- 4 Mayıs 2018
- 880
- 493
- 33
- Konu Sahibi piramses1982
-
- #1
Neredeyse 3.5, 4 yil. Yeni evli olsam anliycam da, bu hissiyat 1 yil once yurtdisina tasininca oldu.Kaç yıllık evlisiniz?
Gercekten beyin olarak bittim.Eski konularınızıda az çok biliyorum ama sanırım bu size ilk yorumum zihnen çok yorulmuş haldesiniz ve ciddi anlamda bir uzmandan destek almanız gerekiyor lütfen ilk olarak bir uzmandan yardım alın zihin yorgunluğunuzu ikilemlerinizi kararsızlıklarınızı en aza indirgeyin ve daha sonra konu açın çünkü her ne kadar burada akıl akıldan üstündür belki birinin yorumu hayatımı değiştire bilir gibi düşünsekte kalıcı çözüm olmuyor .
Sizin problemleriniz kendi içinizde ve bunu bura aracılığı ile çözmeniz pek mümkün değil
İnanılmaz ilgi ve sevgi dolu bir eşin yok kiinanilmaz ilgi ve sevgi dolu olsa bile
Gercekten beyin olarak bittim.
Evet ya bayağı olmuş, çevreniz var mı ya da sizi oyalayan bir şeyler?Neredeyse 3.5, 4 yil. Yeni evli olsam anliycam da, bu hissiyat 1 yil once yurtdisina tasininca oldu.
Benim düşünceme göre bu bir vesvese. Yani beski Türkiye de olsaydınız da bu kez farklı sorunlarınızın olduğunu hissedebilirdiniz. Evlisiniz, eşinizin yanı sizin yuvanız. Bunu sık sık aklınıza getirin. Yalnız değilsiniz, sizi seven ilgilenen bir eşiniz var. Yine de bu sendromdan kısa sürede kurtulmak için eşinizle bol bol muhabbet etmeye çalışın. Bu sorunla ilgili değil. İçinizde tuttuğunuz şeyleri paylaşın. Haftasonlari müsait oluyorsaniz gezin, ne kadar süredir yurt dışındasınız bilmiyorum ama sonuçta farklı bir kültür. O ülkenin kültürünü tanımaya çalışın. Belki birlikte kocaman bi markete gidip alışveriş yapmanız bile rahatlatabilir sizi. Bir de kendinize aktiviteler bulmaya çalışın küçük şeyler bile olsa, örgü gibi mesela. İnsan boş kaldıkça sıkılıyor ve çeşitli vesveseler oluyor.Bir suru sorun yasayip tekrar barissak bile, inanilmaz ilgi ve sevgi dolu olsa bile inanilmaz bir boslukta hissediyorum.
Konularimi okuyanlar biliyorlar, 36 yasindayim ve ailemin hakimiyetinden hala ayrilamadim. Su anda da onlari cok ozluyorum, yanlarindayken bosanma arifesindeyken de esimi cok ozluyordum devamli bir bosluk hissi vardi ama su anda yurtdisinda aileden uzakta bu boslukta olma, yalnizlik hissim zirve yapti.
İnsan neden onu seven esinin yaninda yalniz hisseder ki? Cok seviyor olsam bu hissin olmasi normal mi? İstanbuldayken boyle degildi ancak yurtdisina ciktigimda bu boslugu atamiyorum, dolduramiyorum.
Ben acaba evlilige uygun mu degilim?
Yok inanin o siddet olayi cok geride kaldi, tamamen tedavi oldu. Sevdigine inaniniyorum ama sevgisi yetmiyor. Bu neden kiİnanılmaz ilgi ve sevgi dolu bir eşin yok ki
En evlilik delisi kadın bile şiddet gördüğü adamın samimiyetine sevgisine inanmaz,huzursuz olur. Bence sebebi bu
Evet ya bayağı olmuş, çevreniz var mı ya da sizi oyalayan bir şeyler?
Siddeti kucumsemek icin demiyorum asla ancak kararsizliklarimdan, huzursuzluklarimdan adami deliye cevirince tokat atmisti, kesinlikle tekrarlamiyor bu durum. Tedavi olmus. Dedigim gibi siddeti asla kucumsemiyorum.Yani beni yanlış anlamayın ama normal şeylerde değil yaşadıklarınız farklı bir ülke (tek tanıdık anladığım kadarı ile eşin)
Eşin sorumsuz,sana şiddet uyguluyor,(o adam zaten normal değil) daha sonra trafik kazası beyin kanaması , Türkiye ye boşanmak için dönmek sonra vazgeçip Almanya ya dönmek okul işleri daha da aklıma gelmeyenler..
Sizin kafanız çorba gibi. Hep ayrılmak istiyorsunuz ama eroin gibi eşiniz sizde bağımlılık yaptığı için vazgeçemiyorsunuz. En başta siz eşinizi sevmiyorsunuz , çok kuvvetli muhtemel daha önce uzun süreli bir ilişkiniz olmadı eşinize bağımlı oldunuz. Uzaklaşıncada eşinizi değil eşinizle yaşadıklarınız yaptıklarınız güzel şeyleri özlüyorsunuz.
Tek çareniz gidin her gün gidin saatlerce gidin ve bir psikologdan destek alın, arkadaş edinin insanın arkadaşı olunca dertleri azalmasa bile anlatıp rahatlaya biliyor...
Annemi kaybettim aradan bir yıl geçti annemin halası bana dediki ''.... Kızım insanın derdi vardır kimseye anlatamaz anlatamaz durur durur annen gibi kanser olur . Kimseye derdini anlatamazsan bir taş bul otur taşa anlat anlat ağla derdini dök evine dön ''
Benim derdim Allahın emriydi ben taşla konuşa bilirim.Tabi ki sizin derdinizde Allahtan geliyor ama sizin konuşacak insana ihtiyacınız var bu kişi eşiniz değil ...
İlk olarak iyi bir uzman bulun daha sonra iyi bir dost ...
Turkiyede 3 yil kaldik, evet farkli sorunlar vardi ama bu bosluk hissi bambaska. Daha onceki konularimi okuyan kisiler durumumu az cok biliyor. Nedenini bilmedigim bir sekilde 36 yasinda olmama ragmen ailemin kanatlarinin altindan ciktigim an cok yalniz hissediyorum, esimin yaninda olmus olsam bile.Benim düşünceme göre bu bir vesvese. Yani beski Türkiye de olsaydınız da bu kez farklı sorunlarınızın olduğunu hissedebilirdiniz. Evlisiniz, eşinizin yanı sizin yuvanız. Bunu sık sık aklınıza getirin. Yalnız değilsiniz, sizi seven ilgilenen bir eşiniz var. Yine de bu sendromdan kısa sürede kurtulmak için eşinizle bol bol muhabbet etmeye çalışın. Bu sorunla ilgili değil. İçinizde tuttuğunuz şeyleri paylaşın. Haftasonlari müsait oluyorsaniz gezin, ne kadar süredir yurt dışındasınız bilmiyorum ama sonuçta farklı bir kültür. O ülkenin kültürünü tanımaya çalışın. Belki birlikte kocaman bi markete gidip alışveriş yapmanız bile rahatlatabilir sizi. Bir de kendinize aktiviteler bulmaya çalışın küçük şeyler bile olsa, örgü gibi mesela. İnsan boş kaldıkça sıkılıyor ve çeşitli vesveseler oluyor.
O kadar yorgunum ki tek istedigim sadece uyumak....ne okul ne is ne kariyer ne es ne yurtdisi, sadece uyuyayim....Eski konularınızıda az çok biliyorum ama sanırım bu size ilk yorumum zihnen çok yorulmuş haldesiniz ve ciddi anlamda bir uzmandan destek almanız gerekiyor lütfen ilk olarak bir uzmandan yardım alın zihin yorgunluğunuzu ikilemlerinizi kararsızlıklarınızı en aza indirgeyin ve daha sonra konu açın çünkü her ne kadar burada akıl akıldan üstündür belki birinin yorumu hayatımı değiştire bilir gibi düşünsekte kalıcı çözüm olmuyor .
Sizin problemleriniz kendi içinizde ve bunu bura aracılığı ile çözmeniz pek mümkün değil
Anladım. Öncelikle siz gayet gençsiniz, en güzel yaşınızdasınız, 36 yaş çok ileriymiş gibi hissetmeyin. Evlilik için neden uygun olmayasınız ki. Biraz ailenize fazla düşünsünüz o kadar. İnsan kaç yaşına gelirse gelsin anne baba çok önemlidir. Çok çok çok... Bu normal bir his. Eğer biraz yoğunsa bu hissiyatınız bunun zayıflığa dönüşüp te eşinizle kurduğunuz ailenize zarar vermesine izin vermeyin. Aileniz yine aileniz bu değişmedi ki. Eşinizle birlikte ailenizi büyüttünüz böyle düşünün. İnsanın çeşitli rolleri var hayatta. Bir yandan evlatsınız ama bir yandan da birinin eşisiniz. Ve hayatınızda olan herkesin hakkı var üzerinizde. Eşinize de haksızlık etmeyin. Sorumluluklar büyük, şükredip daha da güçlü yerine getirmeli..Turkiyede 3 yil kaldik, evet farkli sorunlar vardi ama bu bosluk hissi bambaska. Daha onceki konularimi okuyan kisiler durumumu az cok biliyor. Nedenini bilmedigim bir sekilde 36 yasinda olmama ragmen ailemin kanatlarinin altindan ciktigim an cok yalniz hissediyorum, esimin yaninda olmus olsam bile.
Bilmiyorum belki de ben evlilige uygun biri degilimdir. Birlikte bir suru zaman da gecirsek, aklimda tek bir hedef var, geri donmek. Donunce de bosaniyoruz. Yok, ailemsiz yapamiyorum olmuyor
Bu yasta resmen aile bagimlisiyim. Siz benim gecmiste actigim konulari bilmiyorsunuz, dun bir yorum vardi, ciddi ciddi yazdigini dusunuyorum "esini sevmiyorsun, eroin gibi bagimlilik yaratmis"Anladım. Öncelikle siz gayet gençsiniz, en güzel yaşınızdasınız, 36 yaş çok ileriymiş gibi hissetmeyin. Evlilik için neden uygun olmayasınız ki. Biraz ailenize fazla düşünsünüz o kadar. İnsan kaç yaşına gelirse gelsin anne baba çok önemlidir. Çok çok çok... Bu normal bir his. Eğer biraz yoğunsa bu hissiyatınız bunun zayıflığa dönüşüp te eşinizle kurduğunuz ailenize zarar vermesine izin vermeyin. Aileniz yine aileniz bu değişmedi ki. Eşinizle birlikte ailenizi büyüttünüz böyle düşünün. İnsanın çeşitli rolleri var hayatta. Bir yandan evlatsınız ama bir yandan da birinin eşisiniz. Ve hayatınızda olan herkesin hakkı var üzerinizde. Eşinize de haksızlık etmeyin. Sorumluluklar büyük, şükredip daha da güçlü yerine getirmeli..
Her gun ailemle konusuyorum. Babam onca seye ragmen cok sevgi dolu konusiyor ancak annemdeki mesafeli tavri hissediyorum. Ve gercekten kahroluyorumBence sizin sorununuz eşinizden ziyade anneniz. Anneniz çok baskın bir tip anladığım kadarıyla. Anneniz orada olmanızı istemediği için siz de içten içe orada huzursuzsunuz. Almanya'da da kalsaniz, İstanbul'a da dönseniz annenizle ilişkinizi düzenlemeniz gerekiyor.
Şu an şartlar uygun olmadığı için terapi alamıyorsunuz ama İngilizceniz de var. En azından bu konularda makale yayın okusanız. Kendinize yardımınız olur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?