Evlilik öncesi ve sonrası/Hayatınızda ne değişti?

Şu
Şu dünyaya bir daha gelsem asla evlenmem aslaaaaa
 
Önce aday adayı bulman lazim bacim
 
Her evliliğin dinamiği çok başkadır, herkes evliliğinin en güzel yanlarını da söyler en kötü yıpratan yanlarını da. Hayat tekdüze ilerlemiyor maalesef, bazen kuş gibi çarpan kalbiniz elinizde misler gibi doya doya nefes alıp ohh beee deyip hayatın tadını çıkarıyorsunuz, bazen de duvarlar üzerinize üzerinize gelirken b.k mu vardı da evlendin narasını atarken buluyorsunuz kendinizi. Evlilik sadece eşlerimiz ile ilerleyen bir müessese olsaydı her şey çok daha pürüzsüz net olabilirdi ancak işin içine aileler, farklı karakterler girince tökezleyebiliyorsunuz. Bence önümüze çıkan sorunları yıpranmadan çözmenin en önemli şartı sağlam bir karaktere sahip olmak ve dengeyi kurabilen bir eş seçimi yapmak. Bunlar olunca çok da zorluk yaşamıyorsunuz
 
Evlenmeden önce özgürdüm, şimdi değilim, her açıdan , her gece tv karşısında oturan kendi halinde kocam var , gezmeyi sevmez, cinsel hayatımız kalmadı, kırk yılın başı zorla elde ettiğim bir iş haline geldi, aylarca istemsem aklına gelmez, istediğim zamanda adamı havaya sokan gerekiyor, çoğu zaman başarısız oluyorum , uyuyup kakıyor çünkü, sorarsan beni seviyor , kendince tabii, paylaşmak için bir arkadaşıma anlatsam ne istiyorsun işte dizinin dibinde oturuyor diyecek, ama bu yaşıma ne ara geldim farkında bile değilim, ömrüm bitiyor pinekliyorum …. İçim hayat dolu , hayatım boş
 
Bende işte bu diyeceğim insanı bekliyorum siye görüştüğüm beni seven ama sevemediğim insanları eledim hep
Ve bi gün evet o geldi yaşım 32 idi 9,5 ay içinde evlendik.ilk yıllar onu tanıdığım için şükrederek geçti çok iyiydik 2 yıl sonunda tartışmalar anlaşmazlıklar uyumsuLuklar ilgisizlikler (bu arada çoğu ailesinin eşimi benden çekmeye çalışması yüZünden oldu)
9 ay önce boşanmayla son buldu
Yani hayırlısını istemek lazım
32 de evlenip 35 te boşandım
Okdr büyük hayal kırıklığım var ki
Yıllarca işte bu diyeceğin adamı bekle oda senin imtihanın olsun!
Pişmanmıyım hayır yürümüyordu artık çünki!
 
İnsan böyle yıllarca bekleyince sanki işte oldu bu iş gibi geliyor.
Herşeyin hayırlısı.
Allah hakkınızda hayırlı olanı nasip etsin.
 
ilk evliliğimde (aşk evliliği olmasına rağmen) afedersiniz ama .ok'a saplanan bir değişim olmuştu hayatımda, ikinci evliliğimde (yine aşk evliliği) çiçekler açan bir değişim oldu.. Kısacası o değişim tamamen şans bence Bol şanslar diliyorum
 
Evlendiğin kişiye göre değişiyor. Çok şükür ki benim kaynana/görümce derdim yok eşim ve ailesi yabancı olduğu için. Rahat insanlar yani. E haliyle ben de yıpranmadım evlilikte onlar yüzünden. Fakat evlilik sabır işi. Birbirinizin kusurlarını, hatalarını bazen görmezden gelmek gerekiyor. Kimse mükemmel değil sonuçta. Ayrıca sorumluluk, yardımlaşma ve iletişim çok önemli. Karşınızdaki insan ile oturup sorunlarınız üzerine konuşabilmeniz lazım. Olgunluk şart. Öyle sevgililik dönemindeki gibi küstüm konuşmayacağım olmuyor yani. Eşinizle iletişiminiz güzel ve sağlıklı olduğu müddetçe bir problem olmuyor. İllaki tartışmalar oluyor insan yeri geliyor ailesiyle anlaşamıyor yıllardır aynı evde yaşadığı halde. Fakat önemli olan dengeyi yakalamak. Neyi sevdiğinizi/sevmediğinizi anlatabilmek. Gün içerisinde biz eşimle bir lafımızı veya davranışımızı beğenmediğimizde neden böyle davrandın? Diye sorabiliyoruz birbirimize. Evlenince hapis olmuyorsunuz ayrıca bu hayata.. biz her akşam birkaç saat sevdiğimiz şeyleri yapıyoruz ayrı odalarda. Sonra oturup konuşuruz günün nasıldı, ne yaptın vs. Yani yine söylüyorum iletişim çok önemli. Onun için de seçtiğin insana dikkat etmelisin.
 
İkinci evliliği yapabilcek psikolojiye kaç yıl sonra sahip oldunuz ve insan geröekten bidaha sevebiliomu ya?
Eşinixinde mi 2.evliliği
Anlatırmısınız hikayenizi umut olsun bizlerede?
 
İkinci evliliği yapabilcek psikolojiye kaç yıl sonra sahip oldunuz ve insan geröekten bidaha sevebiliomu ya?
Eşinixinde mi 2.evliliği
Anlatırmısınız hikayenizi umut olsun bizlerede?
İlk evliliğim uzun bir ilişki (9 yıl) sonucu olmuştu ve 1 yıl sürdü. Boşandıktan 1,5 yıl sonra şu anki eşimle ilişkim başladı 2 yıl sonra da evlendik.. Eşimin ilk evliliği.
 
Biz eşimle birlikte olalı aralıkta 11 yıl olacak. Lise aşkımdı ve onunla evlendim kendisi deniz subayı ve yılın çoğu zamanını ayrı geçiriyoruz. Birçok zorluğu olmasına rağmen onunla evlendiğime pişman olmadım. Ailesi özellikle ilk başlarda her şeye bir laf söyleyip beni ezmeye, eşimin üstümde baskı kurması için teşvik edici sözleri olmasına rağmen eşim asla beni kimseye ezdirmedi de ezmedi de, daima arkamda durdu. Bence doğru kişiyle evlilik yapınca hayat cennet gibi oluyor. Ben bekarlık halimi hiç özlemiyorum. Çünkü ailem görüşmemize sıkıntı çıkarmasa da gece yarısına kadar buluşmamıza illa ki bir şeyler derlerdi. Öyle beraber yaşama gibi ihtimalimiz de yoktu ikimizde istemezdik. Bunların dışında yemek yapmayı hiç bilmememe rağmen netteki tarifleri yapa yapa öğrendim. Sağ olsun eşimde temizlik işlerine evde olduğu müddetçe yardım eder. Kısaca evleneceğin insanı çok iyi tanı, her yüzünü görmeye çalış, özellikle ailesine karşı seni ezdirmeyecek hep arkanda duracak güvenilir sevgi dolu biri olduktan sonra her zorluğun üstesinden gelirsiniz.
 
Rahat bir aile evindeyseniz, babaniz kazaniyor ananiz pisiriyorsa bir el yagda bir el baldaysa cok degisim oluyor ama bu aslinda evlenmenin degil aileden ayrilisin, kendi ayaklarin ustunde durmanin sorumlulugu.

Önceden de yemek pisirmek, temizlik, fatura ödemek, bozulan seyi tamir ettirmek zorundaydim. Kendi evimde yasiyordum. Bu yuzden olumsuz cok degisim olmadi. Olumlu yönü cok fazla.

Dedigim gibi onceden ev idaresi, gecim gibi yüklerim olmasaydi evlilige bu ne yaaa diyebilirdim.
 
Şahsen benim evliliğim, gençliğimin en güzel zamanlarını aldı.İcimde bır yığın ukdelerle iç çekerek yaşamaya çalışıyorum.Gerci evliliğin bı suçu yok.Eşimin aldıkları diyeyim.
 
Evlilik beni özgürleştirdi, ailemin ve akrabalarımın hastalıklı bağlarından tamamen arındım. Hayatı sevdiğim adamla paylaşıyorum, yaşamak ve mutlu olmak için birlikte emek veriyoruz. Hiç pişman olmadım, önce birlikte yaşayıp sonra evlendik, ben 36 o 38 yaşındaydı, gençlik acemiliği ve üstünlük savaşları olmayınca ortaya güzel bir hayat çıktı, bin şükür
 
Yukarıda yazdığın gibiydi hayatım
 
Evlenmeden önce de mantıklı gelmiyordu evlilik çoluk çocuk ;evlendim çoluk çocuğa karıştım ,boşandım ve hala mantıklı gelmiyor evlilik .

Hayattan insanın ne isteği ile ilgili beklentileri ile ilgili sanırım bu sorunun cevabı.
 
Gençmiş senin kv. Çocuğun kaç yaşında bilmiyorum ama göndermek istiyorsan gönder bir iki saatliğine. Eğer göndermek istemiyorsan da eşine açıkça söyle. Sonuçta çocuk senin çocuğun. Babası ve senin haricide kimseye laf düşmez. Torunda bahane bence. Onun derdi sana söz geçirmemek. İşte oraya gideceksin laf sokacak belki. Belki kavga edecek sonra da eşine kötüleyecek. O yüzden gitmemekle en iyisini yapıyorsun.
 
evet ama siz çalışmıyorsunuz, çocuğuunuz yok, isterseniz sabaha kadar bilgisyarda oyun oynayın...

sizinki evlilik gibi değil ki. normal Türk evliliği gibi değil yani. Türk evliliği olan tek yanı eş ailesiymiş. bakın tek konu buymuş. burada hemen gooool. neyse ki çözmüşsünüz.

neyse, sevgili konu sahibi, bence evlilikte ne değişir konularında şunlar önemli:

evlenmeden önce ev çekip çevirdiniz mi?
özellikle aileyle yaşayan insan ev sorumluluğu alınca zorlanıyor. ya da öğrenci evi gibi yaşayan insanlar "evli evi" olayına geçince zorlanıyor. ya önceden de "evli evi" gibi alışkın olmak lazım ya da evlenince gezegen değiştirmiş gibi davranmamak lazım.

özellikle erkek taraf ev işi yapmış mı?
çünkü değilse kadınların kirli sepetinin yerini öğretmesi 3 sene filan sürüyor. erkeğin aileden gördüğü, o yoksa da kendi geliştirdiği davranış tarzı çok önemli.

hem çalışıp hem ev işini yapıp hem çocuğa bakacak bir de eş aileseni çekecekseniz. evlenmek için manyak olmak lazım bence.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…