir kötülük gormediysen hic korkun olmasın

Olaylara negatif bakanlar gül bahçesinde bile dikenlere takılır
Evli degilim ama evliliğe bakışım hayat yoldasligi, elbette evdeki is bölümü de önemli ama anlayış, iletisim, sevgi, saygi gibi unsurlar daha önemli bence. Herşey doğru iletisimle çözülebilir.
Siz böyle negatifseniz, trip.atip naz niyaz yapan biriyseniz bir yerden sonra esiniz bile.olsa cekmek istemez. Insan eşi kötüyse destek olur birlikte atlatirlar ama devamli olumsuzsa bir yerden sonra karsindakinin de enerjisini düşürür.
Yazdığınız endiseleri nisanlinizla konustunuz mu? Evde is bölümü nasil.olacak? Onun ve sizin kriz yönetiminiz nasil? Anlasmazlik yaşadığınızda nasil çözüyorsunuz? Örneğin çocuk ister mi ya da ebeveyn oldugunuzda o cocuk bakiminda ne kadar katki sağlayacak? Maddi konular konusuldu mu? Bilmiyorum çalışıyor musunuz ama birikim.nasil.olacak, faturaları kim ödeyecek vs?
Yani her insan bilmedigi konularda (buradaki konu evlilik/ayni evde yasamak) endise duyar sonucta yasayarak öğrenilecek bir sey ama bunlari kendi icinizde düşünüp olumsuz kurgular yapmak yerine, nisanlinizla konuşun.
Bir laf vardır: "çocuğunuzun nasil biri olacağı esinizle nisanlilikta nasil bir iliskiniz olduğuna bağlı " diye.
Buradaki konulardan etkilenmek de biraz garibime gitti. Ben de okurum, kulagima küpe de ederim belki burada okuduklarimi ama hayatımı duyumlarima/okumalarima göre yönetmem. Bu durum biraz ruyalarla amel edilmez gibi bir sey.
O kadar icsellestirmeyin yani, kendinize ait bir bakış açınız olmalı, hayata ve insanlara karsi bir duruşunuz, düşünceniz olmalı.
Eger bu negatifligi asamiyorsaniz, bir uzmandan destek almanizi tavsiye ederim.

Ev işi haricinde konuşuyorum;
Doğru kişiyse dünyanın en mutlu kadını sen olursun.
Evlilik cidden güzel bir uyum, yol arkdaşlığı.

Ev işi temizlik vs de katarsan kötü yanı onu da eşinle halletmeye bak.
Arada kadın al.
Ve çok titiz olmamaya çalış.
Yoksa kendin yıpranırsın.

Ama artısı daha fazla emin ol.

Verebileceğim tavsiye evliliğinize aileleri karıştırmayın. Huzur mutluluk sizinle olsun

En ufacık bir "acaba" düşünceniz varsa kesinlikle düğüne erteleyin.
Diğer konularınızınsa biliyorum hatta o zamanlarda bu minvalde bir yorum yaptim ama daha sert bir dille.
Evlilik evlendiğin kişiye göre değişen bir durum. Bazen cok mutlu olacaksın, bazende evlilik dedikleri bumuymuş keşke evlenmeseydim diyeceksin.
Ama inan evlenirken ben dahil etrafımdaki hic kimse senin kadar acabamı demedi veya korkmadı. Sen ve nisanlinda oturmayan biseyler var. Bu kadar düşünmen normal değil

Senelerdir tanısanız da yeni bir ev, yeni sorumluluklar girecek hayatınıza...

Yakın arkadaşın gibi düşün birlikte eve çıksanız aynı düzen devam eder mi, etmez.

Birbirinizi anlamaya gayret edin, saygı duymaktan vazgeçmeyin. Bir derdiniz sıkıntınız olduğunda 3.kişileri karıştırmayın. Fedakarlık kendini yok etmek değildir bir de bunu sıkça hatırlayın, bencillik de yapmadan davranışlarınızı düzenleyin.

Ve bence en esası kendinize yapılmasını istemediğiniz bir şeyi bir başkasına yapmayın.

Elbette kolay değil aileler vs dahil olduğunda ikinizden biri gitmek istemediğinde bir şekilde en uygun şekilde ayarlamaya gayret edin. İstişare etmek, düşünmek, patlamadan hareket etmek, sık sık trip atmamak önemli.

Hayatta ki her seçimimiz bir risktir aslında. İş, eş, arkadaş vs vs. olmadık sürprizlerle karşılaşabiliriz. Evlilik dengini bulursan çok güzel. Eşini çok sevsen, adaletli bir insanda olsa, " X şunu asla kabul etmez" dedirten net çizgilerin olsun.

Ben 20 küsür yıllık evliyim, eşimle çok şiddetli tartışmalarımızda bile fiziki yada (küfür/hakaret) sözsel şiddet görmedim. Gereksiz saçma kısıtlamalar yaşamadım. Arkadaşlarımla akşam dışarı çıkıp bir şeyler içebilirim, kız kıza küçük kaçamak tatiller yapabilirim. İlk evlendiğimiz zamanlar sorun oldu, ama ben kabul etmedim.
Çünkü eşime, çocuklarıma bağlı, sorumluluklarımın bilincinde, muhakeme yeteneği olan bir kadınım. Yapacağım planlarımda çocuklarımın, eşimin, evimin düzenini bozmamaya çalışırım, eşim kısıtlamıyor diye abartmam, yerine göre giyinirim. Böyle olunca da güdülmeye ihtiyacım yok benim. Öncelikle bunu öğrettim ona.
Ben senin annen değil hayat arkadaşınım, sana hizmet etmem sadece sorumluluklarımı yerine getiririm, ortak yaşamın getirilerinden benim kadar sende sorumlusunu anlattım yaptıklarımla, söylemlerimle. Ha tabiki de evin işleri anlamında büyük yük bende, ama eşimde elinden geleni yapar. Ben yemek yaptıysam, softa toplamak, bulaşık mak. yerleştirip boşaltmak onundur mesela.
Evet ben eşimin hizmetçisi değilim ama hastalık söz konusu olursa ayağını da, kendisini de yıkarım. Gerekirse eli ayağı olurum bunu da bilir.
Kendim için tüm yazdıklarım eşim içinde geçerlidir. Gereksiz kıskançlıklar yapmam, kısıtlamam. Sınırını bildiği sürece arkadaşlarıyla çıkabilir, tatile gidebilir, kadın arkadaşı olabilir. Yaşayacağı her şey kendi kararıdır, kimsenin duygularını, uçkurunu korumaya alamam, kısıtlayamam. Yaşamak isteyen gözden çıkarmış ve bedelini ödemeye hazırdır. Aramızda ki özeli başkasıyla da yaşamak isteyen hayatımda olmasın zaten.

Kısacası evliliğe bakış açınız, onu nasıl yönettiğiniz, yaşayacaklarınızla doğru orantılıdır. Zorluklar, tartışmalar, anlaşmazlıklar olur. İki taraf adaletli, iyi niyetli, orta yolu bulmaya niyetliyse üstesinden gelinir.

banebade .!.:

Ekstra olumsuz kk üyesi bade huzurlarınızda :)
Beni yargılayan bi kesim olduğu gibi derdime ortak olup benimle ilgilenen üyelerde oldu,onların sayesinde kendimi bir nebze iyi hissettim.

Sadece size sormak istediğim şey şu;
2 hafta sonra nikahım var,endişelerimde var. Buraya zaman ayırıp evlilikle alakalı konular okuduğumdan beri biraz daha endişeli yaklaşıyorum.
Sahi bu evliliğin hiç güzel bi yanı yok mu?
Hep maddiyat.
Her şey hesap kitap.
Sohbetsizlik,iletişimsizlik.
Cinsellik (bazılarımızda bu durumda problem oluyor.)
Yemek.
Ütü.
Temizlik.

Korkuyorum arkadaşlarım. Ne olur anlayın beni
Pişman olmaktan,umduğumu bulamamaktan bu muymuş evlilik demekten keşke o imzayı atmasaydım demekten çok korkuyorum.

Nişanlımı seviyorum senelerdir kendisini tanıyorum o açıdan bir problem yok. Ama yıllardır birlikte olup hüsrana uğrayan hikayeleri okuduğumda kalbim küt küt atıyor.

Ya bende ? Ya bizde ? Böyle olursak diye..
Bana evlilikle alakalı söylebileceğiniz şeyler, verebileceğiniz akıllar varsa seve seve bi kenara not alacağım..
İyi ki varsınız!

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle tebrik ederim :)

Unutmayın ki etrafınızda evlilikle ilgili problemler duymanız çok normal, çünkü kimse ay ne kadar mutluyum bilseniz diye anlatmaz, örneğin burada da kimse konu açmaz. "Bir Derdim Var" konulu forumda bunları okumanız çok normal :) Benim evlenince anladıgım su ki, "evlilik" olgusuna yapılan atıfların, yorumların hiçbir önemi yokmuş, çünkü konu evliliğin kendisi değil, karşındaki insanmış.

Bu problemleri yaşarsanız sorumlusu evlilik olgusu değil, karşınızdaki insanın ve sizin özellikleriniz. Toplumda cogu kişi karakter kaynaklı problem yaşayıp faturasını evlilik olgusuna kesiyor.

Tabii ki siz, karşınızdaki insan veya ikinizin bir araya gelmesiyle ortaya cıkan durum beklentinizden farklı olabilir. O zaman da insan yoluna bakar, tabii ki üzücü ama, "ya böyle olursa!!" diye düşünerek kendini yiyip bitirmenin faydası yok ki :)

Konuyu okurken aklima iki sey geldi birini de ustteki arkadas yazmis
1- ben evli olmasam da kendi ailemde, anne ve babamın evliliğinde gördüğüm guzel şeyleri evlilik kurumuna atfettigimden olsa gerek, hayati paylasmak, sevgi, saygı önemli dedim. SouvveniR de ailenize bakin demiş
2- hastaneye kontrole gittigimde sirada beklerken bir kadınla muhabbet etmistik. Ben evimi tasimis, stresi dibine kadar yasamis, mahvolmus bir sekilde gitmiştim ve kan degerlerimin kotu oldugunu biliyordum. Kadin da bekarken böyleyse gibi laflar etti, evli.olsan bir sürü sorumluluk zorlar tarzi konuştu. Ben de "ben tek basima hayatin her sorumlulugunu aldim hatta esim olsa belki bu süreç daha kolay olurdu, bir destegim olurdu" dedigimde bana evliligin ne kadar zor, mesakkatli ve sorun teskil ettiğini anlatip esinden oflayip.durdu - bu arada esi de yaninda- içimden adam ne guzel yaninda destek diyorum kadin sikayet ediyor. Bir ara abla bu kadar dertliysen boşa diyesim geldi ki adam kendisi dedi "benden bu kadar sikayetciysen bosanalim bari" diye şakayla karışık.
Yani diger arkadaslarin da yazdığı gibi, olay evlilige bakış acisinda. Hem esi yaninda hem evlilikten oflayip pufluyor hem de şikayet ediyor. Böyle insanlar ne kadar mutlu olabilir ki. Bense herseyi tek basina sirtlaniyorum yine de şükrediyorum, Rabbim guc vermis sagligim.yerinde olsun yeter ki.diyorum.
Siz bakis acinizi degistirin, burada konu acip gitmissiniz, yazilanlari okuyun ve feyz alin demek istiyorum.

lily86 .!.:

Konuyu okurken aklima iki sey geldi birini de ustteki arkadas yazmis
1- ben evli olmasam da kendi ailemde, anne ve babamın evliliğinde gördüğüm guzel şeyleri evlilik kurumuna atfettigimden olsa gerek, hayati paylasmak, sevgi, saygı önemli dedim. SouvveniR de ailenize bakin demiş
2- hastaneye kontrole gittigimde sirada beklerken bir kadınla muhabbet etmistik. Ben evimi tasimis, stresi dibine kadar yasamis, mahvolmus bir sekilde gitmiştim ve kan degerlerimin kotu oldugunu biliyordum. Kadin da bekarken böyleyse gibi laflar etti, evli.olsan bir sürü sorumluluk zorlar tarzi konuştu. Ben de "ben tek basima hayatin her sorumlulugunu aldim hatta esim olsa belki bu süreç daha kolay olurdu, bir destegim olurdu" dedigimde bana evliligin ne kadar zor, mesakkatli ve sorun teskil ettiğini anlatip esinden oflayip.durdu - bu arada esi de yaninda- içimden adam ne guzel yaninda destek diyorum kadin sikayet ediyor. Bir ara abla bu kadar dertliysen boşa diyesim geldi ki adam kendisi dedi "benden bu kadar sikayetciysen bosanalim bari" diye şakayla karışık.
Yani diger arkadaslarin da yazdığı gibi, olay evlilige bakış acisinda. Hem esi yaninda hem evlilikten oflayip pufluyor hem de şikayet ediyor. Böyle insanlar ne kadar mutlu olabilir ki. Bense herseyi tek basina sirtlaniyorum yine de şükrediyorum, Rabbim guc vermis sagligim.yerinde olsun yeter ki.diyorum.
Siz bakis acinizi degistirin, burada konu acip gitmissiniz, yazilanlari okuyun ve feyz alin demek istiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Doğru bir bakış açısı, ben de hayatı sırtlandım bir dönem.
Sonra eşim çıktı karşıma ve birlikte sırtlanıyoruz hayatı.
Yüküm bölündü, ben de biraz hafifledim.

Ailede başlamıyor mu zaten herşey? Aileden ne görüyorsak aslında hayatımıza da onları empoze ediyoruz.
Kimisi pozitifleri alır biriktirir, kötülerinden ders alır.
Kimisi de kötüleri edinir, pozitiflere hep "keşke" gözüyle bakar.
O yüzden, hayatı güzel yaşamak hepimizin kendi elinde, herkes önce kendi değerini kendisi bilecek.
Sonra da eşi ile birlikte bu değerler üzerinde yaşayacak.
Karşılıklı iletişim en doğru ve güvenli yol.
Konuşmayı, anlaşmayı bildikten, güveni de oturttuktan sonra, hiç bir sorun alt edemez kimseyi.

SouvveniR .!.:

Doğru bir bakış açısı, ben de hayatı sırtlandım bir dönem.
Sonra eşim çıktı karşıma ve birlikte sırtlanıyoruz hayatı.
Yüküm bölündü, ben de biraz hafifledim.

Ailede başlamıyor mu zaten herşey? Aileden ne görüyorsak aslında hayatımıza da onları empoze ediyoruz.
Kimisi pozitifleri alır biriktirir, kötülerinden ders alır.
Kimisi de kötüleri edinir, pozitiflere hep "keşke" gözüyle bakar.
O yüzden, hayatı güzel yaşamak hepimizin kendi elinde, herkes önce kendi değerini kendisi bilecek.
Sonra da eşi ile birlikte bu değerler üzerinde yaşayacak.
Karşılıklı iletişim en doğru ve güvenli yol.
Konuşmayı, anlaşmayı bildikten, güveni de oturttuktan sonra, hiç bir sorun alt edemez kimseyi.

Genişletmek için tıkla...

Evet elbette, hayatin kime ne getirecegi bilinmez
Ben bazen diyorum keske biri olsa yüklerimi paylaşacağım, sonra diyorum bugünüme şükür.
Insaniz bazen uzulebiliyoruz, olumsuzu görebiliyoruz bazen de olumsuzun icindeki güzelliği görüyoruz.
Ben babam gibiyim biraz, annem cok pozitif ve neselidir, hayati takmaz aman bosver der gecer. Babamsa hep sorumluluk almis, cok yorulmuş anneme gore biraz daha olumsuz dusunen, hatta komplo teorileri ureten biriydi. Ben onun kadar kötü senaryolar düşünmem ama sorumluluk bilincim babadan gelmedir.
Evliliklerinde ise hep birbirlerine tutunmuslar, aileleri hic karıştırmamislar. Bu biraz babamin sınırlarını bilmesinden kaynaklı. Dolayısıyla insan diyor ki, boyle güzel bir evliligim olsun. Olumsuz yönleri de vardir, hic bir aile 4-4luk degil. Bir de kimse kimsenin evliligine bakarak iyi ya da kötü diyemez ki.
Millet yillarca çıkıyor sonra evleniyor 1 yil.dolmadan bosaniyor, 6 ayda tanışıp evlenen ve mutlu olanlar da var. Bu isin matematigi yok, ben kendi adima bazen diyorum belki nasibimde evlilik yok. Ne diye kendimi uzeyim ki.
Olmayan şeyleri kafada kurup üzülmek yerine, elimizde olan güzelliklere odaklanip.sukretmek gerekiyor ki mutlu olabilelim.