- Konu Sahibi ahkalbimah
-
- #1
Arkadaşlar ben eşimin beni sevdiğini biliyorum. Ben de onu çok seviyorum. Ben öyle hani evliliğim bitiyor havasında değilim. Biz çok zor şartlarda evlendik. Çok zor şeyler yaşadık. Maddi ve manevi çok şeyle uğraştık hala da uğraşıyoruz. Bu sıkıntıları atlatmak her şeyi düzeltecek ama ben yoruluyorum. Çok ama çok yıprandım.
Eşim atanamadığı için bunalımda. Eşimin ataması olmadığı için kendini kapattı.Ücretli öğretmenlik yapıyor. okuldan eve evden okula gidip geliyor. Gelince de yorgun oluyor uyuyor bir iki saat. o yüzden de gece geç saatlere kadar oturuyor. Aynı saatte yatmamız imkansız gibi oldu. Yalnız uyumak çok keyfimi kaçırıyor.
Eşim bir de bilgisayar bağımlısı. Okuldan geldiğinde bilgisayara takılıyor.Kendi yaptığı site var bütün gün onunla uğraşıyor. o bir koltukta bilgisayara takılıyor ben de diğer koltukta ya kitap okuyor, yazılı okuyorum ya da tv izliyorum. İlgisizlik beni bunaltıyor. Sanki evli gibi değil de ev arkadaşı gibiyiz. Ama yine de herşeye rağmen eşimin yanındayım. En ufak bir kırgınlık beni çook yaralıyor. Kavgaya tahammülüm yok. Kafam bozulsa onun yanından kalkıp oturma odasına gidiyorum. Birazdan arkamdan geliyor. il
Sizce evlilik nedir? O kadar zorluğa rağmen eşin yanında olmak mı yoksa eşinle birlikte günlük gülistanlık vakit geçirmek mi.Bakalım sabrın sonu selamettir. bunlar düzelecek biliyorum.
Eşim atanamadığı için bunalımda. Eşimin ataması olmadığı için kendini kapattı.Ücretli öğretmenlik yapıyor. okuldan eve evden okula gidip geliyor. Gelince de yorgun oluyor uyuyor bir iki saat. o yüzden de gece geç saatlere kadar oturuyor. Aynı saatte yatmamız imkansız gibi oldu. Yalnız uyumak çok keyfimi kaçırıyor.
Eşim bir de bilgisayar bağımlısı. Okuldan geldiğinde bilgisayara takılıyor.Kendi yaptığı site var bütün gün onunla uğraşıyor. o bir koltukta bilgisayara takılıyor ben de diğer koltukta ya kitap okuyor, yazılı okuyorum ya da tv izliyorum. İlgisizlik beni bunaltıyor. Sanki evli gibi değil de ev arkadaşı gibiyiz. Ama yine de herşeye rağmen eşimin yanındayım. En ufak bir kırgınlık beni çook yaralıyor. Kavgaya tahammülüm yok. Kafam bozulsa onun yanından kalkıp oturma odasına gidiyorum. Birazdan arkamdan geliyor. il
Sizce evlilik nedir? O kadar zorluğa rağmen eşin yanında olmak mı yoksa eşinle birlikte günlük gülistanlık vakit geçirmek mi.Bakalım sabrın sonu selamettir. bunlar düzelecek biliyorum.