Daha önce bir konu paylaşmıştım.Bir hafta önce eşimle tartışmıştık.Sebebi onun bencil tutumuydu.Ben istemememe rağmen çocuk yapma girişimiydi(tecavüz değil içime boşaldı)Bundan sonra ben de kızıp gitmiştim,diğer odada ağlıyordum.Niye ağlıyorsun,bu böyle sürüp gidecek falan diyor ama kızarak bağırarak,ama ben çocuk istiyorum demişti bencilce daha 2,5 aylık evli olmamıza ve benim istemediğimi bilmesine rağmen.başka odaya gitmesini söylemiştim,çünkü yapıcı değil kırıcı oluyordu.küs kaldım,küs kaldı.ev hanımlığı görevimi yaptım bugüne kadar,ama yumuşamadı,özür dilemedi.ve bugün bir hafta oldu.gece uyuyamadım,sabahsa geç kalktım.her zamanki gibi bilgisayar başındaydı,kahvaltı hazırlamadım ilk defa bitkindim artık yorulmuştum.dünden kalan yemeği ısıttım yedim,farkına varınca kendine bir şeyler hazırlamış.hiç bir şey olmamış gibi davranmasına dayanamıyordum artık.hem markete gideyim hem de nefes alayım dedim.çıktım dışarı yolda aradı,nereye çıktın? -markete bana sormadan çıkma bir daha dedi kapattım telefonu,çok canım yandı çünkü.kendi bu bir hafta boyunca gündüz,akşam defalarca çıktı dışarı az önce de yaptığı gibi ve saatlerce yok,nereye gider bilmem.yazmış faceye insan bindiği dalı kesmemeli,düşerse de niye düştüm dememeli diye.. ben de hiç sevmem böyle şeyleri çocukça bulurum aslında ama onun dilinden konuşayım dedim.ben de dedim yıkıldı yolunu bekleyen şehir,artık gelsen de bir gelmesen de bir. Bilmiyorum çok soğudum,kırıldım,aşkımı,gülüşümü de yitirdim galiba.gelse özür dilese bile hiç bir şey eskisi gibi olmayacak gibi.çok sinirli,ben çalışan biriyim.bayan arkadaşlarımla bile dışarıda buluşmamı istemiyor,pazara gitmemi bile istemiyor.bunaldım artık.evlenmeden önce böyle değildi,defalarca tartıştık bu kıskançlığını çözüm bulamadık.aileme her şeyi anlatsam soğurlar,ucundan çıtlatayım dedim annem çok üzüldü ve ona karşı tutumu değişti.kaynanama anlatsam,beni savunur ama anlattım diye yine kavga çıkar.sonra bir de kaynanamın herkese durumu anlatması var.bekledim olmadı,konuşmak istemiyorum yanına gidip.iki inatçı keçi gibiyiz şimdi.ne bileyim bazılarının kocası gider yanına,ağlamasına dayanamaz.erkek gibi konuşur takır takır benimki anca küsüyor.hadi ben bayanım ,kırılganım sana ne oluyor. bu mesele hallolmayacak galiba.oysa ki ben ona deliler gibi aşıktım,nice insanları teptim,onun için çok fedakarlıklar yaptım,borcun içindeyiz şuan.ama o hep benden bekliyor.bu güne kadar alttan aldığı tek bir konu var,o da benim vajinismusum.ama biliyor musunuz,ne eşyalar,ne düğün,ne borçlar,ne hastalığım hiç bir şey umrumda değil.boşmuş demek ki